Εχουμε μπει σε περίοδο οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού. Αν και είναι νωρίς ακόμη για να κάνουμε προβλέψεις για το μέγεθος των διαστάσεων που μπορεί να πάρει, όλες οι ενδείξεις των αστών οικονομολόγων και ειδικών προβλέπουν σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες μείωση του ΑΕΠ και αλματώδη αύξηση της ανεργίας. Μπορεί να μην είναι σίγουρο αν θα πάρει τις διαστάσεις της κρίσης του '30, είναι βέβαιο όμως ότι θα έχει μεγαλύτερες συνέπειες από τις κρίσεις των τελευταίων 10ετιών του περασμένου αιώνα.

Και είναι λογικό με βάση τα παραπάνω να μπαίνουν μια σειρά από ερωτήματα για το πώς φτάσαμε εδώ και για το τι να κάνουμε. Κόμματα, πολιτικοί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι και άλλοι επιστήμονες προσπαθούν, ο καθένας σύμφωνα με αυτό που εκπροσωπεί, να δώσουν μια εξήγηση και να προτείνουν κάποια λύση. Οι περισσότεροι εμφανίζονται ξαφνιασμένοι και αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη εκδήλωση κρίσης σαν ακραίο καιρικό φαινόμενο. Απρόβλεπτο και εξ ουρανού.

Μόνο για μας τους κομμουνιστές ήταν αναμενόμενο και το 'χουμε αυτό γράψει και ξαναγράψει σε πολλά κείμενα, τελευταία απόδειξη οι Θέσεις του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο.

Η επιστημονική θεωρία μας δίνει επεξεργασμένες απαντήσεις και για ποιους λόγους οι κρίσεις στον καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες. Η αιτία της κρίσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η καπιταλιστική παραγωγή είναι κοινωνική αλλά η ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της ατομική-καπιταλιστική. Αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι το ότι δίνει και συγκεκριμένη λύση για το οριστικό ξεπέρασμα όλων των κρίσεων αυτού του είδους. Κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής για να γίνει και η ιδιοποίηση του πλούτου κοινωνική. Αρα, αγώνας ταξικός, πολιτικός, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού, σε ρότα κατάργησης του καπιταλισμού, λαϊκής εξουσίας, περάσματος στο σοσιαλισμό.

Αν η πλειοψηφία των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, δεν το καταλάβει έγκαιρα και δεν απεγκλωβιστεί από την επιρροή των κομμάτων και των πολιτικών που επιμένουν να στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, θα έρθουν πολλές ακόμα κρίσεις με απρόβλεπτα δυσμενείς συνέπειες.

Οι διάφορες προτάσεις που ακούγονται για το ξεπέρασμα της κρίσης πρέπει να γίνουν κριτήριο για τα λαϊκά στρώματα. Είναι ξεκάθαρο πια ποιος υποστηρίζει τα συμφέροντά τους και ποιος καίγεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Η ΝΔ ασφαλώς και έχει την κύρια ευθύνη στη χώρα μας, ως κυβερνητικό κόμμα, αλλά δεν εφάρμοσε και κάτι που να μην έχει εγκριθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία στηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ. Ολες οι Συνθήκες και Οδηγίες αφορούν στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Δεν εφαρμόστηκε στη χώρα μας και κάποιο πρόγραμμα διαφορετικό από τις κυβερνήσεις των άλλων χωρών στην ΕΕ, είτε αυτές είναι δεξιές είτε σοσιαλδημοκρατικές, είτε κυβερνήσεις συνασπισμού περισσότερων κομμάτων.

Γι' αυτό και η οποιαδήποτε αλλαγή σκηνικού που είναι βασισμένη σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα κόμματα θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Είτε ανασχηματισμός, είτε νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ/ΣΥΝ, ΠΑΣΟΚ/ΝΔ, ή ΝΔ/ΛΑ.Ο.Σ. ούτε την κρίση μπορεί να λύσει ούτε κανένα άλλο πρόβλημα. Αντίθετα, η ευρωενωσιακή τους προσήλωση επιβάλλει ακόμη πιο σκληρά μέτρα για να μπορέσουν οι θιγμένες από την κρίση επιχειρήσεις να ξανασταθούν στα πόδια τους.

Και πιο συγκεκριμένα, πρέπει όσο πιο γρήγορα να ξηλωθούν και οι τελευταίες στοιχειώδεις δεσμεύσεις για το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Δηλαδή, να απαλλαχτεί τελείως από την καταβολή φόρων και να έχει τη δυνατότητα να απασχολεί φτηνό εργατικό δυναμικό, για όσες ώρες το χρειάζεται και όποτε το χρειάζεται. Εχουν ήδη πάρει αρκετά μέτρα αλλά δεν τους φτάνουν. Για να κρατηθούν τα κέρδη στα επιθυμητά επίπεδα, χρειάζονται κι άλλες θυσίες από τους εργαζόμενους.

Η Δανία, για παράδειγμα, είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ και βρίσκεται ψηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα από την Ελλάδα. Είναι από τις χώρες με τους μεγαλύτερους δείκτες παραγωγικότητας με καλές υποδομές και με παράδοση όχι μονοκομματικών κυβερνήσεων αλλά κυβερνητικών συνασπισμών. Κεντροδεξιών ή κεντροαριστερών. Σήμερα κυβερνάται από συνασπισμό δεξιάς και ακροδεξιάς. Το δανέζικο Λαϊκό Κόμμα (αντίστοιχο του ελληνικού ΛΑ.Ο.Σ,) χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τη δεξιά κυβέρνηση για την ψήφιση των πιο αντιδραστικών νόμων και το ξήλωμα των όποιων παραχωρήσεων είχαν γίνει προς την εργατική τάξη από την εφαρμογή του σκανδιναβικού μοντέλου. Το άκρως αυτό αντικομμουνιστικό και ρατσιστικό κόμμα δεν έχει σταματημό. Εχει συμβάλει στην περικοπή κάθε κονδυλίου για τον πολιτισμό, έχει συμβάλει στην παχυλή χρηματοδότηση για συγγραφή αντιεπιστημονικών και άκρως αντικομμουνιστικών συγγραμμάτων και για την εφαρμογή ιδιωνύμων κυρίως για μετανάστες μουσουλμάνους. Προβάλλεται σαν υπερασπιστής των πιο αδύναμων τμημάτων των λαϊκών στρωμάτων, όπως οι συνταξιούχοι, οι λύσεις όμως που προβάλλει είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών παροχών. Η κυβέρνηση, που ευκαιρία θέλει για εφαρμογή τέτοιων μέτρων, προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στο κόμμα αυτό. Αλίμονο λοιπόν και στους εργαζόμενους στην Ελλάδα που θα εμπιστευτούν το ΛΑ.Ο.Σ.

Για το ξεπέρασμα της κρίσης, η επιτροπή σοφών που συμβουλεύει τη δανέζικη κυβέρνηση κατέληξε στις εξής προτάσεις. Να δοθούν κι άλλες φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις, και να μειωθεί το ποσοστό φορολόγησης των υψηλόμισθων. Ετσι, λένε, θα δοθούν κίνητρα στην οικονομία. Γιατί οι χαμηλόμισθοι αδυνατούν να προσφέρουν. Η κεντροαριστερή αντιπολίτευση, που αποτελείται από το κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας και το σοσιαλιστικό κόμμα (οπορτουνιστικό κόμμα που διασπάστηκε παλιότερα από το ΚΚ), συμφωνεί μόνο στο δεύτερο σκέλος της πρότασης. Το οπορτουνιστικό κόμμα που καλείται σοσιαλιστικό στο συνέδριό του, το οποίο έγινε πρόσφατα, αποφάσισε ότι αν ρίξει νερό στο κρασί του και προτείνει μια πιο κεντρώα πολιτική και πιο αποδεχτό θα γίνει από τα άλλα κόμματα και καλύτερες προϋποθέσεις θα 'χει να μπει σε κυβέρνηση με τη σοσιαλδημοκρατία. Και το συνδικαλιστικό κίνημα, που ποδηγετείται αποκλειστικά από σοσιαλδημοκράτες, παρακολουθεί αμήχανο και ψάχνει για τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στους εργαζόμενους στη διευρυμένη αγορά της ΕΕ και προπαγανδίζει ότι με τη συναίνεση και καλή συνεργασία εργοδοτών και εργαζομένων θα βρεθούν λύσεις στα κοινά προβλήματα.

Με την εκδήλωση της κρίσης έχει εξαπολυθεί κύμα απολύσεων και πτωχεύσεων. Και η κατάσταση για τους άνεργους θα γίνει ακόμη χειρότερη όταν σε σύντομο διάστημα, με βάση τον «Καποδίστρια 2», οι υπηρεσίες εξυπηρέτησης των ανέργων θα περάσουν στα χέρια των δημοτικών αρχών και ήδη πολλοί δήμοι έχουν ανακοινώσει ότι θα παραχωρήσουν τη διαχείρισή τους σε ιδιωτικές εταιρείες. Την περασμένη άνοιξη, οπότε έγιναν μαζικότατες απεργίες και διαδηλώσεις από τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας, είχε υπολογιστεί ότι για να λυθούν τα οικονομικά τους αιτήματα χρειάζονταν περίπου 5 δισ. κορόνες. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση ήταν ακάθεκτες ότι χρήματα δεν υπάρχουν. Σήμερα, 6 μήνες μετά, έχουν ήδη καταβληθεί στις τράπεζες για το ξεπέρασμα της κρίσης 100 δισ. κορόνες.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλισμού στην κρίση είναι η συμφωνία που ανάγκασαν τους εργαζόμενους στην αεροπορική εταιρία SAS να δεχτούν μπρος στην απειλή της απόλυσης. Επειδή η εταιρεία αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα σταματάνε για αόριστο χρόνο οι μισθολογικές αυξήσεις και όλοι οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν το λιγότερο 20% περισσότερο μέχρι να ληφθούν νέες αποφάσεις και χωρίς να τους παρέχεται κάποια εγγύηση ότι δε θα χάσουν τη δουλειά τους.

Αναφέρουμε τα παραπάνω παραδείγματα για να γίνει αντιληπτό επιτέλους ότι σε χώρες που δε λειτουργεί ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα, η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα είναι πολύ χειρότερη. Το ΚΚΕ στην Ελλάδα, το κόμμα της εργατικής τάξης προβλέπει, προειδοποιεί και προτείνει στους εργαζόμενους λύσεις που πραγματικά ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους. Δεν προτάθηκαν σε πολλές χώρες λύσεις για την προστασία του εισοδήματος και της δουλειάς των εργαζομένων από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Ούτε συνδέθηκε αυτή η πάλη με την ανάγκη πάλης για το ξεπέρασμα του καπιταλισμού.

Το ΚΚΕ, προβάλλοντας αυτά τα ζητήματα, επιδρά και στο κίνημα και στις πολιτικές εξελίξεις. Γιατί τα άλλα κόμματα και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός μπροστά σ' αυτές τις προτάσεις και για να τις αντιμετωπίσουν, δρώντας σε όφελος του κεφαλαίου, ψάχνουν τρόπους πιο ραφιναρισμένους για την εξαπάτηση των εργαζομένων. Και πολλά μέτρα δεν περνούν και τόσο εύκολα. Είναι και ένας λόγος αυτός που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μας παρουσιάζεται πιο ριζοσπάστης στην Ελλάδα απ' ό,τι τα αδελφά του κόμματα του ΚΕΑ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι διακοσμητικές ουρές της σοσιαλδημοκρατίας, που εξορκίζουν την ταξική πάλη, προωθούν το χυδαίο αντικομμουνισμό μέσα από τα διάφορα φόρουμ και ΜΚΟ, μοιράζουν φρούδες ελπίδες για πιο ανθρώπινο καπιταλισμό.

Ολοι οι εργαζόμενοι λοιπόν έχουν συμφέρον από την ενίσχυση του ΚΚΕ και είναι θεμελιώδες ζήτημα να γίνει αντιληπτό σε όλη τη γραμμή το καινοτόμο και πρωτοποριακό σε περιεχόμενο μήνυμα του συνθήματος του 18ου Συνεδρίου, ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!!

Η ΚΟ Πρόνοιας της ΚΟΑ και οι Κομματικές Ομάδες ΑΜΕΑ του ΚΚΕ διοργανώνουν συνεστίαση την Κυριακή 11 Γενάρη, στις 1.30 μ.μ., στο κέντρο «Κοκκινιώτισσα» (7ης Μαρτίου, πρώην Κονδύλη, στη Νίκαια). Πληροφορίες στο κινητό 6974.646.540.