Η εικόνα στην Πανεπιστημιούπολη μιλάει από μόνη της, την ώρα που το «πανεπιστήμιο ΑΕ» δουλεύει «ρολόι»

Η «Αλεξάνδρεια Πανεπιστημιούπολη» του ΔΙΠΑΕ, το πρώην ΑΤΕΙΘ, έχει νεκρώσει επίσης από φοιτητές. Ωστόσο η εικόνα της εγκατάλειψης και της παρακμής που εμφανίζει δεν είναι απλά το αποτέλεσμα της παύσης της διά ζώσης εκπαίδευσης. Δύο περίπου χρόνια μετά τη λεγόμενη «πανεπιστημιοποίηση» οι υποδομές έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους, ενώ η υπολειτουργία των Τμημάτων είναι κρίσιμη σε τέτοιο βαθμό που για αρκετούς εργαζόμενους και διδάσκοντες είναι αμφίβολο ακόμα και αν το Πανεπιστήμιο θα μπορέσει να λειτουργήσει τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά.

Η «πανεπιστημιοποίηση» όχι μόνο δεν έλυσε τα χρόνια κληρονομημένα προβλήματα της υποχρηματοδότησης και της τεράστιας υποστελέχωσης, αλλά είναι εμφανές ότι έδωσε τη «χαριστική βολή» στο Πανεπιστήμιο. Μια σειρά όμως από λειτουργίες αυτού που το φοιτητικό κίνημα ονομάζει «πανεπιστήμιο ΑΕ», όπως τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα και άλλα ερευνητικά προγράμματα, συνεχίζονται κανονικά. Τα 95 μεταπτυχιακά προγράμματα που προσφέρει με δίδακτρα το ΔΙΑΠΕ έφεραν πέρυσι έσοδα της τάξης των 4,2 εκατομμυρίων ευρώ.

Μέσα σε μια περίοδο δεκαετίας, από τους 400 καθηγητές των Τμημάτων του πρώην ΑΤΕΙΘ έχουν απομείνει οι 218, ενώ οι κάποτε περίπου 1.100 διδάσκοντες που προσλαμβάνονταν έκτακτα είναι πλέον γύρω στους 300. Στο ίδιο χρονικό διάστημα έχει παγιωθεί η υποχρηματοδότηση του Ιδρύματος, με τη μείωση του προϋπολογισμού να φτάνει το επίπεδο του 65%, ενώ οι δαπάνες προσωπικού έχουν μειωθεί κατά περίπου 40%. Από τους περίπου 200 διοικητικούς υπαλλήλους, οι μόλις 78 που απέμειναν μετά βίας μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες του Ιδρύματος.

Η «Αλεξάνδρεια Πανεπιστημιούπολη» έμεινε φέτος για 8η συνεχόμενη χρονιά χωρίς θέρμανση, καθώς τα τεράστια κενά στο διοικητικό προσωπικό έχουν οδηγήσει στο να μην μπορεί να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός για την προμήθεια πετρελαίου. Τα αναλώσιμα γραφείου είναι σε μόνιμη έλλειψη τόσο για διδάσκοντες όσο και για διοικητικούς, που αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Οι υπηρεσίες καθαριότητας και φύλαξης δεν υπάρχουν σε μόνιμο βαθμό. Οι ολιγόμηνες συμβάσεις με τις εταιρείες που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες, όταν λήγουν, μπορεί να χρειαστεί από μια βδομάδα έως και έναν ολόκληρο μήνα για να ανανεωθούν, διάστημα κατά το οποίο οι υπηρεσίες απουσιάζουν εντελώς.

Είναι φυσικό η κατάσταση αυτή να επηρεάζει και τους φοιτητές. Οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες του πρώην ΑΤΕΙΘ είτε δεν λειτουργούν καθόλου είτε, στην καλύτερη, υπολειτουργούν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η υπολειτουργία του συστήματος «Πυθία», το οποίο χρησιμοποιείται για τις δηλώσεις μαθημάτων και την ανάρτηση των βαθμολογιών των φοιτητών. Χωρίς συντήρηση και διαχείριση εδώ και περίπου έναν χρόνο, είναι πλέον αδύνατο να υπάρχει ακριβής εικόνα για το ποιοι φοιτητές είναι εγγεγραμμένοι σε ποια μαθήματα, και έτσι οι καθηγητές δεν μπορούν να καταχωρήσουν τις βαθμολογίες των εξετάσεων. Αυτό με τη σειρά του καθυστερεί την έκδοση των πτυχίων, ενώ η προσωρινή λύση των χειρόγραφων πτυχίων είναι πιθανό να οδηγήσει σε ζητήματα εγκυρότητας των πτυχίων των φοιτητών.

Σε αντίστοιχη κατάσταση βρίσκονται τόσο το σύστημα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Ιδρύματος όσο και η πλατφόρμα ηλεκτρονικής μάθησης, με τους χρήστες, μέσα και στην περίοδο της πανδημίας και της τηλεκπαίδευσης, να αντιμετωπίζουν μεγάλες καθυστερήσεις και να τη βρίσκουν συχνά εκτός λειτουργίας.

Περπατώντας στην «Αλεξάνδρεια Πανεπιστημιούπολη» συναντά κανείς μια εικόνα που θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Οι υποδομές έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους, χωρίς να γίνεται ουσιαστικά καμία εργασία συντήρησης ή επισκευής, η δε Τεχνική Υπηρεσία υπολειτουργεί, με ελλιπέστατο προσωπικό. Οπως μετέφεραν και εργαζόμενοι και φοιτητές που μίλησαν με τον «Ριζοσπάστη», υπάρχουν παντού σκεπές και κουφώματα τα οποία στάζουν, ενώ ό,τι χαλάει στις υποδομές (βρύσες, πόρτες, ηλεκτρολογικό υλικό κ.ά.) δεν επισκευάζεται ποτέ.

Χαρακτηριστικές της κατάστασης είναι οι Εστίες της «Αλεξάνδρειας Πανεπιστημιούπολης», με δυναμικότητα μόλις 200 κλινών. Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς «τυχερούς» όσους από τους 15.000 φοιτητές που σπουδάζουν στα Τμήματα του πρώην ΑΤΕΙΘ καταφέρνουν να πάρουν ένα δωμάτιο στις Εστίες. Ομως η εικόνα των Εστιών, αποτέλεσμα της χρόνιας εγκατάλειψης, με χώρους υγιεινής που μοιράζονται οι φοιτητές να βρίσκονται μέσα στη μούχλα, με χαλασμένες τουαλέτες και νιπτήρες, δεν επιτρέπει έναν τέτοιο χαρακτηρισμό.

Από κινητοποίηση φοιτητών στις Σέρρες

Τον περασμένο Μάρτη η προσπάθεια αυτή οδήγησε στην ίδρυση ενός νέου Φοιτητικού Συλλόγου στις Σχολές Υγείας του ΔΙΠΑΕ. Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε για την προσπάθεια αυτή με την Φιλαρέτη Αρκουδοχωρίτου, φοιτήτρια στο 1ο έτος της Μαιευτικής, μέλος του Τομεακού Συμβουλίου ΔΙΠΑΕ της ΚΝΕ και της προσωρινής διοίκησης του Συλλόγου Φοιτητών.

Οπως μας είπε, για τις δυνάμεις της ΚΝΕ είναι μεγάλη ευθύνη η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος, η οποία - δεδομένου και του εκφυλισμού που επικρατεί σε αρκετούς συλλογικούς φορείς των φοιτητών του ΔΙΠΑΕ - μεγαλώνει:

«Στον χώρο του ΔΙΠΑΕ η κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί το λιγότερο διαλυτική. Με ευθύνη της κυβέρνησης και τη χρόνια δράση της παράταξής της στα πανεπιστήμια, της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, πριν ακόμα πραγματοποιηθεί η "πανεπιστημιοποίηση" του ΤΕΙ υπήρχαν σύλλογοι "φαντάσματα", πλήρως απομακρυσμένοι από τους φοιτητές και τις ανησυχίες τους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε με τη δημιουργία Ενιαίου Συλλόγου, απόρροια της μετατροπής του πρώην ΤΕΙ σε ΔΙΠΑΕ, που περιλάμβανε Τμήματα από τη Θεσσαλονίκη έως και το Διδυμότειχο.

Απέναντι σε όλα αυτά, τα μέλη της ΚΝΕ δεν κάτσαμε με σταυρωμένα χέρια. Πρωτοστατήσαμε στην ίδρυση συλλόγου στη Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), προκειμένου να δυναμώσουμε τη συζήτηση γύρω από σοβαρά και χρόνια προβλήματα φοίτησης, τον σχεδιασμό της δράσης μας, τη συλλογική διεκδίκηση, να βρουν τρόπο έκφρασης και απάντησης οι ανησυχίες και τα προβλήματα των συμφοιτητών μας. Από την αρχή κιόλας, η δράση μας αγκαλιάστηκε από πολύ κόσμο, ο οποίος μαζικά πήρε δουλειά πάνω του, συνειδητοποίησε άμεσα πως η δημιουργία του Συλλόγου πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των φοιτητών».

-- Πώς προχώρησε η δουλειά για την ίδρυση του Συλλόγου;

-- Αρχικά προχωρήσαμε στη σύσταση πρωτοβουλίας ίδρυσης Συλλόγου. Μέσα στις συνθήκες της καραντίνας, η ενεργοποίηση της πρωτοβουλίας αυτής μέσα από εκδηλώσεις που άγγιζαν το επιστημονικό αντικείμενο των φοιτητών, αλλά και παραστάσεις διαμαρτυρίας μέσα και έξω από τη σχολή, κράτησαν αναμμένη τη φλόγα του αγώνα και επιβεβαίωσαν την ανάγκη ζωντανών συλλογικών φορέων. Η πρωτοβουλία αυτή απέκτησε περισσότερα μέλη, ήταν η ευκαιρία αρκετοί πρωτοετείς φοιτητές να γνωρίσουν τη σχολή τους, να συνειδητοποιήσουν ότι ο εκφυλισμός του Ενιαίου Συλλόγου δεν είναι μια κατάσταση αμετάβλητη.

Η ίδρυση Συλλόγου Φοιτητών στις Σχολές Υγείας δείχνει τον δρόμο που πρέπει να γενικευτεί το επόμενο διάστημα για να ζωντανέψουν «νεκροί» φοιτητικοί σύλλογοι και γεμίζει ελπίδα τους κομμουνιστές, που βλέπουν τις προσπάθειες χρόνων να αποκρυσταλλώνονται, τελικά να αποτυπώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι είναι η παρέμβαση των μελών της ΚΝΕ που μπορεί να δώσει κατεύθυνση στην οργή και στην αγανάκτηση του κόσμου, να προτάξει τον δρόμο του αγώνα για να απεγκλωβίσει από τις λογικές της αποχής και της ανάθεσης.

-- Ποια είναι τα επόμενα βήματα για τον Σύλλογο;

-- Η δραστηριότητα του Συλλόγου πρέπει να αποκτήσει ακόμα πιο πολλές μορφές και ειδικά όταν ανοίξουν τα πανεπιστήμια και επιστρέψει η κύρια μάζα των φοιτητών, για να πάρει ακόμα πιο μαζικά χαρακτηριστικά. Ειδικά μπροστά στο νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση και με το οποίο επίκειται το οριστικό κλείσιμο ορισμένων σχολών, ο κίνδυνος για τα δικά μας Τμήματα είναι ορατός.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η μαζικοποίηση του φοιτητικού μας συλλόγου, που θέλουμε να έχει δράση, να συσπειρώνει κόσμο και να μην κάνει εκπτώσεις στις απαιτήσεις του, να μη «μασάει» από την τρομοκρατία και την καταστολή, είναι επίπονη διαδικασία και δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά χρειάζεται πολύμορφη δραστηριότητα, με διάρκεια, επιμονή, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο πρόβλημα.

Η ΚΝΕ δίνει όλες τις δυνάμεις της ώστε να δυναμώσουν οι ελπιδοφόρες φοιτητικές διεργασίες που πραγματοποιούνται μέσα στα πανεπιστήμια και θα συνεχίσουμε ώστε να γίνουν ακόμα πιο μαζικές οι συνελεύσεις, η συμμετοχή φοιτητών στις κινητοποιήσεις και στον αγωνιστικό σχεδιασμό των συλλόγων. Να μπουν στο προσκήνιο τα σύγχρονα δικαιώματα των φοιτητών και παράλληλα να γίνει πράξη η συμπόρευση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα, αλλά και να δυναμώσει η συνολική αμφισβήτηση στην πολιτική ΕΕ - κεφαλαίου, που όλες οι κυβερνήσεις υλοποιούν, όλα τα αστικά κόμματα συναινούν και τελικά όλοι μαζί προωθούν, σαρώνοντας πραγματικά τα δικαιώματα φοιτητών και εργαζομένων κάτω από τον μύθο περί «σύγχρονου ευρωπαϊκού πανεπιστημίου».