Πολιτική με ταξική ρίζα. Την επισήμανε το ΚΚΕ στην Εκθεση που κατέθεσε τον Οκτώβρη του 2011 στην Επιτροπή της Βουλής για τη μετανάστευση: «(...) Η μετανάστευση στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική φάση του καπιταλισμού σχετίζεται με την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσω της συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για την αναδιανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η εισαγωγή, η διευκόλυνση ή η ανοχή εισόδου ξένου εργατικού δυναμικού από λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αυξομειώνεται ανάλογα με το επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης ή ύφεσης, με το επίπεδο έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα, γεγονός που δεν οφείλεται σε κατακτήσεις ή υποχωρήσεις στο επίπεδο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, αντίστροφα, τα λεγόμενα "ανθρώπινα δικαιώματα" στον καπιταλισμό προσαρμόζονται στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς σε συνθήκες κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΝΑΤΟ, ΕΕ, Παγκόσμια Τράπεζα κ.ά.) αφιερώνουν πολυσέλιδα κεφάλαια στο θέμα μετανάστευση, με κατεύθυνση την πλήρη ευθυγράμμιση των μεταναστευτικών ροών με τις συγκεκριμένες ανάγκες της αγοράς εργασίας κατά χώρα και χρονική περίοδο. Στο πλαίσιο μιας αυστηρά επιλεκτικής μετανάστευσης εντάσσονται και οι κατευθύνσεις για "μπλε κάρτα" (προσέλκυση ειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού), "κυκλική" μετανάστευση (κυρίως για ανειδίκευτο ή μισοειδικευμένο συνεχώς ανακυκλούμενο εργατικό προσωπικό), κ.λπ. Επομένως, στη βάση της όξυνσης του μεταναστευτικού ζητήματος βρίσκεται η όξυνση της αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας».

Πολιτική με απτά αποτελέσματα. Τα αποτύπωνε ανάγλυφα και ισχύουν ως τα σήμερα στο ακέραιο το Υπόμνημα της ΚΕ του ΚΚΕ με τις εκτιμήσεις και τις προτάσεις του Κόμματος για το μεταναστευτικό όπως το παρέδωσε στις 08/02/11 η ίδια η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη συνάντηση που είχε για το ζήτημα, κατόπιν αιτήματός της, με τον τότε πρωθυπουργό.

Μεταξύ άλλων τόνιζε:

«Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, προερχόμενοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία από χώρες που έχουν δεχθεί στρατιωτικές επεμβάσεις, βρίσκονται υπό κατοχή, σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και τυραννικά καθεστώτα ή από χώρες όπου διώκονται για τις απόψεις τους, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα (αν και έχουν τελικό προορισμό άλλα κράτη της ΕΕ) εξαιτίας του Κανονισμού "Δουβλίνο ΙΙ" της ΕΕ, χωρίς δικαιώματα, κάτω από απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες. Οι συνθήκες ζωής τους στην Πάτρα, στην Ηγουμενίτσα, στο κέντρο και σε συνοικίες της Αθήνας αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας.

Δεκάδες χιλιάδες ακόμη πρόσφυγες, οι οποίοι ζουν, εργάζονται και θέλουν να παραμείνουν στη χώρα μας βρίσκονται στο καθεστώς εκκρεμότητας και ομηρίας της "ροζ" κάρτας, ανησυχούν για το μέλλον τους, φοβούμενοι (δικαίως) ότι και με το νέο σύστημα ασύλου θα δουν τα αιτήματά τους για άσυλο να απορρίπτονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες, οι περισσότεροι με οικογένεια και με παιδιά, δεν μπορούν να ανανεώσουν την πανάκριβη (εξαιτίας των παραβόλων, προστίμων κ.λπ.) άδεια παραμονής τους, κινδυνεύουν ακόμη και με απέλαση με βάση το νόμο που ψηφίσατε πρόσφατα, γιατί οι δυσβάσταχτες προϋποθέσεις της μεταναστευτικής νομοθεσίας πετούν στην "παρανομία" έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό άνεργων μεταναστών.

Σε άλλους πάλι, παρότι βρίσκονται και εργάζονται στη χώρα μας για πολλά χρόνια, δεν δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να νομιμοποιηθούν ή να έχουν πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου ή δεν πρόλαβαν τις ασφυκτικές προθεσμίες υποβολής των αιτήσεών τους.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οργιάζουν σε βάρος των μεταναστών η "μαύρη" εργασία, οι εξευτελιστικές αμοιβές κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, η ομηρία από εργοδότες, η έκθεσή τους σε αντιμεταναστευτικούς μηχανισμούς και διάφορα εγκληματικά κυκλώματα».

Ακόμα: «Το Κόμμα μας επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά το πασιφανές: Οτι όσο παραμένουν και οξύνονται οι αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και προσφυγιά, τόσο θα δημιουργούνται και θα γιγαντώνονται τα κύματα των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων, που θα αναζητούν στη μετανάστευση τη διέξοδο για να σώσουν τη ζωή τους. Οι αιτίες αυτές, που συνειδητά αποσιωπούνται ή υποβαθμίζονται, είναι η συνέχιση και η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις, οι υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Ο αγώνας, που δίνουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο είναι δίκαιος, αλλά και πιο ισχυρός από οποιοδήποτε κατασταλτικό μέτρο. Κανένας Frontex, κανένας φράχτης, κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης - χερσαίο ή πλωτό - δεν θα τους εμποδίσει».

Ξεκαθάριζε: «Είμαστε αντίθετοι με το σύνολο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και νομοθεσίας της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που επιζητούν επιλεκτικά μετανάστες για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ως φτηνή και χειραγωγημένη εργατική δύναμη, σπρώχνοντας στον "Καιάδα" τους υπόλοιπους. Θεωρούμε ότι οι εργάτες και οι κυνηγημένοι άνθρωποι δεν μπορεί να διαχωρίζονται σε ξένους και ντόπιους, σε νόμιμους και παράνομους. Παλεύουμε για μιαν άλλη, ριζικά διαφορετική πολιτική που θα συμβάλει και στην αντιμετώπιση των αιτιών του μεταναστευτικού προβλήματος, που θα αμβλύνει τις συνέπειές του για τη χώρα μας».

Eurokinissi

Οπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι χτυπημένοι μετανάστες στο «Ρ», οι αστυνομικοί, οι οποίοι καθ' όλη τη διάρκεια της «επιδρομής» ήταν με τις μηχανές και δεν έβγαλαν καθόλου τα κράνη από το κεφάλι τους, δε δίστασαν να μπουν μέχρι και σε αυλές σπιτιών όπου κατοικούν. Παρότι διέθεταν τα σχετικά έγγραφα παραμονής, τούς προπηλάκισαν, τούς προκάλεσαν και τούς απείλησαν να εξαφανιστούν από την περιοχή, ειδάλλως θα ξανάρθουν με πιο άγριες διαθέσεις.

Ο Α. με πρησμένο το άνω χείλος καταθέτει την μαρτυρία του στον «Ρ»: «Ξαφνικά είδα τέσσερις αστυνομικούς να έρχονται κατά πάνω μου πολύ γρήγορα. Σταμάτησα και χωρίς να μου πουν τίποτα μου έριξαν δύο κλοτσιές στο πρόσωπο και έπεσα κάτω μισολιπόθυμος και ματωμένος, γιατί τα χτυπήματα ήταν πολύ δυνατά. Συνέχισαν να με κλοτσούν, παρότι είχα πέσει κάτω, στα πόδια και στο υπόλοιπο σώμα για αρκετή ώρα».

Ο Ν.: «Βρέθηκα αντιμέτωπος πάλι με τέσσερις αστυνομικούς. Με έβριζαν και μου ζήτησαν να τους δείξω τα χαρτιά μου. Μόλις τους τα έδειξα και χωρίς να κάνω το οτιδήποτε δέχτηκα μια κλοτσιά στον αυχένα και μια στα πόδια και έπεσα κάτω. Με έβρισαν κι έφυγαν».

Ο Μ.: «Γύρω στις 4.30 μ.μ. τέσσερις αστυνομικοί μου χτύπησαν με δύναμη την πόρτα του σπιτιού μου. Βγήκα έξω και τους άκουσα να φωνάζουν και να βρίζουν εμένα και τους υπόλοιπους ομοεθνείς μου. "Είστε σκ..., να γυρίσετε στη χώρα σας βρωμιάρηδες". "Τι θέλετε;" τους λέω. "Φέρε μας τα χαρτιά σου". Τους τα φέρνω είναι όλα εντάξει και μετά μου λένε: "Φώναξέ τους όλους έξω γιατί θα μπούμε μέσα". Οταν βγήκαμε όλοι έξω μας είπαν "Είναι η τελευταία φορά που σας βλέπουμε εδώ. Αν σας ξαναβρούμε εδώ, θα σας βγάλουμε έξω και θα σας δείξουμε..." Μετά από λίγο έφυγαν».

Αλλος Πακιστανός ο Σ., ο οποίος έχει ζητήσει πολιτικό άσυλο και διαθέτει τη σχετική ροζ κάρτα, σημειώνει: «Ερχόμουν από το σούπερ - μάρκετ και πήγαινα προς το σπίτι μου κρατώντας στα χέρια μου σακούλες με τρόφιμα. Με σταμάτησαν, μου ζήτησαν να βάλω τα χέρια μου στον τοίχο και μου μίλησαν στα πακιστανικά λέγοντάς μου: "Φύγε, πήγαινε σπίτι σου" (σ.σ. στο Πακιστάν). Στη συνέχεια μου ζήτησαν το διαβατήριο για να έχουν τη δυνατότητα να με απελάσουν αλλά εγώ δεν το είχα και με άφησαν».