Κάλεσμα να πέσουν όλες οι δυνάμεις στη μάχη για την αποφασιστική ενίσχυση της γραμμής της ανυπακοής, της ενίσχυσης του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ, καθώς ήδη κάθε μέρα μετρά για δύο, απηύθυνε χτες το βράδυ από τη Χαλκίδα, όπου μιλούσε ο Γιώργος Μαρίνος μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.

«Αποτελεσματική αντίσταση και διεκδίκηση, σημείωσε, μπορεί να οργανώσει μια πολιτική δύναμη, που δεν έχει καμία δέσμευση απέναντι στην ΕΕ, στις συνθήκες και τις αποφάσεις της. Μια πολιτική δύναμη που δεν έχει αυταπάτες ότι μπορεί η ΕΕ, το οικοδόμημα που δημιούργησαν τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές για να συνενώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους λαούς, να λειτουργήσει προς όφελος των εργαζόμενων.

Αποτελεσματική αντίδραση και διεκδίκηση μπορεί να οργανώσει μια πολιτική δύναμη που συνδέει την καθημερινή πάλη για την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων με την προοπτική, με βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Το ΚΚΕ, τόνισε, παλεύει για να ισχυροποιηθεί η συσπείρωση δυνάμεων στη γραμμή της αντίστασης, της απειθαρχίας, της ανυπακοής, ώστε να μη νομιμοποιούνται οι αντιλαϊκές πολιτικές, να συναντούν εμπόδια, αλλά και να διεκδικούνται στόχοι πάλης, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, κόντρα στις κατευθύνσεις της ΕΕ, κόντρα στη στρατηγική του κεφαλαίου.

Ειδική αναφορά έκανε ο ομιλητής στην πολιτική του ΣΥΝ.

«Η πολιτική του ΣΥΝ, είπε, είναι επιζήμια για τους εργαζόμενους. Με την αποδοχή της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Λευκής Βίβλου, με τη στήριξη της ΟΝΕ και του ευρωμονόδρομου έδωσε, δίνει χέρι βοήθειας στο κεφάλαιο και την κυρίαρχη πολιτική. Η πολιτική του είναι παράγοντας ισχυροποίησης της επίθεσης κατά των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και με αυτή την έννοια, είναι συνυπεύθυνη για την καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, για την υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων, το χτύπημα του 8ωρου, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, την ανατροπή βασικών ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Οταν ο ΣΥΝ συμφωνεί με την πηγή του κακού, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και κλαίγεται για τα οδυνηρά αποτελέσματα της πολιτικής που στηρίζει, κοροϊδεύει τους εργαζόμενους.

Ο ΣΥΝ μιλάει για απομόνωση του ΚΚΕ σε μια προσπάθεια αντιπερισπασμού, για να κρύψει την ιδεολογική και πολιτική χρεοκοπία του, την αδυναμία που έχει να υπερασπιστεί την αποδοχή και στήριξη του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ.

Ποιο πράγμα καίει τον ΣΥΝ και μιλάει για απομόνωση του ΚΚΕ;

Τον καίει η αδιαπραγμάτευτη θέση του ΚΚΕ ότι οι λαοί έχουν δικαίωμα να συγκρούονται με τον ιμπεριαλισμό και να επιλέγουν το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα που αντιστοιχεί στα συμφέροντά τους.

Τον καίει η επιμονή του ΚΚΕ να κηρύσσει την αντίσταση, την απειθαρχία, την ανυπακοή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τις αντιλαϊκές πολιτικές, διεκδικώντας στόχους που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, διεκδικώντας την αποδέσμευση από το ιμπεριαλιστικό μαντρί.

Πότε θα ήταν καλό το ΚΚΕ για τον ΣΥΝ και κάθε πολιτική που διαχειρίζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα;

Θα ήταν καλό όταν θα έσκυβε το κεφάλι, αποδεχόταν το ρεαλισμό της υποταγής και έλεγε "ναι" στη στρατηγική του κεφαλαίου, όταν βάπτιζε τη συνένωση, τη συμμαχία των μονοπωλίων, την Ευρωπαϊκή Ενωση, σαν Ευρώπη των λαών.

Θα ήταν καλό όταν θα εγκατέλειπε την αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική γραμμή συσπείρωσης και πάλης και στοιχιζόταν χωρίς αρχές στη λεγόμενη ενότητα της αριστεράς για το μοίρασμα εδρών και καρεκλών για τη διαχείριση και τον εξανθρωπισμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Θα ήταν καλό αν έλεγε "ναι" μαζί με τον Μπους και τον Πάουελ, τον Πρόντι και τον Σολάνα στο ιμπεριαλιστικό "σχέδιο Ανάν" και την ευρωδιχοτόμηση της Κύπρου.

Δηλαδή, θα ήταν καλό το ΚΚΕ όταν θα έπαυε να είναι ΚΚΕ, κόμμα επαναστατικό με γερούς δεσμούς στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα».