Associated Press

Από τη συνάντηση του Τζ. Στρο με τον Μ.Χαταμί

«Ιστορική» χαρακτήρισε την επίσκεψή του στο Ιράν, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Τζακ Στρο, ο οποίος έσπευσε να εκτιμήσει ως «θερμές και εποικοδομητικές» τις συνομιλίες που είχε με τον Ιρανό ομόλογό του Καμάλ Κχαραζί. Οι δύο άνδρες, κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου, εξέφρασαν «την απόλυτα κοινή καταδικαστική θέση τους για τις επιθέσεις σε βάρος των ΗΠΑ, αλλά και για τις επιθέσεις που ακολούθησαν σε βάρος μουσουλμάνων πολιτών».

Εντούτοις, επισήμως δεν έγινε καμία περαιτέρω δήλωση που να μπορεί να προϊδεάσει για το περιεχόμενο της κρίσιμης συνάντησης, κατά την πρώτη επίσκεψη Βρετανού υπουργού στο Ιράν από το 1979. Ο Στρο τόνισε ότι «δε μετέφερε κανένα μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Τεχεράνη και ότι απλώς θέλησε να καταστήσει σαφή την αναγκαιότητα διεθνούς κοινού μετώπου για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας».

Από την πλευρά του, ο Κχαραζί δεν έχασε την ευκαιρία να τονίσει ότι «δε θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στο ρατσιστικό Ισραήλ να εκμεταλλευτεί την κρίσιμη συγκυρία» και κατέστησε σαφές ότι «δεν επίκειται καμία αλλαγή στις σχέσεις Ιράν - ΗΠΑ, όσο οι τελευταίες δεν αλλάζουν πολιτική απέναντι στην Τεχεράνη». Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε την ιρανική θέση ότι «θα είναι μακροπρόθεσμα αναποτελεσματικό κάθε βιαστικό και μονομερές στρατιωτικό πλήγμα» και τόνισε ότι είναι απαραίτητο κάθε προσπάθεια κατά της τρομοκρατίας να «τεθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».

Λίγο μετά την αναχώρηση Στρο, έγινε γνωστό ότι συγκλήθηκε εκτάκτως το εθνικό συμβούλιο ασφαλείας του Ιράν, υπό τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ. Ο ιρανικός Τύπος εμφανιζόταν, χτες, διχασμένος απέναντι στην επίσκεψη Στρο, καθώς «μεταρρυθμιστικές» εφημερίδες μιλούσαν για «ιστορική ευκαιρία βελτίωσης των σχέσεων με τη Δύση», ενώ «σκληροπυρηνικές» επισήμαιναν ότι ΗΠΑ και Βρετανία υποκρίνονται στρεφόμενες κατά της τρομοκρατίας, αφού «οι ίδιες τρομοκρατούν».

Πάντως, μέχρι στιγμής, δε φαινόταν καμία αλλαγή στάσης από πλευράς Τεχεράνης, που έχει ταχθεί ενάντια σε πλήγμα κατά του Αφγανιστάν και έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει τον εναέριο χώρο της. Δημοσιογραφικές πηγές ανέφεραν ότι ο Τζακ Στρο δεσμεύτηκε να παρουσιάσει στην ιρανική ηγεσία «αποδείξεις για την ενοχή του μπιν Λάντεν».

Μετά από παρέμβαση του ίδιου του Βρετανού πρωθυπουργού, που συνομίλησε τηλεφωνικώς με τον Ισραηλινό ομόλογό του, ανακοινώθηκε ότι, τελικά, ο Αριέλ Σαρόν θα συναντηθεί, σήμερα, με τον Τζακ Στρο. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν ο Βρετανός υπουργός, σύμφωνα με τον ιρανικό Τύπο, δήλωσε ότι «ένας από τους παράγοντες που βοηθούν να τραφεί η τρομοκρατία είναι ο θυμός που πολλοί άνθρωποι στην περιοχή νιώθουν από την κατάσταση στην Παλαιστίνη». Τα σχόλια εξόργισαν την ισραηλινή ηγεσία, τόσο για το περιεχόμενο όσο και για τη χρήση του όρου «Παλαιστίνη» και όχι Παλαιστινιακή Αρχή, και Ισραηλινοί αξιωματούχοι μιλούσαν για «καταστροφικές παρατηρήσεις», ενώ χαρακτήριζαν την επίσκεψη στο Ιράν «μαχαιριά στην πλάτη του Ισραήλ».

Την ένταση προσπάθησε να διαλύσει, εκτός από τον Μπλερ, ο εκπρόσωπός του, χαρακτηρίζοντας «ατυχή» τη χρήση του όρου Παλαιστίνη και τονίζοντας ότι «δεν υπήρχε πρόθεση προσβολής». Ο Στρο, από την Τεχεράνη, εξέφραζε την κατανόησή του «για τη δικαιολογημένη ευαισθησία του Ισραήλ σχετικά με την επίσκεψη στο Ιράν, καθώς ζει υπό συνθήκες τρομοκρατίας επί χρόνια» και επανέλαβε τη σπουδαιότητα «επίτευξης διεθνούς συμμαχίας». Παρ' όλα αυτά, η ισραηλινή ηγεσία εμφανίζεται εξαιρετικά δυσαρεστημένη από την απόπειρα προσέγγισης χωρών, όπως το Ιράν και η Συρία, και από την απουσία οργανώσεων όπως οι «Χεζμπολάχ» ή «Χαμάς» από τον αμερικανικό κατάλογο. Χαρακτηριστικά ο υπουργός Μεταφορών, Εφρέμ Σνεχ, μιλούσε για «νομιμοποίηση της τρομοκρατίας που υποθάλπουν χώρες σαν το Ιράν ή τη Συρία».

Ο Στρο, που έχει, ήδη, συναντηθεί με τον Ιορδανό βασιλιά και τον Παλαιστίνιο ηγέτη, θα μεταβεί, στη συνέχεια στην Αίγυπτο.

Τρομοκρατία είναι η μέθοδος ή ο τρόπος επιβολής με σωματική, ψυχολογική βία ή οικονομική, πολιτική, θρησκευτική, για την επίτευξη στόχου, συνήθως πολιτικού.

Είναι η συστηματική χρήση εκφοβισμού, κατά λαών, κυβερνήσεων, κοινωνικών, πολιτικών, θρησκευτικών ομάδων ή ατόμων για την επίτευξη στόχων οικονομικών και πολιτικών. Είναι ακόμη πράξη αγανακτήσεως και οργής για την ανατροπή των κατεστημένων πολιτικών που δικαιολογούνται πολιτικά και δικαιώνονται ηθικά ως «η γλώσσα της έσχατης ανάγκης».

Η αναδρομή στο πρόσφατο απώτερο παρελθόν μας δείχνει ότι τρομοκρατικές πράξεις έγιναν τόσο για να διατηρηθούν οι εξουσίες και τα κατεστημένα όσο και να ανατραπούν.

Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι οι πιο επώδυνες για τον άνθρωπο και τις αξίες του, οι πιο σατανικές και προβοκατόρικες πράξεις, έγιναν από τις αντιλαϊκές και αντιδημοκρατικές εξουσίες. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων.

Αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Το κτηνώδες εμπάργκο σε Κούβα, Ιράκ κλπ. που επιβάλλεται από τις ΗΠΑ, και το παραπαίδι τους, την Ενωμένη Ευρώπη, είναι σαφέστατη τρομοκρατική πράξη. Τα θανατηφόρα θύματα ή βάσανα πολλών μορφών των λαών των χωρών αυτών είναι πολλαπλάσια και τα εγκλήματα πιο φρικτά από αυτά της Ν. Υόρκης.

Ο πόλεμος κατά των λαών της ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ, που έγινε με αεροπλάνα, πυραύλους... με υψηλή τεχνολογία, απρόκλητα και χωρίς να μπορούν να αμυνθούν οι λαοί αυτών, είναι πράξεις κατ' εξοχήν τρομοκρατικές. Σκοτώθηκαν χιλιάδες πολίτες. Καταστράφηκαν η οικονομία, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα εργοστάσια, τα πάντα. Μολύνθηκε το περιβάλλον.

Η βοήθεια, κυρίως στρατιωτική, των ΗΠΑ, να ανατραπούν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Χιλής κλπ, και στη συνέχεια να στηρίξουν τις δικτατορικές κυβερνήσεις και τους δικτάτορες, είναι εξ ορισμού πράξεις τρομοκρατικές. Επίσης είναι τρομοκρατικές οι πολιτικές και οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ σε ανεξάρτητες χώρες.

Η πρόσφατη διακήρυξη του προέδρου των ΗΠΑ κ. Μπους ότι «όσοι δεν είναι με εμάς είναι με τους τρομοκράτες», είναι κατ' εξοχήν τρομοκρατική.

Η απαγόρευση από τις ΗΠΑ ή άλλες χώρες να εγκατασταθούν οι πύραυλοι «S300» στην Κύπρο και στην Κρήτη είναι σαφέστατα πράξη τρομοκρατική.

Η δημιουργία της νοοτροπίας, της επιβολής, θα έλεγα, από τις ΗΠΑ στη χώρα μας, αλλά και σε πολλές άλλες, ότι δεν μπορούμε να μην υιοθετούμε τις αμερικανικές θέσεις και να ακολουθούμε τις ίδιες πολιτικές, είναι ουσιαστικά πράξη τρομοκρατική.

Η επίθεση στη Ν. Υόρκη μπορεί να θεωρηθεί και ως «η γλώσσα της έσχατης ανάγκης», που χρησιμοποιούν οι καταδιωγμένοι και οι καταπιεσμένοι, όταν κάθε άλλη γλώσσα που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

Οι άφρονες εξουσιαστές, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, των κρατών - μελών της ΕΕ και άλλων χωρών, φαίνεται ότι δεν ακούν και δε βλέπουν τους λαούς που υποφέρουν. Επιδιώκουν να επιβάλλουν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση - αμερικανοποίηση, που οδηγεί σε μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των ατόμων και των λαών. Η πολιτική της νέας τάξης πραγμάτων θα εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο τους λαούς, γιατί δίνει τη δυνατότητα για μεγαλύτερη εκμετάλλευση των αδύνατων ανθρώπων και λαών.

Η «τρομοκρατία» δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα. Συνήθως τα περιπλέκει και τα κάνει χειρότερα. Η λύση είναι η αφύπνιση των ατόμων και των λαών και η δημιουργία δημοκρατικής συνείδησης, με κατεύθυνση την ισοκατανομή των εξουσιών και πόρων μεταξύ ατόμων και λαών.

Το καπιταλιστικό σύστημα διακυβέρνησης έχει αποτύχει και γι' αυτό να αντικατασταθεί. Η σοσιαλδημοκρατία στην ουσία θέλει έναν «περιορισμένο - μικρό» καπιταλισμό. Επιδιώκει τη διαδοχή του καπιταλισμού, αλλά δεν κάνει τίποτε για την κατάργησή του. Αντίθετα κάνει ό,τι είναι δυνατό, κατά του κομμουνισμού.

Οι περισσότεροι άνθρωποι και λαοί, στη δεκαετία που έρχεται, πιστεύω ότι θα απαντήσουν στο ιστορικό δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Οι απλοί άνθρωποι απεχθάνονται την τρομοκρατία. Οι εξουσιαστές και οι εκμεταλλευτές τη χρησιμοποιούν και είναι οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί.