- Το ΝΑΤΟ δε χτυπά αμάχους παρά μόνον κατά λάθος!

- Δεν έχει πρόθεση να σκοτώνει γυναικόπαιδα και πρόσφυγες παρά μόνον τυχαία.

- Βάζει στο στόχαστρό του μια ευρεία γκάμα στρατιωτικών στόχων που περιλαμβάνουν όχι μόνον στρατώνες ή μαχητικά αεροπλάνα, αλλά αστικές περιοχές, εργοστάσια οικιακών συσκευών και πετροχημικών, ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και αναμεταδότες σήματος ΜΜΕ, σχολεία, νοσοκομεία, μοναστήρια, προεδρικές κατοικίες, ουρανοξύστες που φιλοξενούν γραφεία πολιτικών κομμάτων.

- Διαθέτει όπλα μεγάλης ακρίβειας που διαλύουν μόνον ό,τι βρεθεί στο σκόπευτρό τους, εκτός από την περίπτωση που γίνει κάποιο λάθος στο σύστημα κατεύθυνσης βομβών, με ακτίνες λέιζερ. Καμιά φορά, όμως, διάφορα ατυχή συμβάντα, που σχετίζονται με την αξιοποίηση της υψηλής τεχνολογίας μπορούν να οδηγήσουν τους πυραύλους και σε γειτονικές με την υπό μόνιμο βομβαρδισμό χώρα.

- Μην απορείτε, λοιπόν, που την περασμένη Τρίτη, (27 Απρίλη) ισοπεδώθηκε το 1/3 της κωμόπολης Σουρνούλιτσα. Εκεί, που εν ριπή οφθαλμού έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 17 άμαχοι πολίτες (εκ των οποίων τα περισσότερα παιδιά! ).

- Μην απορείτε που πριν δύο βδομάδες, (16 Απρίλη) καμιά 20αριά Γιουγκοσλάβοι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν (ψυχικώς και σωματικώς) από τα ΝΑΤΟικά βλήματα.

- Μη θεωρείτε το βομβαρδισμό του Αλέξινατς (5 Απρίλη) ένα τυχαίο γεγονός που οδήγησε στη σφαγή 17 πολιτών και τον τραυματισμό αρκετών άλλων, αλλά το πρελούδιο άλλων παρόμοιων σφαγών.

- Οσο για το βομβαρδισμό των αυτοκινητοπομπών προσφύγων (14 Απρίλη) που κόστισε τη ζωή 75 Κοσσοβάρων Αλβανών προσφύγων και αυτό για το καλό τους έγινε, μόνον που τα (μάλλον επιλεγμένα και όχι τυχαία) θύματα δεν πρόλαβαν να το καταλάβουν!

- Ε, το τρένο που βομβαρδίστηκε (12 Απρίλη) σε ράγιες γέφυρας στη νοτιοανατολική Σερβία, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 17 ανθρώπων και αυτό "τυχαία" έγινε. Απλώς, ο πιλότος έριξε τη βόμβα και έφταιγε ο μηχανοδηγός του τρένου που "ξεφύτρωσε" απροειδοποίητα βγαίνοντας από κάποιο το τούνελ...

- Τώρα, τι ερώτηση ήταν αυτή με τον πύραυλο στη Βουλγαρία; Πιλότος αεροσκάφους μας προσπαθούσε να αποφύγει γιουγκοσλαβικά πυρά και ο πύραυλος "εξοστρακίστηκε", φτάνοντας σε κάποιο σπίτι προαστίου της Σόφιας. Δε σκοτώθηκε δα και κανείς!

Στοίχημα, πως κάπως έτσι θα σας περιέγραφε μερικές από τις πρώτες 40 μέρες των επιδρομών στη Γιουγκοσλαβία, ο επίσημος (και πολλαπλώς "επιφανής") ΝΑΤΟικός εκπρόσωπος, Τζέιμι Σι, εάν βεβαίως είχατε την "τύχη" μιας σύντομης ημι-ιδιωτικής συνομιλίας. Στοίχημα πως θα συμπλήρωνε και τα ακόλουθα: Δεν είναι υπερβολικό μετά από όλα αυτά να απαιτείτε να ζητήσουμε και συγνώμη; Ξέρετε, η τεχνολογία δεν είναι "αλάνθαστη"... Στο κάτω - κάτω και οι πιλότοι των βομβαρδιστικών άνθρωποι είναι. Μην ασχολείστε με τις εκατοντάδες νεκρών και τις χιλιάδες τραυματιών στη Γιουγκοσλαβία. Στις "αεροπορικές εκστρατείες" συμβαίνουν αυτά...

"Γνωστό" το τροπάρι, αλλά έχει και συνέχεια...

- Το ΝΑΤΟ δεν κηρύσσει πόλεμο, αλλά "αεροπορικές επιδρομές".

- Θέλει το διάλογο, με σκοπό την ειρήνη, αλλά μόνον υπό προϋποθέσεις που αυτό θέτει.

- Φυσικά, επιθυμεί διακαώς τη σωτηρία της ανθρωπότητας και καταστρώνει μεγαλεπήβολα σχέδια για το μέλλον της υφηλίου, είτε αυτή το θέλει, είτε όχι και σίγουρα κατά περίπτωση. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως η ΝΑΤΟική "δικαιοσύνη" είναι "τυφλή"...

Μ' αυτές τις - ίσως "κάπως" κυνικές... - φράσεις ο Σι θα "σας άνοιγε τα μάτια" εν σχέσει με όσες προσδοκίες τρέφετε (εκούσια ή ακούσια...) για τις αμφιβόλου αποτελέσματος πρωτοβουλίες της ρωσικής κυβέρνησης, για την αργοπορημένη και κουτσή "επανεμφάνιση" του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, για τα απώτερα σχέδια των Γερμανών, Γάλλων, Ιταλών, Καναδών ή Ελλήνων κυβερνητικών αξιωματούχων.

Κοινό μυστικό είναι πλέον πως ο ΟΗΕ δεν υπάρχει πια. Τα όποια απομεινάρια του θα αξιοποιηθούν άμα και όταν χρειαστεί για το όνομα - προσοχή όχι για τη μέχρι πρότινος ουσία - του "Νόμου". Και τι "λαμπρή" ευκαιρία! Υπάρχει και η διεθνής (πολιτική, αλλά όχι και λαϊκή) "ανοχή" υπάρχει...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Η μεταλλαγμένη συμφωνία του Ραμπουγέ ήταν ξεκάθαρη ως προς τους στόχους της. Μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε ένα είδος διεθνούς προτεκτοράτου και η ταυτόχρονη "κατάληψη" όλης της Γιουγκοσλαβίας από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις, πάντα κατά το δοκούν. Η 24η Μάρτη σήμανε την έναρξη της εφαρμογής διά της βίας αυτής της συμφωνίας, που οι Γιουγκοσλάβοι αξιωματούχοι είχαν το "θράσος" να την αρνηθούν. Τριάντα εννέα μέρες μετά ο συνδυασμός των στρατιωτικών επιχειρήσεων με τις διπλωματικές αναδιπλώσεις των τελευταίων ημερών καταμαρτυρούν ότι ο στόχος μπορεί να είναι ακόμα μη ορατός, όμως δεν πρέπει να θεωρείται απρόσιτος.

Οι ενδείξεις έχουν γίνει αποδείξεις. Η "χερσαία εισβολή" δε διατάσσεται από κανένα, τουλάχιστον επισήμως, όπως και ο πόλεμος που παραμένει ακήρυχτος. Ομως από το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν το ΝΑΤΟ είδε να χαράσσεται και να δρομολογείται η αποστολή χερσαίων δυνάμεων για ένα "οριστικό και τελικό ξεκαθάρισμα", μέχρι σήμερα που έχει συμπληρωθεί πάνω από ένας μήνας σφυροκοπήματος, τα σχέδια εκτυλίσσονται μονίμως κάτω από το τραπέζι... Την ίδια στιγμή οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις συνεχώς ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία στις όμορες χώρες και κυρίως στις χώρες που μπορούν να παρέχουν άμεση πρόσβαση στο Κοσσυφοπέδιο. Την Αλβανία και την ΠΓΔΜ. Οσο λοιπόν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις θα ενισχύονται στην περιοχή, όσο οι κυκλωτικές κινήσεις - που βάζουν όλες τις χώρες της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο παιχνίδι - θα κλιμακώνονται, όσο οι διπλωματικές κινήσεις θα θέτουν και τη Ρωσία μέρος του ευρύτερου σχεδίου, τόσο η μελλοντική παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων μάλλον θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Οπως και ο κίνδυνος η τωρινή θρυαλλίδα να εξελιχθεί σε πυρκαγιά, παραδίδοντας τα Βαλκάνια στις φλόγες του πολέμου.

Ηδη η πρώτη χώρα που νιώθει έντονα την προοπτική ενός "ολοκαυτώματος" είναι η ΠΓΔΜ. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί Προεδρίας Τζορτζ Μπους, Λόρενς Ιγκλμπέργκερ,μιλώντας σε συνέδριο για το ΝΑΤΟ και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προειδοποίησε ότι "όποια και αν είναι η τελική έκβαση της κρίσης του Κοσσυφοπεδίου, θα πρέπει σύντομα να αναμένεται αναταραχή και στο αλβανικό τμήμα της ΠΓΔΜ". Ηδη η συμπτωματολογία που παρουσιάζει η ΠΓΔΜ εντείνει τους φόβους για μία γενικότερη πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση, καθώς εκατοντάδες πρόσφυγες εξακολουθούν να συσσωρεύονται στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία, προσδοκώντας να βρουν καταφύγιο, ένα μέρος ασφαλές, ώστε να γλιτώσουν από τις βόμβες που βρέχει ο ουρανός. Οι πρόσφυγες είναι το κυριότερο πρόβλημα που έχουν αντιμετωπίσουν οι αρχές της ΠΓΔΜ, μαζί με την ανεξέλεγκτη δράση του UCK, που όμως είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα κύματα των προσφύγων και την αναταραχή που δημιουργούν. Η κατάσταση στα σύνορα είναι τραγική... τα συνοριακά επεισόδια είναι συνεχή. Σε αυτή την κατάσταση δύο είναι οι πρωταγωνιστές: Από τη μία οι αστυνομικές περίπολοι, που προσπαθούν να αποτρέψουν τη διέλευση διαφόρων αγνώστων ατόμων, που πολλές φορές γίνονται ένα με το ποτάμι των προσφύγων, από την άλλη οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, που προσπαθούν να φυγαδεύσουν όσους μπορούν περισσότερους και μάλιστα να τους φέρουν στα σπίτια τους και πιθανά ανάλογα με τις εξελίξεις να τους πολιτογραφήσουν ως μέλη της κοινωνίας της ΠΓΔΜ. Αυτή η νέα πραγματικότητα έχει δημιουργήσει μία ουσιαστικά και κυριολεκτικά ασφυκτική, αν όχι επικίνδυνη κατάσταση... αφού οικονομικά η χώρα δεν μπορεί να αντέξει το βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, πολύ περισσότερο μία επιδιωκόμενη εγκατάστασή τους ανάμεσα στον πληθυσμό που με γεωμετρική πρόοδο θα ανατρέψει τις ήδη λεπτές ισορροπίες στην πληθυσμιακή σύνθεση και μπορεί να λειτουργήσει ως πυροδοτικός μηχανισμός για... την έκρηξη που θα αποσυνθέσει σε κομμάτια τη νεόκοπη αυτή χώρα.

Αντιθέτως από την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ που τρέμει αυτόν τον πόλεμο που χτυπά καθημερινά και είναι έτοιμος να ρίξει την πόρτα της, η αλβανική κυβέρνηση δείχνει έντονα τα σημάδια αδημονίας για "ένα οριστικό ξεκαθάρισμα", τη μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε "διεθνές προτεκτοράτο", αφού όπως υποστηρίζουν η "συνύπαρξη των Αλβανών Κοσσοβάρων με τους Σέρβους είναι πλέον αδύνατη". Στην περιοδεία που πραγματοποίησε αυτήν τη βδομάδα ο Πρόεδρος της Αλβανίας Ρετζέπ Μεϊντάνι σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ήταν ξεκάθαρος: "Πάση θυσία" εγκατάσταση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου ως εγγυήτριας δύναμης για την ασφαλή επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους. Επίσης μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε "διεθνές προτεκτοράτο". Κάποιοι άλλοι Αλβανοί πολιτικοί, όπως ο πρώην Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα, είναι πιο προκλητικοί, μιλώντας για πόλεμο με τη Γιουγκοσλαβία, παρακινούμενοι ίσως από τους ίδιους τους Δυτικούς αξιωματούχους, που θέλοντας να "εξυπηρετηθούν", ενισχύουν κατά τρόπο τραγικό τον εθνικιστικό και αλυτρωτικό επεκτατισμό των Αλβανών για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας". Εξάλλου η παροχή "γης και ύδατος" προς τον UCK, εξοπλίζοντάς τον, εκπαιδεύοντάς τον ώστε να πολεμήσει "αντ' αυτού" - τουλάχιστον στην αρχή - καταδεικνύει ότι οι Δυτικοί θέλουν τον UCK να δρα ανεξέλεγκτα και προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτός είναι και ο κύριος σκοπός: Να ανοίξουν όλα τα μέτωπα και να τα αφήσουν ανοιχτά για όσο καιρό χρειαστεί.

Χρ. Μ.