Οι εκπρόσωποι των εμποροβιομηχάνων υιοθετώντας, από τη σκοπιά της άμεσης κερδοφορίας των επιχειρήσεών τους, την αντίληψη για αντιμετώπιση της κρίσης με μέτρα ...επεκτατικής πολιτικής και χρηματοδότησης της «πραγματικής οικονομίας», όπως λένε, παρουσιάζουν μια σειρά προτάσεις που θα συμβάλουν, όπως υποστηρίζουν, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Παράλληλα, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι όλοι οι οικονομικοί δείκτες εμφανίζουν συνεχή επιδείνωση, παρά τις κυβερνητικές εκτιμήσεις, εκτιμούν ότι «ακολουθούμε λάθος πορεία», ενώ σε αντίθεση με τους στόχους που είχαν τεθεί, «το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας όχι μόνο δεν επιλύθηκε αλλά διογκώθηκε».

Οι εμποροβιομήχανοι, μέσα από ένα πλέγμα αντιθέσεων και αντιφάσεων, κάνουν λόγο για ανάγκη «αλλαγής πλεύσης στον τομέα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής» και προτείνουν μια σειρά μέτρα για την «επανεκκίνηση της οικονομίας». Μεταξύ αυτών:

• Μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων, με παραπέρα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων στο 15% και των φυσικών προσώπων «ως μέσο διεύρυνσης των ιδιωτικών αποταμιεύσεων». Το ποιοι είναι σε θέση να κάνουν αποταμιεύσεις δε χρειάζεται και πολλή γνώση για να το καταλάβει κανείς...
• Εξυγίανση του Δημόσιου Τομέα, με «κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων φορέων» και ακύρωση των επιλογών της κυβέρνησης για «ισορροπητικούς συμβιβασμούς με κομματικά και συνδικαλιστικά "οχυρά", που διαιωνίζουν παθογένειες και οξύνουν τα σχετικά προβλήματα».
• Αποκρατικοποιήσεις - Αξιοποίηση Ακίνητης Περιουσίας. Εδώ το ΕΒΕΑ σημειώνει ότι ζητά επιτάχυνση των διαδικασιών ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, ωστόσο, γνωρίζοντας ότι με τα σημερινά δεδομένα το ενδιαφέρον δεν αναμένεται να είναι και ιδιαίτερα σημαντικό, διατυπώνει την άποψη ότι με τα δεδομένα που υπάρχουν «αυξάνει κατακόρυφα το ενδιαφέρον διαπλεκόμενων κερδοσκόπων, με συνέπεια μια ταχύτατη και άκαιρη ιδιωτικοποίηση, λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων, μπορεί βάσιμα να εξελιχθεί σε ουσιαστικό ξεπούλημα πλουτοπαραγωγικών μας πόρων». Παράλληλα, σε μια έμμεση ομολογία των αντιφάσεων, αλλά και των αδιεξόδων που δημιουργεί η ίδια η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ακόμα και σε μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, οι εμποροβιομήχανοι της Αθήνας φαίνεται να προτείνουν την εφαρμογή ενός ...επιλεκτικού προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. Οπως λένε χαρακτηριστικά, «δε θα πρέπει να αγνοηθεί ότι η δυνατότητα άσκησης μιας ανεξάρτητης αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής, στο άμεσο μέλλον, περιορίζεται αισθητά εάν εκποιηθούν κύριες υποδομές μας (ταχυδρομεία, σιδηρόδρομοι, αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια) και αποκρατικοποιηθούν δίκτυα διανομής βασικών κοινωνικών μας αγαθών (νερό, ηλεκτρικό κ.ά.)», εννοώντας προφανώς ότι η προσπάθεια «αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής», θα προσκρούσει στα δεδομένα που θα δημιουργήσουν οι διάφορες πολυεθνικές που θα εισβάλουν στις υποδομές.
• Τραπεζικό Σύστημα - ρευστότητα. Οι εμποροβιομήχανοι προτείνουν ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, ώστε να μπορέσει να αποκατασταθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεών τους, αφού «η σημερινή έλλειψη ρευστότητας αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για κάθε σκέψη νέων παραγωγικών επενδύσεων ή αυξημένης παραγωγικής δραστηριότητας». Παράλληλα, ζητούν επιτάχυνση των διαδικασιών εξαγορών και συγχωνεύσεων με στόχο την «αύξηση του μεγέθους τους μέσω ενδοκλαδικών συγχωνεύσεων», με στόχο όπως υποκριτικά υποστηρίζουν, «να περιορισθούν και οι κίνδυνοι αφελληνισμού του τραπεζικού μας συστήματος».
• Για τα λεγόμενα «κερδοσκοπικά κεφάλαια», το ΕΒΕΑ, παλατζάρει σε δύο βάρκες αφού, αφ' ενός, επαναφέρει την πρόταση για «συνολικό επαναπροσδιορισμό» της λειτουργίας των κεφαλαίων που συναλλάσσονται στις χρηματαγορές και στις αγορές παράγωγων προϊόντων, αφ' ετέρου, υποστηρίζει ότι «η πραγματικότητα έδειξε ότι ένας χρήσιμος, επί της αρχής, μηχανισμός μετατράπηκε σε πεδίο αδίστακτης και ανεύθυνης κερδοσκοπίας, που μεγέθυνε τις επιπτώσεις της κρίσης», λες και θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
• Ανταγωνιστικότητα. Στην πρώτη θέση των προτάσεων για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, οι εμποροβιομήχανοι βάζουν - όπως είναι άλλωστε φυσικό - την «εκλογίκευση του μισθολογικού κόστους, ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης». Αντιλαμβανόμενοι όμως ότι η άμεση προβολή μιας τέτοιας αξίωσης θα προκαλούσε κύμα αντιδράσεων και θα ...άνοιγε τα μάτια σε ακόμα μεγαλύτερες μάζες των εργαζομένων για το ρόλο του κεφαλαίου, σπεύδουν να σημειώσουν ότι η ...εκλογίκευση της μισθοδοσίας πρέπει να γίνεται παίρνοντας υπόψη ότι «η αμοιβή του εργαζόμενου κατευθύνεται, στο σύνολό της, στη ζήτηση προϊόντων των ελληνικών, κατά βάση, επιχειρήσεων». Αλλωστε, όπως σημειώνουν «την ανταγωνιστικότητα βελτιώνουν και άλλοι παράγοντες». Ανάμεσα σε αυτούς σημειώνουν και ζητούν τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, την ενίσχυση των Δημοσίων Επενδύσεων, την ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ τα κονδύλια του οποίου θέλουν στην υπηρεσία τους, την «πραγματική» απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, για εξόντωση των μικρών επιχειρήσεων και στήριξη της γιγάντωσης και της κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων κλπ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει τέλος, η εκτίμηση που διατυπώνουν οι εμποροβιομήχανοι πως «είναι προφανές ότι κάθε σκέψη για νέο συμπληρωματικό πακέτο δημοσιονομικών μέτρων είτε για την αντιστάθμιση των τελικών αποκλίσεων του προϋπολογισμού, είτε για συμμόρφωση σε νέες, μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής, απαιτήσεις της τρόικας, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα στην πορεία της οικονομίας και στη διαχειρισιμότητα του δημόσιου χρέους».

Με αυτόν τον τρόπο κλείνουν το μάτι και στις ντόπιες μερίδες αρπακτικών, ειδικά για αυτούς που σχετίζονται με τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» και που αποβλέπουν στην ενίσχυσή τους μέσα και από σχεδιαζόμενες επιχειρηματικές συμπράξεις και άλλες συνεργασίες. Συνεργασίες που μπορεί να αποδειχτούν αποδοτικές και κερδοφόρες για τους κεφαλαιοκράτες των δύο χωρών, δεν έχουν όμως να προσφέρουν τίποτα θετικό και καμιά προοπτική στους εργαζόμενους της χώρας, που στενάζουν κάτω από τις αποφάσεις κυβέρνησης - ΕΕ.

Στα τέλη του Σεπτέμβρη με ομιλητή τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου θα παρουσιάσουν από το Βερολίνο και στο πλαίσιο ειδικής εκδήλωσης της Ενωσης Γερμανικών Βιομηχανιών τις «προοπτικές της ελληνικής οικονομίας». «Παρουσιάσεις», σύμφωνα με τον υπουργό, θα γίνουν και από «φορείς» του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή από μεγαλοεπιχειρηματίες που θα μετέχουν στην αποστολή. Σε αυτό το πλαίσιο ευαγγελίζονται και τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Είναι απόλυτα φανερό ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες συζητούν και γύρω από τα σενάρια, για το ύψος και τις μορφές κουρέματος του ελληνικού κρατικού χρέους. Ο Ευ. Βενιζέλος, στις δημόσιες δηλώσεις του, βρήκε την ευκαιρία να τονίσει τη σημασία των αποφάσεων της ΕΕ που πάρθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής στις 21 του Ιούλη. Απόλυτα φανερό είναι και το γεγονός ότι νέα δάνεια, το κούρεμα των κρατικών ομολόγων και το «επενδυτικό» ενδιαφέρον των γερμανικών μονοπωλίων, πηγαίνουν «πακέτο», είναι τα συγκοινωνούντα δοχεία της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Συνάντηση με τον Γερμανό υφυπουργό είχε και ο υπουργός Ανάπτυξης - Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Πέρα από τις κορόνες περί έκφρασης θαυμασμού του Γερμανού αξιωματούχου για τις «προσπάθειες τόσο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και του ελληνικού λαού τους τελευταίους μήνες (...)» και για «επενδυτική επίθεση» στην Ελλάδα, και τις παραπειστικές μεγαλοστομίες του Μιχ. Χρυσοχοΐδη περί «συμμαχίας για την ανάπτυξη» μεταξύ ελληνικής και γερμανικής κυβέρνησης, αναφέρθηκαν στο ενδιαφέρον των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων να βάλουν στο χέρι κερδοφόρους τομείς που η κυβέρνηση βγάζει στο σφυρί, όπως είναι η ενέργεια, ο τουρισμός, η «κλασική βιομηχανία», οι δημόσιες υποδομές, οι μεταφορές, η ναυτιλία, η διαχείριση αποβλήτων.

Οπως προκύπτει από τις δηλώσεις των δύο υπουργών στο πλαίσιο της στήριξης του κεφαλαίου για ανάπτυξη επενδυτικής δραστηριότητας συζητιέται η δημιουργία Ελληνικής Επενδυτικής Τράπεζας, κατά το πρότυπο της αντίστοιχης γερμανικής - μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες στόχος είναι η χρηματοδότησή της με 10-15 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και η συνεργασία της Γερμανικής Επενδυτικής Τράπεζας με επιχειρήσεις και ιδιωτικές τράπεζες. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε ότι συμφωνήθηκε η «χαρτογράφηση» των «επενδυτικών ευκαιριών» που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία για την προσέλκυση γερμανικών επενδύσεων και η παροχή τεχνογνωσίας προς την ελληνική κυβέρνηση στους τομείς των εξαγωγών, του «ανταγωνισμού» και της εξασφάλισης ρευστότητας.

Ο Γερμανός υφυπουργός έκανε ακόμη λόγο για δημιουργία «ειδικών οικονομικών ζωνών» στις οποίες οι επιχειρηματίες θα απολαμβάνουν ακόμα πιο προκλητικά προνόμια που προφανώς συνδέονται με χρηματοδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, εργασιακές σχέσεις, στο όνομα της δημιουργίας «φιλικού περιβάλλοντος με ευνοϊκές συνθήκες για επενδύσεις». Για τις λεπτομέρειες των «δυνατοτήτων στήριξης των επιχειρήσεων, για το αν θα μπορούσαν να οριστούν ειδικοί κανόνες ως κίνητρα για ορισμένες περιοχές στην Ελλάδα και γενικά περιοχές που πλήττονται σήμερα από την κρίση» κατά τις αξιώσεις του κεφαλαίου παρέπεμψε σε άλλες συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Επενδυτικές ευκαιρίες και συνεργασία στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αλλά και στη διαχείριση απορριμμάτων, ήταν τα θέματα που συζήτησαν στη χτεσινή συνάντησή τους ο υπουργός Περιβάλλοντος - Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Παπακωνσταντίνου και ο Γερμανός υφυπουργός. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού ΠΕΚΑ μετά τη συνάντηση, το υπουργείο παρουσίασε στον Γερμανό πολιτικό πρόταση για τη δυνατότητα εξαγωγής ηλιακής ενέργειας από την Ελλάδα στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Οπως υποστήριξε, ταυτόχρονα από αυτό το πρόγραμμα η Ελλάδα θα κερδίσει από την εισαγωγή τεχνογνωσίας και κεφαλαίων από τη Γερμανία και την εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προς τον ευρωπαϊκό Βορρά.