Στη σύσκεψη οι πλειοψηφίες των διοικήσεων των σωματείων (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) παρουσίασαν ένα κείμενο θέσεων που ουσιαστικά δεν αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση. Αντιθέτως, κάνουν και κριτική στην κυβέρνηση γιατί δε διευκολύνει, τάχα, την πώλησή της (για παράδειγμα, με τη μείωση της τιμής του ρεύματος). Τελικά, προβάλλουν την αυταπάτη της διασφάλισης των θέσεων εργασίας ακόμα και σε συνθήκες ιδιωτικοποίησης.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Τάσος Χρονάς, εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Στερεάς Ελλάδας του ΚΚΕ, ο Γιώργος Ρούσσης, από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Λοκρών, και ο Παναγιώτης Πολίτης, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Μετάλλου. Και οι τρεις στις τοποθετήσεις τους επισήμαναν ότι τέτοιες συσκέψεις και παρόμοιες διαδικασίες, στις οποίες όχι μόνο δεν είναι πρωταγωνιστές οι εργαζόμενοι αλλά τους βάζουν και στο περιθώριο, δεν μπορούν να βάλουν φραγμό στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Αυτό που απαιτείται είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και άλλες συλλογικές διαδικασίες να αποφασίσουν οι ίδιοι για την οργάνωση του αγώνα τους και το συντονισμό της δράσης τους.

Ο Παν. Πολίτης κατήγγειλε τη στάση των πλειοψηφιών και για τις θέσεις τους αλλά και για το γεγονός ότι το κείμενο που εμφάνισαν δεν έχει συζητηθεί ούτε σε Γενικές Συνελεύσεις, ούτε σε συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων. Πρόσθεσε δε ότι οι εργαζόμενοι έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στην ιδιωτικοποίηση και στο σχέδιο περικοπής των αποδοχών τους.

Ο Τάσος Χρονάς στην ομιλία του επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η λογική της ιδιωτικοποίησης και της ΛΑΡΚΟ προβάλλεται εδώ και χρόνια όταν η ΕΕ μιλούσε για την ανάγκη της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Την ίδια λογική «επανέφεραν αποφασιστικότερα στην εξέλιξη της οικονομικής κρίσης». Σε όλο αυτό το διάστημα, σημείωσε, «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δούλεψαν, κάτω από τη συγκεκριμένη καθοδήγηση της ΕΕ, με συνέπεια, για την απαξίωσή της, καθυστερώντας τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό της, αδιαφορώντας για την πολύπλευρη αξιοποίηση της παραγωγής της και φυσικά για την καθετοποίησή της. Φρόντιζαν, όμως, για τη διάσπαση - σαλαμοποίηση των δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ, για τη μείωση του προσωπικού της και την εντατικοποίηση της εργασίας - πέρα από κάθε μέτρο υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων - για την αντικατάσταση σημαντικού ποσοστού του από φτηνούς και με περιορισμένα δικαιώματα εργάτες των εργολαβιών, προκειμένου να διευκολύνουν τον καινούργιο αγοραστή».

Τα μέτρα αυτά δεν ήταν «λάθη ή συνέπειες λαθεμένης επιλογής στελεχών. Ηταν επιδιώξεις της πλουτοκρατίας που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προώθησαν με εξαιρετική συνέπεια, φτάνοντας στο στόχο της ιδιωτικοποίησης».

Αναφερόμενος στους ισχυρισμούς ότι είναι δυνατόν να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας μετά την ιδιωτικοποίηση και στις λογικές που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι διαχειριστές του καπιταλισμού, «που ενώ αναθεματίζουν τις ιδιωτικοποιήσεις εκθειάζουν και αποδέχονται την πολιτική της ΕΕ», επισήμανε ότι «κανένας ιδιώτης δεν μπορεί να εγγυηθεί αξιόπιστα κάτι τέτοιο, αφού πάνω και πριν από όλα βάζει την κερδοφορία του κεφαλαίου» και όταν «η ΕΕ και το ΔΝΤ πιέζουν για απελευθέρωση των απολύσεων».

Για τις διαβουλεύσεις και το διάλογο με την κυβέρνηση σημείωσε ότι «δεν έχουν καμιά αξία, όσο προβάλλεται η ιδιωτικοποίηση σαν δεδομένη», και τόνισε:

«Μπροστά μας ανοίγεται ο δρόμος του αγώνα, που μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά με το συντονισμό μας με άλλες δημόσιου ενδιαφέροντος επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται. Αυτονόητος ο συντονισμός μας με τους κατοίκους της γύρω περιοχής που χωρίς την ΛΑΡΚΟ θα μαραζώσει.

- Να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, σε όποια μορφή και αν προωθηθεί.

- Να σταματήσει ο τεμαχισμός και η διαδικασία εκκαθάρισης της ΛΑΡΚΟ.

- Να μη γίνει καμιά περικοπή αποδοχών στους εργαζόμενους. Να μη χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά του. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες.

- Να παρθούν ουσιαστικά μέτρα συντήρησης, εκσυγχρονισμού και καθετοποίησης της παραγωγής της επιχείρησης, που θα πρέπει να παραμείνει ζωντανή και σε αποκλειστικά δημόσιο έλεγχο, στην προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, αντιμονοπωλιακής βάσης, στα πλαίσια της ενιαίας διαχείρισης του κοινωνικοποιημένου ορυκτού πλούτου της χώρας. Κόντρα στην ΕΕ και τις κατευθύνσεις της. Κόντρα στις εντολές του ΔΝΤ».

Στη σύσκεψη οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να καλλιεργήσουν την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν να γίνουν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και ταυτόχρονα να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Οι του ΣΥΡΙΖΑ προέβαλαν την αντίληψη για ένα άλλο μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού, είπαν ότι είναι ενάντια στο ξεπούλημα και μίλησαν για δημόσιο έλεγχο αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν είναι ενάντια στη μερική ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης.