«Στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος η ΔΑΣ αναδείχτηκε με την ψήφο των εργαζομένων και μοναδική δέσμευση έχει την υπεράσπιση των συμφερόντων της». Τη δήλωση αυτή επανέλαβε και χτες ο Γιώργος Πέρρος, γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, μετά τις προχτεσινές προκλητικές απειλές για αποπομπή του ίδιου και των στελεχών της Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας από το προεδρείο, που εξαπέλυσαν στη συνεδρίαση της διοίκησης οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ.

Οι τρεις παρατάξεις συντεταγμένες θέλησαν να «επαναφέρουν στην τάξη» τις ταξικές δυνάμεις της ΔΑΣ και να τις αναγκάσουν να δηλώσουν υποταγή και συναίνεση στη γραμμή στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΕΚΑ Γρ. Φελώνης, με πρόφαση την άρνηση του γραμματέα να βάλει την υπογραφή του κάτω από αποφάσεις της πλειοψηφίας της διοίκησης, που στηρίζουν αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές, έθεσε διαδικαστικό ζήτημα για τη λειτουργία του ΕΚΑ.

Και σαν να μην έφτανε αυτή η κίνηση, που μόνο σκοπιμότητες κρύβει, η ΠΑΣΚΕ συνέχισε τις προκλήσεις. Αργά το βράδυ της Τετάρτης, με δελτίο Τύπου που εξέδωσε, επιχειρεί να χρεώσει στη ΔΑΣ τον κίνδυνο «υπολειτουργίας» του Εργατικού Κέντρου. Μάλιστα υποκριτικά, την καλεί να «σεβαστεί θεσμούς και τους εργαζόμενους που την εξέλεξαν», όταν είναι γνωστό ότι είναι η κυβερνητική παράταξη που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διευκολύνει το πέρασμα κυβερνητικών αντιλαϊκών και αντεργατικών επιλογών. Οταν είναι αυτή που καθημερινά κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην υπάρχουν αγώνες. Στο «παιχνίδι» μπήκε χτες και η Αυτόνομη Παρέμβαση με δελτίο Τύπου, στο οποίο υποστηρίζει ότι ο γραμματέας «υποχρεούται» να υπογράφει τις όποιες αποφάσεις.

Τι είναι αυτό που ζητάνε από τον γραμματέα να υπογράψει; Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποιες αποφάσεις του ΕΚΑ που αρνήθηκε ο γραμματέας να υπογράψει, αλλά και αντίθετα ποιες αποφάσεις δεν υπέγραψε ο πρόεδρος του ΕΚΑ και η ΠΑΣΚΕ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες αποφάσεις για διάφορα προβλήματα που είναι υπογεγραμμένες εκτός από την ΠΑΣΚΕ και από ΔΑΚΕ - ΑΠ λείπει παντελώς η οποιαδήποτε κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης. Παράδειγμα, η καταγγελία στις 22/10/2001 για τους πέντε νεκρούς εργάτες στη Ζώνη, που απλώς καλεί την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της. Στις 17/10/2001 για την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο αρκείται να εκφράσει την «αγανάκτηση», ζητώντας από τον πρωθυπουργό να πάρει πρωτοβουλίες... Απέναντι στις απολύσεις της εκδοτικής εταιρίας του Μπόμπολα απαντάει ζητώντας από το χρηματιστήριο να κάνει έλεγχο για να δουν πού πήγαν τα χρήματα που κέρδισε ο μεγαλοεκδότης. Ακόμα στην ανακοίνωση στις 27/11/2001 μετά την επίσκεψη του υφυπουργού Λ. Τζιόλα στο ΕΚΑ σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι επισήμαναν τη στήριξη στην ιδιωτικοποίηση του ΟΑΕΔ. Τέλος, και μάλιστα «φρέσκο», η επιστολή του ΕΚΑ προς την αστυνομία, που την... ενημέρωνε για τη χτεσινή συγκέντρωση συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό! Να, ποιες αποφάσεις δεν υπέγραψε ο γραμματέας του ΕΚΑ και στέλεχος της ΔΑΣ Γ. Πέρρος.

Ας δούμε - ενδεικτικά - ποιες αποφάσεις αρνήθηκε να υπογράψει ο πρόεδρος του ΕΚΑ και η ΠΑΣΚΕ. Την κήρυξη απεργίας στους τεχνικούς της «Ολυμπιακής» (6/7/2001 και 13/6/2001), με την οποία οι εργαζόμενοι απαιτούσαν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Παρόμοια έπραξε και στην απεργία των συμβασιούχων της «Ολυμπιακής» στις 14/6/2001. Χαρακτηριστική, τέλος, η άρνηση της ΠΑΣΚΕ να υπογράψει ανακοίνωση στις 20/12/2001 που καταγγέλλει τον αυταρχισμό της κυβέρνησης για τη βία που χρησιμοποίησε απέναντι στους συμβασιούχους του Δήμου Αθήνας.

Ας μην ξύνονται, λοιπόν...

«Και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα αφάγωτη», επιδιώκει η εταιρία «Ιντεργκράφικς» ιδιοκτησίας «ΜΥΡΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ ΑΕ», η οποία αφού άφησε απλήρωτη για μήνες την εργαζόμενη Μ. Μπουσούνη στη συνέχεια την απέλυσε, αφού η δεύτερη δε δέχτηκε να αποχωρήσει οικειοθελώς, όπως της ζητήθηκε και υπερασπίστηκε τα δικαιώματά της. Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, μετά από αυτή την εξέλιξη, αποφάσισε την πραγματοποίηση κινητοποίησης την ερχόμενη Τετάρτη έξω από την επιχείρηση με αίτημα την επαναπρόσληψη της εργαζόμενης.

Σε σχετική καταγγελία του σωματείου περιγράφεται η αυταρχική συμπεριφορά των εργοδοτών, οι οποίοι, αφού πίεσαν με διάφορους τρόπους την εργαζόμενη να αποχωρήσει, όταν δεν τα κατάφεραν, την απέλυσαν. «Η συγκεκριμένη στάση - αναφέρεται - που κράτησε η εργαζόμενη, δηλαδή να μη δεχτεί την οικειοθελή αποχώρηση από την εταιρία, δηλαδή πρακτικά να θέσει εαυτόν εκτός επιχείρησης, εξόργισε την εργοδοσία που δεν είχε κανένα πρόβλημα να περάσει τους συμβατικούς κανόνες συμπεριφοράς. Η εργοδοτική αυθαιρεσία, μετά την ψήφιση του νόμου που ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις, δεν έχει όριο». Και μεταξύ άλλων καταλήγει: «Ενας δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους. Ο δρόμος της αντίστασης μέσα πιο μαζικά, ταξικά, δυνατά σωματεία που όχι μόνο θα υπερασπίσουν, αλλά θα διευρύνουν τις κατακτήσεις μας».

Στο κρατητήριο του Αστυνομικού Τμήματος Κορυδαλλού βρίσκεται από προχτές Τετάρτη ο ναυτεργάτης Μανώλης Μαραγκάκης, επειδή πήρε μέρος σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στις 27 Μάη 1998 έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση Πειραιά!

Το γεγονός καταγγέλλουν με δελτίο Τύπου η ΠΕΜΕΝ και ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ επισημαίνοντας ότι σε βάρος του ναυτεργάτη έχουν ασκηθεί αβάσιμες κατηγορίες για δήθεν «στάση», «απλή σωματική βλάβη» και απόπειρα διάπραξης δημόσιας υπηρεσίας από κοινού». Σύμφωνα με τα σωματεία ο ναυτεργάτης δικάστηκε στις 24 Γενάρη 2001, «χωρίς ποτέ να ενημερωθεί για να αποδείξει την αθωότητά του και καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλακή! Αλλά ούτε η καταδικαστική απόφαση του κοινοποιήθηκε για να προβεί στα μέσα που δικαιούται». Το... έμαθε στις 27 Φλεβάρη δηλαδή προχτές, όταν «πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του για να βγάλει δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας και τότε συνελήφθη». Τα σωματεία «καταγγέλλουν αυτή τη μεθόδευση και απαιτούν την άμεση αποφυλάκιση του Μ. Μαραγκάκη».

Τι παιχνίδια παίζει η ζωή! Προχτές το βράδυ: Στη ΝΕΤ Π. Κουναλάκης, Μ. Κωστόπουλος, Ν. Δήμου, καλεσμένοι ως «πρωταγωνιστές» της ομώνυμης εκπομπής, προσπαθούσαν, μεταξύ φιλοφρονήσεων του στιλ «Μήτσο, σε συμπαθώ γιατί έφυγες από το ΚΚΕ», να αποδείξουν πως πρέπει η Αριστερά να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι με τη σημερινή πρόταση Λαλιώτη ίσως με κάποια άλλη. Ανάμεσα στις προϋποθέσεις που έπεσαν στο τραπέζι για να γίνει αυτό το κομπρεμί ήταν κι αυτή της αποκομμουνιστικοποίησης. Ακριβώς.

Αρκετά μεγαχέρτζ αριστερότερα, στον τηλεοπτικό «902» ο κομμουνιστής Ελληνας πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων στο Ολυμπιακό Χωριό, Γ. Φιλιούσης, με τη σκόνη ακόμα πάνω του απ' τα καλούπια, έχοντας δίπλα του τον σύντροφό του στο καθημερινό μόχθο, τον Αλβανό αντιπρόεδρο του Συνδικάτου, τον εργάτη Φεΐμ Οσμάνι, περιέγραφαν και οι δυο με συγκλονιστικά στοιχεία τις συνθήκες στο κάτεργο που δουλεύουν. Η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν δεν ήταν και τόσο του σαλονιού. Απέναντί τους είχαν σε τηλεφωνική σύνδεση το μεγάλο αφεντικό του έργου, κάποιον Λαζαρίδη.

Δυο κόσμοι, άπειρες σκέψεις, άλλες θλιβερές, άλλες γεμάτες ελπίδα.