Στη δεκαετία του '90 οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ανοίγουν το δρόμο για την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Ψηφίζεται το νομοθετικό πλαίσιο (Ν. 2244/94, Ν. 2773/99, ΠΔ 333/00) και προωθείται η μετατροπή της ΔΕΗ από κρατική σε ιδιωτική επιχείρηση μέσα από τη μετοχοποίησή της.

Η ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και η απελευθέρωση της αγοράς της αποτελούν συστατικό μέρος της στρατηγικής του κεφαλαίου, γνωστής και ως «στρατηγικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων», και εκφράζουν την ανάγκη του κεφαλαίου για αύξηση των κερδών του μέσω πλέον της άμεσης υπαγωγής και εκμετάλλευσης της παραγωγής ενέργειας και μείωσης του εργατικού κόστους. Οι συνέπειες αυτής της διαδικασίας στον κοινωνικό περίγυρο της ΔΕΗ ΑΕ οξύνονται στο έπακρο - ρύπανση του περιβάλλοντος, καταστροφή οικισμών και εδαφών, αύξηση της ανεργίας, κλπ.

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ γίνεται λοιπόν στο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Είναι υποταγμένη στην επιβολή των τεσσάρων ελευθεριών του μεγάλου κεφαλαίου, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, ανθρώπων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Εξυπηρετεί τους στόχους της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία στοχεύει στην επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, κι όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.

Το 2005 η κυβέρνηση της ΝΔ με την ψήφιση του νόμου 3426/2005 προχωρά στο πλήρες άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για όλους τους φιλόδοξους επενδυτές που θέλουν να διεκδικήσουν ένα κομμάτι της ενεργειακής πίτας.

Να πούμε επίσης ότι όλοι αυτοί οι νόμοι ψηφίζονταν και από τα δυο κόμματα, ανεξάρτητα ποιο ήταν στην κυβέρνηση.

Οι θέσεις του ΣΥΝ δε διαφέρουν από των άλλων κομμάτων. Σε πρόσφατη ανακοίνωση της ΝΕ Κοζάνης του ΣΥΝ τονίζεται: «...θέλουμε μια ΔΕΗ δημόσια, υγιή και ανταγωνιστική στο νέο περιβάλλον της απελευθερωμένης ηλεκτρικής ενέργειας».

Τα τελευταία χρόνια οξύνονται τα προβλήματα των εργαζομένων στην επιχείρηση - εντατικοποίηση στο μόνιμο προσωπικό, έλλειψη προσωπικού, ομαδοποίηση ειδικοτήτων, αύξηση των «εργολαβικών» εργατών και των συμβασιούχων, έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας - με αποτέλεσμα την αύξηση των ατυχημάτων και ιδιαίτερα των θανατηφόρων. Ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων αυξήθηκε και ιδιαίτερα όσων δουλεύουν στους εργολάβους και των συμβασιούχων. Ενώ υπάρχει ανάγκη προσλήψεων σε μόνιμο προσωπικό, δε γίνονται.

Οι αρνητικές επιπτώσεις σήμερα στο λαό και στην περιοχή γενικότερα είναι πιο ορατές και πιο έντονες. Το μολυσμένο περιβάλλον προκαλεί ως και θανατηφόρες συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων. Οικισμοί των οποίων επιβάλλεται η μετεγκατάστασή τους και δε γίνεται, είτε απειλούνται με διάλυση, είτε ουσιαστικά έχουν διαλυθεί, π.χ., Κόμανος. Επεκτείνεται η έρημος των εξορυγμένων εκτάσεων με πάνω από 120.000 στρέμματα. Ο υδροφόρος ορίζοντας έχει υποχωρήσει σε βάθος και στην ουσία καταστράφηκε.

Η αιτία της όξυνσης της ρύπανσης του περιβάλλοντος είναι η επιδίωξη της αύξησης της κερδοφορίας, της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ ΑΕ και των άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών της ενέργειας.

Το ΚΚΕ παίρνει πρωτοβουλίες και αναπτύσσει τη δράση του συγκεντρώνοντας την προσοχή του στο έδαφος της πάλης για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, προωθεί τη στρατηγική του, που είναι η συγκέντρωση δυνάμεων για την άνοδο της ταξικής πάλης, για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Λαϊκού Μετώπου, προβάλλει πλατιά την ανάγκη της πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσει τη δράση της η ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας με προτεραιότητα στο χώρο της ΔΕΗ ΑΕ. Στο κέντρο της προσοχής της βρίσκεται η «καρδιά» του προβλήματος που είναι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τα ζητήματα που ανακύπτουν απ' αυτό. Είναι η θέση μας για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας στην υπηρεσία του λαού.

Οι άξονες πάνω στους οποίους δρούμε είναι:

-- Η αυτοτελής πολιτική παρέμβαση του Κόμματος

-- Η ανάπτυξη του ταξικού κινήματος στο χώρο της ΔΕΗ ΑΕ

-- Η προώθηση πλατιάς συσπείρωσης με βάση τα προβλήματα που προκαλεί η ΔΕΗ ΑΕ. Σ' αυτή τη γραμμή υπάρχει δυνατότητα να αποκτήσει το εργατικό και γενικά το λαϊκό κίνημα αποτελεσματικότητα σήμερα, να αποσπά ορισμένες παραχωρήσεις, να ανακόψει τα χειρότερα που έρχονται. Τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το λαό της περιοχής δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν με ημίμετρα, απαιτούν ριζικές λύσεις.

Ολο το προηγούμενο διάστημα προβάλλουμε και προωθούμε το πλαίσιό μας, που στηρίζεται στην πάλη για τα λαϊκά προβλήματα, συνδυασμένη με την πρότασή μας για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας στην υπηρεσία του λαού, στο πλαίσιο μιας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Επιμένουμε στην αποκάλυψη των αιτιών, του ρόλου των άλλων κομμάτων και της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, η οποία αποδέχεται στην ουσία την πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.

Διαπιστώνουμε ότι η μόνιμη παρέμβαση της ΚΟ προκαλεί αντιδράσεις στους αντιπάλους, σε όλους εκείνους οι οποίοι είναι υπέρ της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, π.χ., δεχόμαστε επίθεση από την ηγεσία του Σωματείου «Σπάρτακος» με αφορμή και τη διήμερη περιοδεία της σ. Αλέκας Παπαρήγα. Το επιχείρημα είναι ότι, από τη μια, το ΚΚΕ αναμφισβήτητα συμβάλλει στη δημιουργία αντιστάσεων, αναδεικνύει τα προβλήματα, αλλά, από την άλλη, οι θέσεις του είναι ανεφάρμοστες γιατί δεν παίρνει υπόψη του τις νέες συνθήκες και ιδιαίτερα την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στο πλαίσιο της ΕΕ. Αυτό το επιχείρημα προκαλεί σύγχυση και αποπροσανατολισμό σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων, και τίθεται με τη μορφή ερώτησης, που εκφράζει και άποψη, δηλαδή, «αυτά που λέτε είναι σωστά, πώς όμως μπορούν να γίνουν;».

Η Αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή και Τοπική, διαχρονικά συγκαλύπτει αλλά και με τη στάση της αποπροσανατολίζει το λαό από τα μεγάλα προβλήματα που προκαλεί η ΔΕΗ. Σήμερα η ΝΑ Κοζάνης κάνει λόγο και πράξη το λεγόμενο σύμφωνο «συνεργασίας - συνύπαρξης» της ΔΕΗ ΑΕ με την τοπική κοινωνία, το οποίο ψήφισαν οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, καλλιεργώντας προσδοκίες, αναμονή, αναβολή κινητοποιήσεων, π.χ., 6μηνη παράταση του Στρατηγικού Σχεδιασμού. Μέσω του συμφώνου στην ουσία επιχειρείται να συναινέσουν συνολικά η τοπική κοινωνία και οι φορείς της στην αντιλαϊκή πολιτική και μάλιστα να την αποδεχτούν, συνυπογράφοντας αδιαμαρτύρητα, προσδοκώντας το έλεος της ΔΕΗ.

Να τονίσουμε επίσης ότι η οπτική που ακόμα κυριαρχεί στο λαό είναι τα επιμέρους προβλήματα που τον απασχολούν: Κύρια το θέμα της ανεργίας, της μετεγκατάστασης των οικισμών που πλήττονται, η προστασία του περιβάλλοντος και η αποκατάσταση και αξιοποίηση των εκτάσεων όπου έγινε η εξόρυξη του λιγνίτη.

Είναι η προσκόλληση στις υποσχέσεις των κυβερνητικών κομμάτων που κυριαρχούν πολιτικά και ιδεολογικά. Τα κυβερνητικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, χρησιμοποιούν τη ΔΕΗ για να διατηρούν τις δυνάμεις τους, αξιοποιούν το φόβο της ανεργίας και έτσι κρατούν σε πολιτική ομηρία τους νεοπροσλαμβανόμενους και μη. Τα δύο κόμματα κινούνται στο πλαίσιο αυτό, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην κυβέρνηση και ποιος στην αντιπολίτευση. Στηρίζουν και ενισχύουν την κερδοφορία της ΔΕΗ ΑΕ, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και την περιοχή. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι οι βουλευτές των δυο κομμάτων παρεμβαίνουν για τις προσλήψεις στην επιχείρηση εργολαβικών εργατών και συμβασιούχων. Μέσα από τη στάση τους, στην ουσία επιδιώκουν και να μπλοκάρουν τις όποιες κινητοποιήσεις, π.χ., σε τοπικό επίπεδο δεν έχουν πρόβλημα να στηρίζουν υποτίθεται τα αιτήματα των εργαζομένων, παίρνουν δήθεν πρωτοβουλίες κτλ., γεγονός που καλλιεργεί στον κόσμο μια στάση αναμονής.

Ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, αλλά και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις, προβάλλουν τη θέση για δημόσια ΔΕΗ. Στην ουσία επιδιώκουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, αλλά και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και το λαό. Αυτή η θέση δεν έχει καμία αξία από τη στιγμή που είναι σε ισχύ το πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, αφού οι ιδιώτες σύντομα θα κατέχουν ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής ενέργειας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε το στόχο έως το 2010 οι ιδιώτες να παράγουν το 30% της ενέργειας.

Ολα τα παραπάνω δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες αλλά και δυνατότητες. Η μαζικότητα των συγκεντρώσεων του Κόμματος στο χώρο της ΔΕΗ ΑΕ, αλλά και στα χωριά, καθώς και το ενδιαφέρον που έδειχναν για τις θέσεις του Κόμματος είναι θετικές ενδείξεις.

Το γεγονός ότι ήμασταν σταθερά δίπλα στους εργαζόμενους και στους κατοίκους της περιοχής, προβάλλαμε με κάθε τρόπο τα προβλήματά τους, στο «Ριζοσπάστη», στη Βουλή, με μόνιμη παρουσία των τοπικών και κεντρικών στελεχών, συνέβαλε ώστε οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα, να αρχίσουν να κατανοούν την ουσία του προβλήματος, να κατανοούν ότι οι ευθύνες είναι πολιτικές.

Η επιρροή και το κύρος του Κόμματος στην περιοχή μεγαλώνουν. Ολο και περισσότεροι κατανοούν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ ως τη μοναδική διέξοδο από τη δύσκολη κατάσταση που βρίσκονται εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Αρκετοί, ιδιαίτερα νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι, γυναίκες, ξεκληρισμένοι αγρότες, αγωνιούν και προβληματίζονται και είναι έτοιμοι να προσχωρήσουν στο μέτωπο της αντίστασης και στις γραμμές του ταξικού κινήματος.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν την εκτίμηση της ΚΕ, που στην ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών του Σεπτέμβρη σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η αύξηση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ περιέχει σημαντική δυναμική. Πρόκειται για αύξηση που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια, σε σημαντικό βαθμό, κάτω από την ιδεολογική, πολιτική του παρέμβαση και τη δράση του στο εργατικό και γενικότερα στο λαϊκό κίνημα, στους αγώνες της νεολαίας. Εχει επομένως ένα ορισμένο υπόβαθρο, δεν είναι αποτέλεσμα εντυπώσεων, που διαμορφώθηκαν κυρίως στην προεκλογική περίοδο».

Στο επίπεδο μαζικού κινήματος συμβάλαμε στη δημιουργία σωματείου ενέργειας και στη συγκρότηση επιτροπής αγώνα, στην οποία συσπειρώνονται οι σύλλογοι ανέργων, οι σύλλογοι των πληττόμενων και περιβαλλοντικοί σύλλογοι. Ολα αυτά δείχνουν ότι έχει δημιουργηθεί βάση για να αναπτυχθεί ένα πλατύ κίνημα με χαρακτηριστικά αντίστασης και εναντίωσης στην πολιτική που ακολουθείται.

Παρά τη βελτίωση της πολιτικής παρέμβασης του Κόμματος στο χώρο και στην κοινωνία, απέχουμε από το να δημιουργήσουμε εκείνα τα ρήγματα που θα οδηγήσουν στον μαζικό απεγκλωβισμό δυνάμεων από την επιρροή του δικομματισμού.

Η πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος, στο χώρο της ΔΕΗ, αλλά και γενικότερα, συντάχθηκε και στην ουσία στήριξε όλες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στη ΔΕΗ. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι παρότρυναν τους εργαζόμενους ν' αγοράσουν μετοχές της ΔΕΗ. Η στάση τους στην ουσία αποσκοπεί στον εκφυλισμό του κινήματος, π.χ., δεν υπάρχει απόφαση για απεργία που στην πράξη να μην την έχουν υποσκάψει.

Σοβαρό ζήτημα είναι επίσης οι αντιθέσεις που υπάρχουν μεταξύ κατηγοριών εργαζομένων της ΔΕΗ ΑΕ, αλλά και με τους εργαζόμενους στους εργολάβους, με συνέπεια το ζήτημα της πάλης για το χαρακτήρα της ΔΕΗ να μη γίνεται κατανοητό ότι αποτελεί υπόθεση για όλους τους εργαζόμενους και το λαό.

Αφ' ετέρου και στη δική μας παρέμβαση κυριαρχούσαν τα επιμέρους ζητήματα, δεν αποκαλύπταμε την ουσία του προβλήματος, το ρόλο των αστικών κομμάτων, δε δίνονταν ολοκληρωμένα οι θέσεις μας.

Για να αναπτυχθεί το ταξικό κίνημα και να προωθηθεί πλατιά συσπείρωση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχουμε ξεκάθαρο πού θα επικεντρωθεί η ιδεολογική - πολιτική παρέμβαση της ΚΟ, με δεδομένο ότι:

1) Η εργοδοσία κατηγοριοποιεί τους εργαζόμενους σε μόνιμους, συμβασιούχους και «εργολαβικούς». Ετσι, εκτός του ότι εξασφαλίζει αύξηση των κερδών, καλλιεργεί και οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ τους, τους διασπά. Στην ουσία, στην ίδια ρότα κινείται και η πλειοψηφία της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, που ανήκει στην ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αφού δε δέχεται την ένταξη των «εργολαβικών» στα υπάρχοντα σωματεία, π.χ., «Σπάρτακος».

Με βάση αυτά εμείς χρειάζεται να διασαφηνίζουμε και να προβάλλουμε την κοινή βάση των προβλημάτων όλων των εργαζομένων, δηλαδή να κάνουμε ακόμη πιο καθαρό ότι η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στο ποιος έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής. Επίσης, να επισημάνουμε ότι και λόγω της άρσης της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ, στην κυριολεξία όλες οι κατηγορίες των εργαζομένων θα είναι στην ίδια μοίρα. Παράλληλα, τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, όπως της Υγείας - Πρόνοιας, της Παιδείας, της ανεργίας των παιδιών τους, το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος, θίγουν στον ίδιο βαθμό όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

2) Ο καπιταλισμός, ως σύστημα, αφ' ενός καλλιεργεί κι οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών της εργατικής τάξης, αλλά και με τα άλλα στρώματα, όπως, π.χ., αυτοαπασχολούμενοι της πόλης, μικροί αγρότες, κτλ., αφ' ετέρου συγκαλύπτει την αιτία των αντιθέσεων. Συγκαλύπτει το γεγονός ότι τα κοινά συμφέροντα είναι πολύ περισσότερα. Οι όποιες επιμέρους αντιθέσεις δε βοηθούν ώστε να αντιληφθούν ότι η πηγή των προβλημάτων τους είναι η συγκέντρωση της παραγωγής και του πλούτου σε λίγα χέρια και η επιδίωξη μεγάλης κερδοφορίας, η οποία βάζει φρένο στην εξέλιξη, γεννάει σε πιο μαζική κλίμακα την ανεργία. Αρα η προώθηση πλατιάς συσπείρωσης, και η διαμόρφωση πλαισίου δράσης, με κοινά αιτήματα απέναντι στη ΔΕΗ ΑΕ και στην κυβέρνηση, μπορεί να συμβάλει στην άμβλυνση των αντιθέσεων, στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη μαζικού κινήματος, π.χ., το αίτημα των προσλήψεων στη ΔΕΗ με βάση τις πραγματικές ανάγκες και την κάλυψη των κενών θέσεων εξυπηρετεί και τους μόνιμους εργαζόμενους, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της εντατικοποίησης της εργασίας, τους εργολαβικούς και συμβασιούχους, οι οποίοι μπορούν να προσληφθούν ως μόνιμοι αφού καλύπτουν πάγιες ανάγκες, αλλά και τους άνεργους της περιοχής.

Τίθεται το ερώτημα, ποια προβλήματα θα πρέπει να προτάξουν οι κομμουνιστές στην πάλη τους; Αυτό το ερώτημα έρχεται στην ημερήσια διάταξη με το γνωστό ψευτοδίλημμα τα μικρά ή μεγάλα προβλήματα, ή και με τη γνωστή επίθεση που δέχεται το ΚΚΕ, ότι δήθεν μεταθέτει τα καθημερινά προβλήματα, της εργατικής τάξης και του λαού, στο μέλλον και ασχολείται με την επανάσταση. Πρόκειται φυσικά για συνειδητή διαστρέβλωση της πολιτικής και των θέσεων του ΚΚΕ, το οποίο από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα βρίσκεται πάντα στο πλευρό της εργατικής τάξης. Στο κέντρο της προσοχής του έχει όλα τα προβλήματα των εργαζομένων, καθημερινά αγωνίζεται γι' αυτά, αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης, παράλληλα όμως αποκαλύπτει τις αιτίες, το ρόλο των άλλων πολιτικών δυνάμεων και προβάλλει τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο, για την οριστική λύση των λαϊκών προβλημάτων, π.χ., μπαίνει το θέμα της επαναπόδοσης για χρήση των εξορυγμένων εκτάσεων απ' τη ΔΕΗ στους φτωχούς αγρότες και στους νέους ακτήμονες. Εμείς ως ΚΚΕ υιοθετούμε αυτό το αίτημα, μπορεί να συμβάλει ως ένα βαθμό στην αντιμετώπιση της ανεργίας καθώς και στην αντιμετώπιση του διατροφικού προβλήματος της χώρας, με ποιοτικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Ταυτόχρονα, όμως, ενημερώνουμε το λαό ότι η ΚΑΠ βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα, προωθεί τη συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής και της γης σε λίγους μεγαλοαγρότες, δεν αφήνει περιθώρια στους μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους να ασχοληθούν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, και τελικά οδηγούνται στο ξεκλήρισμα και πετιούνται έξω απ' την παραγωγή. Ενώ ωφελούνται οι μεγαλοαγρότες, μεγαλοεισαγωγείς, κλπ.

Στην προπαγάνδα μας το κύριο σήμερα είναι να πείσουμε τον εργάτη της ΔΕΗ, τους άνεργους, τους πληττόμενους, συνολικά το λαό, ότι το σύστημα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, άρα η ΔΕΗ ΑΕ, και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου είναι που προκαλούν με την πολιτική τους τα προβλήματα και βάζουν εμπόδια στην επίλυση των οξυμένων λαϊκών κοινωνικών προβλημάτων. Αν συνειδητοποιήσουν αυτό το ζήτημα οι εργαζόμενοι και ο λαός, θα αρχίσουν να απεγκλωβίζονται από την αστική και οπορτουνιστική επιρροή, θα συσπειρώνονται γύρω από το πλαίσιο πάλης, θα παίρνουν μέρος πιο ενεργά και πιο μαζικά στον αγώνα.

Για να μπει όμως σε μια τέτοια διαδικασία η εργατική τάξη δεν αρκεί στην προπαγάνδα μας να αναφέρουμε απλά τη θέση για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας. Το ζήτημα είναι η πάλη για τα λαϊκά προβλήματα να συνδυάζεται με την πρότασή μας. Για να γίνουμε πειστικοί, πρέπει να εξηγούμε την πρότασή μας, μέσα από τα προβλήματά τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πάλη για τα προβλήματα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, των πληττομένων και γενικότερα του λαού, να συνδυάζεται με τη θέση μας για Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας, να προβάλλεται πιο ολοκληρωμένα ότι ένας τέτοιος φορέας μπορεί να μπει στην υπηρεσία του λαού μόνο στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει φιλολαϊκά, να έχει στο κέντρο της προσοχής τον άνθρωπο, τις ανάγκες του, τη βελτίωση των όρων ζωής των εργαζομένων, τη συνολική ανάπτυξη. Ετσι, θα παρθούν μέτρα για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, θα αντιμετωπιστεί η εντατικοποίηση, το πρόβλημα της ανεργίας, θα παρέχεται φτηνό ρεύμα στο λαό, θα παίρνονται μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Αντίθετα, όταν είναι ιδιωτική επιχείρηση, ή κρατικός φορέας στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος, έχει ως κύριο στόχο την κερδοφορία, εφαρμόζονται όλα αυτά τα μέτρα που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Μόνο όταν είναι κρατικός Ενιαίος Φορέας Ενέργειας, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας, μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ενέργειας, χωρίς εξαρτήσεις από τις πολυεθνικές και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Στηριγμένος στις εγχώριες πηγές ενέργειας, κύρια στο λιγνίτη, στο νερό κτλ. Με γνώμονα να παρέχει φτηνό ρεύμα στο λαό ως κοινωνικό αγαθό για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά και ως βασικό μοχλό για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Μόνο όταν είναι κρατικός φορέας ενέργειας μπορεί να προστατευτεί το περιβάλλον, να αξιοποιηθούν οι εκτάσεις που έχουν εξορυχτεί.

Τέλος, για να είναι ολοκληρωμένη η παρέμβασή μας, θα πρέπει παράλληλα να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της σχεδιασμένης ανάπτυξης της οικονομίας, γιατί μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν συνολικά τα προβλήματα που προκαλεί η ΔΕΗ στους εργαζόμενους, πληττόμενους κτλ., με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της μετεγκατάστασης των οικισμών, όπου εμείς το αίτημα μετεγκατάστασης δεν το αντιμετωπίζουμε απλά σαν μια μεταφορά και εγκατάσταση σε κάποια σπίτια, αλλά το συνδυάζουμε με την παρέμβαση ενός κρατικού φορέα του οικισμού, με την αποκατάσταση-αξιοποίηση εδαφών για γεωργική χρήση, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία κτλ., με μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, με την αναβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, κτλ. Ολο αυτό το πλαίσιο μπορεί να υλοποιηθεί μόνο από μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία.