Η επιχείρηση, με πρωταγωνιστές τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του ΣΥΝ, είχε κοινό παρονομαστή - σε μια οιονεί προεκλογική περίοδο - τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων στη λογική της ύπαρξης δήθεν μιας καλύτερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, μέσα από τη «συγκρότηση κεντοαριστερών συνασπισμών» που θα τεθούν εναντίον της «συντηρητικής παράταξης»...

Η αρχή έγινε την Κυριακή από τον Γ. Παπανδρέου ο οποίος μιλώντας σε ημερίδα του ΠΑΣΟΚ με θέμα τη «διαφάνεια» και στο φόντο την υπόθεσης με τα ομόλογα, θεώρησε ότι βρήκε βήμα για να απευθύνει κάλεσμα προς «την παραδοσιακή Αριστερά σε κοινό - όπως είπε - αγώνα».

Σε ένα ρεσιτάλ θράσους, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έφτασε στο σημείο να εκτοξεύσει παραινέσεις του Τύπου «να μην αφήσουμε στο βωμό μιας εκλογικής αντιπαράθεσης την Ελλάδα να παραδοθεί στα χέρια μιας νέας οικονομικής ολιγαρχίας»! «Μιας αδίστακτης οικονομικής ολιγαρχίας», όπως συμπλήρωσε, χειροκροτούμενος από ένα ακροατήριο αποτελούμενο από εκείνους που κυβερνούσαν τη χώρα την περίοδο του Χρηματιστηρίου, των «κότερων» και των ξεπουλημάτων της δημόσιας περιουσίας...

Επιχειρώντας να αξιοποιήσει το συγκεκριμένο σκάνδαλο σαν κολυμπήθρα του «Σιλωάμ» που μέσα σ' αυτή θα ξεπλύνει το ένοχο παρελθόν των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - που ακολουθώντας την ίδια πολιτική με τη ΝΔ τζόγαραν τα αποθεματικά των Ταμείων - μοίρασε «εγγυήσεις» ότι μια νέα «πράσινη» διακυβέρνηση θα φέρει την... «κάθαρση».

Χέρι βοήθειας σ' αυτή την υποκριτική επιχείρηση έσπευσαν να του προσφέρουν κορυφαία στελέχη του ΣΥΝ που, συνεχίζοντας τις αναζητήσεις γύρω από μια ψευτοδιαφάνεια, αναζητούν μέσα από «σοσιαλδημοκρατικά μοντέλα» τη θεσμική θωράκιση του συστήματος και την υπεράσπιση του «κοινωνικού κράτους».

Με συνέντευξή του στην Κυριακάτικη «Αυγή» ο Λ. Κύρκος, στηρίζοντας ακριβώς αυτή την πολιτική, τάχτηκε υπέρ της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ μετά τις εκλογές, είπε: «Πάντα σκεφτόμουν την προσέγγιση των προοδευτικών δυνάμεων, όχι απλώς ως μια κίνηση κορυφής, αλλά σαν είδος λαϊκού κινήματος». Ο ίδιος, χρησιμοποιώντας τα ίδια παραδείγματα με τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνο, που έσπερνε αυταπάτες ανάμεσα στο φοιτητικό κίνημα, που «ανάγκασε σε ελιγμό την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 16», υποστήριξε: «Για παράδειγμα, οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της Παιδείας δε θα είχαν εξελιχθεί αν δεν υπήρχε ένα ισχυρότατο εκπαιδευτικό κίνημα που να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση».

Στο ίδιο μήκος κύματος και με στόχο να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων και καλλιεργώντας επικίνδυνες αυταπάτες ότι στα πλαίσια του συστήματος υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις, ο Αλ. Αλαβάνος σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών μίλησε «για πικρό μάθημα της Αριστεράς που όταν είναι κατακερματισμένη οδηγείται στο περιθώριο». Ο ίδιος... ξεχνώντας προφανώς το ρόλο που έπαιξε η Αριστερά στη Γαλλία, συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις που προώθησαν αντιλαϊκές πολιτικές και συμμετείχαν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνέχισε να προπαγανδίζει την «κοινή δράση».

Με την εκλογή των 120 νέων μελών της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ολοκληρώθηκαν την προηγούμενη Κυριακή οι διήμερες εργασίες του 3ου Συνεδρίου του ΔΗΚΚΙ, στο οποίο πήραν μέρος 470 σύνεδροι από όλη την Ελλάδα.

Την εισήγηση των «ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων του ΔΗΚΚΙ» παρουσίασε ο Π. Μαντάς, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής , ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «το ΔΗΚΚΙ θα προσανατολιστεί στην προσπάθεια ανασυνθέσεως του Σοσιαλιστικού Πατριωτικού χώρου, ο οποίος σήμερα απουσιάζει από την κεντρική πολιτική σκηνή». Επισήμανε «πως η πολιτική συγκυρία είναι έτσι διαμορφωμένη, ώστε η μάχη των βουλευτικών εκλογών μπορεί να μετατραπεί σαν αφετηρία για την ισχυροποίηση των διαδικασιών της συγκρότησης του Μετώπου πριν από όλα στο μαζικό κίνημα και μέσα στο λαό». Το ΔΗΚΚΙ, τόνισε, θα «συνεχίσει τον αγώνα του και θα είναι οπωσδήποτε παρόν στην επόμενη εκλογική μάχη».

Στην έναρξη του Συνεδρίου, χαιρέτισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα. Επισήμανε ότι «η συμμαχία που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός δεν είναι μια συμμαχία που περιορίζεται σε άμεσους στόχους», αλλά «μέσα από την καθημερινή πάλη πρέπει να ωριμάζει υποκειμενικά και αντικειμενικά η αναγκαιότητα για ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας». Τόνισε ότι «το κύριο και το αποτελεσματικό είναι οι πολιτικές μας πρωτοβουλίες να έχουν κύριο στόχο την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας της με τους αυτοαπασχολούμενους, με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου». Η δική μας στόχευση, υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα «δεν περιορίζεται σε μια απλή κυβερνητική εναλλαγή, ούτε σε συμμετοχή σε μια κυβέρνηση εναλλαγής. Το ζήτημα δεν είναι να αλλάξει η κυβέρνηση, αλλά να αλλάξει η τάξη που κυβερνά μέσω του ενός ή του άλλου κόμματος». (Ολόκληρος ο χαιρετισμός της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δημοσιεύτηκε στο Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας μας).

Στο Συνέδριο του ΔΗΚΚΙ χαιρέτισαν από τη ΝΔ η Σ. Βούλτεψη, από τον ΣΥΝ Π. Λαφαζάνης, από τη Δημοκρατική Αναγέννηση ο Στ. Παπαθεμελής, από την Κομμουνιστική Ανανέωση ο Αλ. Βερναδάκης, το ΝΑΡ ο Δ. Δεσύλας, από την ΕΔΗΚ ο Ν. Σαρρής, εκπρόσωποι της Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών, των Οικολόγων Εναλλακτικών, της ΑΚΟΑ, της ΑΣΚΕ, ο Μ. Γλέζος, ο αντιδήμαρχος Νίκαιας κ.ά.

«Δεσμευμένα» στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας είναι τα κονδύλια του Δ' ΚΠΣ που σχεδόν εξ ολοκλήρου θα στηρίξουν την «αειφόρο ανάπτυξη» της κερδοφορίας των οικονομικών κολοσσών.

Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε αβίαστα για ακόμα μια φορά στην προχτεσινή σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον Κ. Καραμανλή και με τη συμμετοχή των 13 γενικών γραμματέων των Περιφερειών. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν μέσα από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και των αρμόδιων υπουργών να καλλιεργηθεί η εικόνα ότι με τα χρήματα αυτά (24,4 δισ. ευρώ και με τη λεγόμενη εθνική συμμετοχή θα ανέλθουν στα 36,5 δισ. ευρώ) «η χώρα θα μπει στο δρόμο που οδηγεί στην πραγματική σύγκλιση», ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Τα χρήματα αυτά θα κατευθυνθούν σε υποδομές κάθε είδους που θα διευκολύνουν συνολικά την κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι θα κατευθυνθεί κατευθείαν στα ταμεία των επιχειρήσεων. Ο Κ. Καραμανλής επανέλαβε τη «δέσμευση» ότι το 80% των πόρων του Δ' ΚΠΣ θα πάει στην ελληνική περιφέρεια, ωστόσο δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι «τα ευρωπαϊκά κονδύλια για την περίοδο 2007-2013 χρηματοδοτούν παραγωγικές επενδύσεις».