Η Πανελλαδική Συνάντηση ήρθε ως συνέχεια των αγωνιστικών πρωτοβουλιών και της δράσης που ανέπτυξαν οι μαθητές το προηγούμενο διάστημα, για τις οποίες και μίλησαν στη Συνάντηση, δίνοντας μια εικόνα των κοινών τους προβλημάτων, αλλά και της αποφασιστικότητάς τους να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια, να μη σκύψουν το κεφάλι. «Θέλουμε σχολείο να μορφώνει κι όχι να εξοντώνει», ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε και συμπύκνωνε μέρος της συζήτησης, η οποία πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν περιορίστηκε στα όσα ζουν οι μαθητές στο σχολείο, αλλά απλώθηκε και στις δυσκολίες που βιώνουν στα σπίτια τους, ως συνέπεια της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής που χτυπάει και τα μορφωτικά τους δικαιώματα.

Ιδιαίτερες πλευρές που αναδείχθηκαν από τη συζήτηση ήταν επίσης η έκφραση αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό λαό και η καταδίκη του φασισμού και του δηλητηρίου που χύνει και στους μαθητές η ναζιστική Χρυσή Αυγή. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όποτε οι ομιλητές στο βήμα της Συνάντησης έκαναν αναφορές σε αυτά τα θέματα, οι μαθητές από κάτω απαντούσαν με ανάλογα συνθήματα.

Στην εισηγητική ομιλία, ο Δημήτρης Βουρνάς, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας, έδωσε το στίγμα της Συνάντησης σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Σήμερα είμαστε εδώ για να συζητήσουμε για όλα όσα αντιμετωπίζουμε στο σχολείο και τη ζωή μας, για να ανταλλάξουμε εμπειρίες από τους αγώνες που οργανώσαμε αλλά και για να ανταλλάξουμε ιδέες για το πώς μπορούμε να κάνουμε τον αγώνα μας ακόμα πιο δυναμικό, πιο αποτελεσματικό. Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε για το πώς θα συνεχίσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, για το πώς θα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί τα προβλήματα της καθημερινότητας, για το πώς μπορούμε να ζωντανέψουμε τα σχολεία μας με δράσεις για θέματα που μας απασχολούν, με πρωτοβουλίες με βάση τα ενδιαφέροντά μας, την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα. Είμαστε εδώ για να συντονίσουμε τον αγώνα μας, για να ενώσουμε τη φωνή μας και να κάνουμε ξεκάθαρο στην κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και όσους τους στηρίζουν ότι δεν μασάμε τα παραμύθια που μας πουλάνε, ότι τη ζωή και τα όνειρά μας δεν τους τα χαρίζουμε, ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω από όσα μας αξίζουν και μας στερούν».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε αναλυτικά στα προβλήματα των σχολείων και των μαθητών που δεν έχουν τελειωμό και πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει να παίρνει και άλλα μέτρα ενάντια σε μας και τις οικογένειές μας. Στους γονείς μας μειώνουν τους μισθούς, πολλοί από μας έχουμε γονείς άνεργους, απλήρωτους, άλλοι ζούμε από τις συντάξεις της γιαγιάς και του παππού μας που και αυτές τις μειώνουν. Εχουν φορτώσει στις πλάτες των οικογενειών μας φόρους και χαράτσια. Βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια χιλιάδων οικογενειών με τους πλειστηριασμούς. Βλέπουμε τους πατεράδες και τις μανάδες μας να κοιτάνε κάθε μέρα τι θα κόψουν για να τα βγάλουμε πέρα.

Μπροστά σε όλα αυτά είχαμε και έχουμε δύο επιλογές. 'Η να τα δεχτούμε, να κάτσουμε στα αυγά μας και να κλαίμε τη μοίρα μας ή να οργανώσουμε τον αγώνα μας και να διεκδικήσουμε μόρφωση και ζωή με δικαιώματα. Διαλέξαμε και ξαναδιαλέγουμε το δεύτερο και καλά κάνουμε γιατί, όπως λέει και ένα σύνθημά μας, "Ρεαλισμός δεν είναι να κάτσουμε στα αυγά μας, είναι να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας!".

Γι' αυτό και εμείς για όλα αυτά συζητήσαμε στα σχολεία, στις τάξεις μας, στα 15μελή και 5μελή μας, σε πολλές πόλεις φτιάξαμε τις Συντονιστικές Επιτροπές μας, οργανώσαμε τον αγώνα μας, κάναμε δεκάδες κινητοποιήσεις στο υπουργείο, σε δημαρχεία, σε Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οργανώσαμε στις 30 Οκτώβρη μεγάλες μαθητικές πορείες σε πάνω από 44 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, φτιάξαμε μαθητικές εφημερίδες, κάναμε συναυλίες, εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό. Αγωνιστήκαμε χέρι χέρι με τους μετανάστες και πρόσφυγες συμμαθητές μας που τίποτα δεν μας χωρίζει μεταξύ μας, γιατί έχουμε τα ίδια όνειρα, τις ίδιες ανησυχίες. Οργανώσαμε δράσεις αλληλεγγύης, καλοδεχτήκαμε στα σχολεία και τις γειτονιές μας τα προσφυγόπουλα που είναι παιδιά - θύματα ενός πολέμου που γίνεται για τα συμφέροντα και τους τσακωμούς των λίγων. Απαιτήσαμε και απαιτούμε να εξασφαλιστεί η ουσιαστική τους μόρφωση με ευθύνη του κράτους. Γίναμε ασπίδα προστασίας γι' αυτά τα παιδιά, κόντρα στους φασίστες της Χρυσής Αυγής που προσπαθούν να στάξουν το ναζιστικό τους δηλητήριο και να μας παρουσιάσουν για εχθρό τον πρόσφυγα και μετανάστη συμμαθητή μας. Είναι κότες με περικεφαλαία, κάνουν τους νταήδες στους αδύναμους και τους κυνηγημένους, επιτίθενται σε όποιον αγωνίζεται για το δίκιο του. Είναι με το σύστημα που προκαλεί όλη την αδικία που ζούμε και βλέπουμε γύρω μας. Πολλές φορές πήραν την απάντηση που έπρεπε από τους μαθητές και τους εργαζόμενους και θα την ξαναπάρουν. Οι φασίστες και το ρατσιστικό τους δηλητήριο δεν έχουν καμία θέση στα σχολεία και τις γειτονιές μας. Να τσακίσουμε κάθε είδους ρατσιστική και φασιστική αντίληψη, να τους απομονώσουμε, να μην έχουν λόγο πουθενά! Εμείς αγωνιζόμαστε για το σχολείο που αξίζει σε μας και στα παιδιά όλου του κόσμου».

Ο Δ. Βουρνάς σημείωσε ακόμα: «Και σε όσους μας λένε πως με τον αγώνα δεν βγαίνει κάτι και πως δεν θα καταφέρουμε τίποτα, να τους θυμίσουμε πως ό,τι κατακτήσαμε το κερδίσαμε με τους αγώνες μας. Δική μας κατάκτηση είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, η επαναφορά των επαναληπτικών εξετάσεων, με τους αγώνες αναγκάσαμε την κυβέρνηση να μην κλείνει ειδικότητες, τμήματα και τομείς σε πολλά ΕΠΑΛ της χώρας, όπως είχε ανακοινώσει ότι θα κάνει. Ακόμα και στην προσπάθειά της να ποινικοποιήσει τους μαθητικούς αγώνες, εμείς μαζί με τους εργαζόμενους απαντήσαμε με ακόμα πιο δυναμικές κινητοποιήσεις αναγκάζοντάς την να πάρει πίσω καταδίκες συμμαθητών μας.

Οι αγώνες μας, όμως, μας έχουν αφήσει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Οπως, για παράδειγμα, πως απέναντι σε όσα αντιμετωπίζουμε δεν είναι καθένας μόνος του, ότι συλλογικά συζητάμε και διεκδικούμε, ότι ξεχωρίζουμε ποιο είναι το δίκιο μας και το παλεύουμε, ότι δεν είμαστε ευκολόπιστοι στα παραμύθια τους, ότι ο συντονισμός των σχολείων μας αγκαλιάζει περισσότερα σχολεία και τα αιτήματά μας φτάνουν όλο και σε περισσότερους.

Ακόμα και το γεγονός πως η κυβέρνηση καθυστερεί να φέρει για ψήφιση το νομοσχέδιο που θα κάνει το σχολείο μας ακόμα πιο σκληρό εξεταστικό κέντρο, που αφαιρεί γνώση από τα σχολεία μας, που θα μας αναγκάσει να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, έχει να κάνει με την ανησυχία της για τους αγώνες μας όλο αυτό το διάστημα.

Καλά κάνουν λοιπόν και ανησυχούν η κυβέρνηση και το υπουργείο γιατί οι μαθητές θα απαντήσουμε στους σχεδιασμούς τους με ακόμα πιο μαχητικούς και μαζικούς αγώνες για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζουν (...)

Η Συντονιστική Επιτροπή της Αθήνας προτείνουμε λοιπόν οι μαθητές όλης της Ελλάδας να είμαστε σε ετοιμότητα (...) Από αύριο κιόλας το μήνυμα του αγώνα θα φτάσει παντού σε κάθε σχολείο σε όλη την Ελλάδα. Ολοι εμείς που είμαστε σήμερα εδώ να μπούμε αποφασιστικά μπροστά στο ζωντάνεμα όλης της ζωής στο σχολείο, των 5μελών και 15μελών, των Γενικών Συνελεύσεων των μαθητών, ώστε να έχουν λόγο και δράση για όλα όσα μας απασχολούν.

Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά γιατί ξέρουμε πως μόνο με τον αγώνα μας μπορούμε να μπλοκάρουμε τα χειρότερα που μας ετοιμάζουν. Μόνο με τον αγώνα μας μπορούμε να εξασφαλίζουμε ένα σχολείο που θα μας μορφώνει πραγματικά, χωρίς να μας εξοντώνει».