-- Το καλοκαίρι, η κυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) ψήφισε νόμο που καταργεί την Κυριακή αργία επικαλούμενη λόγους «εκσυγχρονισμού» και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της αγοράς, «ζωντάνεμα» των αστικών κέντρων των πόλεων, νέες θέσεις εργασίας, επιχειρήματα που η ίδια η πραγματικότητα τα έχει διαψεύσει. Σήμερα μπαίνει σε εφαρμογή ο συγκεκριμένος νόμος, με άνοιγμα όλων των καταστημάτων 7 Κυριακές το χρόνο.

Η αλήθεια είναι μία: Η κυβέρνηση σήμερα ικανοποιεί τη βασική επιδίωξη και αίτημα των μεγαλεμπόρων εδώ και πολλά χρόνια για λειτουργία των καταστημάτων 7 ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με αυτό που οι αγώνες της εργατικής τάξης κατοχύρωσαν έναν αιώνα πριν, το 1910, το δικαίωμα για ανάπαυση την Κυριακή.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντεργατικών μέτρων που εφαρμόζονται στον κλάδο, όπως ατομικές συμβάσεις, εκ περιτροπής εργασία, 3ωρα-4ωρα με μισθούς πείνας των 300 ευρώ. Ερχεται να προστεθεί επίσης σε μια διαμορφωμένη κατάσταση, που οδηγεί καθημερινά στην εξαθλίωση εκατοντάδες εμποροϋπαλλήλους. Η απληρωσιά, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η ανεργία είναι ο καθημερινός μας εφιάλτης.

Η Ντίνα Γκογκάκη μιλάει στον «Ριζοσπάστη»

• Πρώτα από όλα χειροτέρευση της θέσης τους, καθώς θα συνδυαστεί η ευελιξία στο ωράριο που ήδη υπάρχει, με ένα ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων πλήρως απελευθερωμένο, δουλειά ήλιο με ήλιο, 7 μέρες την εβδομάδα για όσες ώρες ή μέρες θέλει ο εργοδότης.
• Παραπέρα χτύπημα της μητρότητας, καθώς στο εμπόριο εργάζονται κυρίως γυναίκες που επιφορτίζονται με τα επιπλέον βάρη της οικογενειακής ζωής, της ανατροφής και φροντίδας των μελών της οικογένειας και του σπιτιού. Οι εργαζόμενες γυναίκες περιμένουν μια μέρα την εβδομάδα να φροντίσουν το σπίτι, να δουν τα παιδιά τους πριν ξεκινήσει ο Γολγοθάς της επόμενης εβδομάδας.
• Επιπλέον άνεργοι από το άνοιγμα των καταστημάτων και τις Κυριακές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μικροί έμποροι, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στα δυσβάσταχτα έξοδα και τον ανταγωνισμό με τα πολυκαταστήματα, θα οδηγηθούν στο λουκέτο, απολύοντας και εργαζόμενους.

-- Τι συνέπειες θα έχει το μέτρο συνολικά για τους εργαζόμενους;

-- Η κατάργηση της Κυριακής αργίας στο εμπόριο είναι ο προπομπός της πλήρους απελευθέρωσης και κατάργησης της κυριακάτικης αργίας παντού. Θα ακολουθήσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις στις υπηρεσίες, στις τράπεζες, τις μεταφορές, τη βιομηχανία και σε ένα κομμάτι του Δημοσίου. Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο θα διαλύσει την εργατική λαϊκή οικογένεια, θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τα νέα ζευγάρια στη δημιουργία οικογένειας που δε θα έχουν χρόνο ούτε να βρίσκονται.

-- Πώς κρίνετε τη στάση συνδικαλιστών και πλειοψηφιών στα σωματεία (π.χ. ΑΤΤΙΚΑ) που πήραν απόφαση να μην απεργήσουν σήμερα;

-- Σίγουρα δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Η πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου του ΑΤΤΙΚΑ συνεδρίασε μετά από πιέσεις της εκλεγμένης με τη ΔΑΣ συνδικαλίστριας στο χώρο και αποφάσισε ότι δε χρειάζεται να παρθεί απόφαση για απεργία, πετώντας το μπαλάκι σε καταναλωτές και εργαζόμενους, αβαντάροντας και με αυτήν την απόφαση την εργοδοσία.

Υπάρχουν και μια σειρά άλλα επιχειρησιακά σωματεία, όπως σε ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, που εκπροσωπούν χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους και δεν μπήκαν καν στον κόπο να συνεδριάσουν τα ΔΣ τους, να καλέσουν Γενική Συνέλευση εργαζομένων για να αποφασίσουν οι ίδιοι τι θέλουν να κάνουν. Δεν έβγαλαν καν μια ανακοίνωση...

Είναι αυτά τα σωματεία, που σε συνεργασία με την πλειοψηφία της ΟΙΥΕ (ΠΑΣΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση» - ΔΑΚΕ) έχουν βάλει πλάτη να περάσουν σειρά αντεργατικών μέτρων στον κλάδο. Στο ΑΤΤΙΚΑ, για παράδειγμα, έχουν καθημερινά απολύσεις, υπογραφή ατομικών συμβάσεων, απληρωσιά, εντατικοποίηση και μια πλειοψηφία του σωματείου στο χώρο που δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Στο ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ οι εμποροϋπάλληλοι είναι απλήρωτοι, έχουν δεχτεί μείωση στους μισθούς τους 12% με την υπογραφή του επιχειρησιακού σωματείου. Στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ έχουμε 4ωρα, αξιοποίηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Καταλαβαίνετε ότι με τέτοια σωματεία, η εργοδοσία τρίβει τα χέρια της. Εχουν συσταθεί για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών και όχι των εργαζόμενων του κλάδου. Μαζί με την πλειοψηφία της ΟΙΥΕ έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στο εμπόριο.

Μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, το 2012 υπέγραψε σύμβαση με μείωση 6,7% στη λογική «να διασωθεί» ο θεσμός. Στην πραγματικότητα, οι μισθοί μειώθηκαν ως και 40%. Για τη νέα σύμβαση του εμπορίου, η πρότασή τους είναι να παγώσουν τους ήδη μειωμένους μισθούς. Με τον τρόπο αυτό ενθαρρύνουν τη μεγαλοεργοδοσία, που επαναφέρει την απαίτηση για παραπέρα μείωση στους μισθούς κατά 13%, απειλώντας με ατομικές συμβάσεις.

Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στην απελευθέρωση του ωραρίου από το 1997, αφήνοντας έρμαιο τους εμποροϋπαλλήλους στις ορέξεις των εργοδοτών. Το γεγονός ότι σήμερα έχει κηρύξει απεργία και τα συνδικαλιστικά της στελέχη βγάζουν επαναστατικές κορόνες, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν έχουν κουνήσει ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την οργάνωση αυτής της απεργίας.

Τα σωματεία που ανέφερα παραπάνω, είναι σωματεία που καθορίζουν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΙΥΕ καθοδηγούνται από αυτή, είναι σωματεία εργοδοτικά. Τα συμπεράσματα δικά σας.

-- Με τι αιτήματα συμμετέχει ο Σύλλογος στη σημερινή απεργία και πώς οργανώνει τη συνέχεια;

-- Η απεργία για την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας εντάσσεται στη συνδικαλιστική μάχη για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης με κατώτερο μισθό 918 ευρώ, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, δωρεάν Υγεία - Παιδεία - Πρόνοια, απαλλαγή από τη φοροληστεία των λαϊκών οικογενειών.

Επιδιώκουμε τόσο με τις σημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις, όσο και στις 6 Νοέμβρη, να μπουν γερές βάσεις μέσα σε κάθε εργασιακό χώρο για τη συνέχεια της πάλης μας. Να μπει νέος κόσμος στον αγώνα, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, τα ταξικά σωματεία που παλεύουν με τη γραμμή του ΠΑΜΕ.

Πιο συγκεκριμένα διεκδικούμε:

• Υποχρεωτική αργία για όλες τις Κυριακές του χρόνου, για όλα τα καταστήματα.
• Επαναφορά της κλαδικής σύμβασης στα 918 ευρώ.
• Μόνιμη σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας, όλοι οι εργαζόμενοι με σύμβαση αορίστου χρόνου και 40ωρο - 8ωρο - 5ήμερο.
• Να αυξηθούν τα επιδόματα ανεργίας, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες και να δίνονται σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ολοι οι άνεργοι να έχουν δωρεάν ιατρική νοσηλευτική και φαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν μεταφορές.
• Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της μητρότητας, επαναφορά του επιδόματος τοκετού για όλες τις γυναίκες.

Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα και ευθύνη για κάθε εργαζόμενο να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα. Να πιστέψουμε στη δύναμή μας και το δίκαιο αγώνα μας.