Να σταματήσει τώρα κάθε διαδικασία ξεπουλήματος της Ιονικής τράπεζας, ζητά με ανακοίνωσή της η γραμματεία της ΕΣΑΚ Τραπεζών και καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων.

Με αφορμή τον "άγονο" διαγωνισμό για το ξεπούλημα της Ιονικής και τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται της κοινής γνώμης και των εργαζομένων, η ΕΣΑΚ επισημαίνει ότι:

1) Η κυβέρνηση, αλλά και όσοι υποστηρίζουν τον "μονόδρομο" της ΟΝΕ (ΝΔ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ), στην ουσία επιμένοντας στο ξεπούλημα των κερδοφόρων ΔΕΚΟ - κρατικών τραπεζών ικανοποιούν τις επιδιώξεις του ξένου και εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου.

2) Οι ΔΕΚΟ - τράπεζες ανήκουν στο λαό, έχουν δημιουργηθεί απ' τον ιδρώτα των εργαζομένων και κανέναν δεν έχουν εξουσιοδοτήσει για να τις πουλήσει.

3) Οι ιδιώτες λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος, ανοιγοκλείνουν επιχειρήσεις, μεταφέρουν εργασίες, κεφάλαια κλπ., αδιαφορώντας για τις κοινωνικές συνέπειες, για την απασχόληση των ίδιων των εργαζομένων.

4) Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι επιζήμιες για τη χώρα, για τους εργαζόμενους, αλλά και για τους πελάτες που θα πληρώνουν ακριβότερα τις υπηρεσίες.

5) Καλλιεργούνται αντιλήψεις ότι με μια άλλη διοίκηση όλα θα ήταν "μέλι - γάλα", ότι η τράπεζα είναι ιδιωτική (!!! ) κλπ., ενώ αποσιωπάται η κύρια πηγή του προβλήματος που δεν είναι άλλη από την πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια απ' τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Η ΕΣΑΚ πιστεύει ότι "η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στερεί ακόμα και απ' αυτό το αστικό κράτος κάθε δυνατότητα άσκησης μιας αναπτυξιακής πιστωτικής και κοινωνικής πολιτικής. Δεν έχουμε καμιά ψευδαίσθηση ότι το τραπεζικό σύστημα, που είναι ο σκληρός πυρήνας του καπιταλισμού, για να μπει στις υπηρεσίες του λαού και της ανάπτυξης που έχει ανάγκη η κοινωνία σήμερα, χρειάζεται να γίνουν βαθιές και ριζικές αλλαγές".

Απαιτεί να σταματήσει τώρα κάθε διαδικασία ξεπουλήματος της Ιονικής και καλεί τους εργαζόμενους: Να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, να στείλουν αγωνιστικά μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Να συσπειρωθούν γύρω από την ΕΣΑΚ και να παλέψουν για μια άλλη πολιτική που στο επίκεντρό της θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών και την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων.

Με το σύστημα του πλειοδοτικού διαγωνισμού φαίνεται διατεθειμένη η κυβέρνηση να προσφέρει την Ιονική Τράπεζα στους επίδοξους μνηστήρες, βγάζοντας έτσι "στο σφυρί" το αρχαιότερο πιστωτικό ίδρυμα. Η επόμενη μέρα μετά το φιάσκο του πρώτου διαγωνισμού, βρίσκει τους εκπροσώπους της κυβέρνησης όχι μόνο να εμμένουν στο ξεπούλημα, αλλά να λένε σε όλους τους τόνους πως το λάθος που έγινε στην πρώτη απόπειρα ήταν ότι "συνδέθηκε το τίμημα, με το οποίο θα πωλούνταν το 51% της τράπεζας, με τη χρηματιστηριακή τιμή της Ιονικής". Η σύνδεση αυτή, λένε τώρα στελέχη του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, δημιούργησε στο Χρηματιστήριο δυσανάλογες προσδοκίες σε σχέση με την πραγματική αξία της Τράπεζας, με αποτέλεσμα η τιμή της μετοχής της να αυξηθεί σε εξωπραγματικά επίπεδα. Το διά ταύτα μιας τέτοιας προσέγγισης είναι να υποστηρίζουν, εκ των υστέρων, ότι η μετοχή της Ιονικής είναι αισθητά υπερτιμημένη, κάτι που όπως φαίνεται έχει και τον άμεσο αντίκτυπο στην... αγορά. Ετσι, και χτες η τιμή της μετοχής και της Εμπορικής και της Ιονικής είχαν, για δεύτερη συνεχή μέρα, απώλειες της τάξης του 8%. Μάλιστα κυβέρνηση και "θεσμικοί επενδυτές" δε φαίνεται μέχρι στιγμής να είναι ικανοποιημένοι από το 16% που ήδη έχασαν οι δύο μετοχές. Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός ότι και κατά τη χτεσινή συνεδρίαση υπήρχαν εντολές για πωλήσεις περίπου 650.000 μετοχών της Εμπορικής και 550.000 της Ιονικής, αλλά πουλήθηκαν μόνο 2.660 και 1.380 αντίστοιχα!

Σε ό,τι αφορά τους όρους του νέου διαγωνισμού ξεπουλήματος, οι αρμόδιοι σημειώνουν πως είναι νωρίς ακόμα να ειπωθεί κάτι, πάντως είναι φανερό πως προετοιμάζουν το έδαφος για ένα διαγωνισμό - παρωδία που θα φέρει τις προϋποθέσεις ιδιωτικοποίησης στα μέτρα των και μέχρι χτες θεωρούμενων κυρίων διεκδικητών της Ιονικής, δηλαδή των ομίλων της Πίστεως και του Λάτση.

Λόγω του σημαντικού ρόλου που παίζει το τραπεζικό σύστημα, το πιστωτικό σύστημα γενικότερα, στην οικονομία και στον οικονομικό σχεδιασμό, η κίνηση για την πώληση της Ιονικής Τράπεζας, αλλά και άλλων τραπεζικών ιδρυμάτων, εντάσσεται σ' ένα ευρύτερο σχέδιο της αποκαλούμενης αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος, της χώρας προς όφελος του χρηματιστικού κεφαλαίου, με όποιο όνομα ή τίτλο κι αν αυτό παρουσιάζεται. Είτε λέγεται Λάτσης, είτε Κωστόπουλος, είτε Βαρδινογιάννης, είτε κάποιος άλλος ξένος Πιστωτικός Ομιλος. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον ευαίσθητο αυτό τομέα της οικονομίας, τον πιστωτικό τομέα, αδιαφορώντας κατά τρόπο προκλητικό τόσο για τις οικονομικές όσο και για τις κοινωνικές συνέπειες αυτής της πολιτικής. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι η κυβερνητική πολιτική εκφράζει χωρίς προσχήματα πλέον τα συμφέροντα της χρηματιστικής ολιγαρχίας σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.

Η κίνηση αυτή, αναμφίβολα, αυξάνει το επίπεδο της ανταγωνιστικής πίεσης μέσα από τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, που συντελείται ταχύτατα όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως.

Η εξέλιξη αυτή, ουσιαστικά σημαίνει εξασθένηση του αποκαλούμενου ελεύθερου ανταγωνισμού, που, σημειωτέον, αποτελεί την πεμπτουσία της Συνθήκης του Μάαστριχτ και ενίσχυση της κυριαρχίας των τραπεζικών μονοπωλίων, με στόχο βέβαια τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας και μέσα απ' αυτόν, την ενίσχυση της κερδοφορίας τους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι Τράπεζες το 1997, σημείωσαν υψηλότατη κερδοφορία, κάτι που δε συμβαδίζει με την πορεία της οικονομίας. Πρόκειται για μια προσπάθεια αναδιανομής των μερίδων της τραπεζικής αγοράς σε όφελος του κεφαλαίου, εν όψει μάλιστα και της έλευσης του ΕΥΡΩ.

Σήμερα τα μερίδια της ελληνικής τραπεζικής αγοράς όσον αφορά τα μερίδια του ενεργητικού, των καταθέσεων και των χορηγήσεων παρουσιάζονται στο σχετικό πίνακα.

Η πολιτική και οικονομική διάσταση του θέματος της Ιονικής Τράπεζας, περνά μέσα από την προσπάθεια της κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, δημιουργίας και στήριξης μιας πολιτικοοικονομικής τάξης πραγμάτων στον πιστωτικό τομέα, με ηγεμονεύουσα θέση την κυριαρχία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, κάτι που δημιουργεί οπωσδήποτε και τις προϋποθέσεις διάβρωσης και αυτής ακόμα της αποκαλούμενης εθνικής πολιτικής στον χρηματοπιστωτικό τομέα από το μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Και, βεβαίως, μια τέτοια προοπτική απαιτεί χωρίς άλλο κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών.

Η ιδιωτικοποίηση της Ιονικής Τράπεζας και γενικά οι επιχειρούμενες ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές, αλλάζουν το υπάρχον τραπεζικό σκηνικό, κάτι που αφήνει εύλογα ερωτηματικά για μέλλον των μικρομεσαίων Τραπεζών στη χώρα μας, με οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις.

Γενικά η πώληση της Ιονικής Τράπεζας σαν αποτέλεσμα της "αναδιάρθρωσης" του πιστωτικού συστήματος, ανάγεται σε μια προσπάθεια κρατικομονοπωλιακής μεθόδου ρύθμισης, στα πλαίσια όχι της ελευθερίας δράσης του χρηματιστικού κεφαλαίου, αλλά της κυριαρχίας του.

Μιχάλης ΚΑΧΡΗΣ

Τον κώδωνα του κινδύνου για την εξάπλωση των πολυεθνικών και στο χώρο του τουρισμού σε βάρος των ελληνικών - κύρια των μικρών - καταλυμάτων έκρουσαν χτες οι εκπρόσωποι της νεοσυσταθείσας Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Ελλάδας - που εκπροσωπεί 28.000 επιχειρήσεις και 210 δωμάτια - οι οποίοι συναντήθηκαν χτες με την υπουργό Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου και τον γενικό γραμματέα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) Ν. Σκουλά, με αντικείμενο τα προβλήματα του κλάδου. Οπως τόνισε ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Σ. Πολυκράτης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε το προεδρείο μετά τη συνάντηση, οι πολυεθνικές τουριστικές επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια απορροφούν στην Ελλάδα, χρόνο με το χρόνο, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του τουρισμού είτε με την εγκατάσταση επιχειρήσεων είτε με την εξαγορά ελληνικών ξενοδοχείων, μια κατάσταση που θα χειροτερέψει τα επόμενα χρόνια, εάν δεν ασκηθεί μια διαφορετική πολιτική και στον τομέα του τουρισμού. Οπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος, παρ' όλο που οι τιμές στα ελληνικά ξενοδοχεία κινούνται στα επίπεδα του '94 και παρά την αύξηση που εμφανίζουν οι ξένοι τουρίστες, τα ξένα ξενοδοχεία είχαν μεγαλύτερα ποσοστά πληρότητας αναλογικά.

Μεταξύ των προβλημάτων που απασχολούν τον κλάδο και εξέθεσαν οι εκπρόσωποί του στην υπουργό Ανάπτυξης και το γενικό γραμματέα του ΕΟΤ είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις ανανέωσης του ειδικού σήματος λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων και ειδικότερα ο όρος που αφορά στην πληρότητα των καταλυμάτων, η ένταξη των τουριστικών καταλυμάτων σε αναπτυξιακά προγράμματα, που, όπως υποστηρίζουν, είναι προϋπόθεση για την αναβάθμισή τους και η ένταξη των μελών της Συνομοσπονδίας σε επιμορφωτικά σεμινάρια.