Με άλλα λόγια, η ΕΕ απαιτεί άμεση εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τα Σώματα Ασφαλείας. Και λέμε άμεση, γιατί η αύξηση και η εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης έχει γίνει όσον αφορά στους εργαζόμενους που μπήκαν στη δουλιά από 1/1/93 και μετά. Εχει λοιπόν «ρυθμιστεί» αυτό το ζήτημα με το νόμο 2084/92 της ΝΔ, που θα καταργούσε το ΠΑΣΟΚ όταν θα γινόταν κυβέρνηση. Και βέβαια το ΠΑΣΟΚ γρήγορα έγινε κυβέρνηση, αλλά κατάργηση του νόμου δεν είδαμε. Αντίθετα, είδαμε καινούριους νόμους που χειροτέρεψαν τους όρους της κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης των εργαζομένων. Τώρα μεθοδεύουν ανάλογη «ρύθμιση» και για τους πιο παλιούς εργαζόμενους.
Είναι συνεπώς αναγκαίο να ξεκαθαριστούν τα εξής ζητήματα:
Ποια είναι η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης, αλλά και των κομμάτων που στηρίζουν την ΕΕ; Οι εργαζόμενοι να δουλεύουν όλο και περισσότερα χρόνια με πιο εκμεταλλευτικές μορφές εργασίας, να παράγουν όλο και περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο και να εισπράττουν όλο και λιγότερα εισοδήματα, συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Κι αυτή η πολιτική είναι στρατηγικής σημασίας για τον καπιταλισμό. Το πρόβλημα είναι ότι με κύρια την ευθύνη της πλειοψηφίας που είναι διαμορφωμένη στις συνδικαλιστικές ηγεσίες από εκπροσώπους που ανήκουν στα κόμματα του συστήματος, όπως ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, αλλά και με την τακτική των δυνάμεων της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΝ), την τακτική δηλαδή του «εφικτού», υπάρχουν εργαζόμενοι που ανέχονται ή και υποτάσσονται σ' αυτή την πολιτική και δε διεκδικούν το δίκιο τους.
Γι' αυτό ας θυμηθούμε τι είπε ο Μαρξ για τα δύο δίκαια που κυριαρχούν στον καπιταλισμό, το δίκιο του εργάτη και το δίκιο του εργοδότη. Ο εργάτης με τους αγώνες του προσπαθεί να μειώνει την εκμετάλλευση που υφίσταται και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της και έχει δίκιο. Και ο εργοδότης να αυξάνει την εκμετάλλευση του εργάτη, κι αυτός έχει δίκιο, γιατί υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Ποιο δίκιο θα επικρατήσει είναι αποτέλεσμα του συσχετισμού δύναμης. Και ο συσχετισμός δύναμης σήμερα επιτρέπει την εφαρμογή της πολιτικής της εργοδοσίας, της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας, για όλη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να αλλάξει υπέρ των εργαζομένων ο συσχετισμός, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, ώστε το εργατικό και λαϊκό κίνημα, με μπροστάρη το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, να δημιουργήσει τη λαϊκή συμμαχία για την αντικαπιταλιστική πάλη και τη λαϊκή εξουσία. Αυτό είναι το συμφέρον κάθε εργαζόμενου και εργαζόμενης.
Η 5ετής διαφορά, για παράδειγμα, στη συνταξιοδότηση των δύο φύλων καταργήθηκε με το νόμο της ΝΔ, που αναφέραμε στην αρχή, ενώ είναι η ελάχιστη αναγνώριση στην εργαζόμενη γυναίκα για την ανισότιμη θέση της στην κοινωνία, τις πολλαπλές υποχρεώσεις της και την έλλειψη κοινωνικών στηριγμάτων στην οικογένεια. Καταργήθηκε με το επιχείρημα της ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων. Αυτό συμφέρει το κεφάλαιο και όσους το υπηρετούν, να εξισώνουν τις υποχρεώσεις και την εκμετάλλευση, παραβλέποντας τα προβλήματα και τις διαφορές που αντικειμενικά υπάρχουν ανάμεσα στα φύλα. Διαφορές είτε βιολογικής, είτε κοινωνικής φύσης, που λειτουργούν στον καπιταλισμό ως εμπόδια στην κοινωνική ισοτιμία των δύο φύλων.
Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες, ξέρουμε καλά ότι η κοινωνική ισοτιμία γυναικών και αντρών στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί, γιατί κυριαρχεί η ταξική ανισότητα. Γι' αυτό πιστεύουμε ότι ο αγώνας για τη φυλετική ισοτιμία πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης για την κοινωνική ισότητα και την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης.
Ο καπιταλισμός (το κεφάλαιο και οι στυλοβάτες του) έχει συμφέρον από την αντίθεση των δύο φύλων, αξιοποιεί τις αντικειμενικές διαφορές που υπάρχουν για να περάσει αντιλαϊκά μέτρα για όλους και επιπλέον για να διατηρήσει χαμηλή και κοιμισμένη τη συνείδησή τους, περισσότερο τη συνείδηση μεγάλου κομματιού των γυναικών.
Γι' αυτό πολύ σωστά το Κόμμα μας, αλλά και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, διεκδικεί και απαιτεί μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες και διατήρηση της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότησή τους.
Οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες υπάρχουν. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι είναι πολύ μεγάλος. Πρέπει να διεκδικηθεί από τους ίδιους τους παραγωγούς του και να γίνει κοινωνική περιουσία.
Οι φιλολογίες γύρω από τα δήθεν ίσα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες, το κοινοτικό δίκαιο, τις εξισώσεις και τα τελεσίγραφα δε μας αφορούν, τα απορρίπτουμε και βάζουμε τα δυνατά μας για να γίνει η πρότασή μας, η μεγάλη λαϊκή συμμαχία, πρόταση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Υπάρχει δυσαρέσκεια, υπάρχει προβληματισμός σε μεγάλο μέρος του λαού. Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία ώστε να εκφραστεί και να αποτυπωθεί αυτό στο λαϊκό κίνημα. Ετσι που τα μικρά ή μεγαλύτερα βήματα του κινήματος ν' αφήσουν πιο έντονα τα σημάδια τους στη λαϊκή συνείδηση και ο στόχος και το όραμα του σοσιαλισμού να έρχεται όλο και πιο κοντά.