Eurokinissi

Πρόκειται για ψίχουλα που δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε στοιχειωδώς τις ανάγκες των πληγέντων και το αυτονόητο αίτημα για 100% αποζημιώσεις, πόσο μάλλον να διασφαλίσουν αντιπλημμυρικά έργα και υποδομές για την προστασία του λαού από μια επόμενη καταστροφή. Στην πλειοψηφία τους, μάλιστα, οι ανακοινώσεις αφορούν κονδύλια που έχουν ήδη προϋπολογιστεί και «ανακατευθύνονται» από αλλού - παίζοντας τον «παπά» με τις λαϊκές ανάγκες - ενώ η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι τα όποια μέτρα «δεν πρόκειται να διαταράξουν τη δημοσιονομική ισορροπία», προαναγγέλλοντας νέα χαράτσια ώστε ο λαός να τα πληρώσει από την άλλη τσέπη.

Ετσι, με τον λαό εγκαταλειμμένο από τον κρατικό μηχανισμό για πάνω από 10 μέρες μέσα στις λάσπες, με σπίτια, χωράφια, μηχανήματα ρημαγμένα, με την υγειονομική βόμβα «πυροδοτημένη», η κυβέρνηση έχει προαναγγείλει την κατάθεση συμπληρωματικού προϋπολογισμού μόλις 600 εκατομμυρίων, για τις πρώτες πενιχρές αποζημιώσεις: Μερικές έκτακτες επιδοτήσεις που δεν φτάνουν ούτε για να καθαριστούν τα σπίτια από τη λάσπη, οι γνωστές αναστολές σε φορολογικές υποχρεώσεις υπό προϋποθέσεις, η επιδότηση ενοικίου για όσους αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και αποζημιώσεις που δεν φτάνουν ούτε με την πιο μεγάλη φαντασία για να παράξουν ξανά στον τόπο τους επαγγελματίες, αγρότες και κτηνοτρόφοι.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, ενόψει και της ανόδου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, αυτό το Σαββατοκύριακο, επιστρατεύει προσχηματικά τη βοήθεια στους πληγέντες για να ψαλιδίσει και κάθε προσδοκία που είχε δημιουργήσει το προηγούμενο διάστημα για μερικά ακόμα pass ώστε να βγει όπως όπως ο χειμώνας: Η παράταση του market pass έως το τέλος του χρόνου πήγε κι επισήμως περίπατο, τα ψίχουλα στους συνταξιούχους... απ' του χρόνου, οι λιγοστές επιδοτήσεις σε πετρέλαιο και ρεύμα θα γίνουν «στοχευμένα» στους πιο εξαθλιωμένους, κι όλα αυτά την ίδια ώρα που προβλέπεται παραπέρα εκτίναξη των τιμών σε φρούτα, λαχανικά, κρέας, μετά και τις τεράστιες καταστροφές στον κάμπο όπου παραγόταν περίπου το 14% της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής πανελλαδικά.

Θεωρώντας μάλιστα αδιαπραγμάτευτο ότι η όποια βοήθεια δοθεί θα είναι «εντός δημοσιονομικών ορίων», ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει και νέα «πράσινα χαράτσια» στο όνομα των καταστροφών, όπως την επιβολή ειδικού τέλους για τις φυσικές καταστροφές από τον ερχόμενο προϋπολογισμό, ενώ επαναφέρει και τα περί υποχρεωτικής ασφάλισης κατοικιών και επαγγελματικών χώρων από τους κινδύνους φυσικών καταστροφών, με τον λαό να φορτώνεται άλλο ένα χαράτσι, το κεφάλαιο να βρίσκει άλλο ένα πεδίο κερδοφορίας και το αστικό κράτος να απαλλάσσεται από ένα ακόμη «βάρος», όπως αντιμετωπίζει ακόμη και αυτά τα ελάχιστα που δίνει για να αποζημιώνει όσους πρώτα καταστρέφει με την πολιτική του.

Την ίδια ώρα, με πάταγο καταρρέει και η προπαγάνδα περί της δήθεν αλληλεγγύης της ΕΕ. Χαρακτηριστικά είναι όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση του Κυρ. Μητσοτάκη με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν, την περασμένη Τρίτη.

Με διάφορες αλχημείες και αυθαίρετες προσθέσεις οι δυο τους παρουσίασαν ένα πακέτο που, «αν και όταν» δοθεί, αρχής γενομένης... από του χρόνου, θα φτάνει στην καλύτερη περίπτωση λίγο πάνω από τα 2 δισ. ευρώ, την ίδια ώρα που οι πρώτες εκτιμήσεις για την ολική καταστροφή στον κάμπο κάνουν λόγο για ζημιές που ξεπερνάνε τα 10 δισ.

Ακόμα χειρότερα, τα κονδύλια αυτά, με πρώτα πρώτα αυτά από το περιβόητο «Ταμείο Αλληλεγγύης» της ΕΕ, έρχονται με όρους και προϋποθέσεις που διασφαλίζουν ότι οι πληγέντες δεν πρόκειται να δουν δεκάρα τσακιστή. Το πιστοποιεί και η ίδια η πείρα των πληγέντων από την προηγούμενη κακοκαιρία του «Ιανού» στην Καρδίτσα, όπως αντίστοιχα των πλημμυροπαθών της Εύβοιας, της Κρήτης, των σεισμοπαθών της Σάμου, των πυρόπληκτων σε όλη την Ελλάδα, με την Κομισιόν να απαντάει «μονότονα» στις απανωτές Ερωτήσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ πως «οι ιδιωτικές ζημιές δεν είναι επιλέξιμες».

Η δήθεν «αλληλεγγύη» της ΕΕ λοιπόν δεν περιλαμβάνει αποζημιώσεις που «δεν είναι επιλέξιμες», ενώ όλες οι διαδικασίες περνάνε από την «κρησάρα» των «δημοσιονομικών αντοχών» και τα κάθε είδους παζάρια στο εσωτερικό της ΕΕ, του βασικού συνυπεύθυνου μαζί με κυβερνήσεις και τοπικές αρχές για το νέο έγκλημα σε βάρος του λαού.

Ακόμη και στις ελάχιστες περιπτώσεις που τα ταμεία αυτά «ενεργοποιούνται», δίνουν μόνο ψίχουλα - για τον σεισμό στην Κρήτη το 2021, η αποζημίωση κάλυψε το ...0,94% του κόστους της ζημιάς που προκλήθηκε - και με κριτήριο την περιβόητη «αρχή» του κόστους - οφέλους για το αστικό κράτος και το κεφάλαιο.

Το ίδιο ισχύει και στην πρόληψη, όπου τα έργα για την προστασία του λαού είναι «μη επιλέξιμα» από τα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, ενώ κι όσα γίνονται, είναι ως επί το πλείστον αποσπασματικά και αναποτελεσματικά, χωρίς ενιαίο σχεδιασμό, και πάντα με το «ζύγι» του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικές ήταν άλλωστε οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όπως του υπ. Επικρατείας Μ. Βορίδη, ο οποίος προκλητικά «αναρωτήθηκε» μέσα στη βδομάδα αν θα πρέπει να σχεδιάσουμε αντιπλημμυρικά έργα για την αντιμετώπιση φαινομένων ...χιλιετίας, όπως χαρακτήρισε την καταιγίδα «Ντάνιελ».

Αποκαλυπτική άλλωστε είναι και η Οδηγία της ΕΕ για τους «χάρτες κινδύνου πλημμύρας», που έκανε «σημαία» του τις μέρες αυτές και ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν τους κατάρτισε έγκαιρα. Σύμφωνα με την Οδηγία, οι χάρτες αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν πρακτικές και μέσα «που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας», ενώ η «οικονομική αποδοτικότητα» είναι το βασικό κριτήριο για το ποιες παρεμβάσεις θα γίνουν και πού.

Μάλιστα, με πλήρη κυνισμό η ΕΕ και οι οργανισμοί της λένε ότι «είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλαδή εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία»!

Με αυτήν λοιπόν την εγκληματική πολιτική «ανά χείρας» κυβέρνηση, περιφερειακές και δημοτικές αρχές βάζουν τις βάσεις ώστε η «επόμενη μέρα» να είναι ακόμη χειρότερη για τον λαό της Θεσσαλίας.

Ηδη άλλωστε αρχίζουν οι «τροχιοδεικτικές» βολές περί του «νέου παραγωγικού μοντέλου» που «προγράφει» τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, οι οποίοι δεν χωρούν στα σχέδια της ΚΑΠ, ενώ με τη γνωστή «πατέντα» της πανδημίας και των «αναστολών εργασίας» η κυβέρνηση απαλλάσσει τη μεγαλοεργοδοσία από την υποχρέωση καταβολής μισθοδοσίας, με τους εργαζόμενους να βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται στις τραγικές καταστάσεις που ζουν.