Απέναντι στη σύγχρονη μάστιγα της ανεργίας και στην προοπτική του μισοάνεργου και του μισοεξαθλιωμένου, που επιφυλάσσουν για τους εργαζόμενους - σερβίροντάς τη μάλιστα ως "λύση" - το ΚΚΕ αντιτάσσει τη δική του πολιτική απάντηση. Προτάσεις, που αφορούν άμεσα μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων, αλλά και προτάσεις που έρχονται σε σύγκρουση με τις αιτίες και τους παράγοντες που προκαλούν την ανεργία. Προτάσεις, που τελικά μπορούν να πάρουν το δρόμο της υλοποίησης, μόνο εφόσον γίνουν υπόθεση ανυποχώρητης πάλης των ίδιων των εργαζομένων. Τέτοια άμεσα μέτρα, που έχουν στο στόχαστρο την προστασία των ανέργων και όχι την επιδότηση των εργοδοτών είναι:

Η ουσιαστική στήριξη των ανέργων με επιδότηση - που διαρκεί μέχρις ότου εξασφαλιστεί δουλιά - στα επίπεδα του 80% του βασικού μεροκάματου, με διασφάλιση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους στη διάρκεια της επιδότησης και με επιδότηση των νέων που μπαίνουν στην παραγωγή, χωρίς να μπορούν να βρουν δουλιά.

Να διασφαλιστούν στους ανέργους και στα μέλη των οικογενειών τους τα κοινωνικά δικαιώματα και οι κοινωνικές παροχές, που δίνονται σε όσους εργάζονται.

Να υιοθετηθούν τα μέτρα που προτείνουν τα συνδικάτα θεσμικά και οργανωτικά για το ζήτημα των απολύσεων.

Καθιέρωση του 35ωρου, με σταθερό νομοθετημένο 7ωρο τη μέρα, χωρίς μείωση αποδοχών και με διασφάλιση των συνταξιουχικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.Κατάργηση της υπερεργασίας και δραστικός περιορισμός των υπερωριών, με παράλληλη μείωση έως και μηδενισμό των πρόσκαιρων και προσωρινών θέσεων απασχόλησης.

Αντιμετώπιση του προβλήματος της "μαύρης" εργασίας και παροχή ίσων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς εργάτες.

Να κατοχυρωθούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο φασόν και σε άλλες παρόμοιες μορφές παράκαμψης της σχέσης εξαρτημένης εργασίας.

Βελτίωση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων και συνταξιούχων, προκειμένου να λειτουργήσει και ως μέσο αναθέρμανσης της αγοράς, με πολλαπλές επιπτώσεις στον τομέα της απασχόλησης.

Εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός του πλαισίου για την αναδιοργάνωση του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση της ανεργίας, που αποτελεί σύμφυτο φαινόμενο του καπιταλισμού, προϋποθέτει, ωστόσο, μια πολιτική που να έχει στο στόχαστρο το συνεχή περιορισμό της ασυδοσίας και των προνομίων του μεγάλου κεφαλαίου και να φτάνει μέχρι τη συνολική ανατροπή της κυριαρχίας του. Προϋποθέτει μια εξουσία που έχει τη διάθεση να συγκρουστεί με τη μονοπωλιακή κυριαρχία και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που μπορεί να επιχειρήσει μέτρα που θα ανακόπτουν και θα μειώνουν την ανεργία, όπως:

Ορθολογική αξιοποίηση των φυσικών και εργασιακών πόρων, με αναδιάρθρωση και αναθέρμανση των επενδύσεων σε δυναμικούς κλάδους, ειδικότερα του δημόσιου τομέα.

Θέσπιση και υλοποίηση κλαδικοτομεακών προγραμμάτων, στη βάση εθνικών προτεραιοτήτων και με ιδιαίτερο βάρος στη βιομηχανία, στις μεταφορές - επικοινωνίες, στη βιοτεχνία και στην κατοικία. Εναρξη προγραμμάτων ουσιαστικής περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης.

Ειδικά παραγωγικά και θεσμικά μέτρα για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, που προϋποθέτουν απειθαρχία στις όποιες ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν άμεσο ή έμμεσο στόχο την περιθωριοποίησή του.

Κατάργηση των νομοθετημένων σήμερα "αναπτυξιακών κινήτρων" και θέσπιση πραγματικών κριτηρίων στη βάση της παραγωγικής τους κατεύθυνσης και της συμβολής τους στην αύξηση της απασχόλησης.

Οργάνωση της πολιτικής εκπαίδευσης, ειδίκευσης, επανειδίκευσης και έρευνας που θα εναρμονίζεται με τους βασικούς άξονες ανασυγκρότησης του παραγωγικού προτύπου και της δομής της ελληνικής οικονομίας.

Μελέτη και χάραξη πολιτικής απέναντι σε κάθε βιομηχανική μονάδα, ώστε να εντάσσεται σταδιακά σε ένα συνολικό κλαδικό σχεδιασμό.

Προώθηση αλλαγών σε επίπεδο δημόσιας διοίκησης και τραπεζικού συστήματος, ώστε να υπηρετηθούν αποτελεσματικά οι πιο πάνω προσπάθειες.

Εναρμόνιση της παραγωγικής και της κοινωνικής ανάπτυξης με επίκεντρο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Με την υπόσχεση για τη δημιουργία 15 εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας χρύσωσαν το χάπι της "Λευκής Βίβλου" ("ΛΒ") το Δεκέμβρη του 1993 οι "12" της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για να σαλπίσουν όλοι μαζί την πιο αντεργατική πανευρωπαϊκή οπισθοδρόμηση μεταπολεμικά.

Τώρα, στη Σύνοδο Κορυφής της Φλωρεντίας, ένα από τα κεντρικά τους μελήματα είναι η παραπέρα συγκεκριμενοποίηση των οδηγιών της "Λευκής Βίβλου" Ντελόρ και η αποτύπωση των νέων μέτρων στο "σύμφωνο εμπιστοσύνης" Σαντέρ.Πρόσχημα, ξανά "οι τρομερές στατιστικές" της ανεργίας, η οποία όμως όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε στοιχειωδώς στα χρόνια που μεσολάβησαν από την κύρωση της "Λευκής Βίβλου", αλλά και επεκτάθηκε παραπέρα. Και αυτό, παρά την ταυτόχρονη ραγδαία απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την εξάπλωση της μερικής απασχόλησης, παρά τη δραματική συρρίκνωση των εργατικών εισοδημάτων και το δραστικό χτύπημα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης σ' όλη σχεδόν την επικράτεια της "γηραιάς ηπείρου".

Ο... στόχος της δημιουργίας των 15 εκατ. νέων θέσεων εργασίας, όχι μόνο δεν πιάστηκε, αλλά αποδείχτηκε ότι ποτέ δεν ήταν καν στις προθέσεις της ΚΟΜΙΣΙΟΝ.Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγους μήνες μετά την έγκριση της"Λευκής Βίβλου", με τη συναίνεση της συνδικαλιστικής ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της ΚΟΜΙΣΙΟΝ άρχισαν να εμφανίζουν το "στόχο", σαν "γενική κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινούνται τα κράτη - μέλη..."! Η απασχόληση στην ΕΕ - σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - μειώθηκε στην τριετία 1991 - 1994 κατά 4%, ποσοστό διπλάσιο σε σχέση με οποιαδήποτε πτώση σε αντίστοιχη περίοδο μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο! Στο διάστημα αυτό χάθηκαν έξι εκατομμύρια θέσεις εργασίας από τις 10 εκατ. θέσεις που είχαν δημιουργηθεί την περίοδο 1985 - 1990! Και το φαινόμενο αυτό συνεχίζεται.

"Ποτέ μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρξε εποχή με τέτοια προσφορά εργατικής δύναμης, τόσο φτηνής που να προκαλεί σοκ",έφτασε να ομολογεί η "Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε", γνωστή για τις ιδιαίτερες σχέσεις της με τη γερμανική ολιγαρχία, αποκαλύπτοντας, με χαρακτηριστική ωμότητα, την πεμπτουσία των πραγματικών επιδιώξεων των εμπνευστών της "Λευκής Βίβλου". Για το ίδιο θέμα ο κοινοτικός επίτροπος, Π. Φλιν,είχε επισημάνει πως κομβικό σημείο των συστάσεων της "ΛΒ" είναι η "επέκταση της μερικής απασχόλησης" και των "ευέλικτων μορφών εργασίας". Και σε μια έξαρση ειλικρίνειας ο Ελληνας επίτροπος, Χ. Παπουτσής,είχε σημειώσει, πριν ένα χρόνο περίπου, και αναφερόμενος στον άλλο μεγάλο στόχο των συντακτών της "ΛΒ", ότι με την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στην ΕΕ, ο σημερινός τριαντάρης εργαζόμενος δε θα συνταξιοδοτηθεί από την κοινωνική ασφάλιση!

Μόλις έξι μήνες μετά την ψήφιση της "ΛΒ" και για ό,τι αφορούσε υποτίθεται τον κεντρικό στόχο της - την τόνωση της απασχόλησης - η έκθεση της ΚΟΜΙΣΙΟΝ (Ιούνης 1993) πρόβλεπε: Δραματική αύξηση της κοινοτικής ανεργίας, που θα "έκλεινε" το 1993 στο 11% (δηλαδή οι άνεργοι από 17 εκατ. θα έφταναν στα 19 εκατ.) και η οποία σε ένα χρόνο θα έφτανε στα 20 εκατ.! Οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν και από τα επίσημα νούμερα, που δίνονται μέσα σε μια ακόμα πιο ζοφερή - στην πραγματικότητά της - κατάσταση.

Ο επίσημος αριθμός ανέργων αυτή τη στιγμή στην ΕΕ εμφανίζεται πάνω από 20 εκατ. (11,2%). Ταυτόχρονα - και μάλιστα με στοιχεία 1994 - στο 26,5% φτάνουν οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση (15,5%) και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (11,0%). Στο 45% φτάνει το ποσοστό των θέσεων μερικής απασχόλησης στις νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται. Ηδη στις Κάτω Χώρες οι εργαζόμενοι στο καθεστώς μερικής απασχόλησης αποτελούν το 36% του συνόλου των μισθωτών. Αντίστοιχα υψηλά ποσοστά παρατηρούνται και σε άλλες χώρες όπως η Βρετανία (24%), η Δανία (21%), η Γερμανία.

Στην Ελλάδα, επισήμως πια αναγνωρίζεται ότι η ανεργία έχει σπάσει το φράγμα του 10%, έτσι ώστε να καταγράφεται ως το μοναδικό σημείο "σύγκλισης". Σε ό,τι αφορά τις προοπτικές, ο ίδιος ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η ανεργία από 10,2% που την υπολογίζει φέτος, το 1997 θα πάει στο 10,4%. Ενας στους τέσσερις άνεργους είναι νέος. Στον τομέα αυτό η Ελλάδα είναι η τέταρτη κατά σειρά ευρωπαϊκή χώρα, αφού το 24,6% τουλάχιστον του εργατικού δυναμικού είναι κάτω των 25 χρονών. Προηγείται η Ισπανία με 32 - 33%, η Ιταλία με 29% και η Ιρλανδία με 28% (;). Οι μακρά άνεργοι στη χώρα μας (δηλαδή οι άνεργοι πάνω από ένα χρόνο) ανέρχονται σήμερα στο 52%, ξεπερνώντας το μέσο κοινοτικό όρο!

Στο μέτωπο της μερικής απασχόλησης, οι επίσημοι ευρωπαϊκοί δείκτες μάς εμφανίζουν πολύ κάτω σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πιο κοντά στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με την οποία ο ένας στους δυο Ελληνες και ξένους που απασχολούνται εντός των ελληνικών συνόρων είναι "ευέλικτος" εργάτης!

"Φάρμακο" σ' αυτή τη ζοφερή κατάσταση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναζητά στην όλο και πιο πιστή εφαρμογή του αδιέξοδου "τυφλοσούρτη" της "Λευκής Βίβλου" και των νέων επεξεργασιών των κοινοτικών επιτελείων. Το νομοσχέδιο που κατέθεσε πρόσφατα για την αντιμετώπιση δήθεν της ανεργίας αποτελεί το πιο πρόσφατο και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα γραφής.

Μαίρη ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ