Πρέπει, όμως, να πούμε ορισμένες αλήθειες και να αποκαλύψουμε ορισμένα ψέματα. Οι νοσοκομειακοί γιατροί βιώνουν το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς της ζωής τους, σε όλες τις πτυχές της δουλιάς τους. Πληρώνουν τις συνέπειες των ανατροπών στις εργασιακές τους σχέσεις, τις αντιδραστικές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση, τις ιδιωτικοποιήσεις στην Παιδεία, στην Υγεία κλπ.

Το εργασιακό τους περιβάλλον άλλαξε και αλλάζει γρήγορα στη μορφή και το περιεχόμενο της λειτουργίας του.

Η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ολιγαρχία του πλούτου και τα μονοπώλια θέλουν το δημόσιο σύστημα υγείας σαν ένα καλό μηχανισμό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Με ευθύνη της κυβέρνησης αλλά και της ΝΔ, που στηρίζει αυτή την πολιτική, το δημόσιο νοσοκομείο μεταλλάσσεται σε επιχείρηση που θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, εμπορευματοποιώντας ακόμα περισσότερο τις υπηρεσίες του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η μεθόδευση της τιμής των ιατρικών πράξεων και η πραγματοποίηση συμφωνιών με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, παρέχοντάς τους προς εκμετάλλευση ένα μέρος των κρεβατιών στα δημόσια νοσοκομεία -τα οποία καθημερινά μειώνονται επειδή κλείνουν τμήματα ή συγχωνεύονται τμήματα και κλινικές των νοσοκομείων.

Στα πλαίσια αυτά διαμορφώνεται και η πολιτική τους στους μισθούς και τις εφημερίες των γιατρών. Οι χαμηλές αποδοχές, επιδοματικού χαρακτήρα, είναι πολύ κάτω από τις ανάγκες των γιατρών που καθημερινά διευρύνονται αφού δεν περιλαμβάνουν μόνο τα προς «το ζειν» αλλά και τις ανάγκες της καθημερινής παρακολούθησης από τους γιατρούς των εξελίξεων της επιστήμης και της τεχνολογίας στην ιατρική, προκειμένου να μπορούν να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της διατήρησης και βελτίωσης της υγείας των ανθρώπων. Η τάση μείωσης των εφημεριών στο όνομα δήθεν «της πλασματικότητας», έχει ως αποτέλεσμα να μένουν σε πολλές περιπτώσεις -κυρίως της επαρχίας- ακάλυπτα ιατρικά τμήματα. Η προσπάθεια είναι να οδηγηθούν οι γιατροί σε άλλες λύσεις προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημά τους (απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία, φακελάκι, κατευθυνόμενη συνταγογραφία), χωρίς να επιβαρύνεται παραπέρα ο κρατικός προϋπολογισμός.

Στο πλαίσιο των συζητήσεων για το διεκδικητικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας, φτάσαμε να συζητιέται αν είναι αίτημα ή όχι η αποδέσμευση του μισθού από το βαθμό. Να συζητιέται προκειμένου να τεθεί ως αίτημα από το Συνασπισμό και άλλες δήθεν προοδευτικές παρατάξεις, το πάγωμα της αμοιβής των εφημεριών ή η μετατροπή τους σε επίδομα.

Φυσικά καμιά συζήτηση δεν γίνεται για την ιδιωτικοποίηση στην Υγεία και την Πρόνοια. Για την ακρίβεια και τις συνθήκες ζωής που καθημερινά γίνονται για όλους τους εργαζόμενους δυσβάστακτες. Για να συμπέσουν οι όποιες κινητοποιήσεις μας με αυτές των άλλων εργαζομένων στο χώρο της Υγείας ή και σε άλλους κλάδους, ώστε να διευκολυνθεί η επιτυχία των αγώνων.

Σε αντίθεση με αυτή την τακτική, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΗΠΑΚ) στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ πρόβαλε την ανάγκη αγωνιστικής δράσης των γιατρών, με παράλληλο συντονισμό των κινητοποιήσεών τους με τους άλλους υγειονομικούς ή και με άλλους κλάδους που βρίσκονται σε αγώνες ενάντια στην αντιδραστική πολιτική των αναδιαρθρώσεων, κόντρα στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, που θέλει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.

Η ΔΗΠΑΚ πρότεινε συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο που κάλυπτε ουσιαστικά τις σημερινές ανάγκες των γιατρών αλλά και την αποφασιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία.

• Για την ανατροπή του νομοθετικού πλαισίου που καθορίζει την υγεία σαν εμπόρευμα.
• Για την κατάργηση του επιχειρηματικού τομέα Υγείας.
• Για την ολοκληρωμένη χρηματοδότηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες, με παράλληλη κατάργηση των νοσηλίων και των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο υγείας.
• Για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού επαρκούς για την αποδοτική λειτουργία των νοσοκομείων, με ταυτόχρονη μονιμοποίηση των εκτάκτων.

Πρότεινε, επίσης, την αύξηση των βασικών αποδοχών των γιατρών με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους, προσδιορίζοντας τις βασικές αποδοχές του νεοδιόριστου ειδικευόμενου γιατρού στα 1.500 Ευρώ, σαν βάση μιας απόλυτης μισθολογικής εξέλιξης.

Η ΔΗΠΑΚ καλεί τους νοσοκομειακούς γιατρούς να δυναμώσουν τον αγώνα τους στο πλευρό του λαού και των άλλων υγειονομικών για δημόσια δωρεάν λαϊκή Υγεία - Πρόνοια και Παιδεία, για αποδοχές σύμφωνα με τις ανάγκες τους και όχι στα μέτρα των λογικών του κεφαλαίου και των ιδιωτικοποιήσεων.

Το λεγόμενο ΕΣΥ δεν έχει εγκαταλειφθεί. Αντίθετα γίνεται μοχλός εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων.

Τα προβλήματα των νοσοκομειακών γιατρών δεν ήρθαν με παρθενογένεση. Είναι γέννημα και θρέμμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυρίαρχης τάξης. Αυτής της πολιτικής που με συνεπή και αγωνιστικό τρόπο όλοι θα πρέπει να συμβάλλουμε στην ανατροπή της. Στην αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που την συντηρούν και την αναπαράγουν. Στην αποκάλυψη κάθε καιροσκόπου που την εξωραΐζει.

Η μαζική αγωνιστική δράση των νοσοκομειακών γιατρών μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, αλλά και με το εργατικό κίνημα, μπορεί να εμποδίσει την αντιλαϊκή πολιτική στο χώρο της Υγείας. Ταυτόχρονα αυτή η δράση μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση αλλαγής των συσχετισμών δύναμης, στη σύσταση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα των νοσοκομειακών γιατρών.