Eurokinissi

Το ΚΚΕ παλεύει για να γίνει η γη λαϊκή περιουσία και η αξιοποίησή της να υπόκειται σε κεντρικό σχεδιασμό προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων

-- Να ξεκινήσουμε από το βασικό στοιχείο: Υποστηρίζετε και λέτε, για μια ακόμη φορά, ότι το καίριο πρόβλημα, η καρδιά του προβλήματος είναι τα συμφέροντα. Ηθελα, σε αυτό το σημείο, να κάνουμε μια ρεαλιστική συζήτηση για το πώς μπορούν αυτά τα συμφέροντα να περιοριστούν εντός νομίμων και σοβαρών πλαισίων και όχι αυτού του χάους που επικρατεί;

-- Ο όρος χάος ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλά ξέρετε, μια χαώδης κατάσταση δε διαμορφώνεται από μόνη της, διότι μπορεί να έχεις ένα θεσμικό πλαίσιο που να την αποτρέψεις ή να την μετριάσεις. Λοιπόν να πάρουμε ένα απλό πράγμα: Ενα πράγμα είναι ότι στην Ελλάδα μεταπολεμικά - γιατί από εκεί άρχισε το θέμα - στη δεκαετία του '50 και '60 το ζήτημα για φτηνή κατοικία - ξέρετε πολλαπλασιάστηκαν οι κάτοικοι στα μεγάλα αστικά κέντρα - λύθηκε με την αντιπαροχή και με την άναρχη δόμηση. Ο καθένας έκανε ό,τι καταλάβαινε και όπως μπορούσε.

Ετσι, στην Ελλάδα έχουμε ένα πολύ υψηλό ποσοστό επίλυσης του προβλήματος της προσωπικής κατοικίας, ανεξάρτητα αν αυτή είναι χτισμένη σε περιοχές που είναι μπαζωμένα ρέματα, ανεξάρτητα αν είναι καλά χτισμένη. Ομως αυτό το πράγμα αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο κύμα ληστείας της γης, έστω κι αν μια σειρά άνθρωποι - ενδεχομένως και εγώ και εσείς είμαστε μέσα εκεί - καταφέραμε να αποκτήσουμε σπίτι που χωρίς αυτήν την άναρχη οικοπεδοποίηση, και αυτή έστω τη ληστεία, δε θα μπορούσαμε. Ομως, τα προβλήματα σε μια τέτοια πολιτική δεν εμφανίζονται αμέσως. Εμφανίζονται στα 20, 30 και 40 χρόνια.

Η περίοδος που διανύουμε σήμερα, ή καλύτερα την τελευταία 20ετία, είναι μια περίοδος όπου πια δεν έχουμε απλά και μόνο την οικοπεδοποίηση, παραμένει σαν πτυχή του προβλήματος, αλλά τώρα την αξιοποιούν για αλλαγή χρήσης γης τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Εχω υπόψη μου, και τα παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια και λόγω του ότι μένω στη Ν. Μάκρη, μια σειρά προβληματισμούς που έχουν σχέση με τον Σχοινιά, με το Σούλι, με το Μαραθώνα, με την παραλία της Ν. Μάκρης κτλ. Τώρα εδώ δεν πρόκειται για την φτηνή λαϊκή κατοικία, που τη λύνουν με άναρχο τρόπο και κακώς λύθηκε έτσι. Το να φτιάξουν τσιμεντένια νησιά μέσα στη θάλασσα, να αλλάξουν τη φυσιογνωμία των ακτών, κάνοντας καταδυτικό πάρκο, δηλαδή να φτιάξουν τεχνητούς βράχους, να βαθύνουν τη θάλασσα κ.τ.λ. και μία σειρά άλλες αναπλάσεις, δεν εξυπηρετούν τις πραγματικές συλλογικές λαϊκές ανάγκες, αλλά επιχειρηματικά συμφέροντα.

-- Ακουσα, για μια ακόμα φορά, τα κυβερνητικά μέτρα και τα άκουσα και το 2007 κάτω. Και παρότι στα λόγια είμαστε μια χαρά, ή εν πάση περιπτώσει αρκετά ικανοποιητικά, στην πράξη, όπως πάντοτε, πολύ φοβούμαστε όλοι ότι δε θα γίνουν τα δέοντα.

-- Ως ΚΚΕ υποστηρίζουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που ξεκινάει από την ιδιοκτησία γης. Αλλά, ας πάρουμε ένα απλό: Λέει χτες η κυβέρνηση διά στόματος υπουργού ότι θα ανοίξουμε αντιπυρικές ζώνες. Καλά, με συγχωρείτε, αυτό είναι ένα κλασικό συνηθισμένο αμυντικό μέτρο, πολύ κλασικό... «θα ανοίξουμε». Αυτά έπρεπε να έχουν γίνει προ πολλών χρόνων. Δηλαδή, μιλάμε τώρα για κλασικά μέτρα τα οποία, κατά τη γνώμη μου, κάθε κυβέρνηση επιδιώκει να τα κάνει. Δεν υπάρχει κυβέρνηση η οποία βάζει η ίδια τη φωτιά, αλλά οδηγεί με την πολιτική και τη στρατηγική.

Λοιπόν, να ανοίξουμε δρόμους, να καθαριστούν αυτά που δεν είναι καθαρισμένα, και δεν εννοώ να καθαρίσουμε τις αυλές μας αυτό είναι ατομική μας ευθύνη, μιλάμε τώρα για δασικές περιοχές. Γιατί, κοιτάξτε, οι άνθρωποι έχουν φύγει από τα δάση. Οταν οι άνθρωποι ζούσαν στα δάση δεν υπήρχε πρόβλημα. Να σας πω και κάτι άλλο: Τρία χρόνια έγιναν μάχες στα βουνά με τον Δημοκρατικό Στρατό, από τη μια, και τον λεγόμενο εθνικό στρατό, από την άλλη, και δεν κάηκαν. Επεσαν ναπάλμ στον Γράμμο, τα αμερικάνικα ναπάλμ εκεί δοκιμάστηκαν, και δεν κάηκαν.

Γίνονται έργα, αλλά γίνονται ιδιωτικά. Εμείς λέμε μόνο δημόσια έργα. Τα έργα που θέλουμε εμείς ως Κόμμα να γίνουν, είναι έργα που τα νιώθουμε χωρίς να τα βλέπουμε. Δηλαδή, το αποχετευτικό. Αν ανοίξουμε το θέμα, τι έργα χρειάζονται σήμερα στην Αττική που έχει το μισό πληθυσμό της Ελλάδας; Οταν υπάρχει μια πολιτική η οποία αλλοιώνει και διαστρεβλώνει τη συλλογική συνείδηση. Η ατομική συνείδηση είναι θέμα ατομικής υπόθεσης, αλλά εμείς είμαστε υπέρ μιας πολιτικής που καλλιεργεί και την ατομική συνείδηση. Υπάρχει και ατομική ευθύνη, δεν το συζητώ, ο καθένας κοιτάει για πάρτη του, αλλά ευθύνεται η γενική πολιτική.

-- Κατηγορηθήκατε ότι η κριτική την οποία ασκήσατε στην κυβέρνηση ήταν ήπια και ότι δε λειτουργήσατε από τα αριστερά.

-- Εγώ διάβασα και άκουσα ρεπορτάζ για αυστηρή κριτική του ΚΚΕ. Δεν κατάλαβα αυτήν την κριτική. Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Είναι κριτική στην κυβέρνηση να πεις ότι έχεις έναν πρωθυπουργό ανίκανο; Η κριτική που λέμε εμείς είναι ότι έχουμε μια κυβέρνηση η οποία με την πολιτική της απελευθέρωσης της γης, με το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής, με όλα τα μέτρα που παίρνει είναι εμπρηστική πολιτική. Δεν την κατηγορούμε για ανικανότητα, την κατηγορούμε για ταξική επιλογή. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και ζητήματα έλλειψης συντονισμού, μια σειρά πράγματα ικανότητας, αλλά πριν απ' όλα εμείς ερμηνεύουμε τη γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης απέναντι σε αυτά τα προβλήματα.

-- Οτι ασκεί λάθος πολιτική;

-- Βεβαίως. Να σας πω κάτι, γιατί να πει το ΠΑΣΟΚ ότι είναι λάθος η πολιτική της κυβέρνησης; Δεν έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ μαζικούς αποχαρακτηρισμούς γης, δεν έχει αλλάξει χρήσεις γης; Επομένως, αυτό που μένει να κάνει το ΠΑΣΟΚ είναι να πει ότι έχουμε να κάνουμε με ανίκανη κυβέρνηση, πρέπει να γίνουν τώρα εκλογές και να φύγει. Ποιος έχει αντίρρηση να γίνουν τώρα εκλογές; Αλλά εμείς θα περιορίσουμε το ζήτημα φύγε εσύ να έρθει ο άλλος;

Δεν θέλω να ξεχωρίσουμε από τα άλλα κόμματα για μαξιμαλισμό. Θέλω να κατανοηθεί ότι ξεκινάμε από μια άλλη πολιτική, ταξική επιλογή. Να σας πω μια άλλη πλευρά: Τι θα πει «εντός - εκτός σχεδίου»; Ακούω τον πρόεδρο του ΣΥΝ που λέει ότι εκτός σχεδίου να μη γίνεται οικισμός. Η γη είναι ενιαία και πρέπει να υπάρχει σχεδιασμός αξιοποίησής της. Οταν πεις εδώ δεν πρέπει να χτιστεί τίποτα δεν είναι ζήτημα εντός - εκτός σχεδίου. Οταν κάνεις τη γη εντός - εκτός σχεδίου παλεύει ο άλλος να μπει στο σχέδιο.

Η θέση μας είναι ότι η γη ανήκει στο λαό, δεν την έφτιαξε κανένας. Το δικαίωμα που πρέπει να μας κατοχυρωθεί είναι να έχουμε κατοικία και πρώτη και δεύτερη. Να μην μπορεί να αγοράζεις και να πουλάς τη γη. Το δικαίωμα της κατοικίας πρέπει να είναι συλλογικό και ατομικό, δεν το συζητάμε.