• Μεγάλη σύσκεψη σωματείων και φορέων στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά: 28 Φλεβάρη όλοι στην απεργία, φτάνει πια με τους χώρους δουλειάς - «κοιλάδες των Τεμπών»
• Σε εξέλιξη η 48ωρη απεργία οικοδόμων και τεχνικών: Η αγωνιστική πίεση σπάει την εργοδοτική αδιαλλαξία
• Στα δεκάδες μπλόκα του αγώνα δίνουν τη μάχη της επιβίωσης οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι

Στην πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου συμμετείχε και αντιπροσωπεία της Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Σήμερα είμαστε εδώ για να μετρήσουμε βήματα και στην οργάνωση του αγώνα μας για να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς», τόνισε στην εισηγητική του ομιλία ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Μάρκος Μπεκρής.

Σε μια πόλη που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικοί κολοσσοί, με χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους σε κρίσιμους κλάδους, από τα βαπόρια μέχρι την COSCO και τη Ναυπηγοεπισκευή, να παίζουν κάθε μέρα τη ζωή τους «κορώνα - γράμματα» στους χώρους δουλειάς - παγίδες θανάτου, ο Μ. Μπεκρής κατήγγειλε ότι η κατάσταση με ευθύνη κυβερνήσεων και εργοδοσίας οδηγεί «με μαθηματική ακρίβεια σε νέα Τέμπη».

Κι αυτό, γιατί όπως εξήγησε επικρατεί η παντελής έλλειψη μέτρων, τα οποία αποτελούν κόστος για τους εργοδότες. «Δεν πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια μπροστά στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Οπως λένε οι εργαζόμενοι, δεν γίνεται να ζούμε από τύχη και να πεθαίνουμε από ατυχία», σημείωσε.

«Παντού, κάθε μέρα μπαίνει σε όλους μας ένα δίλημμα: "`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"», ανέφερε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.

Μίλησε για την άθλια κατάσταση στα νοσοκομεία, για την επίθεση στην Εκπαίδευση που συνεχίζεται και μέσα από τα «Ωνάσεια Σχολεία», όπως γίνεται στο Πέραμα, για τη λαίλαπα των πλειστηριασμών. «Μέσα στο 2024 κράτος και εργοδοσία μετρούσαν τα κέρδη τους και εμείς 114 νεκρούς στο μεροκάματο», κατήγγειλε και πρόσθεσε: «Στις μηχανές τους δεν καίνε καύσιμα και λάδια αλλά το αίμα μας».

«Το συμπέρασμα για όλους μας είναι ένα: Για να κερδίσουμε οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσει το κεφάλαιο», επισήμανε και απηύθυνε κάλεσμα αγωνιστικής διεκδίκησης και συντονισμού του αγώνα. Στην κατεύθυνση αυτή, υπενθύμισε τις απεργίες σε κλάδους όπως οι Κατασκευές, τα Τρόφιμα - Ποτά και η Ναυπηγοεπισκευή, τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών στα νοσοκομεία, τους αγώνες των εκπαιδευτικών ενάντια στις πειθαρχικές διώξεις της κυβέρνησης, τους αγώνες των βιοπαλαιστών αγροτών, τα μεγάλα συλλαλητήρια των μαθητών και των φοιτητών.

«Αυτό είναι, συνάδελφοι, που φοβούνται: Τον συντονισμό, αυτή τη συμμαχία μας, όσων είμαστε θύματα αυτής της πολιτικής», σημείωσε, καταγγέλλοντας μια σειρά από προσπάθειες να φιμωθούν τα σωματεία και να επιστρατευθεί το μαστίγιο της καταστολής απέναντι στους αγώνες και τις διεκδικήσεις.

Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα ανέφερε τις απολύσεις πρωτοπόρων συνδικαλιστών στην «Teleperformance» που εδρεύει και στην περιοχή του Πειραιά, στη «Vodafone», στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης. Ξεχώρισε το τραμπούκικο χτύπημα που δέχθηκε ο προέδρου του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών, αλλά και τις απειλές της COSCO πως θα φέρει τις δυνάμεις καταστολής στο λιμάνι απέναντι στις κινητοποιήσεις για τη νέα ΣΣΕ και για τα μέτρα υγείας και ασφάλειας. Απάντηση στα παραπάνω αποτελούν, όπως εξήγησε, η ενότητα, η αλληλεγγύη, ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός συνδικάτων και εργαζομένων.

Σκιαγραφώντας τα ανοιχτά μέτωπα πάλης, ξεχώρισε τα παρακάτω:

-- Τις πρωτοβουλίες για τα μέτρα Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και την προστασία της ζωής των εργαζομένων, με έμφαση στο λιμάνι του Πειραιά όπου δουλεύουν πάνω από 15.000 εργαζόμενοι (μεταλλεργάτες στη ζώνη, λιμενεργάτες, ναυτεργάτες, οδηγοί). «Το επόμενο διάστημα θα κατατεθεί πρόταση νόμου από τα Σωματεία μέλη μας, με τη στήριξη και του ΕΚΠ, για τη διεύρυνση του ΠΔ 70/90 με σκοπό η λειτουργία των μεικτών κλιμακίων και η πραγματοποίηση ελέγχων να έχουν τη δυνατότητα να γίνονται όλο το 24ωρο, όλη την εβδομάδα, και για να αυξηθούν τα κλιμάκια από 2 σε 4 με σκοπό να καλυφθεί όλο το λιμάνι του Πειραιά, αλλά και τα δύο μεγάλα ναυπηγεία σε Σκαραμαγκά και Ελευσίνα. Αντίστοιχα να ενισχυθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και να συγκροτηθούν σε κάθε εργασιακό χώρο επιτροπές Υγείας και Ασφάλειας», είπε μεταξύ άλλων.

-- Τον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, με δεκάδες σωματεία και Ομοσπονδίες να βρίσκονται ήδη στη μάχη για υπογραφή ΣΣΕ, μετρώντας και ορισμένες νίκες.

-- Τη διεκδίκηση για σταθερή δουλειά και σταθερό εργάσιμο χρόνο, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.

-- Το αίτημα για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.

-- Τον αγώνα για δημόσια και δωρεάν Υγεία, για μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα υγείας, αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.

-- Τη μάχη ενάντια στο αίσχος των πλειστηριασμών και των εξώσεων, για τη νομική κατοχύρωση της λαϊκής κατοικίας και της επαγγελματικής στέγης για τους μικρούς επαγγελματίες, με επόμενο σταθμό την κινητοποίηση την Τετάρτη 19 Φλεβάρη στα γραφεία της «DoValue».

Στην απεργία που οργανώνουν σήμερα Πέμπτη οι εργαζόμενοι στη Ζώνη (βλ. και σελ. 12), με αιχμή αιτήματα για τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, αναφέρθηκε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Στη Ναυπηγοεπισκευή, όπως κατήγγειλε, καταγράφηκαν το προηγούμενο διάστημα τρία θανατηφόρα «ατυχήματα», αλλά και θάνατοι που προκλήθηκαν το καλοκαίρι από θερμοπληξία και δεν καταγράφηκαν ως εργατικά «ατυχήματα». Δίπλα στα πλημμελή μέτρα προστασίας, ανέδειξε την εντατικοποίηση, τη δουλειά 30 μέρες τον μήνα και τα ατελείωτα ωράρια, ως το έδαφος πάνω στο οποίο οξύνεται το πρόβλημα. Οσον αφορά την οργή που νιώθουν οι εργαζόμενοι στη Ζώνη για το έγκλημα στα Τέμπη, επισήμανε ότι σε αυτή συμβάλλει η εμπειρία τους από τη γενικευμένη συγκάλυψη των συνθηκών των εργατικών «ατυχημάτων» και την ατιμωρησία των υπευθύνων.

«Οπως εσείς θέλετε να επιστρέφετε σώοι και αβλαβείς από τη δουλειά, έτσι θέλουμε κι εμείς να επιστρέφουμε οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές από το σχολείο», σημείωσε η Καλλιόπη Παπαδόδημα από την ΕΛΜΕ Πειραιά, καταγγέλλοντας τα παλιά και ασυντήρητα σχολικά κτίρια, στα οποία δεν έχουν γίνει στοιχειώδεις προσεισμικοί και άλλοι έλεγχοι, στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.

Τη δράση που αναπτύσσει το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών για να μην «κουκουλώνεται» κανένα ατύχημα, για να γίνεται η διεκδίκηση μέτρων προστασίας υπόθεση όλων των εργαζομένων, συνόψισε ο πρόεδρός του, Σταύρος Τουμανίδης. Στάθηκε ιδιαίτερα στα αιτήματα που αφορούν στην ύπαρξη και λειτουργία των Επιτροπών Ελέγχου, ξεκαθαρίζοντας πως ο αγώνας για αυτά θα συνεχιστεί.

Την υποστελέχωση και τις ακατάλληλες εγκαταστάσεις ανέδειξε ως παράγοντες που μεγαλώνουν τους κινδύνους ατυχημάτων ο Μανώλης Γαβαλάς, εργαζόμενος στη «Hellenic Train». «Στις 28 Φλεβάρη να πλημμυρίσουμε τους δρόμους. Το οφείλουμε στους 57 συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη, σε όλους τους συναδέλφους μας που έχασαν τη ζωή τους», σημείωσε.

Στη φθορά της σωματικής και ψυχικής υγείας των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα εστίασε ο Νίκος Σπυρέλης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην «Teleperformance». Ο μη εργονομικός εξοπλισμός, η δουλειά στο ακουστικό, η τηλεργασία, ο συνεχής έλεγχος και η διαρκής επιτήρηση από την εργοδοσία είναι μερικές από τις πλευρές της καθημερινότητας των εργαζομένων.

Την πείρα από τον κλάδο των ναυτεργατών από τις μειωμένες οργανικές συνθέσεις, τον γερασμένο και υποσυντηρημένο στόλο, τη δουλειά για ατελείωτες ώρες, την ασυδοσία των εφοπλιστών μετέφερε ο Αγγελος Γαλανόπουλος, πρόεδρος του ναυτεργατικού σωματείου «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». «Η υγεία και η ασφάλειά μας δεν είναι διαπραγματεύσιμες», ξεκαθάρισε και κάλεσε στην απεργία.