Απεργούν αύριο πανελλαδικά οι γιατροί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, διεκδικώντας - όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) - «το σεβασμό στο λειτούργημα του ιατρού και στην περίθαλψη του ασφαλισμένου». Αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία του ΠΙΣ πήραν η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας και η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία.

Τα χρέη του ΕΟΠΥΥ αυξάνονται συνεχώς και «οι ελευθεροεπαγγελματίες γιατροί, τα εργαστήρια, οι κλινικές, τα διαγνωστικά κέντρα, και τα νοσοκομεία παραμένουν απλήρωτα για μεγάλο χρονικό διάστημα», με «αποτέλεσμα να απειλείται η βιωσιμότητα του συστήματος», όπως επισημαίνει ο ΠΙΣ που τονίζει: «Τα νοσοκομεία αποδιοργανώνονται με την κατάργηση - συγχώνευση νοσοκομείων, τμημάτων και μονάδων και τη μείωση θέσεων του προσωπικού και οι νέοι οργανισμοί που δημοσιεύονται στα ΦΕΚ δείχνουν πού οδηγείται το δημόσιο νοσοκομειακό σύστημα υγείας». Αναφερόμενος στις μονάδες του ΕΟΠΥΥ, ο ΠΙΣ αναφέρει ότι «έχουν αποδυναμωθεί» με τους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς να «έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την ασκούμενη πολιτική και το μικρό και μεσαίο ιδιωτικό ιατρείο να κλείνει».

Η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών» καλεί τους συναδέλφους της να πάρουν μέρος στην απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης, προτάσσοντας για διεκδίκηση αιτήματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των λειτουργών της Υγείας και - ταυτόχρονα - των ασθενών.

Επιστολή στην εφημερίδα μας έστειλε ο Αντώνης Κατραμαδάκης, αντιπρόεδρος (στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» του ΣΥΡΙΖΑ) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών (ΠΟΙΕ) διαμαρτυρόμενος για δημοσίευμα την Παρασκευή 11/1/13 για την κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στο χώρο του φαρμάκου, που - όπως ισχυρίζεται - έγραψε ο «Ρ» βασιζόμενος «σε μια ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ)» και χωρίς να προχωρήσει σε διασταύρωση.

Η πραγματικότητα είναι ότι τα δημοσιεύματα του «Ρ» στηρίζονται σε επίσημες ανακοινώσεις και θέσεις της ΠΟΙΕ, καθώς και στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης της κλαδικής ΣΣΕ που η Ομοσπονδία των Ιατρικών Επισκεπτών ετοιμάζεται να υπογράψει με τους επιχειρηματίες σε Φάρμακο - Καλλυντικό.

Ας δούμε όμως πού εστιάζουν οι ενστάσεις του Α. Κατραμαδάκη ως προς τις «γκαιμπελίστικες» - όπως λέει - ανακρίβειες του «Ρ»:

• «Η κλαδική ΣΣΕ των εργατοϋπαλλήλων που εκπροσωπεί η "αγαπημένη σας, ταξική ΟΕΦΣΕΕ" έχει πάψει να ισχύει από την 1/1/2010 γιατί επέλεξε να μην υπογράψει νέα». Στα ρεπορτάζ αναφέρεται ότι η τελευταία σύμβαση που υπέγραψε η ΟΕΦΣΕΕ το 2009, πλέον εφαρμόζεται - σε αρκετές περιπτώσεις - με ατομικές συμβάσεις «καθώς οι φαρμακοβιομήχανοι αρνούνται να κατοχυρώσουν συλλογικά αυτούς τους όρους». Οι φαρμακοβιομήχανοι αρνούνται πεισματικά να υπογράψουν ΣΣΕ που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα αυτής του 2009 γιατί θέλουν να τα πετσοκόψουν. Πώς γίνεται ένας συνδικαλιστής - που μάλιστα επιζητά ενότητα - να μη στέκεται στο πλευρό της ΟΕΦΣΕΕ που δίνει μάχες για υπογραφή ΣΣΕ χωρίς περικοπές, αλλά να την κατηγορεί γι' αυτό;
• Αυτό εξηγείται από το ίδιο το περιεχόμενο της ΣΣΕ που επιδιώκουν να υπογράψουν οι Ιατρικοί Επισκέπτες: Δεν κατοχυρώνει το ωράριο (σήμερα ισχύει 5ήμερο - 40ωρο, από Δευτέρα ως Παρασκευή), τα μισθολογικά κλιμάκια, τον κατώτερο μισθό στα 870 ευρώ, το επίδομα 2% για τους αποφοίτους επαγγελματικών σχολών και τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα άτομα με περιορισμένη ικανότητα για εργασία (ΑμεΑ, χρόνια πάσχοντες κ.λπ.), μειώνει κατά 1% - 2% διάφορα επιδόματα υπαλλήλων και εργατών (τριετίας, πολυετίας, 2ου πτυχίου ΑΕΙ, ζύγισης και ανάμειξης πρώτων υλών κ.ά.) και μάλιστα χωρίς να καθορίζεται το κατώτερο μεροκάματο στα 37 ευρώ που ισχύει σήμερα.
• «Οσον αφορά την περίφημη αίτηση στήριξης των φαρμακοβιομηχάνων στην "Εθνική Πολιτική Φαρμάκου", η διαστρέβλωση των θέσεών μας έχει και τα όριά της!», αγανακτεί ο Α. Κατραμαδάκης. Ας αφήσουμε τα επίσημα κείμενά τους να μιλήσουν από μόνα τους: «Η στρατηγική μας δεν μπορεί παρά να ενισχύσει την παραγωγή ποιοτικών γενοσήμων φαρμάκων, κι όχι μόνο, από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία». «Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία αυτή τη στιγμή απασχολεί πάνω από το μισό των εργαζομένων στον κλάδο ενώ κατέχει λιγότερο από το 20% της αγοράς και πρέπει να επιβραβευθεί γι' αυτό!». Τότε γιατί παρεξηγήθηκαν που ο «Ρ» έγραψε πως «ουσιαστικά βάζουν τους εργαζόμενους να συνταχθούν με μερίδα των μεγαλοεπιχειρηματιών, να παλέψουν για ξένα συμφέροντα» και πως η θέση τους για «συνταγογράφηση μόνο με το επώνυμο γενόσημο» «αποτελεί όντως στήριξη στην ντόπια φαρμακοβιομηχανία, που κατά κύριο λόγο παράγει αντίγραφα»;
• Επιπλέον, αφού διατυπώνει η ΠΟΙΕ προτάσεις ακόμη και για την τιμολόγηση των φαρμάκων (πρωτότυπων, γενόσημων κ.λπ.) κάνει λόγο για φάρμακο - κοινωνικό αγαθό. Πώς το αντιλαμβάνεται γίνεται ξεκάθαρο λίγο παρακάτω: «Αξιοποίηση των προς λήξη ιδιοσκευασμάτων (2-3 μήνες πριν) τροφοδοτώντας κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία για συμπολίτες μας ανασφάλιστους και ιδίως για όσους βρίσκονται σε οικονομική ένδεια! Να αξιοποιηθεί η εμπειρία των οικιακών φαρμάκων που συλλέγονται από τα φαρμακεία και τις συνεταιριστικές φαρμακαποθήκες και για τα σκευάσματα πρώτης ανάγκης που μένουν αδιάθετα από τις φαρμακευτικές εταιρείες».

Αυτά, με βάση τα δικά τους λεγόμενα. Ας μην τα βάζουν λοιπόν με τον «Ρ» που ποτέ δεν αντιμετώπισε ούτε διαχώρισε τους εργαζόμενους με βάση την πολιτική ή κομματική τους τοποθέτηση. Είναι στο πλευρό των εργαζομένων του κλάδου και υπερασπίζεται με όλους τους τρόπους τα συμφέροντά τους, γι' αυτό και σταθερά παλεύει για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο.

Οσο για την εκτίμησή τους ότι ο «Ρ» και το ΚΚΕ έχουν «αναγάγει σαν κύριο εχθρό τους την αριστερά που δεν αυτοπροσδιορίζεται σαν ΠΑΜΕ - ΚΚΕ» και την ανακούφιση που εκφράζουν επειδή «προφανώς η αριστερά δεν αρχίζει και ευτυχώς δεν τελειώνει εκεί», σημειώνουμε το εξής: Το πόσο προοδευτικός είναι κάποιος στην πράξη κρίνεται, ανάλογα με το αν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων και αντιπαρατίθεται με τους εχθρούς τους. Και σε τελευταία ανάλυση από πότε το συνδικαλιστικό κίνημα, άρα και οι εργαζόμενοι κρίνονται ως δεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι και διαχωρίζονται ως τέτοιοι; Αν αυτή η τοποθέτηση των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διάσπαση της εργατικής τάξης τότε τί είναι; Τέτοιο συνδικαλιστικό κίνημα θέλουν; Να ένας ακόμη λόγος να τους γυρίσουν την πλάτη οι εργαζόμενοι.