Μιλώντας το βράδυ της Κυριακής από το βήμα της Βουλής, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι «αριστερό και ριζοσπαστικό δεν είναι να φαντασιώνεσαι μια ιδεατή κοινωνία, αλλά να ματώνεις για να δημιουργήσεις συνθήκες όπου θα μπορέσουν να ευδοκιμήσουν πολιτικές υπέρ των πολλών». Αφήνουμε κατά μέρος το ιδεολογικό υπόβαθρο μιας τέτοιας άποψης, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αναπολεί το οπορτουνιστικό παρελθόν του, τώρα που ολοκληρώνεται η μετάλλαξή του σε καραμπινάτο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.

Κάθε μέτρο, κάθε απόφαση της κυβέρνησης υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, της πλουτοκρατίας και του κεφαλαίου. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και εκεί που οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα αυτονόητα, όπως το να πληρώνονται για τη δουλειά που προσφέρουν ή να τους καταβάλλεται αποζημίωση σε περίπτωση που απολυθούν, η κυβέρνηση, όταν δεν παίρνει ανοιχτά το μέρος της εργοδοσίας, σηκώνει τα χέρια ψηλά, επικαλούμενη τους άτεγκτους νόμους του καπιταλισμού και τα περιορισμένα περιθώρια που έχει να παρέμβει, για να διασφαλίσει ακόμα και τα ελάχιστα «υπέρ των πολλών».

Για του λόγου το αληθές, ο «Ριζοσπάστης» σταχυολόγησε ορισμένα αποκαλυπτικά αποσπάσματα από τις απαντήσεις που έδωσαν τους τελευταίους μήνες στελέχη της κυβέρνησης σε Ερωτήσεις βουλευτών του ΚΚΕ, σχετικά με επείγοντα και οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων που βρίσκονται αντιμέτωποι με την επιθετικότητα της εργοδοσίας. Οι τοποθετήσεις τους είναι πραγματικά αποκαλυπτικές για το «ριζοσπαστισμό» και την αριστεροσύνη τους...

Στις 5 Μάη συζητήθηκε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ για τους 450 πρώην εργαζόμενους της «Ηλεκτρονικής». Η εταιρεία κηρύχτηκε σε πτώχευση στις 13/4 κλείνοντας 46 καταστήματα και οι εργαζόμενοι βρίσκονται «στον αέρα», αφού ο εργοδότης δεν τους απέλυσε και έτσι δεν δικαιούνται αποζημίωση, ούτε βέβαια να μπουν στο Ταμείο Ανεργίας, που αποτελούν τα δυο βασικά τους αιτήματα.

Με την Ερώτησή του, το ΚΚΕ ζητούσε από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα ώστε να διασφαλιστούν όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, να καταβληθούν άμεσα οι αποζημιώσεις τους, με προτεραιότητα έναντι των αξιώσεων των τραπεζών και του Δημοσίου από την εταιρεία, να ενταχτούν οι εργαζόμενοι στο Ταμείο Ανεργίας για όλο το διάστημα που θα βρίσκονται στην ανεργία και να υπάρξει άμεση στήριξή τους με καταβολή έκτακτου επιδόματος.

Στην απάντησή του, ο υπουργός Εργασίας είπε ανέξοδα ότι «στο πλαίσιο της υφιστάμενης νομοθεσίας, θα είμαστε, όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, στο πλευρό των εργαζομένων». Λίγο πιο κάτω, όμως, διευκρίνισε ποια είναι αυτή η «υφιστάμενη νομοθεσία» και ποιον προστατεύει, λέγοντας: «Οπως επανειλημμένα έχω πει σε Ερωτήσεις του ΚΚΕ, τα νομικά εργαλεία τα οποία έχει το υπουργείο Εργασίας σε μια καπιταλιστική οικονομία είναι πεπερασμένα». Δηλαδή, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να πάρουν τα αυτονόητα οι εργαζόμενοι, επειδή ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, όλη η νομοθεσία στηρίζει το συμφέρον του εργοδότη.

Για να πετάξει, μάλιστα, την μπάλα στην εξέδρα, ο υπουργός δεσμεύτηκε τότε ότι «για να ενισχύσουμε το οπλοστάσιο που έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι, στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση έχουμε περιλάβει μια διάταξη, σύμφωνα με την οποία, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε μέχρι τώρα, οι μέτοχοι Ανώνυμων Εταιρειών, όπως είναι η συγκεκριμένη, εφόσον έχουν μετοχές άνω του 10% της συνολικής μετοχικής σύνθεσης, θα ευθύνονται στο εξής και με την περιουσία τους όχι μόνο για οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και για οφειλές απέναντι στους εργαζομένους τους, ούτως ώστε να μην υπάρχει το φαινόμενο - συχνό στο παρελθόν - να έχουμε πτωχευμένες επιχειρήσεις και πλούσιους επιχειρηματίες. Από εδώ και πέρα θα βρεθούν ενώπιον των ευθυνών τους».

Η κυβέρνηση όντως συμπεριέλαβε το συγκεκριμένο άρθρο στο νομοσχέδιο, αλλά παραμονές της ψηφοφορίας του την περασμένη Κυριακή, το απέσυρε άρον άρον, προφανώς κατ' απαίτηση του ΣΕΒ και της μεγαλοεργοδοσίας. Ούτε μια τέτοια ρύθμιση, που να μπορεί να αξιοποιηθεί από τους εργαζόμενους, δεν τόλμησαν να βάλουν στο νόμο - λαιμητόμο.

Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση, η οποία πέρυσι, στο πλαίσιο του νέου σχεδίου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ψήφισε ρύθμιση με την οποία οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε μια χειρότερη τάξη απ' αυτήν που ήταν μέχρι τώρα για την καταβολή των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, σε περίπτωση πτώχευσης μιας εταιρείας.

Στις 14 Απρίλη συζητήθηκε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ με θέμα τις ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου, που καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκι» στην εταιρεία BIOSAR του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ και την απόλυση εργαζόμενης που αρνήθηκε να την υπογράψει. Η σύμβαση περιέχει απαράδεκτους όρους και εισάγει το αγγλικό Δίκαιο στις σχέσεις εργαζόμενου - εργοδότη.

Το ΚΚΕ ζήτησε να παρέμβει η κυβέρνηση για να ανακληθούν αυτές οι ατομικές συμβάσεις και να ακυρωθούν οι άδικες και εκδικητικές απολύσεις των εργαζομένων που αρνούνται να τις υπογράψουν. Στην απάντησή του, ο υπουργός έστριψε διά του ...«ευρωπαϊκού κεκτημένου» και τα παρέπεμψε όλα στις ελληνικές καλένδες, επικαλούμενος τη νομοθεσία της ΕΕ για ζητήματα της αγοράς εργασίας. Εβαλε, δηλαδή, το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Οπως είπε, «ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, υφίσταται ο κανονισμός 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που απαγορεύει να εφαρμόζονται στις συμβάσεις εργασίας διατάξεις αλλοδαπού Δικαίου, για εκείνα τα θέματα που υφίσταται προστασία των εργαζομένων και δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση με βάση το εθνικό Δίκαιο».

Είπε, επίσης, ότι «για να ενισχύσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων και μάλιστα σε υπερνομοθετικό επίπεδο, έχουμε κυρώσει πρόσφατα τον αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, που επί μία εικοσαετία, αν και είχε υπογραφεί, δεν έχει κυρωθεί». Πρόκειται για το Χάρτη ο οποίος απαγορεύει τη μονομερή προσφυγή του εργαζόμενου στη Διαιτησία στη διαδικασία της διμερούς διαπραγμάτευσης και επιπλέον ανοίγει το δρόμο για το «lock out», αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της «ανταπεργίας» στον εργοδότη!

Κατά τ' άλλα, για το συγκεκριμένο θέμα της Ερώτησης του ΚΚΕ, ο υπουργός είπε ότι «το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας θα επιληφθεί και θα εξαντλήσουμε την αυστηρότητα που επιτρέπει ο νόμος». Δηλαδή, ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι.

Αφήσαμε τελευταίο το παράδειγμα της «Softex», η οποία ανήκει στην πολυεθνική «BOLTON» και έκλεισε ύστερα από πολλά χρόνια λειτουργίας, επικαλούμενη συσσωρευμένες ζημιές λόγω της πυρκαγιάς τον περασμένο Ιούλη σε μια από τις μονάδες του εργοστασίου. Σύμφωνα με την εργοδοσία, λόγω αυτής της ζημιάς και των αρνητικών αποτελεσμάτων, ήταν ασύμφορη η λειτουργία της επιχείρησης, με αποτέλεσμα σχεδόν 130 εργαζόμενοι να πεταχτούν στο δρόμο.

Στις 8 Φλεβάρη που συζητήθηκε στη Βουλή η σχετική Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, δεν είχαν γίνει ακόμα οι απολύσεις. Το ΚΚΕ ζητούσε να παρέμβει η κυβέρνηση ώστε να μη χαθούν θέσεις εργασίας και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στην απάντησή του, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, είπε ότι «εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο πίεσης που μπορεί να έχει σε μια καπιταλιστική χώρα ένα υπουργείο Εργασίας», αλλά «μολονότι προσπαθήσαμε να πιέσουμε να ανακληθεί η απόφαση για το κλείσιμο της επιχείρησης, οι εκπρόσωποι της εταιρείας μάς δήλωσαν ότι αυτή είναι ειλημμένη απόφαση των μετόχων».

Μετά από αυτά, επανέλαβε, προφανώς για να το εμπεδώσουν ο ίδιος και η κυβέρνησή του: «Οπως έχω πολλές φορές απαντήσει σε Ερωτήσεις συναδέλφων βουλευτών του κόμματός σας και το είπα υπαινικτικά και στην αρχή, σε ένα καπιταλιστικό κράτος υπάρχουν όρια τού τι μπορεί να κάνει το υπουργείο Εργασίας. Αυτά τα όρια θα τα φτάσουμε μέχρι το τέλος, αλλά είναι πεπερασμένα»...

Αντί επιλόγου, παραθέτουμε το σχολιασμό που έκανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης στην απάντηση του υπουργού Εργασίας σχετικά με τη «Softex»: «Λέτε ότι είμαστε στον καπιταλισμό, ότι αυτή είναι η λειτουργία, ότι αυτό μπορείτε να κάνετε, τίποτα παραπέρα. Επομένως, αυτές οι Ερωτήσεις καλό είναι να γίνονται εδώ, για να ακούγεται και από το δικό σας στόμα ότι αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει καμία ανάγκη των εργαζομένων. Ολο και χειρότερα θα πηγαίνει η κατάσταση με τη ζωή τους. Αυτή η δικτατορία των μονοπωλίων θα κυριαρχεί και αυτοί θα αποφασίζουν για τη χαμοζωή του λαού μας.

Πρέπει, λοιπόν, να απαλλαγούν. Αυτή είναι μια αλήθεια που πρέπει να ειπωθεί. Πρέπει να την ακούν όλοι. Αυτό το σύστημα δεν έχει να δώσει τίποτε άλλο παρά ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση και οι εργαζόμενοι σε αυτήν τη γραμμή της αμφισβήτησης θα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα τους ενάντια στο κεφάλαιο, στην ΕΕ και όσα κόμματα υπηρετούν αυτό το σάπιο σύστημα.

Και εσείς είστε ένα απ' αυτά τα κόμματα που το υπηρετείτε, με το νομοθετικό πλαίσιο που συνεχίζετε και διατηρείτε, αλλά και ενισχύετε, μέσα από τους νόμους που φέρνετε, όπως το Εργασιακό, το Ασφαλιστικό και τις βέλτιστες πρακτικές - υποτίθεται - που θα φέρετε το επόμενο διάστημα. Αυτές είναι που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, που καταργούν δικαιώματα των εργαζομένων και τους κάνουν πιο φτηνούς. Ας γίνει, λοιπόν, κατανοητό ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να παλέψουν όλο και πιο πολύ σε μία τέτοια γραμμή το επόμενο διάστημα, με μαζικούς όρους».