Associated Press |
Το μείζον χτύπημα σ' όσες ελευθερίες έχουν απομείνει στις ΗΠΑ - ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις της 11ης του Σεπτέμβρη... -αναμένεται να δώσει το 90σέλιδο εκτρωματικό προσχέδιο του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, που φέρει τον εύσχημο τίτλο «Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας για την Προστασία της Πατρίδας» και παρουσιάστηκε χτες επίσημα στον Τύπο και σε μέλη του Κογκρέσου!
Το πακέτο προτάσεων δε στοχεύει, παρά τον τίτλο του, στην ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας αλλά στην περιστολή της δημοκρατίας και της ελεύθερης πρόσβασης του Τύπου σε πληροφορίες και κρατικά αρχεία, στην ασφυκτική παρακολούθηση και τρομοκράτηση των Αμερικανών πολιτών αλλά και όσων αλλοδαπών επιθυμούν να μεταβούν στις ΗΠΑ, στη διεύρυνση των υπερεξουσιών του Προέδρου, σε βάρος του ρόλου του Κογκρέσου, στην αύξηση του ρόλου και της δράσης του στρατού επί του εδάφους της χώρας(!), στην ανάπτυξη και διεύρυνση (όπου υπάρχει η δυνατότητα...) των υπερεξουσιών των ΗΠΑ σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας τρίτων χωρών. Και μόνον η απαρίθμηση μερικών εκ των προτεινόμενων μέτρων «ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας» των ΗΠΑ, όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνει το επιτελείο της κυβέρνησης Μπους, προκαλεί τρόμο και ανησυχία για τη συρρίκνωση των ελευθεριών του ανθρώπου σε διεθνές επίπεδο, καθώς, ως είθισται, τέτοιου τύπου σκληρά κατασταλτικά μέτρα με πρόσχημα την πάταξη της «τρομοκρατίας» μεταδίδονται με την ταχύτητα ιού... κατ' αρχάς στην άλλη όχθη του Ατλαντικού (ΕΕ)...
Ιδού μερικές απ' τις προτάσεις Μπους που επιτάσσουν τη γενική «αναδόμηση» των ομοσπονδιακών και πολιτειακών αρχών και υπηρεσιών με «λογική» και δομές που παραπέμπουν σε προσπάθειες - επιεικώς... - συγκρότησης αυταρχικότερης κυβέρνησης υπερκατασταλτικού χαρακτήρα:
Αυτές είναι μόνο μερικές απ' τις πιο βασικές προτάσεις της κυβέρνησης Μπους, που αναφέρονται στο σχέδιο «Εθνικής Στρατηγικής για την Ασφάλεια της Πατρίδας». Παρουσιάστηκαν παρά τις έντονες αντιρρήσεις αρκετών μελών του Κογκρέσου επειδή είναι ήδη σε εξέλιξη η συζήτηση στο Καπιτώλιο για το αμφιλεγόμενο υπερυπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, που θα απασχολεί τουλάχιστον 170.000 άτομα. Οι προτάσεις αυτές, που παρουσιάστηκαν χτες συνοπτικά από τετράδα υπουργών της κυβέρνησης Μπους (Υγείας, Τόμι Θόμσον, Γεωργίας, Αν Μπένεμαν, Μεταφορών, Νόρμαν Μινέτα, και Ενέργειας, Σπένσερ Αμπραχαμ), θα τεθούν ενώπιον της κρίσης των μελών του Κογκρέσου προτού τεθούν σε ισχύ...
Εάν «οι πρωτοφανείς, για την ιστορία των ΗΠΑ, προτάσεις» (όπως τις χαρακτήριζε χτεσινό σχετικό ρεπορτάζ της «Ουάσιγκτον Ποστ») τεθούν σε ισχύ, έστω και με κάποιες «βελτιωτικές αλλαγές», τότε θα έχουμε εισέλθει για τα καλά στη «μαύρη» εποχή της «νέας τάξης πραγμάτων», που θέλει τον πολίτη χαφιέ της αστυνομίας (όπως προβλέπει το πρόγραμμα TIPS του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, που τίθεται πιλοτικά σε ισχύ τον Αύγουστο), το στρατό να δρα κατασταλτικά όχι για να αντιμετωπίσει τον εξωτερικό αλλά τον εσωτερικό «κίνδυνο», την κυβέρνηση να αναλαμβάνει και το ρόλο του νομοθέτη, τις μυστικές και μη υπηρεσίες ασφαλείας να παρακολουθούν και να τρομοκρατούν τον πολίτη στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας και της ασφάλειας της ...πατρίδας!
Μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ οι εργαζόμενοι σε όλο το μετασοβιετικό χώρο έχουν μετατραπεί σε άμισθη εργατική δύναμη. Δεν τους πληρώνουν τους μισθούς μήνες, ακόμα και χρόνια. Και όμως, πηγαίνουν στις δουλιές τους και κάνουν το χρέος τους. Αυτή είναι η νεότερη μορφή της σύγχρονης δουλείας, η οποία έχει διαδοθεί σε πολλές Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ.
Στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, Κίεβο, ένα μήνα τώρα οι ανθρακωρύχοι πραγματοποιούν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας με κύριο αίτημα την καταβολή των μισθών και την απόσβεση των χρεών. Το κράτος χρωστάει στους ανθρακωρύχους 1,1 δισ. γκρίβνες (208.000.000 δολάρια). Οι εξαντλημένοι, ταλαιπωρημένοι ανθρακωρύχοι πολιορκούν τα κτίρια της προεδρικής διοίκησης, του Κοινοβουλίου, της κυβέρνησης, προχωρούν σε απεργίες πείνας στην πλατεία της Ανεξαρτησίας, απαιτώντας από το κράτος να καταβάλει τους μισθούς και να πάρει μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των ανθρακωρυχείων. Οι αρχές, όμως, κάνουν πως δεν ακούν στις διαμαρτυρίες τους. Εκτός απ' αυτό, οι εργάτες εμπαίζονται. Σύμφωνα με πληροφορίες των ΜΜΕ, ο πρωθυπουργός Ανατόλι Κίναχ έδωσε εντολή να εξοφληθούν όλα τα χρέη του μέχρι την 1 Ιούλη. Η υπόσχεση όμως έμεινε στα χαρτιά. Πέρασε ήδη ο μισός Ιούλης, αλλά τίποτα. Η ηγεσία του υπουργείου Καυσίμων και Ενέργειας εκφράζει πλήρη αδυναμία και θεωρεί ότι με τα χρέη για τους μισθούς οφείλει να ασχοληθεί το υπουργείο Οικονομικών. Από τη μεριά του, το υπουργείο Οικονομικών θεωρεί ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς του η εξόφληση των χρεών. Μόνο όμως, όταν συμβαίνει κανένα θανατηφόρο δυστύχημα, όπως η πρόσφατη πυρκαγιά στο ορυχείο «Ουκραΐνσκαγια» στην περιοχή Ντονέτσκ, όπου έχασαν τη ζωή τους 35 άτομα, οι αρχές βρίσκουν χρήματα. Οχι όμως για την καταβολή των μισθών, αλλά για... βοήθεια προς τις οικογένειες των νεκρών. Αλήθεια, είναι να απορεί κανείς με τη μεγάλη υπομονή των ανθρακωρύχων. Πολλοί απεργοί πείνας έχουν ήδη μεταφερθεί λόγω εξάντλησης σε νοσοκομεία. Οι εξουσία όμως αδιαφορεί παντελώς.
Ρεκόρ χρεών για τους μισθούς των εργαζομένων στον τομέα της υγείας κατέχει η περιφέρεια Κρασνογιάρσκ της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το κράτος χρωστάει σ' αυτούς 160.000.000 ρούβλια. Πολλοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό έχουν να πληρωθούν 2-3 μήνες. Οι γιατροί του Κρασνογιάρσκ κήρυξαν προειδοποιητική απεργία. Τα νοσοκομεία θα λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας, θα γίνονται δεκτά μόνο έκτακτα περιστατικά, θα εργάζονται οι παιδίατροι και τα μαιευτήρια. Αν η προειδοποιητική απεργία δε φέρει αποτέλεσμα, οι γιατροί είναι αποφασισμένοι να δράσουν πιο αποφασιστικά. Οι γιατροί του «κέντρου άμεσης βοήθειας» του Κρασνογιάρσκ σκοπεύουν να προχωρήσουν σε μαζική απεργία πείνας. Επίσης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδράνεια των τοπικών αρχών, δε θα συμμετάσχουν στις εκλογές για κυβερνήτη του Κρασνογιάρσκ, που θα γίνουν στις 8 Σεπτέμβρη. Αιτία της μη καταβολής των μισθών είναι το έλλειμμα στον τοπικό προϋπολογισμό, που έφτασε στα 4,7 δισ. δολάρια. Η προσωρινή διοίκηση, που ανέλαβε μετά το θάνατο του κυβερνήτη Αλεξάντρ Λέμπεντ, προσπαθεί να «βουλώσει τρύπες». Υπόσχεται ότι το φθινόπωρο θα πληρωθούν οι γιατροί, αλλά κανείς δεν το πιστεύει. Γι' αυτό, σε πολλές περιοχές της Ρωσίας οι απεργίες πείνας γίνονται μέσο για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων.