• Αποσπάσματα από την ομιλία του Ν. Μαυροκέφαλου σε εκδήλωση του ΚΣ της ΚΝΕ για τον εργάσιμο χρόνο
• Προβληματισμοί στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τον λειτουργικό αναλφαβητισμό
• Μέρα δράσης των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στις διαγραφές, για τη στήριξη που χρειάζονται οι φοιτητές

Στο επίκεντρο της εκδήλωσης, που έγινε στο δημαρχείο Χαϊδαρίου, βρέθηκε το ζήτημα του εργάσιμου χρόνου, με κεντρικό ομιλητή τον Νίκο Μαυροκέφαλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος για την Εργατική και Συνδικαλιστική Δουλειά, ο οποίος σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Ο τίτλος της εκδήλωσης του ΚΣ της ΚΝΕ αποτυπώνει γλαφυρά το δίλημμα που κάθε νέα και νέος εργαζόμενος πρέπει να σκεφτεί. Αν μπορεί, δηλαδή, να συνεχίσει να βιώνει μια ζωή με τόσα αδιέξοδα στην εργασία, αν του αξίζει να τσαλαπατά όνειρα και προσδοκίες από το επίπεδο ζωής που έχει διαμορφώσει ή αν θα πρέπει να αναλογιστεί ότι υπάρχει διέξοδος από αυτήν την άσχημη κατάσταση, ότι μπορεί να την ανατρέψει και να ζήσει μια ζωή καλύτερη, μια ζωή με δικαιώματα και ευημερία».

«Δεν υπάρχει στις μέρες μας πιο εμβληματική εικόνα από το να βλέπουμε τους διάφορους Ιλον Μασκ και Ζάκερμπεργκ, κάποιους από αυτούς, δηλαδή, που έχουν στην ιδιοκτησία τους τη σύγχρονη τεχνολογία, να κολυμπούν στα δισεκατομμύρια, να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις, αξιοποιώντας τη σκληρή δουλειά δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων σε όλο τον κόσμο και πουλώντας τις ψηφιακές εφαρμογές τους σε δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη και, από την άλλη, να μεγαλώνει η παγκόσμια φτώχεια, να ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ πλούτου και φτώχειας, να εξελίσσονται αυτήν την περίοδο πάνω από 55 πολεμικές συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Ολα αυτά, που κάθε σύγχρονος άνθρωπος, κάθε νέα και νέος τα αντιμετωπίζει και τα σκέφτεται, φέρνουν στο επίκεντρο του προβληματισμού τις μεγάλες αντιφάσεις του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτές οι αντιφάσεις εκφράζονται πρώτα και κύρια στην ίδια την εργασία, στη σκληρή εκμετάλλευση που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις και οι μηχανισμοί τους, γνωρίζοντας πολύ καλά τι συμβαίνει και την άσχημη κατάσταση που δημιουργείται, προσπαθούν να παρέμβουν στη συνείδηση των νέων ανθρώπων μαζικά, διαμορφώνοντας ένα μεταμοντέρνο και αντιδραστικό ρεύμα σκέψης ώστε να χειραγωγήσουν την οργή των νέων ανθρώπων και να τους καθυποτάξουν.

Στη χώρα μας - όπως και σε όλη την Ευρώπη άλλωστε - τα τελευταία 15 χρόνια έχει περάσει ένα μεγάλο αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο για τον εργάσιμο χρόνο, που είχε ως στόχο να διαμορφώσουν ένα νέο "εργασιακό πρότυπο", με κυρίαρχο τον ατομισμό και την ατομική διαπραγμάτευση, την "ευελιξία", που θα άφηνε πίσω τη σταθερή, πλήρη απασχόληση με συγκροτημένα συλλογικά δικαιώματα, που είχαν κατακτηθεί σε έναν πολύ πιο ευνοϊκό συσχετισμό και με την ύπαρξη του σοσιαλισμού (...)

Ο Καρλ Μαρξ, ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα, αποκάλυψε τον μηχανισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, δηλαδή τον μηχανισμό της υπεραξίας. Οτι η εργατική δύναμη είναι ένα εμπόρευμα που η κατανάλωσή του δημιουργεί αξία μεγαλύτερη από την αξία του και ότι αυτός ο μηχανισμός βρίσκεται στον πυρήνα της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Οι εργαζόμενοι λαμβάνουν ένα πολύ μικρό μέρος με τη μορφή του μισθού και της Κοινωνικής Ασφάλισης, το υπόλοιπο, την υπεραξία, το καρπώνεται ο καπιταλιστής. Το γεγονός αυτό δεν αλλάζει από τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τις μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης (AI), την εισαγωγή ρομπότ στην παραγωγή και στις υπηρεσίες. Η υπεραξία βγαίνει από τη ζωντανή εργασία και μόνο από αυτή. Μόνο η ζωντανή εργασία έχει αυτήν τη χρυσοφόρα ιδιότητα να δίνει στο εμπόρευμα αξία μεγαλύτερη από την αξία του. Τα μέτρα και οι νόμοι των καπιταλιστών στον εργάσιμο χρόνο το επιβεβαιώνουν (...)

Τα τελευταία χρόνια, στη χώρα μας και διεθνώς πληθαίνουν τα αγωνιστικά παραδείγματα που κατάφεραν και ανέτρεψαν την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική (...) Αυτά τα αγωνιστικά παραδείγματα δίνουν μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα τι μπορεί να γίνει. Τέτοιες και πολλές άλλες απαντήσεις έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια, άλλες νικηφόρες άλλες όχι, όλες όμως συμβάλλουν στην οργάνωση των εργατών, στην αλλαγή των συσχετισμών, στην απόκτηση πολιτικής πείρας και εμπιστοσύνης στη δύναμη του ταξικού, συλλογικά οργανωμένου αγώνα. Αυτός πρέπει να είναι ο προσανατολισμός και η αγωνιστική στάση κάθε νέας και κάθε νέου που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια, με τη μισοδουλειά και τη μισοζωή.

Τώρα πρέπει να δυναμώσει πιο αποφασιστικά ο αγώνας για συλλογικά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να έρθει ο αγώνας για το 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο στο προσκήνιο της ταξικής πάλης μαζί με τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, για μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Αυτό δεν είναι ένα παρωχημένο αίτημα, δεν είναι "επιστροφή στην παθογένεια", όπως λένε οι καπιταλιστές και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Είναι όρος για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να ζήσουν καλύτερα, να αναπνεύσουν από τη σκλαβιά της εκμετάλλευσης (...)

Το σύνθημα "Δώστε λεφτά για μισθούς, Υγεία και Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία" παραμένει επίκαιρο και ενοποιεί όλες τις διεκδικήσεις του λαού ενάντια σε αυτήν τη βάρβαρη πολιτική. Η πείρα που έχουμε συγκεντρώσει τα τελευταία χρόνια, η συναίνεση και η στρατηγική συμφωνία των αστικών κομμάτων δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Διέξοδος για τις αγωνίες και τους προβληματισμούς της νεολαίας δεν είναι η εμπιστοσύνη στα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, στο ΠΑΣΟΚ και στα διάφορα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ. Δοκιμάστηκαν και επέλεξαν να εφαρμόσουν την αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου (...)

Η υπεροχή των θέσεων του ΚΚΕ βρίσκεται στο Πρόγραμμά του. Στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και στον κεντρικό σχεδιασμό. Στην οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού μας, έξω από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις λυκοσυμμαχίες. Η ανωτερότητα του σοσιαλιστικού τρόπου ζωής εκφράστηκε στη Σοβιετική Ενωση ήδη από τη δεκαετία του 1920. Πριν από ακριβώς έναν αιώνα, το 1925, ο μέσος όρος εργασίας στη Σοβιετική Ενωση έφτασε τις 7,5 ώρες τη μέρα. Η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η προστασία της γυναίκας και της μητρότητας έγιναν αποκλειστικά δημόσια κοινωνικά δικαιώματα. Οι επιστήμες, η καινοτομία, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός γνώρισαν πρωτόγνωρη ανάπτυξη.

Ο καθένας μπορεί να φανταστεί, με την αλματώδη ανάπτυξη της γνώσης, της επιστήμης και της τεχνολογίας, με την τεράστια πρόοδο των παραγωγικών δυνάμεων τι πραγματικές δυνατότητες υπάρχουν σήμερα που μένουν αναξιοποίητες, που καταστρέφονται από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, για την ανάπτυξη της κοινωνικής ευημερίας και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό αυτή η μάχη έχει πάντα το βλέμμα της στραμμένο μπροστά, στο μέλλον. Ο δρόμος υπεράσπισης της ζωής μας είναι η οργάνωση και η ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης, που μπορεί να δυναμώσει και να εκφραστεί ολόπλευρα μόνο με τη στήριξη στο ΚΚΕ, τη συμπόρευση στον αγώνα με τα μέλη και τους φίλους του».

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Γιάννης Πρωτούλης και Θοδωρής Χιώνης, Γραμματέας της ΚΟ Αττικής. Μετά την ομιλία, ακολούθησε μουσικό αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι.