Με το ένα, με το δύο, με το τρία, λοιπόν, αντί να παρέμβει στην περιβόητη «ελεύθερη αγορά» μεταθέτει την ευθύνη στους πολίτες - καταναλωτές, όπως έκανε και στην περίοδο του χρηματιστηριακού τζόγου, με την απωδό του Πόντιου Πιλάτου, «ας πρόσεχαν»!
Ο κυρ Ανάλαμπος ανιχνεύοντας την αγορά μπαινοβγήκε σε μερικά μεγαλομαγαζιά, που «πουλάνε φτηνότερα», στη λαϊκή της γειτονιάς του και σε «ελεύθερους παραγωγούς» και κατέληξε ότι έπρεπε να συνεχίσει και την άλλη μέρα για τις «βέλτιστες» και άπιαστες τιμές, «τρέχα, πάνε γύρευε», δηλαδή και έφυγε με το σποτάκι της κυβέρνησης, των διπλών βιβλίων.
Αν αφαιρέσουμε αυτούς που φεύγουν επειδή δίνουν τη θέση τους στα βλαστάρια τους, τις θυγατέρες και τους κανακάρηδές τους...
Αν παρακάμψουμε αυτούς που έχουν λόγω ηλικίας «συνταξιοδοτηθεί» και τους άλλους που ο Σημίτης τους «καρατόμησε» νωρίς, επομένως δεν τους απομένει τίποτα άλλο πέρα από το να κάνουν σημαία τους το «ό,τι δε φτάνει η αλεπού...», αλήθεια τι μένει από το κύμα του λεγόμενου «αναχωρητισμού» στο ΠΑΣΟΚ;
'Η μήπως δεν είναι αξιοσημείωτο ότι από την εικοσάδα σχεδόν των παλιών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που έφυγε από το κυβερνητικό κόμμα μόνο ο Παπαθεμελής ψέλλισε μια - υποτυπώδη έστω - κριτική για το «σοσιαλφιλελευθερισμό» του ΠΑΣΟΚ (όλοι οι υπόλοιποι ορκίζονται πίστη είτε στον Σημίτη, είτε στην... «Αριστερή» αντιπολίτευση του Παναγιωτακόπουλου). Μόνο αυτός θέλησε να εμφανίσει ότι συνδυάζει την αποχώρησή του με μια αιτιολόγηση προερχόμενη εξ αριστερών, δήθεν, του ΠΑΣΟΚ. Ολοι οι υπόλοιποι, ανεξαρτήτως αποχρώσεων και λεκτικών φληναφημάτων που περιέχουν οι επιστολές τους, δήλωσαν ότι δε θα κατέλθουν στις εκλογές επειδή είναι... ΠΑΣΟΚ και επειδή παραμένουν στις (ΠΑΣΟΚικές) επάλξεις...
Ολοι αυτοί οι «αναχωρητές» υμνούν την κυβέρνηση και την πολιτική της και περιορίζονται να καμουφλάρουν τις προσωπικές τους πικρίες πίσω από νεφελώδεις διακηρύξεις περί «ποιότητας της πολιτικής ζωής».
Τι μένει, λοιπόν;..
***
Επομένως δε χωρά και δεν επιτρέπεται καμία αυταπάτη για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους πάλαι ποτέ «μη προνομιούχους». Ολοι οι παραπάνω δε χωρούν στο «μικροαστικό όνειρο των νοικοκυραίων» (!) που εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ, όπως είπε ο Θ.Πάγκαλος (σε μια εκπληκτική δήλωση - ομολογία της δεξιάς σκουριάς που κουβαλάει ο περιλάλητος «εκσυγχρονισμός»).
Το «μικροαστικό όνειρο» του ΠΑΣΟΚ είναι η παραμονή του σε θέση διαχειριστή της «κουτάλας», απ' όπου θα συνεχίζει να υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και θα εξακολουθεί να παραδίδει στους Λάτσηδες εκτός από τα πετρέλαια και την ελληνική κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ «υπόσχεται» ότι θα συνεχίσει να παραχωρεί το λαό σαν λάφυρο στην ολιγαρχία, αφού πρώτα θα τον παθητικοποιεί και θα τον εξαπατά, εμποτίζοντάς τον με το «ναρκωτικό» της σοσιαλδημοκρατικής «συναίνεσης».
***
Στην παρούσα φάση, λοιπόν, οι εκδηλώσεις φυγής από το «τρένο» δε συνιστούν απομάκρυνση από τις ράγες του «μονόδρομου», του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, των «τρομονόμων», του αντιασφαλιστικού εκτρώματος, της ευρω-λιτότητας και της ευρω-ακρίβειας. Συνιστούν εκδήλωση κρίσης σε ένα ΠΑΣΟΚ που ορισμένοι από τους θαμώνες του το παρομοιάζουν με τον «Τιτανικό», αλλά που κανείς τους δεν αμφισβητεί το σκοπό που παίζει η «ορχήστρα». Το πολύ - πολύ κάποιοι να ποντάρουν στην αλλαγή του μαέστρου, αλλά για να συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός...
***
Στις εκλογές που έρχονται το ζητούμενο είναι οι μεγαλύτερες δυνατές αποχωρήσεις των λαϊκών στρωμάτων από τα ψηφοδέλτια του δικομματισμού. Ο απεγκλωβισμός όσο γίνεται περισσότερων εργαζόμενων από τη γελοιότητα «διλημμάτων» του τύπου «με τον Κώστα ή με τον... Κώστα». Η οριστική «φυγή» από την αστεία «κοκορομαχία», από τη μια μεριά των δημαγωγών της «αντιδεξιάς ρητορείας», που «έχουν ενδώσει στην κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας», όπως έλεγε ο Πάγκαλος για τους «συντρόφους» του (πριν γίνει ο... στρατηγός τους), και από την άλλη των δημαγωγών της ΝΔ που καμώνονται τα δήθεν «λαϊκά» παιδιά, τα οποία - φυσικά - ουδεμία σχέση έχουν με τη Δεξιά. Οπως άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ...
Το ζητούμενο είναι να δοθεί σε αυτές τις εκλογές ένα ριζοσπαστικό μήνυμα αντίστασης, αγώνα, ελπίδας, προοπτικής. Υπάρχει τρόπος: ΚΚΕ.