Στον αντεργατικό καταιγισμό της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι της "Ολυμπιακής" αντιπαραθέτουν το τείχος του αγώνα, της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και των εργατικών αξιών. Ούτε ένα βήμα πίσω. Συσπειρωμένοι γύρω από τα πρωτοβάθμια σωματεία, μέσα από τις επιτροπές αγώνα σε όλους τους χώρους, συντονισμένα, οι εργαζόμενοι στην ΟΑ προχωρούν. Ρίχνουν το γάντι στην κυβερνητική αδιαλλαξία. Συνέλευση τη συνέλευση, πορεία την πορεία, οι γραμμές πυκνώνουν, στο πέρασμά τους βάζουν στο ράφι τις συμβιβασμένες ηγεσίες, προσπερνούν τις ίντριγκες και τα παζάρια του παρασκηνίου. Μαζί τους συμπαρασύρουν και κείνους που ταλαντεύονται, αμφισβητούν ανοιχτά εκείνες τις ηγεσίες που, ακόμα και την τελευταία ώρα, "ψάχνουν" στα σκοτεινά για διαδρόμους "σωτηρίας" και παζαρεύουν τους όρους παράδοσης των εργαζομένων.

Απαιτούν ενημέρωση - είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι δεν έχουν ενημερωθεί για το ακριβές περιεχόμενο του νομοσχεδίου - και βάζουν τις συνδικαλιστικές τους ηγεσίες προ των ευθυνών τους.

Η πίκρα και η αγανάκτηση σιγοβράζουν στους χώρους δουλιάς της "Ολυμπιακής". Πίκρα και αγανάκτηση αλλά και ανοιχτή αποδοκιμασία της στάσης, που τήρησε η πλειοψηφία της ΟΣΠΑ στα γεγονότα της βδομάδας που πέρασε. Τα διέκρινες από τις πρώτες κουβέντες των εργαζομένων, στις συναντήσεις που είχαν μαζί τους τα στελέχη της ΕΣΚ - Αερομεταφορών, όλες τις προηγούμενες μέρες στους χώρους δουλιάς μοιράζοντας την ανακοίνωση της παράταξης και καλώντας σε αγώνα. Ξεκάθαρη ήταν και η αντίληψη που κυριαρχεί για την παραπλανητική τακτική της κυβέρνησης. "Αυτό που έκανε ο Σημίτης, ήταν ν' αναβάλει για λίγες μέρες την "εκτέλεση" της "Ολυμπιακής"", ήταν ένα από τα σχόλια των εργαζομένων.

Ομως, παρά τη σύγχυση και την απογοήτευση που επιδίωξαν να περάσουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων δε συμβιβάζεται, ούτε υποχωρεί. Η πίεση και η απαίτηση να συνεχιστεί ο αγώνας εκδηλώνονται και εντείνονται κάθε στιγμή και με κάθε ευκαιρία. Ο αγώνας που θα στηρίζεται σε μια πραγματική και όχι πλασματική ενότητα των εργαζομένων, με κύριο αίτημα την ομόφωνη απόφαση του συνεδρίου για απόσυρση του νομοσχεδίου.

"Κανένας συνδικαλιστής δεν έχει το δικαίωμα και δεν είναι εξουσιοδοτημένος να παζαρεύει πάνω στις κατακτήσεις των εργαζομένων, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και στη μείωση των αποδοχών τους. Κανένας και με οποιοδήποτε πρόσχημα δεν μπορεί να συμμετέχει σε συζητήσεις, που αμφισβητούν ανοιχτά τις ΣΣΕ και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΟΑ και των θυγατρικών της", έλεγαν συνδικαλιστές - στελέχη της ΕΣΚ, μιλώντας με τους εργαζόμενους αυτές τις μέρες, άποψη που συναντούσε τη γενική επιδοκιμασία. Την ίδια ώρα, όμως, οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ ξανάρχιζαν το σικέ διάλογο, ενώ ο πρόεδρος της ΟΣΠΑ, Μιχ. Πέρρος,έλεγε στην επιτροπή της Βουλής: "Δεχόμαστε τον κανονισμό προσωπικού που ισχύει στη "Λουφτχάνσα""...

Ο αιφνιδιασμός της κυβέρνησης με την αβάντα του προεδρείου της ΟΣΠΑ δεν πέρασε. Η κυβέρνηση έκανε λάθος. Η κατάσταση όχι μόνο δεν εκτονώθηκε, αλλά η σύγκρουση των εργαζομένων με την πολιτική της είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Η λογική "να περισώσουμε ό,τι μπορέσουμε προκειμένου να μην τα χάσουμε όλα", βρίσκει ολοένα και λιγότερους αποδέκτες. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα χιλιάδες εργαζόμενοι στην ΟΑ κατάλαβαν αυτά, που 4 - 5 χρόνια τώρα, επαναλάμβαναν σε όλους τους τόνους οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, προειδοποιώντας για το πού οδηγούν τα "προγράμματα εξυγίανσης". "Εγώ το "δρόμο" δεν τον ήξερα. Τώρα κατέβηκα για πρώτη φορά. Είμαι αποφασισμένη να μείνω μέχρι τέλους και απευθύνω έκκληση σε όλους τους συναδέλφους να κάνουν το ίδιο και να μην επιτρέψουν σε κανέναν να μας πουλήσει", έλεγε μια αεροσυνοδός μετά το συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης έξω από τη Βουλή, αμέσως μετά την ανακοίνωση του προέδρου της ΟΣΠΑ ότι "αναστέλλεται η απεργία σε ένδειξη καλής θέλησης".

Ο παρατηρητής της προχτεσινής τετράωρης συνέλευσης των διοικητικών υπαλλήλων (ΕΕΑΕ), που ξεχείλιζε από την αποφασιστικότητα των εκατοντάδων παραβρισκόμενων, μπορούσε να βγάλει μόνο ένα συμπέρασμα: Οι εργαζόμενοι παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Και απ' αυτό μόνο καλό μπορεί να προκύψει, για τους ίδιους αλλά και για τον εθνικό αερομεταφορέα. Γι' αυτό και φράσεις όπως του Νίκου ότι "πριν βάψουν τ' αεροπλάνα μας με τα χρώματα της "Λουφτχάνσα", θα τα βάψουμε με το αίμα μας..." δήλωναν όχι μόνο τη δραματικότητα της κατάστασης και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων, αλλά και τις ευθύνες που αναλαμβάνει η κυβέρνηση.

Μια κυβέρνηση που, έχοντας υποχείριο μια ομάδα στην ΟΣΠΑ και υπαγορεύοντας φασιστικού τύπου τελεσίγραφα, απαιτεί από τους εργαζόμενους "γην και ύδωρ". Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά σήμερα όλοι οι εργαζόμενοι στην ΟΑ. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια μιας εργαζόμενης στη συνέλευση: "Δε φτάνει που μας ατίμασαν και μας βίασαν, πάνε και να μας εκπορνεύσουν. Θέλουν να μας εξευτελίσουν...". Οσο για τα τερτίπια "τι παίρνουν οι μεν και τι χάνουν οι δε", η απάντηση ήταν μία: "Να μην περάσουν ανάμεσά μας διαχωριστικές λογικές. Ο καθένας παλεύει γι' αυτά που έχει".

Αποκαλυπτικός ο λόγος του Στέλιου Μανούσου,μέλους του ΔΣ του σωματείου και εκπροσώπου της ΕΣΚ,για το τι έγινε στην επιτροπή της Βουλής: "Το νομοσχέδιο της ντροπής πήρε την ομόφωνη έγκριση από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να φύγει ούτε ένα άρθρο, ούτε μια λέξη. Πρέπει να καταγραφεί η ευθύνη του προέδρου της ΟΣΠΑ για τη στάση του στην επιτροπή της Βουλής. Οτι δηλαδή "ζητάμε τον κανονισμό προσωπικού της Λουφτχάνσα", ότι "συζητάμε ΣΣΕ του '92" και "τη δυνατότητα για το χρηματιστήριο". Ακόμα και πως κάποιοι εργαζόμενοι, όταν συνεδρίαζε το ΔΣ της εταιρίας "εκφράστηκαν κατά τρόπο όχι επιτρεπτό". Είναι δυνατόν να κάνουμε τέτοιο διάλογο;".

"Να φύγουν αμέσως", ήταν η απαίτηση των εργαζομένων. "Οσο βρισκόμαστε στο πεζοδρόμιο, τόσο πιο δύσκολα θα περνάνε οι άνομες ενέργειες της κυβέρνησης", τόνισε ο συνδικαλιστής και κάλεσε σε συντονισμό με τους εργαζόμενους στις άλλες ΔΕΚΟ.

"Με τον Κολλά;" διατύπωσε την ένστασή του ένας εργαζόμενος.

"Δεν είναι ο Κολλάς οι ΔΕΚΟ", απάντησε ο συνδικαλιστής. "Απ' αυτά να βγάζετε συμπεράσματα, όχι για να πικραίνεστε αλλά για να παλέψετε. Και αν εμείς κάνουμε πίσω, να μας πάρετε με τις πέτρες...".

Στις 2 του Μάη, σχολίασε ο Κώστας Ησυχος,συνδικαλιστής, "ο πρωθυπουργός θέλει να πάει να παζαρέψει για την ΟΝΕ, προβάλλοντας τη νίκη του, στην ΟΑ, στον ΟΣΕ, στα ΕΛΤΑ, όμως δε θα του βγει. Μέχρι την Πέμπτη θα είμαστε στους δρόμους, αλλά θα είμαστε και μετά την Πέμπτη". Στο ίδιο πνεύμα θα μιλήσουν και άλλοι συνδικαλιστές. Αλλά και οι εργαζόμενοι που ο ένας μετά τον άλλο έπαιρναν το λόγο. Οπως η Φωτεινή που, δανειζόμενη τους στίχους του Καβάφη, θα μιλήσει για την τιμή που πρέπει σ' αυτούς, που φυλάνε "Θερμοπύλες".

"Σκέφτομαι πως αν αυτή η συνέλευση γινόταν πριν δύο χρόνια, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά". Στη φράση αυτή του Σωκράτη Μαντζουράνη βρίσκεται μια μεγάλη αλήθεια για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στην ΟΑ, τις δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν και τις δύο γραμμές που συγκρούονταν τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί σημασία - είπε - δεν έχει αν είσαι φερέγγυος συνομιλητής, αλλά αν είσαι υπολογίσιμος αντίπαλος. Την αλήθεια αυτή σήμερα ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Ομως αυτή η εκτίμηση δεν έχει μόνο απολογιστικό χαρακτήρα. Διατηρεί την αξία της και σήμερα. Αφού, όπως υπογράμμισε ο συνδικαλιστής, "ο αγώνας δε σταματάει εδώ. Αν αποδεχτούμε το νομοσχέδιο, θα ακολουθήσουν ένα, δύο, τρία, πολλά προγράμματα εξυγίανσης. Και έπειτα θα 'ρθει και η ιδιωτικοποίηση της ΟΑ, ο στραγγαλισμός των ασφαλιστικών μας ταμείων. Τέλος δε θα υπάρχει. Στη συνολική επίθεση της κυβέρνησης ν' αντιπαραθέσουμε τη συνολική αντίσταση των εργαζομένων. Δε θα είναι εύκολος ο αγώνας. Θα είναι πολλές οι παγίδες, θα χρειαστούμε πολλές πορείες. Γιατί ο αγώνας τώρα αρχίζει...".

Τη δική τους δυναμική αγωνιστική απάντηση, με δύο 24ωρες απεργίες μεθαύριο Τρίτη και την Πέμπτη, δίνουν οι εργαζόμενοι της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" στην κυβέρνηση, που επιχειρεί να "περάσει" το φασιστικής έμπνευσης νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις στον εθνικό αερομεταφορέα, καθώς και στην "πράσινη" ηγεσία της ΟΣΠΑ, που με τη στάση της βάζει "πλάτη" στην κυβερνητική πολιτική. Την Τρίτη αρχίζει στην Ολομέλεια της Βουλής η τριήμερη συζήτηση του νομοσχεδίου.

Ιδιαίτερα μαζικές και δυναμικές είναι οι έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις ανά κλάδο. Οι εργαζόμενοι, με συντριπτική πλειοψηφία, επικυρώνουν τις αποφάσεις που έχουν ήδη πάρει ομόφωνα τα προεδρεία των σωματείων τους για τις 24ωρες απεργίες και εξουσιοδοτούν "εν λευκώ" τα ΔΣ για κήρυξη και άλλων απεργιών ή κάθε άλλης μορφής κινητοποίηση. Μέχρι τώρα έχουν γίνει έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις των αεροσυνοδών - φροντιστών (ΕΙΣΦ), των τεχνικών (ΕΤΕΜ - Π), των μηχανικών (ΕΠΤΑΟΑ) και των διοικητικών υπαλλήλων (ΕΕΑΕ), ενώ αύριο γίνεται αυτή των ιπτάμενων μηχανικών (ΕΙΜ).

Το αγωνιστικό κλίμα διογκώνεται μέρα με τη μέρα, ενώ επεκτείνεται και στις θυγατρικές εταιρίες (ήδη, οι ιπτάμενοι συνοδοί - φροντιστές της "Αεροπλοϊας" κήρυξαν 24ωρη απεργία για την ερχόμενη Τετάρτη), αλλά και στα μεγάλα περιφερειακά αεροδρόμια προγραμματίζονται απεργιακά συλλαλητήρια.

Στις συνελεύσεις καταγγέλθηκαν η κυβερνητική πολιτική, αλλά και η στάση του προεδρείου της ΟΣΠΑ και προσωπικά του προέδρου της Ομοσπονδίας, Μ. Πέρρου,ο οποίος αποφάσισε, ερήμην του ΔΣ, την αναστολή της 24ωρης απεργίας της περασμένης Πέμπτης, "σε ένδειξη καλής θέλησης" προς τον ελιγμό τακτικής της κυβέρνησης, να μεταθέσει για λίγες μέρες την ψήφιση του νομοσχεδίου. Ιδιαίτερα στηλιτεύτηκε και η αυθαίρετη απόφαση της πλειοψηφίας της ΟΣΠΑ να πάρει μέρος - καταστρατηγώντας την ομόφωνη απόφαση του έκτακτου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας - στο δεύτερο γύρο του σικέ διαλόγου με τη διοίκηση, για να "παζαρέψει" εργασιακές παραχωρήσεις!