Να υποβαθμίσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την εκλογή του νέου γραμματέα στο ΠΑΣΟΚ Σωκ. Ξυνίδη, ο οποίος στις εσωκομματικές εκλογές την προηγούμενη Παρασκευή συγκέντρωσε ποσοστό χαμηλότερο του 50%, επιχείρησε χτες το Μέγαρο Μαξίμου. Με δηλώσεις του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής υποστήριξε ότι «σε κάθε εκλογική διαδικασία υπάρχουν οι μειοψηφίες και οι πλειοψηφίες». Ο «εκλεκτός» του Γ. Παπανδρέου εξελέγη γραμματέας με 180 ψήφους. Στο σύνολό τους, 194 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου δε στήριξαν την πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Από τα 194 μέλη, οι 126 ψήφισαν τον έτερο υποψήφιο Γ. Παναγιωτακόπουλο, ενώ 53 έριξαν λευκό και 15 επέλεξαν το άκυρο.

Ο νέος γραμματέας Σωκ. Ξυνίδης, με χτεσινή συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», χαρακτήρισε «λογικό» το φαινόμενο της διαρροής ψήφων, υποστηρίζοντας ότι «μέσα από μία εκλογική διαδικασία θα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αμφιβολίες για το εάν είσαι ή δεν είσαι η καλύτερη επιλογή». Ο μόνος τρόπος, συνέχισε ο ίδιος, «για να τους πείσεις ότι ήσουν η καλύτερη επιλογή είναι η σκληρή εργασία με βάση τις κοινές μας αρχές και η αποτελεσματικότητα της εργασίας αυτής».

Το αποτέλεσμα της εσωκομματικής κάλπης στο ΠΑΣΟΚ, έτυχε πολλών ερμηνειών τόσο από την Ιπποκράτους όσο και από μερίδα του Τύπου. Αβαντάροντας το ΠΑΣΟΚ, υπήρξαν δημοσιεύματα που είδαν τις εξελίξεις σαν μήνυμα «δυσαρέσκειας» για την απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει στο διαχωρισμό του «κόμματος από το κράτος», μετά την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να μη στελεχώσει με κομματικά στελέχη τον κρατικό μηχανισμό. Επίσης, στελέχη του ΠΑΣΟΚ διέρρεαν ότι με την αρνητική ψήφο στο πρόσωπο του νέου γραμματέα, έστειλαν μήνυμα και καταμετρήθηκαν στελέχη που βρίσκονται κοντά τον Ευαγ. Βενιζέλο ή πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που έμειναν έξω από τις επιλογές του Γ. Παπανδρέου για τη νέα κυβέρνηση.

Τόσο οι βαρύγδουπες αναλύσεις, όσο και οι διαρροές, φρόντισαν να αφήσουν στο απυρόβλητο και να περάσει σε δεύτερη μοίρα ότι ο πρωθυπουργός έχρισε σαν κεντρικό «αρωγό» για την επιβολή των αντιλαϊκών σχεδιασμών της κυβέρνησης τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ.

Σ' αυτήν την κεντρική κατεύθυνση που έδωσε ο Γ. Παπανδρέου δεν υπήρξε ίχνος αμφισβήτησης από την πλειοψηφία των μελών του Εθνικού Συμβουλίου, αφού οι αναφορές του πρωθυπουργό για τη συγκρότηση «ενός κόμματος που μάχεται και υπερασπίζεται καθημερινά στην κοινωνία για τις πολιτικές της κυβέρνησης»(!) που παράγει «πολιτική μαζί της και εμπλουτίζει την κυβέρνηση με ιδέες και προγράμματα που προωθούν τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ανάγκη οι πολίτες», καταχειροκροτήθηκαν και έτυχαν ευρείας αποδοχής από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Ο Γ. Παπανδρέου παρουσίασε ένα κομματικό μοντέλο που θα έρθει να υπηρετήσει τη χειραγώγηση του λαού, ικανό να απορροφά τις λαϊκές αντιδράσεις από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Αυτός ο στρατηγικός στόχος δεν έτυχε αντιλόγου. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, όταν το κυβερνητικό πρόγραμμα είναι πιστή εφαρμογή των θέσεων και προτάσεων του ΠΑΣΟΚ που υπερψήφισε το συνέδριό του και στη συνέχεια το Εθνικό Συμβούλιο.

Ακριβώς πάνω σ' αυτήν την κατεύθυνση ο νέος γραμματέας Σωκ. Ξυνίδης, στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», σημείωσε: «Στόχος του κόμματος είναι να συγκροτήσει πολιτική άποψη για όλα τα καίρια ζητήματα που αφορούν τη χώρα όπως αυτά καθημερινά εξελίσσονται ούτως ώστε να υποβοηθήσει την κυβέρνηση στο δύσκολο έργο που έχει να εκτελέσει (...) και να καταφέρει να κάνει πιο προσιτή τη θέση της κυβέρνησης σε όλα τα σπουδαία ζητήματα προς το λαό».

Στο περιεχόμενο του όρου πατριωτισμός στην εποχή μας αναφέρθηκε ο Καρ. Παπούλιας, δίχως ωστόσο να ξεφύγει από κοινότοπες και άχρωμες γενικολογίες. «Ο πατριωτισμός έχει ουσία και ειλικρινές περιεχόμενο όταν εκφράζει ανιδιοτελή έμπρακτη αγάπη για την πατρίδα», τόνισε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιλώντας σε εκδήλωση επίσημης υποδοχής του στη Θεσσαλονίκη. Στο πνεύμα αυτό χαρακτήρισε ως απόδειξη πατριωτισμού την «προστασία του φυσικού πλούτου», επισημαίνοντας ότι «παραλάβαμε έναν υπέροχο τόπο, με μοναδική ομορφιά, και τον παραδίδουμε στην επόμενη γενιά με λιγότερα δάση, με λιγότερα νερά, με χειρότερο κλίμα». Απέφυγε βέβαια να αναφέρει τον ένοχο και την αιτία του προβλήματος, δηλαδή απέφυγε να κατονομάσει την κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματα διαχειριστές της. Την ίδια στάση κράτησε και για θέματα παιδείας, «πολιτισμού της καθημερινότητας» και κοινωνικής συνοχής, που ανέδειξε ως κριτήρια του σύγχρονου πατριωτισμού.