Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Θ. Φωτίου, επιδεικνύει περιχαρής στον Αλ. Τσίπρα την «κάρτα αλληλεγγύης», όπου «πιστώνονται» οι παροχές - ψίχουλα για όσους ζουν στην ακραία φτώχεια

Η κυβερνητική εκπρόσωπος σημείωσε πως «η αλήθεια βρίσκεται στις πράξεις» και απαρίθμησε ορισμένα μέτρα, στο πλαίσιο της πολιτικής «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», κάποια από τα οποία περιλήφθηκαν αρχικά στο λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» και νομοθετήθηκαν στη συνέχεια με ΠΝΠ. Τα μέτρα αυτά έρχονται να «κουμπώσουν» με την εφαρμογή των μνημονίων και τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ, που φτωχοποιούν περαιτέρω τα λαϊκά στρώματα.

Πρόκειται για μέτρα τα οποία από τη μια στοχεύουν να βάλουν την ακραία φτώχεια «κάτω από το χαλί» και από την άλλη να αποτελέσουν όχημα για τη συρρίκνωση ή και την κατάργηση προνοιακών επιδομάτων και κοινωνικών παροχών, που δίνονταν σε τμήματα του πληθυσμού και τώρα καταργούνται, στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής, ως προαπαιτούμενο για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το τρίτο μνημόνιο προβλέπει το κόψιμο 900 εκατ. ευρώ κατ' έτος από τον κρατικό προϋπολογισμό, που προορίζονται για την Πρόνοια, ενώ μόνο από την κατάργηση του ΕΚΑΣ, που παίρνουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, προσδοκά να εξοικονομήσει 2,4 δισ. ευρώ μέχρι και το 2019.

Την ίδια ώρα, όμως, η κυβέρνηση πυκνώνει τις ανακοινώσεις για τα προγράμματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, καλώντας στην πραγματικότητα τους λιγότερο φτωχούς να πληρώσουν για τους εξαθλιωμένους. Επαληθεύεται έτσι ότι στο λεξιλόγιο του κεφαλαίου και των κομμάτων του, η λεγόμενη «κοινωνική πολιτική» ταυτίζεται με την ανακύκλωση της φτώχειας και τη διαχείριση των πιο ακραίων μορφών της.

Πέραν όλων των άλλων, στόχος της κυβέρνησης είναι να συμβιβάσει το λαό με τη μίζερη ζωή και τη φτώχεια, να ρίξει στα «πατώματα» την απαιτητικότητα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να επιβάλει ως κριτήριο των κρατικών παροχών και των λαϊκών δικαιωμάτων τις αντοχές της οικονομίας και όχι τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, για την ικανοποίηση των οποίων υπάρχουν σήμερα όλες οι υλικές προϋποθέσεις.

Ανάμεσα στα μέτρα που διαφημίζει η κυβέρνηση και αναμένεται να επαναλάβει ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ, είναι η πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας για 2,5 εκατ. ανασφάλιστους. Πόσο δωρεάν και καθολική είναι, όμως, αυτή η πρόσβαση για ανθρώπους ανέργους, φτωχούς, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν να φάνε;

Σύμφωνα με τις προδιαγραφές του προγράμματος, οι ανασφάλιστοι, όπως και οι ασφαλισμένοι, καλούνται να πληρώσουν εξολοκλήρου για την αγορά 2.500 εξετάσεων που δεν καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ. Καλούνται, επίσης, να πληρώνουν συμμετοχή στην αγορά φαρμάκων και 1 ευρώ χαράτσι ανά συνταγή.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα τμήμα χρονίως πασχόντων, που χρειάζονται τακτικά θεραπείες και φάρμακα, θα οδηγηθούν αναγκαστικά να εγκαταλείπουν τη θεραπεία τους ή να συνεχίζουν με τις υποτυπώδεις υπηρεσίες των «κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων», αφού δε θα έχουν να πληρώσουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία ή ακόμα και τη ζωή τους.

Η μόνη εξαίρεση συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη αφορά τους πλέον εξαθλιωμένους με ατομικό εισόδημα 200 ευρώ το μήνα και αυτό συνδυαστικά με περιουσιακά και οικογενειακά κριτήρια! Με ανάλογα κριτήρια θα επιλέγονται ακόμα και οι ανάπηροι με ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67%, ή κάποιες κατηγορίες χρονίως πασχόντων.

Για τη χρηματοδότηση ακόμα και αυτών των πενιχρών παροχών, η κυβέρνηση δεν προβλέπει ούτε καν την κρατική χρηματοδότηση των 100 εκατ. ευρώ, που είχε εξαγγείλει σε προηγούμενη περίοδο. Δεν προβλέπει ούτε ένα ευρώ επιπλέον κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των ιατρείων του ΠΕΔΥ για την κάλυψη αυτών των αναγκών.

Ετσι, η δαπάνη θα «καλύπτεται» από τον ΕΟΠΥΥ και όχι από το κράτος. Δηλαδή, θα χρηματοδοτείται από τα ασφαλιστικά ταμεία, που κύριοι αιμοδότες τους είναι οι υπέρογκες εισφορές και τα χαράτσια που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα.

Της ίδιας κοπής μέτρα είναι και η παροχή δωρεάν ηλεκτρικού ρεύματος για την κύρια κατοικία έως 1.200 Kwh ανά τετραμηνία, το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου για 22.000 δικαιούχους και η κάρτα σίτισης. Ολες αυτές οι «παροχές» αφορούν φτωχά και πολύ φτωχά νοικοκυριά. Ας τα δούμε ένα - ένα:

Η δωρεάν παροχή ρεύματος ισχύει για 212.000 πολίτες και 90.000 οικογένειες με ετήσιο εισόδημα από 2.400 μέχρι 6.000 ευρώ, ενώ οι λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες είναι πολύ περισσότερες.

Επιπλέον, ακόμα και γι' αυτούς που τους έχει κοπεί το ρεύμα και υπάγονται στη συγκεκριμένη ρύθμιση, το χρέος τους δε διαγράφεται. Απλά ρυθμίζεται και δεν πληρώνουν το τέλος σύνδεσης. Τέλος, η ποσότητα του δωρεάν ρεύματος που παρέχεται δεν καλύπτει καν την εξασφάλιση των βασικών αναγκών μιας οικογένειας, αφού σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, κάθε νοικοκυριό στην Ελλάδα καταναλώνει κατά μέσο όρο 13.994 Kwh το χρόνο, δηλαδή 1.116 Kwh το μήνα.

Σε ό,τι αφορά την επιδότηση ενοικίου, μόνο τα νοικοκυριά που αδυνατούν πλήρως να καταβάλλουν τη δόση του στεγαστικού τους δανείου («κόκκινα δάνεια») ανέρχονται στις 150.000. Το μέτρο όχι μόνο δεν καλύπτει τον αριθμό των νοικοκυριών που αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις στεγαστικές τους ανάγκες σήμερα, αλλά είναι πίσω ακόμη και από την αντίστοιχη παροχή που υπήρχε σε συνθήκες πριν την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Για παράδειγμα, το 2008 επίδομα ενοικίου έπαιρναν από τον ΟΕΚ 111.373 δικαιούχοι κι επιπλέον ένας αριθμός υπερηλίκων που ήταν ανασφάλιστοι ή χαμηλοσυνταξιούχοι του ΕΚΑΣ.

Τέλος, για την κάρτα σίτισης, το ύψος της επιδότησης προβλέπεται στα 70 ευρώ το μήνα για το μεμονωμένο άτομο - με την προϋπόθεση μάλιστα να είναι ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής σπιτιού - προσαυξανόμενο κατά 30 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας και σε κάθε περίπτωση έως 220 ευρώ το μήνα.

Δηλαδή, η κυβέρνηση δίνει περίπου 2 ευρώ (!) τη μέρα για φαγητό στο μεμονωμένο άτομο, προσαυξανόμενο κατά 1 ευρώ (!) για κάθε μέλος της οικογένειας, και σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα δηλαδή από τον αριθμό των μελών μιας οικογένειας, «το ταβάνι της γαλαντομίας» της κυβέρνησης είναι κάτι παραπάνω από 7 ευρώ τη μέρα. Με άλλα λόγια, ένα πιάτο φαΐ κι αυτό με το ζόρι.

Αυτό που παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, είναι το πολυδιαφημισμένο από την κυβέρνηση Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), που εφαρμόζεται πιλοτικά από 1/7/2016 σε 30 δήμους και προπαγανδίζεται σαν «εγγύηση κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Το πρόγραμμα αυτό, όμως, όχι μόνο δεν προσθέτει, αλλά κόβει από τις ελάχιστες προνοιακές παροχές που υπάρχουν σε κατηγορίες φτωχών λαϊκών στρωμάτων και τις περιορίζει για ένα μικρό μόνο μέρος της ακραίας φτώχειας.

Συγκεκριμένα, το ΚΕΑ είναι παροχές σε χρήμα (επίδομα), σε είδος (π.χ. κάρτα σίτισης) και σε υπηρεσίες (π.χ. παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης). Τα εισοδηματικά κριτήρια για το ΚΕΑ είναι τόσο χαμηλά (σ.σ. ατομικό ετήσιο εισόδημα μέχρι 2.400 ευρώ ή 4.800 ευρώ για οικογένεια με δυο ανήλικα παιδιά), που εξαιρείται η συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών.

Επιπλέον, όπως προαναφέραμε, η γενική εφαρμογή του ΚΕΑ προϋποθέτει πετσόκομμα των δαπανών Πρόνοιας κατά 900 εκατ. ευρώ ετησίως (στο 0,5% του ΑΕΠ), που σημαίνει ότι θα καταργηθούν ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες προνοιακές παροχές (σε είδος ή σε χρήμα), που προβλέπονται για άτομα και οικογένειες (μονογονεϊκές, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, πολύτεκνοι, άποροι, άνεργοι κ.λπ.), προκειμένου να αντιμετωπίσουν ένα μέρος των πρόσθετων αναγκών τους. Σε όλους αυτούς, η κυβέρνηση θα δίνει στο εξής ένα φιλοδώρημα, όπως θα είναι η χρηματική ενίσχυση του ΚΕΑ, ίσα για να μην πεθαίνουν.

Στην κατηγορία με τα μέτρα εξαπάτησης του λαού, περιλαμβάνονται και τα «αντισταθμιστικά» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για να αναπληρώσει τάχα τις απώλειες των 370.000 χαμηλοσυνταξιούχων που χάνουν το ΕΚΑΣ μέχρι και το 2019.

Μάλιστα, ενώ πολλά από αυτά τα μέτρα δεν έχουν αρχίσει ακόμα να εφαρμόζονται για το τρέχον έτος, η κυβέρνηση προπαγανδίζει ήδη ότι θα αξιοποιήσει μέρος από τα 246 εκατ. των τηλεοπτικών αδειών για την επέκταση των «αντισταθμιστικών» και στα επόμενα δυο χρόνια (2017 και 2018).

Τα δήθεν «αντισταθμιστικά» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, είναι ημίμετρα με ημερομηνία λήξης. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται η απαλλαγή από τη συμμετοχή 10% στη φαρμακευτική δαπάνη, μόνο όμως για τα φάρμακα που συνταγογραφούνται, και όχι σε όσα έχουν ανάγκη οι συνταξιούχοι.

Επίσης, από την απαλλαγή σε ό,τι αφορά την εισφορά Υγείας (6%), εξαιρείται μια μεγάλη ομάδα που λάμβανε το ΕΚΑΣ, αυτή των 30 ευρώ το μήνα. Ενα ακόμα μέτρο, η κάρτα σίτισης, δίνεται κι αυτή μόνο στις κατηγορίες που λάμβαναν ΕΚΑΣ από 115 ευρώ και άνω, ενώ το ποσό της κάρτας θα αντιστοιχεί μόλις στο 1/3 της απώλειας που έχουν.

Στο σύνολό τους, τα «αντισταθμιστικά» (αν και όταν εφαρμοστούν...) αναμένεται να κοστίσουν για φέτος στην κυβέρνηση 50 - 60 εκατ. ευρώ, όταν το εισόδημα που πρόκειται να αφαιρέσει μέχρι το 2019 από τους χαμηλοσυνταξιούχους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, είναι 2,4 δισ. ευρώ!