Αυτή η κυβέρνηση, η πολιτική των μνημονίων πρέπει να πέσει. Σ' αυτή τη θέση δε διαφωνεί κανείς. Επειδή πρέπει να φύγουν αυτοί, δε θα ξεχάσουμε και ό,τι ξέραμε για το τι είναι αριστερά. Η συνεπής αριστερά είναι συνδεδεμένη με τον αγώνα των λαϊκών στρωμάτων, με θυσίες, με νεκρούς, με σημαία ματωμένη από το χέρι της αστικής τάξης.

Η συνεπής αριστερά κατηγορείται συστηματικά από τους αστούς για το ρομαντισμό, την ουτοπικότητα και την ανεδαφικότητα των προτάσεών της, παρότι η ανάλυσή της γίνεται πάνω σε επιστημονικά δεδομένα και με οδηγό τη μαρξιστική ανάλυση και δίνει τη μοναδική πραγματική διέξοδο. Η συνεπής αριστερά ούτε ακούει ούτε υπακούει στην επιθετική προπαγάνδα των αστών.

Υπάρχουν, όμως, και κομμάτια της αριστεράς που επηρεάστηκαν από την αστική προπαγάνδα. Η «αριστερά της ευθύνης», η «αριστερά του ρεαλισμού» κρατάει από τη δεκαετία του '70 με το λεγόμενο «ιστορικό συμβιβασμό», όπου πολλά πρώην ΚΚ και αριστερές οργανώσεις μπήκαν στη λογική του κυβερνητισμού και της «ρεάλ πολιτικής». Στην Ελλάδα, σε αυτό το δρόμο βάδισε το «ΚΚΕ Εσωτ.», η ΕΑΡ, ο ΣΥΝ, η ΔΗΜΑΡ.

Σε αυτήν την πεπατημένη βαδίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ και ας αφήσει στην άκρη τα περί «πρωτοτυπίας» του εγχειρήματος. Ας αφήσει στην άκρη ανιστόρητες αναφορές περί «νέου ΕΑΜ». Το ΕΑΜ πάει πακέτο με τον ΕΛΑΣ. Ας αφήσουν στην άκρη οι συνιστώσες του τις λενινιστικές αναφορές περί «ενιαίου μετώπου», όταν το μόνο μέτωπο που κτίζουν είναι με την Τζάκρη, τη Μακρή, τον Λιβάνη, τον Βουδούρη και τον Καμμένο.

Το ΠΑΣΟΚ λεηλάτησε την αριστερά με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί το ίδιο, με όχημα την «ενότητα της αριστεράς» και την αριστερή κυβέρνηση. Οσοι πιστεύουν το «να φύγουν αυτοί και ο ΣΥΡΙΖΑ ας κάνει και το 1% απ' αυτά που λέει» θα πρέπει να αναλογιστούν μήπως αν αυτό που σήμερα τους μοιάζει αρκετό, αύριο θα είναι λίγο. Γι' αυτό την επόμενη μέρα χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ.

Μπροστά στην κάλπη, οι εργαζόμενοι πρέπει να κρίνουν τα κόμματα του δίπολου ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ από ταξική σκοπιά, ως κόμματα που η στρατηγική τους συνδέεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου και να μην υποκύψουν σε τρομοδιλήμματα ή ψευτοδιλήμματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει και εκπροσωπεί μια διαφορετική μορφή άσκησης αστικής διαχείρισης έναντι των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων. Το πρόγραμμά του κινείται στη βάση της «κοστολόγησης», επομένως των μειωμένων απαιτήσεων και της προσαρμογής στο σύστημα.

Συνάμα, στη λογική των προτάσεών του διατηρεί το χαρακτήρα της εργατικής εκμετάλλευσης, της παραγωγής και της αναπαραγωγής της υπεραξίας. Δηλαδή, διατηρεί στο ακέραιο το στοιχείο της εργατικής εκμετάλλευσης, το οποίο είναι εγγενές στον ιδιωτικό ιδιοκτησιακό χαρακτήρα της παραγωγής.

Το ΚΚΕ, από τη μεριά του, προβάλλει και εκπροσωπεί μια άλλη κοινωνική και πολιτική οργάνωση, το σοσιαλισμό, την εργατική εξουσία, την κατάργηση κάθε μορφής ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, μια κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές. Οργανώνει τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων με κέντρο την εργατική τάξη για κοινωνική ανατροπή.

Δίνει μάχες, μέσα στο κοινοβούλιο και στην καθημερινότητα, κατά του συντηρητισμού, του «μεταρρυθμισμού» και των καπιταλιστικών ανασυγκροτήσεων, για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων. Είναι το μοναδικό κόμμα που ανέδειξε τα πραγματικά αίτια της καπιταλιστικής κρίσης. Λέει όχι στον κυβερνητισμό, στην αστική και τη ρεφορμιστική διαχείριση. Ιδέες και πρακτικές τόσο των κομμάτων που περιστρέφονται γύρω από τη ΝΔ, όσο και του ρεφορμιστικού - σοσιαλδημοκρατικού άξονα, με κέντρο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γι' αυτό καλώ τους εργαζόμενους, τους ριζοσπάστες αριστερούς πολίτες να ενισχύσουν το ΚΚΕ, να ενισχύσουν την προοπτική της εργατικής εξουσίας.

Εμείς οι εργαζόμενοι που δίνουμε καθημερινά μάχη για το μεροκάματο, αλλά και στο δρόμο, για τα εργατικά δικαιώματα και τις συλλογικές κατακτήσεις του λαού μας, για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και τον ταξικό του προσανατολισμό, δεν μπαίνουμε στο κάλπικο δίλημμα να διαλέξουμε ανάμεσα σε αυτόν που μας αφαιρεί τα δικαιώματα και σ' αυτόν που μας λέει να τα ξεχάσουμε και να βολευτούμε με τα λίγα ψίχουλα που τάζει. Ξέρουμε ότι την επαύριο των εκλογών τα προβλήματα για εμάς θα είναι ακόμα μεγαλύτερα. Γι' αυτό δίνουμε τη μάχη της ψήφου με κριτήριο την ισχυροποίηση του εργατικού κινήματος και της μαχητικής ταξικής διεκδίκησης. Δίνουμε ψήφο στην πολιτική δύναμη που στάθηκε δίπλα μας, έβαλε πλάτη στα «δύσκολα», ένωσε τη φωνή του με τη δική μας φωνή. Δίνουμε δύναμη με την ψήφο μας στο κόμμα που μετά από τις εκλογές θα την επιστρέψει πολλαπλάσια, συμβάλλοντας μέσα και κυρίως έξω από τη Βουλή στην ενίσχυση του κινήματός μας, συμβάλλοντας στην εργατική αντεπίθεση. Γι' αυτό, με σιγουριά και εμπιστοσύνη, στις 25 Γενάρη ψηφίζουμε ΚΚΕ.

Στις επικείμενες εκλογές ο καθένας επιλέγει με βάση αυτό που θεωρεί ότι είναι πιο κοντά στις απόψεις του, ή τα συμφέροντά του, τιμωρεί ή επιβραβεύει. Η γενιά μας έζησε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, πνιγμένες από πλαστικές σημαίες, πλαστικές ελπίδες, γιγαντοαφίσες με σωτήρες κάθε λογής, που είχαν όλοι ένα κοινό χαρακτηριστικό: Θεωρούσαν αυτονόητη τη σχέση πολιτικού - πολίτη, εργοδότη - εργαζόμενου. Σχέση διακριτή, όσο και άρρηκτη. Εγκλώβιζαν τις αποφάσεις μας και πάντα οριοθετούσαν τις επιλογές μας. Θα βρουν κυβερνητικό σχήμα προκειμένου να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Και την επόμενη μέρα των εκλογών, τα προβλήματα θα περιμένουν, στο καράβι, στο εργοστάσιο, στο σχολείο. Εμείς που σταθήκαμε δίπλα δίπλα στους αγώνες της τάξης μας, επιλέγουμε να ψηφίσουμε αγωνιστές, ανθρώπους που μιλάνε την ίδια γλώσσα με μας, δίνοντας ταυτόχρονα σ' αυτούς τους αγώνες πολιτική διάσταση. Κι αυτό τρομάζει το πολιτικό κατεστημένο. Γιατί δεν θέλουν ο λαός να 'χει φωνή. Ας τους τρομάξουμε, λοιπόν, κι ας χτίσουμε διεκδικώντας καθημερινά, με ευθύνη, ένα καλύτερο αύριο για τη νέα γενιά.

Ψηφίζω ΚΚΕ γιατί:

Θέλω αύριο μια ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στο Κοινοβούλιο να ορθώνει τη φωνή της προς όφελος του λαού μας.

Θέλω την πρωτοπορία στο ταξικό - εργατικό κίνημα της χώρας μου.

Θέλω γνήσιους λαϊκούς αγωνιστές της εργατικής τάξης που να μάχονται στηρίζοντας αταλάντευτα τα λαϊκά συμφέροντα.

Γιατί το ΚΚΕ στην ιστορική του διαδρομή έχει να επιδείξει αγώνες, θυσίες για το λαό με το λαό, για την ειρήνη, το σοσιαλισμό.

Γιατί το ΚΚΕ δεν συμπράττει, δεν υποχωρεί, δεν παραχωρεί, δεν συμμαχεί με κάθε λογής οπορτουνιστές και καιροσκόπους, που θέλουν να εμποδίσουν τη νομοτελειακή πορεία του κινήματος.

Κλείνω με τα λόγια του ποιητή Μπέρτολτ Μπρεχτ: «Εκείνος που μένει στο σπίτι, όταν αρχίζει η πάλη κι αφήνει άλλους να αγωνίζονται για τη δική του υπόθεση, αυτός πρέπει να προσέχει, διότι όποιος δεν μοιράστηκε την πάλη θα μοιραστεί την ήττα. Ούτε καν την ήττα αποφεύγει όποιος θέλει να αποφύγει την πάλη. Διότι παλεύει για την υπόθεση του εχθρού εκείνος που δεν πάλεψε για τη δική του υπόθεση».

Ας αναλογιστούμε σε αυτές τις εκλογές αν μας αρκούν αυτά που έχουμε. Αν μας αρκούν 400 ευρώ μισθός. Αν μας αρκεί η δουλειά ήλιο με ήλιο. Αν μας αρκεί το να κοιτάμε τις τσέπες μας αν έχουν χρήματα, πριν περάσουμε το κατώφλι του νοσοκομείου. Αν μας αρκεί να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αν μας αρκεί η στέρηση βασικών αγαθών από τα ντουλάπια μας. Αν μας αρκεί η ανεργία. Αν μας αρκεί το μνημόνιο. Αν μας αρκεί το μαύρο μέλλον των παιδιών μας. Αν, αν, αν... Φτάνει πια. Εγώ απαιτώ περισσότερα για την εργατική τάξη που παράγει τον πλούτο που καταληστεύουν οι λίγοι, γι' αυτό στηρίζω το μόνο κόμμα που βρίσκεται πάντα αταλάντευτα στο πλευρό της εργατικής τάξης και καλώ όλους τους εργάτες να αναλογιστούν σε ποια τάξη ανήκουν και να στηρίξουν κι αυτοί το μόνο κόμμα που εκφράζει την τάξη μας, το ΚΚΕ.

Εως σήμερα, το ΚΚΕ αταλάντευτα και με συνέπεια (παρά τους εφήμερους χλευασμούς) εξήγησε και ανέλυσε τις συνέπειες της ευρω-πορείας για τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, η μαχητική παρουσία του στήριξε τους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων ενάντια στους εξαναγκασμούς των ευρω-μονόδρομων. Ιδιαίτερα σήμερα, ενόψει των όποιων εξελίξεων, είναι εντελώς απαραίτητη η παρουσία του ΚΚΕ και στη Βουλή. Αύριο, η ενισχυμένη παρουσία και η δύναμη του ΚΚΕ θα είναι ο κρίσιμος παράγοντας για τα συμφέροντα του λαού και των εργαζομένων στο μέλλον. ΚΚΕ ισχυρό στη Βουλή και στο λαό.