Αλλη μία παιδική κατασκήνωση έφτασε στο τέλος της.

Οι μικροί κατασκηνωτές, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά, πέρασαν τέσσερις μέρες γεμάτες διασκέδαση, δημιουργία, αλληλεγγύη, χαρά, παιχνίδι, συντροφικότητα, γνώση, διεκδίκηση.

Τέσσερις μέρες γεμάτες με όλα αυτά τα μοναδικά υλικά που καθιστούν την κατασκήνωση των παιδιών των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου διαφορετική απ' όλες τις άλλες.

Το κέφι, η ζωντάνια, αλλά και η οργάνωση εκατοντάδων παιδιών, η υποδειγματική διοργάνωση μιας κατασκήνωσης με πολλές απαιτήσεις, άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στους κατοίκους του νησιού. Μιας κατασκήνωσης που τα έβγαλε εις πέρας και σε αυτές τις δύσκολες και έκτακτες συνθήκες με την πανδημία. Το κυκλικό πρόγραμμα των δραστηριοτήτων, το τραπεζάκι αποκλειστικά για κάθε ομάδα μπροστά στη σκηνή της, οι ατομικές συσκευασίες των γευμάτων, οι ευρύχωρες σκηνές ήταν μερικά μόνο από τα μέτρα που υλοποιήθηκαν ως επιπλέον μέτρα προστασίας.

Οι ομάδες ήταν αχώριστες από τους ομαδάρχες τους, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να περάσουν τα παιδιά πραγματικά πολύ όμορφα και με ασφάλεια. Ηταν μια κατασκήνωση που στο επίκεντρό της είχε τις ξεχωριστές ανάγκες κάθε παιδιού. Από ανάλογους χειρισμούς σε διαφορετικές συμπεριφορές και ηλικίες έως τη συμβολή της συντρόφισσας Ζωής από τη Μυτιλήνη, που μαγείρευε ειδικά γεύματα για παιδιά με αλλεργίες σε τροφές.

Το σίγουρο είναι ότι οι δυνατές αναμνήσεις, όσα έμαθαν, οι φιλίες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν θα συντροφεύουν τα παιδιά για πολύ καιρό ακόμα!

Αυτό ήταν το σύνθημα που έγραψαν στο πολύχρωμο πανό παιδιά από τη Μυτιλήνη και προσφυγάκια που μένουν στο νησί, και το κρατούσαν το ένα πλάι στο άλλο στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Αυτό ήταν και το κεντρικό μήνυμα που διαπέρασε πολλές από τις δραστηριότητες της φετινής κατασκήνωσης. Κάθε πρωτοβουλία, κάθε δραστηριότητα γινόταν αφορμή για να ανοίξει η κουβέντα...

«Γιατί έφυγε;», «Το ήθελε», «Πού πάει;», «Πώς νιώθει;»... Είναι μερικά μόνα από τα ερωτήματα που κλήθηκαν να απαντήσουν τα παιδιά συζητώντας για συνομήλικούς τους που αναγκάζονται να φτάσουν ως την άκρη του κόσμου για να γλιτώσουν από τους πολέμους, τη φτώχεια, το κυνηγητό που γνωρίζουν στις πατρίδες τους. Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν και το δρώμενο που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το μεσημέρι στην παραλία της Θερμής, όπου τα παιδιά έκλεισαν μέσα σε μπουκαλάκια χειρόγραφα σημειώματα και τα πέταξαν στα θάλασσα, στέλνοντας μηνύματα από καρδιάς των μικρών φίλων της ΚΝΕ σε όλους του ξεριζωμένους... «Σας αγαπάμε και σας στηρίζουμε». «Ειρήνη και όχι πόλεμος». «Καλώς ήρθες στη χώρα μας... Μη φοβάσαι»...

Με χορούς κυκλωτικούς... Ετσι χόρεψαν παιδιά από την Ελλάδα και άλλα μέρη του κόσμου που αναγκάστηκαν να φύγουν από τις χώρες τους και φιλοξενήθηκαν αυτές τις μέρες στην παιδική κατασκήνωση, διατρανώνοντας όλα αυτά που τους ενώνουν: Τη διάθεση για παιχνίδι, για γέλια, για ζωή, την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, την οργή για αυτούς που τους χαλάνε τη ζωή με εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους.

«Για να μη λείψει ποτέ ξανά σε κανένα παιδί η πατρίδα του, η οικογένειά του, οι φίλοι του. Για να μπορούν τα παιδιά όλου του κόσμου να χαμογελάνε βαθιά και αληθινά. Για να φτιάξουμε εμείς την ευτυχία του κόσμου», αναφέρεται στον πρόλογο του αναμνηστικού της ΚΝΕ, ένα διήγημα της Γιούλια Μπαχρέχ. Και αυτό το χαμόγελο το είδαμε όταν η ΚΝΕ μοίρασε ειδική έκδοση, μεταφρασμένη και σε Γαλλικά, Αραβικά, Φαρσί, στους μικρούς φίλους της και στα παιδιά προσφύγων και μεταναστών που ζουν στο νησί.

Ξεχωριστό κομμάτι της παιδικής κατασκήνωσης είναι η γνωριμία με πλευρές από την Ιστορία, τον πολιτισμό, την παράδοση του τόπου που φιλοξενεί κάθε χρόνο το Διήμερο. Ετσι, φέτος οι μικροί κατασκηνωτές είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στο όμορφο Μανταμάδο, να γνωρίσουν μυστικά των εργαστηρίων κεραμικής, να επισκεφθούν δύο εμβληματικά μουσεία του νησιού, αυτά του Θεόφιλου και του Τεριάντ. Πολλά παιδιά ήρθαν σε επαφή για πρώτη φορά με έργα μεγάλων ζωγράφων, όπως του πρωτοπόρου της νεοελληνικής λαϊκής τέχνης Θεόφιλου, αλλά και του Πικάσο, του Ματίς, του Τσαρούχη κ.ά.

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συντροφική υποδοχή των μικρών φίλων της ΚΝΕ στο Μανταμάδο από την τοπική Κομματική Οργάνωση, η οποία τους ξενάγησε στο χωριό κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις πλούσιες αγωνιστικές του παραδόσεις και στους αλύγιστους ήρωες που ανέδειξε, όπως το στέλεχος του Κόμματος, Νίκο Βαβούδη.

Τη δική του θέση στην κατασκήνωση είχε και το περιοδικό «κόκκινο Αερόστατο», που συμπλήρωσε 20 τεύχη κυκλοφορίας. Ετσι, τα παιδιά τού ευχήθηκαν «χρόνια πολλά» με ένα μεγάλο πάρτι. Η πλούσια θεματολογία του έχει κερδίσει το ενδιαφέρον και των πιο απαιτητικών μικρών αναγνωστών, και όλοι είχαν να πουν μια καλή κουβέντα στον πίνακα με τις ευχές για το περιοδικό. «Ευχαριστούμε που μας έχεις μάθει τόσα πολλά και μας φτιάχνεις το κέφι». «Εύχομαι το κόκκινο Αερόστατο να κάνει πιο δυνατή την ΚΝΕ». «Μακάρι πάντα να μας μαθαίνεις πράγματα!». «Εύχομαι να ξεπεράσεις τα 100 τεύχη!»...

Και, βέβαια, την προσοχή όλων κέρδισε ο καθιερωμένος πια διαγωνισμός τραγουδιού. Τραγούδια που τα περιείχαν όλα, από τη φίλια των λαών, την πάλη για ειρήνη και την ανάγκη αλλαγής του κόσμου, μέχρι ειδικές αναφορές στο όμορφο νησί που τους φιλοξένησε και στην ΚΝΕ. Και όλοι βγήκαν νικητές! Η κριτική επιτροπή δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο και μοίρασε ευφάνταστα βραβεία, όπως βραβείο «πολυφωνίας», «κόκκινο εμείς», «φιλίας των λαών», «αλλαγής του κόσμου», «θέλω να κερδίζω κάθε χρόνο», «κόκκινοι ράπερ» και πολλά ακόμα.

«Είμαστε παιδιά, είμαστε παιδιά, του Αερόστατου παιδιά...

Να αλλάξουμε τον κόσμο, θα βρούμε εμείς τον τρόπο.

Οι λαοί μια γροθιά, αφού έχουμε κοινά!

Με την ΚΝΕ θα αγωνιστούμε, νικητές ξανά θα βγούμε!

Στη Μυτιλήνη χτίζουμε φιλίες

Παλεύουμε πολέμους και αδικίες...».

• Το επόμενο ραντεβού δόθηκε στον χώρο του «κόκκινου Αερόστατου» στα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα.