Παίρνοντας και γω με τη σειρά μέρος στον Προσυνεδριακό Διάλογο, θα ήθελα να τονίσω τα εξής: Διάβασα τις Θέσεις και συμφωνώ με αυτές, ψήφισα στην Αχτιδική και Νομαρχιακή Επιτροπή, είναι πραγματικά απάντηση σε όλους εκείνους που νόμισαν ότι το ΚΚΕ θα διαλυθεί. Το πρώτο ζήτημα που θα αναφερθώ είναι για το Κόμμα, από το χαρακτήρα του προκύπτουν μια σειρά κατευθύνσεις και πραχτικά καθήκοντα. Και πραγματικά, αφού το Κόμμα είναι και από ιδεολογική και από πολιτική και από οργανωτική άποψη πρωτοπορία της εργατικής τάξης, είναι αυτονόητο ότι οφείλει να δέχεται στις γραμμές του κατά πρώτο λόγο τους πρωτοπόρους εργάτες, οφείλει ταυτόχρονα να έχει τέτοια σύνθεση που σ' αυτήν να υπερέχουν αριθμητικά οι εργάτες. Να είναι πρώτα απ' όλα προλεταριακό και από την άποψη όχι μόνο των μελών, αλλά και των στελεχών, από τα κατώτερα μέχρι τα ανώτερα καθοδηγητικά όργανα. Δε χωράει αμφιβολία ότι και φόρτος πραχτικής δουλιάς υπάρχει και άνεση για μελέτη δεν μπορεί να εξασφαλιστεί. Ολα όμως αυτά μπορούν να ξεπερνιούνται αρκεί να κατανοείται η σημασία της επαναστατικής θεωρίας.

Αρκεί να αφομοιώνεται όλο και βαθύτερα η αλήθεια ότι χωρίς την ανταπόκριση των κομματικών μελών και στελεχών στη θεμελιώδη απαίτηση του κινήματος για τη μαρξιστική - λενινιστική κατάρτισή τους, το Κόμμα στην ουσία θα πάψει να είναι στον απαιτούμενο βαθμό εξοπλισμένο με το μαρξισμό - λενινισμό, πράγμα που θα έχει σοβαρές συνέπειες στην ίδια την πορεία του. Ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά φαινόμενα, από μεριάς μελών αλλά και στελεχών, αδύνατης ιδεολογικής, πολιτικής δουλιάς στην εργατική τάξη: Από την εμπειρία μου όλο το προηγούμενο διάστημα, πηγάζει η ανάγκη όλα τα μέλη και πολύ περισσότερο τα στελέχη του Κόμματος, να καταβάλουν συνεχώς κάθε δυνατή προσπάθεια για την άνοδο του ιδεολογικοπολιτικού τους επιπέδου, για την όσο το δυνατόν καλύτερη μαρξιστική - λενινιστική τους κατάρτιση. Στην πράξη βέβαια η ανταπόκριση στην ανάγκη αυτή σκοντάφτει σε δυσκολίες που εύκολα οδηγούν στο στενό πρακτικισμό. Πρόκειται πρώτα απ' όλα για δυσκολίες εξεύρεσης χρόνου για μελέτη, που χειροτέρευσε όταν δεν έχει κατανοηθεί η ζωτική αυτή ανάγκη.

Σε ό,τι αφορά το σήμερα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μέσα στις συνθήκες της γενικής κρίσης του καπιταλισμού, και των προβλημάτων που δημιουργεί η οικονομική κρίση του, αντικειμενικά ο πολιτικός ρόλος του σ.κ. μεγαλώνει. Τα α'βάθμια χρειάζεται να επιμείνουν, τα κλαδικά προβλήματα να συνδεθούν με τα γενικότερα για την κατάργηση της ασυδοσίας των μονοπωλίων και γενικά για μια οικονομική πολιτική αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Χρειάζεται ακόμη πολύ δουλιά στη βάση της ΕΤ για εγγραφές στα σωματεία, για δράση συλλογική και μαζική, με ιδιαίτερη βαρύτητα να δοθεί συνέχεια στο χτύπημα της διάδοσης νεοφιλελεύθερων και ρεφορμιστικών αντιλήψεων στην ΕΤ.

Ενα εξίσου σοβαρό ζήτημα που βάζουν και οι Θέσεις της ΚΕ, είναι η οικοδόμηση του μετώπου. Το Κόμμα έχει κάνει κατά την άποψή μου σημαντική δουλιά. Από εμάς εξαρτάται και η συνέχεια που φυσικά δεν είναι εύκολη. Η πάλη κατά της ΕΕ, η ρήξη μαζί της, είναι αξεχώριστα δεμένη με την πάλη για βαθιές, ριζικές αλλαγές και ανατροπές, με την πάλη για το σοσιαλισμό. Η οικοδόμηση του μετώπου δε σημαίνει ότι απαιτείται συνολική συμφωνία π.χ. αποδέσμευση της χώρας μας από την ΕΕ, χρειάζεται να εξειδικεύσουμε περισσότερο με συγκεκριμένες ενέργειες διαφώτισης και δράσης. Υπάρχει το γεγονός που λέμε, άλλο πράγμα να βλέπεις τις δυσκολίες και άλλο να υποτάσσεσαι σε αυτές, η πλευρά αυτή να ενισχυθεί περισσότερο από το Κόμμα.

Κλείνοντας, είμαι πεπεισμένος ότι το 16ο Συνέδριο θα δώσει στο Κόμμα νέα δύναμη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και στο στήσιμο του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης για μια άλλη πορεία της χώρας.

Συντροφικά