Σύμφωνα με την Εισηγητική Εκθεση, η εικόνα που αφορά στις κρατικές δαπάνες για το 2012 εμφανίζεται ως εξής:

Οι αποδοχές και συντάξεις για το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο, αναμένεται να διαμορφωθούν σε 19,4 δισεκατομμύρια ευρώ, κονδύλι που είναι κατά 3,3% μικρότερο από το αντίστοιχο φετινό. Τόσες ήταν περίπου και οι σχετικές δαπάνες το 2006.

Οι μεταβιβαστικές πληρωμές, που είναι το συνολικό κονδύλι με το οποίο χρηματοδοτεί η κυβέρνηση όλες τις ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων, των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, της Παιδείας κ.ο.κ., σχεδιάζεται να μειωθούν από 18,8 δισ. που ήταν φέτος, στα 17,17 δισ. ευρώ.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα: Την επόμενη χρονιά οι πληρωμές για τέτοια προγράμματα θα είναι αυξημένες κατά 66,7% και από 600 εκατ. ευρώ θα εκτιναχθούν σε 1 δισ. ευρώ.

Οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους: Οι σχετικές δαπάνες για φέτος κινήθηκαν στα 17,52 δισ. ευρώ. Οι μέχρι σήμερα εκτιμήσεις για τους τόκους που θα πληρώσουμε στους τραπεζίτες το 2012, ανέβαζαν το σχετικό κονδύλι στα 17,9 δισ. ευρώ. Το υπουργείο, στην Εισηγητική Εκθεση, υπολογίζει ότι με βάση τη συμφωνία για το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται σε διαπραγμάτευση κατά 50%, το κονδύλι των τόκων θα διαμορφωθεί σε 12,75 δισ. ευρώ.

Τα χρεολύσια μακροπρόθεσμου δανεισμού: Φέτος, τα ποσά που πληρώθηκαν για την εξόφληση χρεών - ομολόγων έφτασαν τα 28,8 δισ. ευρώ. Κι όμως, μπορεί τα ποσά αυτά να είναι ακόμα μεγαλύτερα, αφού για το 2012 προβλέπεται η επιπλέον πληρωμή - εξόφληση τίτλων ύψους 41,9 δισ. ευρώ. Η αύξηση είναι της τάξης του 45,2%.

Τα χρεολύσια βραχυπρόθεσμου δανεισμού: Εδώ υπάρχει κάποια μείωση, αλλά και πάλι τα ποσά που πρέπει να πληρωθούν το 2012 είναι της τάξης των 25 δισ. ευρώ.

Η τακτοποίηση οφειλών προηγούμενων χρόνων: Σε αυτόν τον κωδικό για πρώτη φορά εμφανίζεται ένα ποσό της τάξης των 6 δισ. ευρώ, το οποίο υποτίθεται ότι αφορά «ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις παρελθόντων οικονομικών ετών φορέων της γενικής κυβέρνησης».

Η συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου: Εδώ η πρόβλεψη μιλάει για 32,1 δισ. ευρώ που προορίζονται για τη χρηματοδότηση του λεγόμενου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, για την ενίσχυση, δηλαδή, της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών.

Με βάση τον προϋπολογισμό:

• Τα ποσά που θα πάνε κατευθείαν στα ταμεία των τραπεζών με τη μορφή τόκων, χρεολυσίων, καταπτώσεων εγγυήσεων και συμμετοχής σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, είναι τουλάχιστον 120 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αποτελεί το 71,1% των συνολικών κρατικών δαπανών.
• Τα ποσά που αντιστοιχούν στους μισθούς και τις συντάξεις του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων του Δημοσίου αποτελούν το 11,4% των δαπανών.
• Οι πόροι που εισπράττονται από το Δημόσιο υπέρ τρίτων είναι 4,2% των συνολικών δαπανών.

Το κρατικό χρέος από 340,3 δισ. ευρώ το 2010, αναμένεται να διαμορφωθεί σε 364,6 δισ. ευρώ στο τέλος του φετινού χρόνου. Σημειώθηκε δηλαδή μια αύξηση χρέους της τάξης του 7,1%. Ως προς το ΑΕΠ της χώρας, από 149,7% πέρσι, φέτος έφτασε το 167,4%. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι κατά το 2011, πληρώθηκαν τουλάχιστον 45,2 δισ. ευρώ για τοκοχρεολύσια.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση και την απόφαση της 26ης του Οκτώβρη, το 2012 θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για το «κούρεμα» του χρέους κατά 50%. Το 2012 επίσης θα πληρώσουμε 12,75 δισ. ευρώ για τόκους και 41,9 δισ. ευρώ για την εξόφληση ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή συνολικά θα πληρωθούν για τοκοχρεολυτικές δόσεις 54,7 δισ. ευρώ. Μετά από όλα αυτά, στο τέλος του 2012 το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί σε 317,4 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, η υποτιθέμενη μείωση του χρέους στο μισό, το περιβόητο «κούρεμα» και οι επιπλέον πληρωμές 54,7 δισ. στο τέλος του επόμενου χρόνου θα οδηγήσουν σε μείωση του χρέους μόλις κατά 47,2 δισ. ευρώ!

Στην πλάτη του εργαζόμενου λαού φορτώνει ο νέος προϋπολογισμός τη λειτουργία των ΟΤΑ, αφού το 2012 οι Δήμοι και Περιφέρειες με λιγότερα χρήματα - σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια - από τις κρατικές επιχορηγήσεις, καλούνται να επιτελέσουν ασυγκρίτως μεγαλύτερο έργο. Οι μεταφερόμενες αρμοδιότητες, τόσο οι παλιότερες, όσο και αυτές που προβλέπει ο «Καλλικράτης», όχι μόνο δεν συνοδεύονται από την ανάλογη μεταφορά κονδυλίων, αλλά, αντίθετα, τα συνολικά κονδύλια που προβλέπονται είναι αισθητά μικρότερα από το παρελθόν λες και ποτέ δε συντελέστηκε η περιλάλητη διοικητική μεταρρύθμιση. Μάλιστα, σε αντίθεση με τους προηγούμενους προϋπολογισμούς, στο νέο, απουσιάζει κάθε αναφορά σε αυτήν τη μεταφορά αρμοδιοτήτων. Ετσι, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες ως αναπόσπαστο κομμάτι της κεντρικής διοίκησης καλούνται στην κυριολεξία να ληστέψουν τους πολίτες για τις υπηρεσίες που θα τους παρέχουν ή να απαλλαγούν από αυτές, διαθέτοντάς τες στην ιδιωτική πρωτοβουλία, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως το αμορτισέρ που θα διασκορπίζει και θα απορροφά τους κοινωνικούς κραδασμούς απαλλάσσοντας το κράτος από αυτούς ή μειώνοντας την ισχύ τους.

Αναλυτικότερα, ο προϋπολογισμός για το 2012 προβλέπει ότι η συνολική κρατική επιχορήγηση των Δήμων (Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι συν οφειλόμενα προηγούμενων ετών) θα φτάσει στα 2.613,9 εκατ. ευρώ, όταν ο προϋπολογισμός του 2011 ανέβαζε αυτό το ποσό στα 3.526 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, υπάρχει μια μείωση 912,1 εκατ. ευρώ. Για τις Περιφέρειες, η συνολική κρατική επιχορήγηση το 2012 θα ανέλθει στα 600,4 εκατ. ευρώ, όταν το 2011 προβλεπόταν στα 849 εκατ. ευρώ με αποτέλεσμα η μείωση να φτάνει τα 248,6 εκατ. ευρώ.

Σε ό,τι αφορά τα έσοδα και έξοδα των ΟΤΑ (Δήμοι και Περιφέρειες) ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει: Τα έσοδα, το 2011, εκτιμάται ότι θα κλείσουν στα 7.022 εκατ. ευρώ, ενώ το 2012 θα φτάσουν στα 6.486 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, στο νέο έτος θα υπάρξει μια μείωση εσόδων της τάξης των 536 εκατ. ευρώ. Τα έξοδα, το 2011, εκτιμάται ότι θα κλείσουν στα 6.987 εκατ. ευρώ και το 2012 στα 6.486 εκατ. ευρώ (μείωση 501 εκατ. ευρώ). Η διαφορά εξόδων (6.486 εκατ. ευρώ) - κρατικής επιχορήγησης (3.214,3 εκατ. ευρώ), το 2012 για το σύνολο των ΟΤΑ - πάντα με βάση τους υπολογισμούς της κυβέρνησης - είναι 3.272 εκατ. ευρώ. Ενα ποσό που στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του θα αναζητηθεί από τους εργαζόμενους μέσω της αύξησης των ανταποδοτικών και άλλων τελών, μέσω της μείωσης του κόστους μισθοδοσίας, μέσω της επιβολής νέας τοπικής φορολογίας, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων κ.ο.κ.