Νέες απειλές για την ειρήνη, όσο και όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων αλλά και ένταση της παγκόσμιας κούρσας των εξοπλισμών, σηματοδοτεί η προώθηση του λεγόμενου συστήματος αντιπυραυλικής προστασίας που προωθούν οι ΗΠΑ, με τη δουλική υποστήριξη των «προθύμων» συμμάχων τους, ανάμεσά τους και της ελληνικής κυβέρνησης. Η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ, που χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια επιβολής μιας παγκόσμιας στρατιωτικής κυριαρχίας, περνάει σε νέα, ακόμα πιο επικίνδυνη φάση. Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί μια επένδυση των Αμερικανών για τη στρατηγική του μέλλοντος.

Μέσα από αυτό το πλέγμα σχέσεων και ανταγωνισμών, προβάλλει και η υποτακτική θέση της χώρας μας, όπως αυτή εκφράστηκε την Παρασκευή στο Οσλο της Νορβηγίας, κατά τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, από την Ελληνίδα υπουργό Εξωτερικών. Η Ντόρα Μπακογιάννη εμφανίστηκε να ταυτίζεται απόλυτα με τις επιδιώξεις των γερακιών του αμερικανικού Πενταγώνου, υποστηρίζοντας ότι «η αντιπυραυλική ζώνη πρέπει να καλύπτει το σύνολο της Ευρώπης και το σύνολο των χωρών του ΝΑΤΟ». Λες και το πρόβλημα είναι αν καλύπτει ή δεν καλύπτει πλήρως την Ευρώπη. Η υπουργός Εξωτερικών υιοθέτησε απόλυτα τις αμερικανικές θέσεις και στήριξε απερίφραστα τους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον για ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη.

Αυτό που λέει στην ουσία η υπουργός Εξωτερικών είναι ότι η αμερικανική κυριαρχία πρέπει να είναι απόλυτη, εμφανής και να μην αμφισβητείται από κανέναν. Δηλαδή, να γίνει η Ευρώπη, κατ' επέκταση και η Ελλάδα, πεδίο ανάπτυξης των νέων επιθετικών συστημάτων των ΗΠΑ. Μάλιστα, προέτρεψε κιόλας τους ΝΑΤΟικούς εταίρους της να ...απαντήσουν στους «προβληματισμούς της Μόσχας» και να την ...πείσουν ότι «το εν λόγω αντιπυραυλικό σύστημα είναι αμυντικό». Αυτοί οι απαράδεκτοι και επικίνδυνοι ισχυρισμοί της υπουργού Εξωτερικών δεν μπορούν ν' ανατρέψουν το γεγονός ότι το σύστημα αυτό της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ αποτελεί έκφραση της πάγιας διπλής επιδίωξης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αφ' ενός μεν να βρίσκεται η στρατιωτική του μηχανή στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας των εξοπλισμών και κατά συνέπεια να ενισχύεται η ικανότητα και δυνατότητα διατήρησης της πρωτοκαθεδρίας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και να κάνει πολέμους σε όποιο σημείο του πλανήτη θεωρεί ότι υπηρετούνται τα γεωστρατηγικά του συμφέροντα. Αφ' ετέρου μέσα από το κυνήγι των εξοπλισμών να έχει τον πρώτο λόγο στις διεθνείς πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Η Ντόρα Μπακογιάννη εξαπατά τον ελληνικό λαό όταν λέει ότι πρόκειται για ...«αμυντικό σύστημα». Αντίθετα, αποτελεί το πλέον επιθετικό σύστημα, αφού βρίσκεται πάνω ακόμα από τα υπάρχοντα πυρηνικά όπλα, ενώ την ίδια ώρα απελευθερώνει τα πυρηνικά όπλα των Αμερικανών φέρνοντας πιο κοντά το ενδεχόμενο χρήσης τους από τις ΗΠΑ. Δεν είναι άσχετα τα διάφορα σενάρια που κατά καιρούς ακούγονται περί χρήσης από τις ΗΠΑ ακόμα και πυρηνικών όπλων σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο κατά του Ιράν. Το όλο ζήτημα είναι πρώτα και κύρια πολιτικό και δευτερευόντως στρατιωτικό. Ο σχεδιασμός αυτός αποτελεί σαφέστατη έκφραση της επιδίωξης των Αμερικανών για απόλυτη ιμπεριαλιστική πρωτοκαθεδρία και δυνατότητα να χτυπούν χώρες, όχι μόνο αυτές που τις έχουν κατατάξει στον «άξονα του κακού», όπως το Ιράν, τη ΛΔ της Κορέας, τη Συρία, κ.ά., αλλά τις ανταγωνίστριες ισχυρές καπιταλιστικές ακόμη και εντός του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς και τις Ρωσία, Κίνα, Ινδία, κ.ά.

Η «αντιπυραυλική ασπίδα» αποτελεί μετεξέλιξη του παλαιού, επί Ρίγκαν, προγράμματος που έγινε γνωστό ως «πόλεμος των άστρων». Υπό τις σημερινές συνθήκες εντάσσεται στο νέο επιθετικό δόγμα των ιμπεριαλιστών και αποτελεί μέρος της στρατηγικής του «αντιτρομοκρατικού πολέμου» σε μια πιο προωθημένη φάση, αφού περιβάλλεται εκτός των άλλων και με το μανδύα της «προστασίας» από ενδεχόμενο χτύπημα προερχόμενο από «χώρα τρομοκράτη». Εδώ ακριβώς γίνεται ακόμα πιο μεγάλος ο κίνδυνος ελληνικής εμπλοκής. Υπενθυμίζεται ότι οι υπουργοί Αμυνας Ελλάδας και Βουλγαρίας Ε. Μεϊμαράκης και Β. Βλίζνακοφ, μετά από συνάντηση που είχαν την Πέμπτη στην Αθήνα, ανακοίνωσαν τη λειτουργία κοινής «αντιαεροπορικής άμυνας και προστασίας» απέναντι σε ενδεχόμενες «τρομοκρατικές» απειλές, για την «προστασία από τρομοκρατικές επιθετικές ενέργειες».

Με την προώθηση του προγράμματος «αντιπυραυλικής προστασίας», ουσιαστικά γίνεται το πέρασμα στην επόμενη φάση του νεοταξικού δόγματος. Ετσι, αφού σε πρώτη φάση καλλιεργήθηκαν οι διάφορες «απειλές», τώρα μπαίνουμε στη φάση προστασίας από αυτές, για να συρθούν οι διάφορες χώρες, μικρές και μεγάλες, είτε πίσω από το άρμα των ΗΠΑ είτε να μπαίνουν στο στόχαστρο των όπλων τους. Οι στρατηγικοί στόχοι των Αμερικανών γίνονται πλέον όλο και πιο εμφανείς.

Είναι ενδεικτικές οι αντιδράσεις της ρωσικής πλευράς, διά στόματος Προέδρου Βλ. Πούτιν, ο οποίος δήλωσε ότι «η απειλή των αμοιβαίων ζημιών, ακόμη και αυτή μιας αμοιβαίας καταστροφής, πολλαπλασιάζεται». Για να επισημάνει ακόμα ότι «δεν είναι απλώς ένα αμυντικό σύστημα, είναι ένα μέρος του (παγκόσμιου) συστήματος του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου». Ενώ παρομοίασε τη σημερινή απειλή με αυτή της ανάπτυξης των πυραύλων «Πέρσινγκ» τη δεκαετία του '80, επισημαίνοντας ότι τα υπό εγκατάσταση νέα αμερικανικά συστήματα «θα ελέγχουν τη ρωσική επικράτεια έως τα Ουράλια αν δεν πάρουμε αντίμετρα, και θα το πράξουμε». Δηλαδή, νέα ένταση στην παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών. Ετσι, υπό συνθήκες ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, η υπόθεση της ειρήνης και της ευημερίας των λαών μπαίνει στις μυλόπετρες των γερακιών του πολέμου.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση, η μόνη ελπίδα, η απάντηση στα σχέδια που απειλούν άμεσα τη χώρα μας και όλο τον πλανήτη, είναι η λαϊκή αντεπίθεση στους νέους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με παράλληλη ανάπτυξη του διεθνούς συντονισμού των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων. Ο λαός μας, οι άλλοι λαοί της Ευρώπης μπορούν και πρέπει να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο πάλης ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων στις χώρες τους συντονίζοντας την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή δράση τους προκειμένου να βάλουν φρένο στον κατήφορο που οδηγούν την ανθρωπότητα οι πολιτικές που υπαγορεύονται από τα καπιταλιστικά συμφέροντα, ώσπου να ξεπαστρέψουν τα μονοπώλια και τους ιδιοκτήτες τους.