Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη στη Θεσσαλονίκη

Κεντρικό θέμα της συζήτησης ήταν το κάλεσμα που απηύθυνε την προηγούμενη μέρα το ΠΑΜΕ προς την εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, για αγωνιστική συμπόρευση και ανατροπές στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα απομονώνουν και θα ακυρώνουν τον προδοτικό ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει αποσπάσματα από την εισήγηση που έκανε στη σύσκεψη ο Γιώργος Πέρρος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας και ρεπορτάζ από τις τοποθετήσεις άλλων συνδικαλιστών.

Στην εισήγησή του, ο Γιώργος Πέρρος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Κάνουμε κάλεσμα συσπείρωσης για ένα ταξικά προσανατολισμένο κίνημα, αντιμετώπισης του υπονομευτικού ρόλου των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ κινείται στην ίδια ρότα με τον ΣΕΒ, όχι μόνο με την απόφασή της για να πει "ναι" στο δημοψήφισμα, αλλά και με την απόφασή της ότι για μια καλή διαπραγμάτευση για το μνημόνιο πρέπει να είναι όλες οι πολιτικές δυνάμεις μαζί, θέλοντας να βάλει και τους εργαζόμενους στη γραμμή αυτή, να γίνουν συνένοχοι και να βγάλουν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια. Να στηρίζουν την εργοδοσία και την εξουσία της.

Βάζουμε στόχο τη διεύρυνση του ΠΑΜΕ με νέες δυνάμεις, την αλλαγή των συσχετισμών σε σωματεία, σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα. Τώρα είναι η ώρα για ανατροπές στο συνδικαλιστικό κίνημα, για την αλλαγή του προσανατολισμού του, για την άνοδο του βαθμού οργάνωσης των εργαζομένων, των ανέργων.

Αυτό πρέπει να εκφραστεί και συγκεκριμένα, παίρνοντας υπόψη ότι αυτή η χρονιά είναι η περίοδος που θα γίνουν τα συνέδρια μεγάλων Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων και την άνοιξη του 2016 το συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Χρειάζεται να δυναμώνει η οργάνωση σε βάθος, η συσπείρωση που θα προετοιμάζει το κίνημα, με πυρήνες παντού, με σχέδιο κατά κλάδο. Υπάρχει ήδη ένα επεξεργασμένο πλαίσιο θέσεων, στόχων πάλης για όλα τα ζητήματα. Ο στόχος είναι να βοηθάει στην ενοποίηση της πάλης, την ενότητα, τη συμμαχία, την αλληλεγγύη, να αντιμετωπίζονται αποφασιστικά διασπαστικές, συντεχνιακές, αποπροσανατολιστικές παρεμβάσεις.

Ο στόχος είναι να γεννιούνται εστίες αντίστασης παντού, όλη αυτήν την περίοδο και μετά τις εκλογές. Κάθε εστία να επιδιώκουμε να γίνει κέντρο συσπείρωσης και αλληλεγγύης στον κλάδο, στην πόλη και γειτονιά, στήριξη από την κοινωνική συμμαχία. Τίποτα να μη μείνει αναπάντητο. Να μην τους αφήνουμε σε χλωρό κλαρί.

Προετοιμάζουμε την τάξη μας για σκληρές αναμετρήσεις, για κλιμάκωση και δυνάμωμα της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική, με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια για να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή των νέων μέτρων, να μην περάσουν.

Βέβαια, αυτό δεν είναι υπόθεση μόνο ενός κλάδου, αλλά όλου του δυναμικού του ταξικού κινήματος και στον αγώνα αυτό θα κριθούμε όλοι μας από το πόσους θα βάλουμε στη μάχη. Η αλληλεγγύη είναι βασικό καθήκον της πάλης μας, όχι μόνο για να αντέξουμε, αλλά για να νικήσουμε.

Αξιοποιούμε την επικαιρότητα και τα νέα προβλήματα που προκύπτουν, ώστε να διατηρούμε σταθερό το μέτωπο αγώνα και διαφώτισης. Ταυτόχρονα, η δουλειά για τη δημιουργία εστιών να δυναμώνει την οργάνωση των εργαζομένων, των ανέργων, τη λειτουργία και διεύρυνση των λαϊκών επιτροπών, των μαζικών φορέων που παρεμβαίνουμε, τη συσπείρωση νέων δυνάμεων, νέων ανθρώπων.

Να βοηθήσουμε στο να βγουν συμπεράσματα από την εργατική τάξη. Πιο ολοκληρωμένα να κουβεντιάζουμε στους χώρους δουλειάς ότι η εργατική τάξη πρέπει να παλέψει με στόχο όχι την αλλαγή των διαχειριστών του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, αλλά να πετάξει από πάνω της την τάξη που έχει τα κλειδιά της οικονομίας, των μέσων παραγωγής.

Μετά τη ΔΕΘ, βάζουμε για συζήτηση το κάλεσμα και το πλαίσιο πάλης σε όλα τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, καλλιεργούμε το κλίμα για ενιαίο πανελλαδικό συντονισμένο αγώνα, για δημιουργία απεργιακού μετώπου από τα κάτω.

Θέτουμε αυτές μας τις προτάσεις στα ΔΣ, αποφασίζουμε μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, με καλή προετοιμασία της δουλειάς μας και καλό σχεδιασμό των δυνάμεών μας, με άνοιγμα στους εργασιακούς χώρους, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα.

Από τώρα, πριν τις εκλογές, να ανοίξουμε θέμα για απεργιακή κινητοποίηση μετά τις εκλογές, για να αποκρουστούν νέα μέτρα που έχουν στα συρτάρια. Για μπλόκο στα μέτρα, με νέους, πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες, με σχέδιο και κλιμάκωση.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούμε την πολύτιμη πείρα του πώς δουλέψαμε για τα συλλαλητήρια του 2014 και 2015, με αποφάσεις από τα κάτω, με συσπείρωση σωματείων που είμαστε μειοψηφία, με Γενικές Συνελεύσεις, συνεδριάσεις ΔΣ, δουλειά σε χώρους, κοινή δράση με συλλόγους ΕΒΕ, γυναικών, φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, επιτροπές ανέργων, αγροτικούς συλλόγους.

Παράλληλα, αμέσως μετά τις εκλογές και χωρίς καθυστέρηση, επιδιώκουμε το κάλεσμα του ΠΑΜΕ προς την εργατική τάξη της χώρας και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μαζί με το πλαίσιο πάλης να αποτελέσουν θέμα για συζήτηση στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, με στόχο τη μαζική πανεργατική πανελλαδική απεργιακή απάντηση απ' όλους τους κλάδους, την περίοδο που η κυβέρνηση θα θελήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση του μνημονίου, φέρνοντας τα προαπαιτούμενα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση οργανώνουμε την πάλη, κλιμακώνουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές, συλλαλητήρια, πορείες ως και πανελλαδική συγκέντρωση.

Είναι βήμα μπροστά στην κλιμάκωση της παρέμβασής μας στο κίνημα να διαμορφωθεί κλίμα αγώνα από τα κάτω, παραμερίζοντας τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, με εκατοντάδες αποφάσεις σωματείων και φορέων του κινήματος όπου είμαστε μειοψηφία».

Τόσο εισηγητικά όσο και μέσα από τις τοποθετήσεις των συνδικαλιστών, που πήραν το λόγο, αναδείχτηκε η ανάγκη, με αισιοδοξία, με ζωντάνια και αποφασιστικότητα να δυναμώσει η παρέμβαση του ΠΑΜΕ, των σωματείων που συσπειρώνονται γύρω του, στους κλάδους και στα σωματεία, με συγκεκριμένο σχέδιο κατά κλάδο, χώρο δουλειάς.

Στη σύσκεψη πήραν το λόγο συνδικαλιστές από το χώρο της Υγείας, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, το χώρο των ΟΤΑ, από τους κλάδους του Μετάλλου, του βιομηχανικού επισιτισμού, του Τύπου - Χάρτου, του Επισιτισμού - Τουρισμού, τις τράπεζες, από τις κατασκευές, αλλά και τις τηλεπικοινωνίες.

Αναφέρθηκαν στις δυνατότητες που υπάρχουν, εξαιτίας και των εξελίξεων, ώστε η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων να γίνει πιο αποτελεσματική, να συσπειρώσει ακόμη περισσότερους εργάτες και υπάλληλους στον αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης που δέχονται, στη γραμμή που παλεύει το ταξικό κίνημα.

Οπως αναφέρθηκε, ενδεικτικά, «οι εξελίξεις, ανοίγουν το παραθυράκι της συνείδησης και αυτή την ευκαιρία πρέπει να την αξιοποιήσουμε, να διευρύνουμε τον κύκλο των εργαζομένων που απευθυνόμαστε».

Σημειώθηκε ότι κόντρα στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που όψιμα αποστασιοποιείται από τους πολιτικούς του φορείς, και ταυτόχρονα προσπαθεί να εγκλωβίσει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σε συντεχνιακά αιτήματα, είναι αναγκαίο να προχωρά η σύνδεση των επιμέρους προβλημάτων σε κάθε κλάδο και χώρο με το γενικότερο πλαίσιο.

Μεταφέρθηκε η πείρα της οργάνωσης του αγώνα στους εργαζόμενους στα 5μηνα τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Θεσσαλονίκη, την προσπάθεια να ενισχυθεί η ταξική ενότητα των εργαζομένων στους δήμους, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση.

Ιδιαίτερα τονίστηκε η ανάγκη να ανοίξει πιο αποφασιστικά η αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, σε όλα τα επίπεδα, που πασχίζει να βάλει τους εργαζόμενους να δεχθούν αδιαμαρτύρητα το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους, να στηρίξουν την εργοδοσία και την εξουσία της.

Αναφέρθηκαν, τέλος, περιπτώσεις όπου επιχειρείται να μπουν εμπόδια στην επαφή των εργαζομένων με τις ταξικές δυνάμεις (π.χ. στο βιομηχανικό επισιτισμό και στον τουρισμό). Αποκαλυπτική ήταν η περίπτωση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος «Σάνη» στη Χαλκιδική, όπου η εργοδοσία λειτουργεί την επιχείρηση με το 60% των εργαζομένων να είναι πρακτικάριοι σπουδαστές, «νόμιμα» ανασφάλιστοι.

Σ' αυτή την επιχείρηση, εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΕΚ Χαλκιδικής, εμφανίστηκαν και ως εκπρόσωποι της διεύθυνσης και απαγόρευσαν την είσοδο σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.