Οι «μάγειροι» επιστράτευσαν για το σκοπό αυτό από τα φασιστοειδή τύπου Βορίδη μέχρι τους απογόνους των υμνητών των «Νέων Παρθενώνων» της Μακρονήσου και τους κάθε λογής υπέρμαχους της κρατικής τρομοκρατίας, που πρόσφατα ωρύονταν ότι «καλά κάνει το ΝΑΤΟ και βομβαρδίζει τους Σέρβους». Η επιχείρηση, δε, να συκοφαντηθεί και να εξομοιωθεί (!) η ατομική τρομοκρατία με την ταξική λαϊκή πάλη, και κυρίως με την ένοπλη μορφή της, υπήρξε συνεχής.

Ετσι, δίπλα σε δηλώσεις αστών πολιτικών ότι τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα έχουν κάτι από «τρομοκρατία» (!), όπως είχε πει η κυρία Μ. Γιαννάκου - Κουτσίκου, δόθηκε ιδιαίτερο βάρος να τεθούν στο μικροσκόπιο της ...Αντιτρομοκρατικής, μερικές «ύποπτες» ιδέες. Και τι πιο «ύποπτο», όπως έλεγαν (π.χ., άρθρο Ανδριανόπουλου στα «ΝΕΑ» τον Αύγουστο του 2002), από τις αντιιμπεριαλιστικές, τις αντικαπιταλιστικές και τις επαναστατικές ιδέες για την ανατροπή του αστικού κράτους!

***

Αν, δηλαδή, υπάρχει δικτατορία (τύπου συνταγματαρχών), τότε καλώς, ο λαός μπορεί να καταφύγει σε κάθε μορφή πάλης. Αν, όμως, υπάρχει η «δικτατορία του κεφαλαίου» με κοινοβουλευτικό μανδύα, τότε απαγορεύεται η λαϊκή πάλη για την ανατροπή της, διότι κάτι τέτοιο συνιστά «ποινικό αδίκημα»!

Η προσπάθειά τους να μας πείσουν για το «τέλος της ιστορίας», η προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι πέραν της αστικής δημοκρατίας δεν υπάρχει και κυρίως δεν επιτρέπεται τίποτα άλλο (πολύ περισσότερο ο σοσιαλισμός) είναι προφανής. Μόνο, που δεν είναι καθόλου πρωτότυποι. Αυτό έλεγαν για το κοινωνικό τους σύστημα και οι δουλοκτήτες, αλλά τους εκδίωξαν οι φεουδάρχες. Αυτό έλεγαν και οι φεουδάρχες, αλλά τους εκδίωξαν οι αστοί. Ο,τι κι αν λένε οι τελευταίοι, οι αστοί, θα έρθει η ώρα που θα τους εκδιώξουν οι εργάτες...

***

• Κάνουν ότι ξεχνούν πως ο Μαρξ αποκάλεσε «γάιδαρο» και εκδίωξε τον Μπακούνιν από την Α` Διεθνή, ακριβώς γιατί οι κομμουνιστές δεν ανέχονταν καμία διασύνδεση με τις δολοφονίες και την ατομική τρομοκρατία.
• Κάνουν ότι ξεχνούν τα λόγια του Λένιν: «Η εκτέλεση ακόμα και ολόκληρης εκατοντάδας τσάρων δε θα προκαλέσει ποτέ τόση διεγερτική και διαπαιδαγωγητική επίδραση, όση θα προκαλέσει και μόνη η συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενου λαού στις συγκεντρώσεις, όπου συζητούν τα ζωτικά συμφέροντά τους και τη σύνδεση της πολιτικής με αυτά τα συμφέροντα», έλεγε ο Λένιν.

***

Κάθε σκέψη ή πράξη (πολύ περισσότερο, βίαιη πράξη) του λαού, που θα αμφισβητήσει τη διαιώνιση της «Δημοκρατίας που νίκησε την τρομοκρατία» (!), είναι ποινικώς κολάσιμη.

Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλουν είναι:

α) Να επιβάλουν ως «αμετάκλητη» και «απόρθητη» τη δική τους «δημοκρατία». Μια «δημοκρατία», που στέλνει χαφιέδες στις λαϊκές συγκεντρώσεις, επιστρατεύει ναυτεργάτες και στέλνει Ελληνες φαντάρους στο Αφγανιστάν και στο Κόσσοβο.

β) Να φτιάξουν κατηγορητήρια «ενοχής» για όποιον δε σκύβει το κεφάλι στη «δημοκρατία» του κεφαλαίου, παρά το γεγονός ότι αυτή η «δημοκρατία» ευθύνεται για 3.500 εργατικά «ατυχήματα» από το 1974.

γ) Να θέσουν «εκτός νόμου» όποιον αμφισβητεί τη δικτατορία των πολυεθνικών, να αφαιρέσουν από το λαό το δικαίωμα να παλεύει και να οραματίζεται την «άλλη» δημοκρατία, την πραγματική δημοκρατία, που θα αφορά στην πλειοψηφία του λαού και όχι μια χούφτα εκμεταλλευτών.

***

Οι ίδιοι, βέβαια, είναι με το αστικό κράτος. Και το δηλώνουν περήφανα. Αλλά δε μας εξηγούν: Το αστικό τους κράτος δεν έχει καμία σχέση με το αίμα; Πώς, αλήθεια, γεννήθηκε; Είναι άμωμο; Ο Ουάσιγκτον και ο Τζέφερσον στην Αμερική, ο Μαρά, ο Ρουσό, ο Ροβεσπιέρος, οι ηγέτες της Αστικής Επανάστασης στη Γαλλία (που οδήγησε σ' αυτό που υπερασπίζονται οι συντάκτες του «τρομονόμου», στο αστικό κράτος δηλαδή), αλήθεια, πώς την έκαναν την επανάσταση; Την έκαναν με ...εκκλήσεις προς τους φεουδάρχες; Δεν υπήρξε βία; Αλήθεια, δεν έμαθαν ποτέ τίποτα για το αίμα που χύθηκε στη Βαστίλλη;..

Επομένως, οι «τρομο-κήρυκες» δεν είναι «κατά» της επαναστατικής βίας. Είναι «κατά» εκείνης της επαναστατικής βίας, που ...δεν τους βολεύει. Ταυτόχρονα, είναι υπέρ κάθε βίας, που εξαπολύεται από το αστικό κράτος (είτε πρόκειται για ιμπεριαλιστικούς πολέμους, είτε για καταστολή λαϊκών αγώνων).

***

«Οταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του», έγραφε ο Ρήγας...

Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε στους «Γεωργαλάδες» του συστήματος να βλασφημήσουν κατά του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ, του ΔΣΕ, των Διεθνών Ταξιαρχιών στην Ισπανία, του Τσε στην Κούβα, των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, και δε θα τους επιτρέψουμε ούτε καν να τολμήσουν να διανοηθούν να ισχυριστούν ότι οι ταξικοί αγώνες και τα ταξικά κινήματα είναι «τρομοκρατικές παραφυάδες»!

Εμείς, σε αντίθεση με τους υμνητές της αστικής «αιωνιότητας», είμαστε εναντίον της αστικής βίας τους και υπέρ κάθε επαναστατικής μορφής πάλης, που επιλέγει ο λαός για να αποτινάξει τους δυνάστες του.

Είμαστε υπέρ και της πάλης του Σπάρτακου κατά των δουλοκτημόνων, είμαστε και υπέρ της επαναστατικής κατάληψης των Βερσαλλιών, είμαστε υπέρ και της επαναστατικής κατάληψης των Χειμερινών Ανακτόρων.

Και φυσικά, όπως έλεγε ο Λένιν, δεν έχουμε πρόθεση να χάσουμε ούτε ένα σύντροφο σ' αυτήν τη μάχη, γι' αυτό όταν έρθει η ώρα θα καλέσουμε το αστικό κράτος να σεβαστεί την επιθυμία της πλειοψηφίας του λαού και να μην επιλέξει το δρόμο της βίας. Λέτε το αστικό κράτος, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι ιμπεριαλιστικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί να σεβαστούν τη θέληση της λαϊκής πλειοψηφίας και να μην οδηγήσουν τα πράγματα στη βία και την αναμέτρηση;..