Τέσσερις μόλις μέρες πριν από τις σημερινές εκλογές, στο φύλλο της περασμένης Τετάρτης, η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», σε μια προσπάθεια να πριμοδοτήσει το ΠΑΣΟΚ στο δρόμο προς την κάλπη, φιλοξενούσε στη σελίδα Α6 ένα ρεπορτάζ με τον τίτλο «"Ξαναζεσταμένο φαΐ" οι εξαγγελίες για το Ασφαλιστικό - Τα περισσότερα από όσα υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός έχουν νομοθετηθεί από την κυβέρνηση Σημίτη».

Η ομοφωνία των δύο κομμάτων στα έργα και τις προτάσεις τους, όπως αυτή εκφράζεται και στο κεντρικό ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι εκκωφαντική. Τόσο που να μην κρύβεται ούτε από εκείνα τα ΜΜΕ που έχουν ταχτεί να υπηρετούν τον έναν ή τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, υπερασπιζόμενα επί της ουσίας το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής.

Το δημοσίευμα «ακτινογραφεί» τις αλλαγές που προτείνει στο Ασφαλιστικό η ΝΔ, για να καταλήξει στο εύλογο συμπέρασμα ότι όλα περιέχονται ήδη στους νόμους που το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε το 2004 στη ΝΔ και τους οποίους η κυβέρνηση θα μπορούσε να τους είχε εφαρμόσει με μεγαλύτερο σθένος!

Τα πράγματα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τον τρόπο με τον οποίο - διά της τεθλασμένης - επιβεβαιώνει το δημοσίευμα. Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της περασμένης τουλάχιστον δεκαπενταετίας αποτελούν κομμάτι μιας ενιαίας στρατηγικής σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Περιγράφουν τη ραγδαία ιδιωτικοποίησή της, με κεντρικά στοιχεία την ισχυροποίηση του ανταποδοτικού χαρακτήρα του συστήματος, με παράλληλη μείωση της συμβολής του κράτους και των εργοδοτών στις ασφαλιστικές και συνταξιουχικές παροχές.

Τι είναι, όμως, αυτό που δεσμεύει τα δύο κόμματα, ώστε να ταυτίζονται ακόμα και φραστικά στις προτάσεις τους; Πρώτα και κύρια η στρατηγική τους υπέρ του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του.

Από εδώ προκύπτει η ανάγκη κάθε «μισθολογικό» ή «μη μισθολογικό» εμπόδιο να φύγει από τη μέση. Γι' αυτό, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παγώνουν μισθούς και μεροκάματα, χαιρετίζουν τα 77 λεπτά «αύξηση» της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να φορτώσουν το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης εξολοκλήρου στους εργαζόμενους, απαλλάσσοντας τους εργοδότες ακόμα και από στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, την ίδια ώρα που επιδιώκουν την παραμονή στην εργασία σαν φτηνή εργατική δύναμη μέχρι τα βαθιά γεράματα και όποιος αντέξει.

Η στρατηγική τους είναι αυτή που οδηγεί σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις στα πλαίσια των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΕΕ). Και για όσους ψάχνουν ακόμα το λόγο για τον οποίο ο ένας αντιγράφει τον άλλο στα προγράμματά τους, δεν έχει παρά να ανατρέξει στο αντιασφαλιστικό «λυσάρι» της ΕΕ. Αυτό που διαχρονικά συνδιαμόρφωσαν με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Είκοσι μόλις μέρες μετά την Εαρινή Σύνοδο του 2005 (22 - 23 Μάρτη) που επαναπροσδιόρισε τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έδωσε στη δημοσιότητα τις λεγόμενες «Ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση 2005 - 2008». Οι αποφάσεις της Εαρινής Συνόδου είχαν επικυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τις ψήφους τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Στα σχετικά με την Κοινωνική Ασφάλιση κεφάλαια και συγκεκριμένα στην κατευθυντήρια γραμμή 2, διαβάζουμε: «Για να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα, τα κράτη - μέλη πρέπει να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά συστήματα συνταξιοδότησης και περίθαλψης, ώστε να καταστούν οικονομικά βιώσιμα».

Και λίγο πιο κάτω, στην κατευθυντήρια γραμμή 17 αναφέρονται λεπτομερώς τα μέτρα που πρέπει να πάρουν τα κράτη - μέλη για την τόνωση της απασχόλησης: «Εκσυγχρονισμός των συστημάτων συνταξιοδότησης και υγείας, διασφαλίζοντας την καταλληλότητά τους, τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα και την ικανότητα προσαρμογής στην εξέλιξη των αναγκών, κατά τρόπο ώστε να υποστηριχτεί η συμμετοχή στην απασχόληση και η παράταση του επαγγελματικού βίου, με την προώθηση κατάλληλων κινήτρων για εργασία και αποθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης. Στήριξη των συνθηκών εργασίας που ευνοούν την ενεργό συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού».

Το πώς μεταφράζονται όλα τα παραπάνω στα προγράμματα και τις εξαγγελίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φαίνεται στο διπλανό πίνακα, που πρωτοπαρουσίασε ο «Ρ» στις 26 Αυγούστου.

Το τι ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους από την επομένη κιόλας των εκλογών είναι ένα το κρατούμενο. Η λαϊκή αντίδραση στα σχέδιά τους, με καθαρό το μέτωπο στην πολιτική και τα κόμματα που με όρους στρατηγικής στρέφονται ενάντια στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, είναι όρος αναγκαίος για την απόκρουση αυτών των σχεδιασμών, για την απόσπαση κατακτήσεων, για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Σήμερα στην κάλπη και από αύριο, ακόμα πιο αποφασιστικά στους δρόμους, είναι στο χέρι των εργαζομένων να ισχυροποιήσουν το μέτωπο της αντίστασης. Τραβώντας το χαλί στο δικομματισμό, γυρίζοντας την πλάτη στις δυνάμεις που φλερτάρουν ανοιχτά με τον έναν ή τον άλλο εταίρο του, δυναμώνοντας το ΚΚΕ!