Eurokinissi |
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η αρμόδια διεύθυνση Ζωικής Παραγωγής του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, μέχρι το τέλος της περασμένης βδομάδας είχαν πληγεί 23 συνολικά εκτροφές και αντίστοιχα είχαν οδηγηθεί στη θανάτωση περισσότερα από 3.000 ζώα.
Το κύμα της ζωονόσου που έπληξε το νησί κλήθηκαν αρχικά να το αντιμετωπίσουν οι τέσσερις όλοι κι όλοι δημόσιοι κτηνίατροι που έχουν απομείνει στο νησί της Λέσβου, από τους 13 που υπηρετούσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια και δεν αντικαταστάθηκαν με τη σταδιακή συνταξιοδότησή τους. Μόνο όταν τα κρούσματα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και πλέον ο κίνδυνος ολικής καταστροφής της κτηνοτροφίας του νησιού - βασική παραγωγική δραστηριότητα σήμερα της Λέσβου - φαινόταν ορατός, στάλθηκαν 13 στρατιωτικοί κτηνίατροι για τον έλεγχο του προβλήματος.
Οι περιοχές όπου εντοπίζονται τα κρούσματα βρίσκονται σε Στύψη, Φίλια, Μανταμάδο και Αγία Παρασκευή, και αυτή τη στιγμή η όλη προσπάθεια εντοπίζεται στο να μην ξεφύγει η νόσος από τις αρχικές της εστίες.
Το πρόβλημα άρχισε να λαμβάνει μαζικές διαστάσεις και να εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα από τον περασμένο Σεπτέμβρη, ωστόσο είχαν εντοπιστεί μεμονωμένα κρούσματα ήδη από το Δεκέμβρη του '16 και ξανά το Φλεβάρη του '17 στην περιοχή της Γέρας.
Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου από την πρώτη στιγμή προχώρησε σε διαβήματα και παραστάσεις στις αρμόδιες τοπικές υπηρεσίες, στην Περιφέρεια, το δήμο και την Κτηνιατρική Υπηρεσία, ζητώντας την άμεση λήψη μέτρων για να μην εξαπλωθεί η νόσος, ωστόσο, όπως καταγγέλλει, οι αρμόδιοι «στην ουσία αδιαφόρησαν».
Το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα του νησιού καταγγέλλει ότι δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την πρόληψη της εμφάνισης της νόσου, την ίδια στιγμή που οι αρμόδιοι φορείς έριχναν την ευθύνη στους ίδιους τους κτηνοτρόφους, καλώντας τους να λάβουν από μόνοι τους και χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση προστατευτικά μέτρα για τις εκμεταλλεύσεις τους.
Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Δημήτρης Καραγιάννης, πρόεδρος της ΟΑΣ Λέσβου, σημείωσε ότι «δεν είναι υπερβολή αν μιλήσει κανείς για "προμελετημένο έγκλημα", το οποίο εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Τον περασμένο Φλεβάρη υπήρξε ένα κρούσμα ευλογιάς και δυστυχώς, αν και εμείς ως Ομοσπονδία προειδοποιήσαμε και απαιτήσαμε την άμεση λήψη μέτρων, δεν έγινε τίποτε από πλευράς αρμοδίων και φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση».
«Η καταστροφή που απειλεί την κτηνοτροφία του νησιού μας», πρόσθεσε, «ανέδειξε παράλληλα την τεράστια έλλειψη υποδομών υποστήριξης της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και τη σταδιακή αποψίλωσή τους τα τελευταία χρόνια από τεχνικά μέσα και προσωπικό. Μόλις τις τελευταίες μέρες, και αφού η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, ξεκίνησαν οι κατασκευές απολυμαντικών τάφρων στις εκτροφές, για τον περιορισμό της νόσου».
Μια ακόμη σημαντική πτυχή του προβλήματος είναι αυτή των αποζημιώσεων των πληγέντων κτηνοτρόφων, «ένα ζήτημα που πρέπει να γίνει αντικείμενο διεκδίκησης από τους συναδέλφους μας», όπως υπογραμμίζει ο Δ. Καραγιάννης. «Με τα ισχύοντα», επισημαίνει, «ο κάθε κτηνοτρόφος που έχασε την εκμετάλλευσή του ή πλήγηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το κοπάδι του, θα λάβει κατά μέσο όρο περί τα 80 ευρώ ανά ζώο, κάτι που σημαίνει ότι μία εκτροφή με 100 συνολικά ζώα θα αποζημιωθεί με περίπου 8.500 ευρώ. Με αυτά τα χρήματα είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να ξαναφτιάξει το κοπάδι του, ενώ για τους επόμενους 6 μήνες έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται να κάνει και πάλι έναρξη δραστηριότητας, λόγω των μέτρων πρόληψης περιορισμού της νόσου. Ωστόσο το σύνολο των υποχρεώσεών του - δάνεια, δόσεις στην εφορία κ.ά. - θα "τρέχουν" κανονικά και θα πρέπει επίσης να καλύπτει τις προσωπικές του ανάγκες και τις ανάγκες της οικογένειάς του. Πώς θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος;».
Τα μέτρα πρόληψης προβλέπουν τον σταυλισμό των ζώων, γεγονός που αυξάνει το κόστος ζωοτροφών για τους κτηνοτρόφους, ενώ δεν θα άργησαν να εμφανιστούν και οι πρώτες ανεπίσημες «κρούσεις» από τους μεγαλεμπόρους, οι οποίοι δείχνουν έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, «σκοτώνοντας» τις τιμές στις οποίες αξιώνουν να προμηθευτούν τα σφάγια...
Γι' αυτό και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων παρεμβαίνει έγκαιρα και καλεί τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους του νησιού, ανάμεσα στα υπόλοιπα αιτήματά τους, να διεκδικήσουν και κατώτερες εγγυημένες τιμές για τα ζώα τους, με κρατική παρέμβαση, ώστε να προστατευθούν από την ασυδοσία.
Οπως προαναφέρθηκε, η κτηνοτροφία αποτελεί τη βασική παραγωγική δραστηριότητα του νησιού της Λέσβου, ξεπερνώντας τον τουρισμό και την ελαιοκαλλιέργεια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του περασμένου Ιούλη, σήμερα υπάρχουν 2.954 εκτροφές και συνολικό ζωικό κεφάλαιο 435.159 ζώων, εκ των οποίων 401.724 πρόβατα και 33.435 αίγες. Κάθε χρόνο οι εκτροφές αυτές αποδίδουν περίπου 300.000 αμνοερίφια για σφαγή και 30.000 τόνους γάλα, που κατευθύνονται στα τοπικά τυροκομεία για την παρασκευή τυριών και άλλων προϊόντων.
Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι η επέκταση της νόσου, σε συνδυασμό με την πολιτική του αστικού κράτους, σφίγγει απελπιστικά τη θηλιά γύρω από το λαιμό των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων (που αποτελούν και την πλειοψηφία των εκμεταλλεύσεων, με 100 περίπου ζώα κατά μέσο όρο η κάθε μία).
Απέναντι σε αυτήν την απειλή, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου καλεί τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους του νησιού να παλέψουν με μαζικές κινητοποιήσεις απέναντι στο προδιαγραφόμενο ξεκλήρισμά τους, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με πολύμορφες αγωνιστικές παρεμβάσεις.
Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου καλεί τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους του νησιού να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για την πολιτική που τους αφήνει ανυπεράσπιστους απέναντι στις ζωονόσους, συνολικά για την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου που τους ξεκληρίζει.
Απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής ετοιμότητας για παλλεσβιακή κινητοποίηση το επόμενο διάστημα, προτάσσοντας τα εξής αιτήματα αιχμής:
1. Πλήρης αποζημίωση όλων των κτηνοτρόφων που τα ζώα τους θανατώθηκαν αναγκαστικά ή απεβίωσαν από τη ζωονόσο. Η αποζημίωση να λογιστεί σαν πλήρης παραγωγική μονάδα για όλο το χρονικό διάστημα έως και την ανασύσταση του κοπαδιού.
2. Να διατηρηθούν και να επιδίδονται όλα τα δικαιώματα, όπως επιδοτήσεις κ.λπ., για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί για την ανασύσταση του κοπαδιού.
3. Αμεση θεσμοθέτηση κατωτέρων εγγυημένων τιμών και άμεση απορρόφηση των προϊόντων μετά τη λήξη της έκτακτης ανάγκης που έχει κηρυχτεί το νησί.
4. Να επιδοτηθούν κατά 50% οι ζωοτροφές έως τη λήξη της καραντίνας, ώστε να μπορούν οι κτηνοτρόφοι να ανταπεξέλθουν στα επιπλέον έξοδα.
5. Δωρεάν φάρμακα και απολυμαντικά για την αντιμετώπιση του ιού σε κάθε κτηνοτρόφο.
6. Στελέχωση της κτηνιατρικής υπηρεσίας και των κτηνιατρείων, για γρήγορο και αποτελεσματικό έλεγχο και ουσιαστική βοήθεια στον κτηνοτρόφο.
7. Οι παθόντες κτηνοτρόφοι να απαλλαγούν από ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, φόρο εισοδήματος. Να παγώσουν τα δάνειά τους. Να εγγραφούν ως άνεργοι στον ασφαλιστικό τους φορέα.
8. Να γίνεται σωστά η ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού από υπεύθυνους επιστήμονες για να αποφευχθούν φαινόμενα παραπληροφόρησης.
9. Μέτρα προστασίας στις πύλες εισόδου του νησιού τουριστών, επιβατών, ΙΧ αυτοκινήτων, οχημάτων βαρέως τύπου.
10. Ελεγχος των ζωοτροφών που έρχονται στο νησί.
11. Αμεση δημιουργία και λειτουργία μονάδας καύσης ζωικών αποβλήτων (αποτεφρωτήρας) στο νησί, με ευθύνη του κράτους.