Στον μύθο του «ισχυρού και ανθρώπινου» αστικού κράτους, που όπως είπε θα βάζει τάχα «κανόνες στην αγορά» - στην καπιταλιστική ζούγκλα - στηρίχτηκε ουσιαστικά όλη η επιχειρηματολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατά την ομιλία του χτες στη Βουλή για το νομοσχέδιο. Ο Αλ. Τσίπρας, που ανέγνωσε το νομοσχέδιο ως «δώρο» - σε ιδιωτικά συμφέροντα, στους ιδιοκτήτες των κολεγίων στη χώρα μας και υποβάθμισε το θέμα της έντασης της καταστολής που έρχεται να υπηρετήσει τις αντιδραστικές αλλαγές ως δευτερεύον, έως και αποπροσανατολιστικό.

«Αφήνετε με αυτόν τον νόμο, που θα ψηφίσετε σήμερα, πάνω από είκοσι τέσσερις χιλιάδες μαθητές κάθε χρόνο εκτός των ΑΕΙ», είπε ο Αλ. Τσίπρας, αναφερόμενος σε κοινά αποδεκτές εκτιμήσεις για τις συνέπειες που θα έχουν οι ρυθμίσεις στην πρόσβαση, και ότι αυτοί οι μαθητές θα αποτελέσουν «τη δεξαμενή της πελατείας των ιδιωτικών κολεγίων». Ωστόσο, δείχνοντας ποια είναι η ουσία του προβλήματος κατά τον ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι «τα κολέγια στη χώρα μας δεν έχουν καμία σχέση με τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στις άλλες χώρες, είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είτε και σε άλλες χώρες. Είναι πολύ χαμηλής ποιότητας». Και κατηγόρησε την υπουργό Παιδείας για την τροπολογία, με την οποία αναγκάζει τα Επιμελητήρια να εγγράψουν αποφοίτους κολεγίων, παραβλέποντας ότι η εξίσωση των πτυχίων τους έχει νομοθετηθεί με αλλεπάλληλες ρυθμίσεις από πολλές προηγούμενες κυβερνήσεις, ανάμεσα στις οποίες και τη δική του.

Με άλλα λόγια, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι ότι ενισχύεται η αγορά χωρίς τους... απαραίτητους κανόνες, δηλαδή χωρίς έλεγχο και αναβάθμιση των κολεγίων, ώστε να είναι υψηλής ποιότητας, χωρίς έλεγχο από την πλευρά των Επιμελητηρίων στα εξισωμένα πτυχία τους, με εξετάσεις κι άλλους φραγμούς που θέλουν να επιβάλλουν σε όλους τους αποφοίτους! Μόνο που αυτή είναι η αγορά που κι αυτός υπηρετεί, αυτή είναι η λογική της, τα διαβαθμισμένα πτυχία πολλών ταχυτήτων, που τραβούν προς τα κάτω συνολικά τα δικαιώματα όλων των αποφοίτων, για να διαλέγουν οι εργοδότες τους φθηνότερους.

Ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι «ξαναμπαίνουμε σε μια λογική μετατροπής του λυκείου σε εξεταστικό προθάλαμο», ενώ τόλμησε να μιλήσει και για «ακύρωση του μορφωτικού ρόλου του λυκείου σε όλες τις τάξεις», αυτός που θεσμοθέτησε την κατάργηση της Γ' Λυκείου και τη μετατροπή της σε φροντιστήριο. Διέβλεψε συρρίκνωση των ΑΕΙ και μείωση της χρηματοδότησής τους που εκτός των άλλων συναρτάται και με τον αριθμό των φοιτητών, κάτι όμως που είναι στον πυρήνα της στρατηγικής της ΕΕ, για τα δήθεν αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης. Ουσιαστικά, υπερασπίστηκε τους στόχους της ΕΕ που θέλει αυξημένους αριθμούς φοιτητών, για να υπάρχουν αυξημένοι αριθμοί αποφοίτων με υψηλά προσόντα, τα οποία όμως θα κρίνονται τελικά από την «αγορά» σε έναν κυκεώνα ατομικού ανταγωνισμού και με βάση το «ζύγι» των κάθε φορά αναγκών του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, η κυβέρνηση για να κρύψει τα παραπάνω ανοίγει «μια παράλληλη συζήτηση πάνω σ' ένα υπαρκτό, είναι η αλήθεια, πρόβλημα που ουδόλως, όμως, σας ενδιαφέρει να το λύσετε επί της ουσίας, να το λύσετε αποτελεσματικά και ουσιαστικά. Ανοίγετε συζήτηση πάνω στο πρόβλημα της παραβατικότητας στα πανεπιστήμια».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, χτύπησε έτσι «μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια», κρύβοντας και το περιεχόμενο της καταστολής - την υπεράσπιση των αντιδραστικών σχεδιασμών - και υιοθετώντας την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης περί «γενικευμένης ανομίας» στα ΑΕΙ λέγοντας: «Οχι απλά βλέπουμε φαινόμενα ακραία, όπως αυτό με τον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, αλλά στην ουσία υπάρχει πρόβλημα ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Δεν μπορεί να διεξαχθεί χωρίς φόβο μια δημόσια συζήτηση με πολιτικούς εκπροσώπους με τους οποίους κάποιες ομάδες διαφωνούν. Είναι γεγονός αυτό. Το παραδέχομαι. Είναι μεγάλο θέμα, πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το λύσουμε». Και υπερασπίστηκε το πόρισμα Παρασκευόπουλου, που ποινικοποιούσε ευθέως τις καταλήψεις και άλλες κινητοποιήσεις φοιτητών κι εργαζομένων.

Αποδεχόμενος την εμφάνιση των ΑΕΙ ως «άντρων ανομίας», κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πάει να στήσει «πυριτιδαποθήκες εκεί όπου πράγματι γίνονται συχνά εμπρησμοί, για να αντιμετωπίσετε τους εμπρησμούς με τις πυριτιδαποθήκες μέσα στα πανεπιστήμια». Στο ίδιο πνεύμα αντιμετώπισε ως κύρια προβλήματα για την πανεπιστημιακή αστυνομία πρώτον ότι δεν θα λογοδοτεί στους πρυτάνεις και δεύτερον ότι δεν θα έχει την κατάλληλη εκπαίδευση(!), φέρνοντας διάφορα παραδείγματα ειδικών φρουρών που... λόγω πλημμελούς εκπαίδευσης ενεπλάκησαν σε διάφορες υποθέσεις τον τελευταίο χρόνο.

Τις δικές τους αντιδραστικές προτάσεις για πανεπιστήμια και συνολικά για μια Εκπαίδευση κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες της αγοράς, δηλαδή του κεφαλαίου, βρήκαν ευκαιρία να ξεδιπλώσουν και τα άλλα αστικά κόμματα.

Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά συμφώνησε στον «περιορισμό των αιώνιων φοιτητών», προτείνοντας το δικό της «μοντέλο» κόφτη μέσω ενός «εθνικού απολυτηρίου», και αφού έκανε λόγο για πανεπιστήμια που θα τα χαρακτηρίζουν «η εξωστρέφεια, η σύνδεση με την παραγωγή, την καινοτομία, την έρευνα και τη χρηματοδότησή τους στη βάση ενός σύγχρονου συστήματος αξιολόγησης», το οποίο προφανώς θα καθορίζει ο ΣΕΒ, πρότεινε αντί για αστυνομία την ...παραλλαγή ενός «ειδικού σώματος» που θα αναφέρεται στον πρύτανη, αποφεύγοντας να πει ότι αυτό θα εκπαιδεύεται από την αστυνομία, όπως είχε αναφέρει η ειδική αγορήτρια του ΚΙΝΑΛ.

Ο δε επικεφαλής του ΜέΡΑ25 Γ. Βαρουφάκης είπε με σαφήνεια ότι «το ερώτημα δεν είναι αν θα πρέπει να υπάρξει φύλαξη στα πανεπιστήμια, δεν είναι αν θα υπάρχει ειδικευμένος φρουρός, αλλά σε ποιον θα απαντά, στις πρυτανικές αρχές ή στον κ. Χρυσοχοΐδη», ενώ παρουσίασε και τον τρόπο που προτείνει το κόμμα του να πετιούνται έξω από τα αμφιθέατρα τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών: Με προαπαιτούμενα και αλυσίδες μαθημάτων, δηλαδή να μην μπορεί π.χ. ένας φοιτητής να δώσει μάθημα που το χρωστάει από το πρώτο έτος στο τρίτο έτος, οπότε θα αναγκάζεται να φεύγει.

Οσο για την Ελ. Λύση, έφτασε να κάνει λόγο για στρατοπέδευση στα πανεπιστήμια επίλεκτου σώματος εκπαιδευμένου από τις ειδικές δυνάμεις του στρατού! Και, βέβαια, συμφώνησε με τον διωγμό φοιτητών από τις σχολές, με την καραμέλα περί «αιώνιων φοιτητών».