Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Σουδάν θα 'θελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μας προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, γιατί κατέστησε δυνατή για το Κόμμα μας τη συμμετοχή του σ' αυτή την πολύ σημαντική συγκέντρωση. Με την ίδια διάθεση θα θέλαμε να συγχαρούμε το ΚΚΕ για την 80ή του επέτειο, όπως και όλους εσάς απ' αφορμή τα 150 χρόνια από την ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Αρμόζει πολύ αυτή τη στιγμή να γιορτάζουμε αυτά τα γεγονότα με χαρά και υπερηφάνεια ενωμένοι χέρι χέρι, πολεμώντας την πολιτική της κυριαρχίας και του νεοφιλελευθερισμού και περαιτέρω.

Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Σουδάν το 1989, το οποίο έφερε το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο (ΝΙF) στην εξουσία, η χούντα έχει εξαγγείλει μια καταστροφική οικονομική πολιτική ενάντια στο εθνικό συμφέρον προς όφελος των ισλαμικών επιχειρήσεων, επιδιώκοντας γρήγορο πλουτισμό εις βάρος του σουδανικού λαού, συμμετοχή στη λεηλασία, πρωταρχική συσσώρευση, ενώ μεταφέρουν τα άνομα κέρδη τους στο εξωτερικό. Από την άλλη πλευρά, το καθεστώς του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου (NIF) στο Χαρτούμ υιοθέτησε πολιτική πολέμου, η οποία οδηγεί στην κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου, στον βομβαρδισμό πολιτικών στόχων. Ο εμφύλιος πόλεμος, που έχει αναφλεγεί στο Νότιο Σουδάν από το Μάη του 1983, έχει ενταθεί από την τρέχουσα καμπάνια της κυβέρνησης για μια στρατιωτική λύση, ανεβάζοντας το φόρο αίματος στο Νότιο Σουδάν σε πάνω από 1.500.000. Εκατομμύρια ανθρώπων έχουν εκτοπιστεί: Μαζικές αναστατώσεις κοινοτήτων έχουν ενισχυθεί με φόνους, βιασμούς, δουλεία και καταστροφή χωριών και σοδειών. 350.000 άνθρωποι βρίσκονται στο χείλος του λιμού στο Bahar el Ghazal, νότια της χώρας. Εκτός από τους 350.000 σ' αυτή την περιοχή του Νοτιοδυτικού Σουδάν, ένας παρόμοιος αριθμός αντιμετωπίζει μια κάπως λιγότερο σοβαρή κατάσταση στο Δυτικό Ανω Νείλο και τις ανατολικές επαρχίες του ισημερινού. Επιπλέον, η κυβέρνηση του Εθνικού Ισλαμισμού Μετώπου στο Χαρτούμ χρησιμοποιεί σαν όπλο ενάντια στους κατοίκους στην περιοχή που ελέγχεται από την αντιπολίτευση, την Κίνηση για την Απελευθέρωση του Σουδανικού Λαού (SPLM). Προσπάθειες για να βοηθηθούν αυτοί που έχουν ανάγκη παρακωλύονται από την επιμονή της σουδανέζικης κυβέρνησης, ότι όλες οι πτήσεις βοήθειας - ακόμα και σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται στα χέρια της SPLM για χρόνια - έχουν ελευθερωθεί από το Χαρτούμ ένα μήνα πριν, ό,τι συμβαίνει στο Νότιο Σουδάν ,κυρίως στην Bahar el Ghazal, είναι απάνθρωπο, δεν είναι υποφερτό. Ακόμη και μετά τις τρομερές εικόνες που εμφανίστηκαν στις διεθνείς ειδήσεις δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια για να σωθούν οι ζωές των παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων ανθρώπων στις περιοχές που έχουν χτυπηθεί από λιμό. Στην αυγή του 21ου αιώνα ο λαός του Σουδάν δοκιμάζει τη σκλαβιά και το θάνατο από πείνα.

Μετά τη στρατιωτική επιχείρηση που άρχισε τον Οκτώβρη του 1996 στο βόρειο τμήμα της χώρας μας, το Σουδάν μπήκε σε μια νέα φάση στον αγώνα του λαού μας να ξεριζώσει το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο. Νέα πολιτική κατάσταση έχει ανακύψει. Ο ένοπλος αγώνας στο βορρά έχει αρχίσει για πρώτη φορά εδώ και έναν αιώνα μέσα στα πλαίσια της ευρείας στρατηγικής της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας (NDA) και σύμφωνα με την πρόταση της Διακήρυξης της Ασμάρα (Asmara Declaration) τον Ιούνη του 1995. Ενα πολεμικό μέτωπο έχει ιδρυθεί, που εκτείνεται από τα βουνά Νούμπα, διασχίζοντας το Νότο διά μέσου του νοτιοανατολικού και ανατολικού Σουδάν. Το καθεστώς του Χαρτούμ για πρώτη φορά βρίσκεται απειλούμενο από πεδία μάχης κοντά στην τοποθεσία των κεντρικών αρχών. Το καθεστώς αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει αυτή τη σοβαρή απειλή, να επιστρατεύσει όλες τις ικανότητες και δυνατότητές του κατά μήκος του νέου μετώπου. Αυτό ως επιπλέον στον πόλεμο που ήδη λαμβάνει χώρα στο νότο και τα βουνά Νούμπα. Παρ' όλο που το καθεστώς συνέχισε να κομπάζει ότι η είσοδος για τη λαϊκή εξέγερση είναι οριστικά κλειστή, όμως ήρθε να αναγνωρίσει ότι η νέα εξέλιξη πράγματι δηλώνει ότι οι συνθήκες γίνονται ολοένα και πιο καθαρές για τη λαϊκή εξέγερση.

Το καθεστώς προσπαθεί να παραπληροφορήσει τη διεθνή κοινή γνώμη με ισχυρισμούς περί ξένης στρατιωτικής επέμβασης με κίνδυνο που απειλεί τον Ισλαμικό και Αραβικό εθνικισμό στο Σουδάν, απειλή που δεσπόζει πάνω από την ασφάλεια και το συμφέρον του νερού της Αιγύπτου στις πηγές του Νείλου. Υπάρχουν κύκλοι στις Αραβικές χώρες και ίσως κάπου αλλού, οι οποίοι συγχέουν τη δημαγωγική προπαγάνδα με τη γνήσια αντιιμπεριαλιστική στάση. Εκτός από τους αδελφούς μουσουλμάνους και τις φουνταμενταλιστικές οργανώσεις, οι οποίοι συμμερίζονται το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο, υπάρχουν και Αραβικά Εθνικά Κόμματα και Οργανώσεις, οι οποίες βρίσκονται σε σύγχυση, είτε λόγω άγνοιας του τι συμβαίνει μέσα στο Σουδάν, είτε λόγω της συμπάθειας προς αγώνες που άρχισαν από τις Χισμπαλά, Χαμάς και άλλες φουνταμενταλιστικές κινήσεις περιλαμβανομένου και του καθεστώτος στο Σουδάν.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουδάν έχει δείξει κατηγορηματικά την άποψή του σχετικά με τον ένοπλο αγώνα της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας, αναφορικά με τις ελλείψεις και τα πισωγυρίσματα στην αντιμετώπιση του προβλήματος του ένοπλου αγώνα στη Διάσκεψη της Ασμάρα, όπως επίσης και την έλλειψη μιας σαφούς στρατηγικής και ενός ιδιαίτερου προγράμματος για τις πολιτικές και στρατιωτικές επιτροπές, τα οποία μπορεί να δώσουν αφορμή για την εμφάνιση της πατερναλιστικής ή ρομαντικής αντίδρασης της τυχοδιωκτικής νοοτροπίας. Το Κόμμα μας έχει τονίσει την ανάγκη για στενό συντονισμό στους κόλπους της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας μέσα και έξω από τη χώρα, ειδικά στα στρατιωτικά ζητήματα, έτσι ώστε η πρόσφατη ανάπτυξη και το μέλλον του ένοπλου αγώνα να μην μπορέσει να οδηγήσει σε διαφορετικές εκτιμήσεις, εφ' όσον συνδέεται στενά με το ζήτημα της ένοπλης λαϊκής εξέγερσης και το ρόλο του καθενός στην ανατροπή του καθεστώτος, η οποία ανατροπή καθορίζει την αυξητική τάση της ένοπλης δύναμης της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας. Ο ορθολογιστικός, νηφάλιος και αντικειμενικός διάλογος, ο οποίος οδηγεί στην παγίωση και ενότητα στις γραμμές της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας, είναι μια αναγκαιότητα. Η βασική μας θέση είναι ότι ο ένοπλος αγώνας δεν είναι υποκατάστατο ή εναλλακτική λύση στη λαϊκή εξέγερση, αλλά συμπληρωματικός παράγων στήριξης.

Ο αντικειμενικός στόχος του κόμματός μας είναι να σταθεροποιήσει την ενότητα της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας και να κλείσει όλες τις εξόδους διαφυγής, καθώς και να επαγρυπνεί σε κάθε προσπάθεια διαιρέσεων που βασίζονται σε εθνικές ή φυλετικές προκαταλήψεις στους κόλπους της Κίνησης για την Απελευθέρωση του Σουδανικού Λαού από τη μια μεριά και των βορείων πολιτικών δυνάμεων από την άλλη. Θα επιμείνουμε στην κυρίαρχη θέση μας όσον αφορά τον ένοπλο αγώνα και θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε ό,τι είναι αναγκαίο για την επικρότηση, προστασία και επιτυχία της λαϊκής εξέγερσης.

Οσον αφορά τη θέση για συμφιλίωση και ειρηνική διευθέτηση της δοκιμασίας τους σουοανικού λαού, εμείς ως Κομμουνιστικό Κόμμα χαιρετίζουμε κάθε πρωτοβουλία που οδηγεί στην ειρηνική και δημοκρατική έξοδο του Σουδάν από την κρίση, αλλά είναι πολύ σημαντικό να διαφοροποιήσουμε τη στάση μας για συμφιλίωση με το φασιστικό καθεστώς, το οποίο σημαίνει συμβιβασμό με την τρομοκρατία, τον ολοκληρωτισμό, το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και επίσης τη συγχώρεση, το πιο σοβαρό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το οποίο διαπράχθηκε σ' όλη την ιστορία του Σουδάν. Ειρηνική λύση σημαίνει ειρηνική διάλυση του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου καθεστώτος και εγκαθίδρυση της δημοκρατικής νομιμότητας χωρίς αιματοχυσία, ενώ εμμονή στην αρχή της υπευθυνότητας των δραστών, σημαίνει μια δίκαιη δίκη ενώπιον ενός ανεξάρτητου δικαστηρίου. Γι' αυτό συνεχίζουμε τους όρους αναφοράς μας προς μια ειρηνική πρωτοβουλία, εστιάζοντας στα ακόλουθα:

1. Τον τερματισμό του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου καθεστώτος και του πολιτικού του συστήματος.

2. Την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας βασισμένη σε πολιτικό και μερικό πλουραλισμό και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

3. Υποκίνηση της νόμιμης διαδικασίας ενάντια σ' όλους όσοι είχαν πάρει μέρος στη συνωμοσία και εκτέλεση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στις 30 Ιούνη 1989 και όλους εκείνους οι οποίοι είχαν συμβάλει στην εγκαθίδρυση του δικτατορικού καθεστώτος ή είχαν διαπράξει έγκλημα ενάντια στην πατρίδα ή την ανθρωπότητα.

4. Δέσμευση στον Καταστατικό Χάρτη της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας και της Διακήρυξη της Ασμάρα το 1995 και τα κυρίαρχα ζητήματα.

Υπάρχουν δύο αντιμαχόμενες τάσεις για τη σουδανική κρίση, που επιζητούν τη λύση τους: Η τάση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που γνωρίζουν τα διδάγματα των προηγούμενων εμπειριών και πρακτικών μετά την ανεξαρτησία και η τάση που δε νοιάζεται να επιστρέψει στις ίδιες πρακτικές που οδήγησαν στις συγκρούσεις μέσα στη χώρα μας. Στην πραγματικότητα, η απλή παραδοχή του σχεδίου της συμφιλίωσης με το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο σημαίνει την απόλυτη έγκριση της σωτηρίας του σχεδίου του καθεστώτος του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου να κυβερνήσει το Σουδάν και επομένως τη διαιώνιση της ταραχώδους κρίσης στη χώρα μας και την περιφρόνηση όλων των ελπίδων και της φιλοδοξίας του λαού μας όπως αυτά εκφράζονται στη Διακήρυξη της Ασμάρα το 1995.

Εμείς, στο Κομμουνιστικό Κόμμα, πιστεύουμε ότι είναι ουσιαστικό να φράξουμε το δρόμο σ' εκείνες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες δε θέλουν να αφήσουν την επιλογή του Ισλαμικού κράτους και δε θέλουν να αποκλείσουν το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο από την πολιτική λογική. Αυτοί θέλουν να τους χρησιμοποιήσουν στο μέλλον στον επικείμενο αγώνα ενάντια στις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις και στους μελλοντικούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Είναι προς το συμφέρον της δημοκρατίας και της εθνικής ενότητας και κοινωνικής προόδου, ότι όλες οι εγγυήσεις για την υπεροχή της δημοκρατίας πρέπει να προσφερθούν και η εξάλειψη όλων των εμποδίων, τα οποία ο λαός μας αναγνώρισε στην ιστορική τους εξέλιξη.

Το χτίσιμο ενός δημοκρατικού Σουδάν στα πλαίσια της εθνικής ενότητας και κοινωνικής προόδου, απαιτεί την ύπαρξη εγγυήσεων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την υπεροχή της δημοκρατίας, τη νόμιμη διακυβέρνηση. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν το Εθνικό Ισλαμικό Μέτωπο παραμένει ατιμώρητο για όλα τα εγκλήματα που διέπραξε μέσα από το καθεστώς του σε πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό, θρησκευτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Μια από τις χαρακτηριστικές εξελίξεις στο Κόμμα μας τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν η ανάπτυξη της πίστης στη δημοκρατία και τον πλουραλισμό, σαν το καλύτερο μέσο παρακίνησης και κινήτρου προς το λαό μας στο δρόμο προς την πρόοδο και το τέλος της χρόνιας κρίσης της εξουσίας στη χώρα μας που εμφανίστηκε από την εποχή της ανεξαρτησίας. Το Κόμμα μας συνέχισε να απαιτεί την κατάργηση των καταπιεστικών και ανελεύθερων νόμων, για τη συνταγματική θέσπιση της θεμελιακής ελευθερίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων από τότε που οι εργάτες αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους να οργανώνονται σε συνδικάτα της επιλογής τους, ήδη από το 1947. Η πίστη μας στη σύγχρονη δημοκρατία είναι απλώς μια εξέλιξη του τι ήταν μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς. Είναι επομένως φυσικό ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουδάν έχει υιοθετήσει μια δημοκρατική στάση φυλετικού, θρησκευτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού στη χώρα μας, και απαιτεί ισότητα στην ιθαγένεια και απόλαυση πολιτικών, αστικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων. Στο τρίτο Συνέδριο το 1956, το κόμμα μας πρωτοστάτησε στην απαίτηση για την αυτονομία της περιοχής του Νότου και για ίσους μισθούς για ίση εργασία, προς όφελος των εργατών του Νοτίου Σουδάν, στις αρχές της δεκαετίας του '50.

Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια παγκόσμια κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από την πολιτική της κυριαρχίας νέων άσχημων μορφών ιμπεριαλισμού, εκμετάλλευσης και αρνητικής κληρονομιάς του ψυχρού πολέμου. Αυτή η κατάσταση είναι συνέπεια της ανατροπής του σοβιετικού μοντέλου σοσιαλισμού, το οποίο φυσικά έχει επηρεάσει και το κόμμα μας όπως και άλλα. Είμαστε μικρό Κόμμα, σε μια από τις πιο καθυστερημένες χώρες του κόσμου. Η ικανότητά μας να αποκτούμε πληροφόρηση και να παρακολουθούμε τα περίπλοκα προβλήματα των προηγμένων κοινωνιών είναι πολύ περιορισμένη. Πλην όμως, δε θα θέλαμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος ακολουθώντας οποιαδήποτε πρότυπα. Υπό αυτό το πνεύμα, τη θεωρία και πράξη του Μαρξισμού - Λενινισμού δεν μπορεί να τη μεταχειριστούμε σαν κλειστό βιβλίο. Απαξ και εξηγήσαμε ένα φαινόμενο κατά ορισμένο τρόπο, προσκολλόμαστε σ' αυτό δογματικά και πολλά κόμματα, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, ακολούθησαν μια απλή εξήγηση (ερμηνεία) του σοσιαλισμού, η οποία βασικά προέκυψε από τις μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση του 1917 εμπειρίες, ότι χαρακτηριστικό του σοσιαλισμού είναι η δημόσια κατοχή των μέσων παραγωγής.

Αναμφιβόλως αυτή είναι μια σπουδαία άποψη. Με αυτήν την έννοια (περιεχόμενο) ο Μαρξισμός - Λενινισμός πρέπει να παραμείνει μια δημιουργική συνεχώς αναπτυσσόμενη επιστήμη θεωρίας και πράξης. Αφ' ετέρου, δεν είμαστε πραγματιστές με τη φιλοσοφική αλλά ούτε και με την πρακτική πολιτική σημασία. Απλώς αποφασίζουμε τι είναι καλό σήμερα και τι ήταν κακό (εσφαλμένο) τότε και επιλεκτικά διαλέγουμε από το πλατύ φάσμα (κορμό) των γνώσεων. Βασιζόμενοι σ' αυτά, πιστεύουμε ότι κάθε Κκμμα θα πρέπει πρώτα να διατυπώσει τα δικά του συμπεράσματα. Οσον αφορά εμάς, επί παραδείγματι, πρέπει να φθάσουμε στην άποψη (συμπέρασμα) ότι βασιζόμενοι στα μαθήματα (εμπειρίες) του σουδανικού πολιτικού κινήματος να είμαστε στρατευμένοι κατά τέτοιον ανεξάρτητο και πρωτότυπο τρόπο ώστε να το καταστήσουμε ικανό να αντέχει τις πολιτικές και ιδεολογικές καταιγίδες του σύγχρονου κόσμου.

Συνεπώς, το δικό μας κεντρικό καθήκον είναι να διαμορφώσουμε τη θεωρία της σουδανικής επανάστασης, συνδυάζοντας τη θεωρία για οικοδόμηση επαναστατικού κόμματος που θα πραγματοποιήσει μαζί με άλλες δυνάμεις και κόμματα αυτή την επανάσταση. Η διάπλαση αυτής της θεωρίας πρέπει να εκτιμάται ως μια διαδικασία που αρχίζει με την εξαγωγή συμπερασμάτων από εμπειρίες του παρελθόντος για την αντιμετώπιση νέων ζητημάτων και προβλημάτων. Γι' αυτό το σκοπό είναι απαραίτητο να καταχτήσει τη μαρξιστική διαλεκτική. Η θεωρία της σουδανικής επανάστασης, θα ήταν άνευ αξίας εάν θεμελιωνόταν ως μαρξιστική μόνο στις μαρξιστικές βάσεις, χωρίς να αποτελεί μια σουδανέζικη μορφή του μαρξισμού αποκτώντας την ανεξαρτησία της. Κατά την άποψή μας είναι λάθος να αποδίδουμε την κρίση του Μαρξισμού στην εφαρμογή της θεωρίας και όχι στην ίδια τη θεωρία. Πρέπει να γίνει παραδεκτό ότι τα συμπεράσματα των Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν βγήκαν από τις συνθήκες που επικρατούσαν στην εποχή τους και στην πραγματικότητα έχουν μείνει πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών μας. Για τους λόγους αυτούς η στρατηγική και οι τακτικές πρέπει να πηγάζουν από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της πραγματικής κατάστασης (επί τόπου) και δε θα πρέπει να αντιγράφεται από άλλη χώρα, ούτε να συμμορφώνεται με την κατάσταση μιας άλλης χώρας.

Η μαρξιστική διαλεκτική είναι προσγειωμένη και επαναστατική αλλά φυσικά δεν εγγυάται την αποφυγή λαθών. Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά για τη μελέτη των σουδανικών, των περιφερειακών και των διεθνών εξελίξεων και είναι δυνατόν να εξαχθούν συμπεράσματα που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στο κοινό θεωρητικό οικοδόμημα. Ετσι βλέπουμε τη δική μας συνεισφορά στην εξεύρεση ενός τρόπου εξόδου από την κρίση του μαρξισμού. Από μέσα προς τα έξω, από το ειδικό στο γενικό. Η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος διοργανώνει μια γενική εσωτερική συζήτηση για τα ζητήματα, με ιδιαίτερη έμφαση στο πώς θα ανακαινίσουμε το κόμμα μας, αναβαθμίζοντας την ιδεολογική του αντίληψη, το Πρόγραμμα, Κανονισμό, Οργάνωση, ακόμη δε και το όνομά του αν χρειαστεί, με κριτική εκτίμηση των ενεργειών του παρελθόντος και με μια κριτική επανεξέταση της κρίσης του Μαρξισμού και τις αποτυχίες του σοβιετικού προτύπου του σοσιαλισμού.

Φαίνεται ότι μπορεί να είναι χρήσιμη η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών για το πώς μπορεί να ασκήσουμε εποικοδομητική κριτική μεταξύ μας, χωρίς να σημαίνει ότι επεμβαίνουμε στα εσωτερικά του άλλου κόμματος. Για μια φορά ακόμη, εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Σουδάν, επιθυμώ να ευχαριστήσω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και όλους εσάς.