Εμπνεύστηκε και έγινε η ραχοκοκαλιά του γιγάντιου έργου της Εθνικής Αντίστασης στην Κατοχή, καθοδηγώντας το 80% του λαού μας με τις οργανώσεις ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, χτυπήθηκε με μορφές εξοντωτικές στον Εμφύλιο και μετά σαν παράνομο, υπέστη και τη διάσπαση με το «Εσωτερικό-Κύρκος και Σία» και το καμαρώνουμε και το καμαρώνει ο βασανισμένος λαός μας, από τους ντόπιους και ξένους (η ξένη ακρίδα) εκμεταλλευτές και καταπιεστές, να στέκεται ολόρθο, ολοζώντανο και να ηγείται του καινούριου παλλαϊκού αγώνα, του αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού για δημοκρατία και σοσιαλισμό. Το σωστό, τον αληθινό, τον πραγματικό σοσιαλισμό και όχι τον κάλπικο, τον κομπογιαννίτικο της «αριστεράς», της «κεντροαριστεράς», της «σοσιαλδημοκρατίας», του «Συνασπισμού», κλπ. Και όπως σε κάθε κήπο μέσα στα όμορφα λουλούδια φυτρώνουν τα λεγόμενα ζιζάνια από γαϊδουράγκαθα και άλλα παρείσακτα φυτά, έτσι και στο χώρο του ΚΚΕ ξεφύτρωσαν πάλι κάτι τέτοια αγκαθωτά, κάτι τσουκνίδες (1990-1991), κάτι Φαράκηδες, Ανδρουλάκηδες, κλπ. και τώρα με το προετοιμαζόμενο 16ο Συνέδριο εμφανίστηκαν νέα «φρούτα», Κωστόπουλος, Θεωνάς, προς μεγάλη χαρά και τέρψη της αστικής τάξης, της ολιγαρχίας, της οποίας οι πνευματικοί στυλοβάτες και κάθε είδους παρατρεχάμενοί τους, χωρίς να χάσουν καιρό, ούτε δευτερόλεπτο, τους περιμάζεψαν, τους αγκάλιασαν και τους περιφέρουν στα κανάλια και τον Τύπο για να κουτσουλίσουν το Κόμμα που τους ανέδειξε, που τους πήρε από την αφάνεια και τους τοποθέτησε στα υψηλά του σκαλοπάτια. Απομένει να τους στήσουν άγαλμα σαν ανταμοιβή για την αντικομμουνιστική προσφορά τους. Μεγάλος ο κατήφορος, μεγάλη η κατάπτωση, αποκαλύφθηκαν πολύ μικροί, νάνοι ιδεολογικοί, που αποκάλυψαν τα σκάρτα απωθημένα τους και είναι ευτύχημα για το Κόμμα που απαλλάχτηκε ο όμορφος κήπος του από τα ζιζάνια «... έσεται όμως ήμαρ». Διαχρονικά θα βρεθούν στο καλάθι των αχρήστων όπως συνέβη και με τους όμοιους προηγούμενούς τους, με εκείνους που κουτσούλισαν την υπέρλαμπρη και πάντοτε δικαιωμένη ιδεολογία του μαρξισμού-λενινισμού. Πάντως, το ΚΚΕ με τα πανιά διάπλατα και μαζική λαϊκή συμμετοχή βαδίζει περήφανο προς το 16ο Συνέδριό του, με τις πολύ μελετημένες, εμπεριστατωμένες και προσαρμοσμένες στις μαρξιστικο-λενινιστικές σκέψεις, ακλόνητες θέσεις της ΚΕ. Αυτή είναι η απάντησή μου, σαν βετεράνος στους αποστάτες.

Αντιστασιακός

Περισσός

Ζούμε μια πρωτοφανή τεχνολογική επανάσταση, ειδικά στον τομέα της πληροφόρησης. Δυστυχώς ο συσχετισμός και στον τομέα αυτό είναι απογοητευτικός. Το Κόμμα μας και γενικά η εργατική τάξη έχει περικυκλωθεί από τα διεθνή και εθνικά «τέρατα» των ΜΜΕ.

Με μια συνεχώς αυξανόμενη μονοπωλιακή τάση, σε επίπεδο μέσων ενημέρωσης αλλά και σε τεχνολογικό επίπεδο (συνεχείς συγχωνεύσεις εταιριών πληροφορικής) διαμορφώνεται και μια αντίστοιχη μονόπλευρη διακίνηση της πληροφορίας. Παρ' όλο που κανείς θα περίμενε η ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας να δώσει και την αντίστοιχη ποιότητα στην πληροφόρηση, γίνεται ακριβώς το αντίθετο.

Αν ρίξουμε μια ματιά στις τελευταίες εξελίξεις στα ΜΜΕ, βλέπουμε καθαρά την τάση περάσματος από τις κλασικές τεχνολογίες (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα κτλ.), στη σύγχρονη τεχνολογία (Internet). Φυσικά, δε μιλάμε για αντικατάσταση ή υποβάθμιση (προς το παρόν) παλιών τεχνολογιών, αλλά συνένωσή τους σε μία, με την αντίστοιχη ανάπτυξη της χρηστικότητας και της ποιότητάς τους.

Ετσι δημιουργείται μια τεράστια συγκεντροποίηση της πληροφορίας σε ένα και μοναδικό πανίσχυρο μέσο. Μέσα στο οποίο, οι υπόλοιπες «συμβατικές» τεχνολογίες, μαζί με τη δική τους αναβάθμιση, «υπηρετούν» τη νέα τεχνολογία.

Ολες αυτές οι εξελίξεις όμως διατηρούν ανέπαφη τη μονόπλευρη ενημέρωση. Δε θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά η αστική τάξη. Οι αρχικές ψευδαισθήσεις για ανάπτυξη της δημοκρατίας μέσω του Internet έχουν ήδη διαψευστεί. Οταν κάποιος πάει να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό και προοδευτικό, χωρίς την απαραίτητη χρηματική άνεση, απλώς κάποια μέρα θα καταβροχθιστεί από τις τεράστιες πολυεθνικές. Η «εναλλακτική» πληροφορία γίνεται μια σταγόνα στον ωκεανό, που απλώς έχει τις πιθανότητες να γίνει γνωστή σε ολιγάριθμους «μερακλήδες κυνηγούς της πληροφορίας».

Οσο και αν αναπτύσσεται ο λεγόμενος «κυβερνοχώρος», τη μερίδα του λέοντος σε «αναγνωσιμότητα» θα την έχουν, όπως πάντα, τα μεγάλα μονοπωλιακά και πολυεθνικά ΜΜΕ. Κι αυτό γιατί δε θα πάψουν να ελέγχουν διαφημιστικές εταιρίες, κλασικά ΜΜΕ και γενικά ολόκληρο το σχετικό κύκλο της ενημέρωσης των μαζών.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Οσο καλό ειδησεογραφικό site και να δημιουργήσει κανείς, για να μπορέσει να έχει και την ανάλογη αναγνωσιμότητα θα πρέπει να επενδύσει υπέρογκα χρηματικά ποσά για τη διαφήμιση. Αλλιώς θα μείνει ένα απλό χρήσιμο ειδησεογραφικό site, για τους «κυνηγούς πληροφορίας» που είπα και παραπάνω.

Ολα αυτά όμως, δεν είναι κάτι το καινούριο και πρωτόγνωρο για εμάς τους κομμουνιστές. Είναι αναπόφευκτο σε συνθήκες δικτατορίας της αστικής τάξης, να έχουμε και συνθήκες δικτατορίας στα ΜΜΕ. Οποιαδήποτε τεχνολογία και να χρησιμοποιείται.

Είναι καθήκον μας όμως, όπως κάνουμε τόσα χρόνια («Ριζοσπάστης», «902» FM-TV, «Σύγχρονη Εποχή» κτλ.), να αγωνιζόμαστε και να πρωτοπορούμε στα ΜΜΕ. Είναι καθήκον μας να δίνουμε την άλλη πλευρά της ενημέρωσης στο λαό. Να δίνουμε τα εργαλεία στην εργατική τάξη να σπάσει τα δεσμά της, αποκτώντας τη δύναμη μέσα από τη γνώση.

Για να γίνει αυτό εφικτό θα πρέπει να έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα σύγχρονα μέσα, για να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε την αστική τάξη, στον πόλεμο της ενημέρωσης και τελικά να βγούμε νικητές.

Καλύτερη εφημερίδα, καλύτερη τηλεόραση και ραδιόφωνο, καλύτερο βιβλίο, καλύτερα site στο Internet. Αυτά θα πρέπει να είναι τα όπλα μας στη μάχη.

Το Κόμμα μας έχει την υποδομή και την εμπειρία των κλασικών -«συμβατικών» ΜΜΕ. Μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο χώρο δίνοντας, τουλάχιστον, την άλλη διάσταση στην ενημέρωση.

Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να ενωθούν όλα τα μέσα που διαθέτουμε, στην κατεύθυνση ενός πανίσχυρου προπαγανδιστικού μηχανισμού. Μόνο έτσι θ' αντέξουμε στον αποκλεισμό - εμπάργκο της πληροφόρησης.

Κάθε μέσο πρέπει να αναπτύσσει χωριστά την τεχνολογική του υποδομή, έτσι ώστε όλα μαζί μ' έναν κεντρικό σχεδιασμό να αποτελέσουν ένα πανίσχυρο σύγχρονο ΜΜΕ, ικανό να ξεπεράσει τα εμπόδια που του βάζει η αστική τάξη.

Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Συγχρονισμός της δραστηριότητας όλων των μέσων στις καινούριες συνθήκες που δημιουργούνται στο χώρο. Πλήρης μεταφορά όλων των εκδόσεων του Κόμματος σε ηλεκτρονική μορφή (Internet). Από το «Ριζοσπάστη», μέχρι τη «Σύγχρονη Εποχή». Ειδικά ο «Ριζοσπάστης» έχει ήδη μια πρωτοποριακή παρουσία στο Internet, από το 1997, που θα τη ζήλευαν και οι πιο σύγχρονες εφημερίδες. Το site του Κόμματος θα πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς για όλους τους κομμουνιστές και μη. Θα πρέπει να ενημερώνεται αμέσως με κάθε ανακοίνωση της ΚΕ, για κάθε πολιτική και καθημερινή δραστηριότητα ολόκληρου του κομματικού μηχανισμού.

Το ίδιο ισχύει φυσικά και για το, αδικαιολογήτως, παραμελημένο site της ΚΝΕ.

Πολύ καλή είναι η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για το Solidnet.org, που βοηθάει στην ανταλλαγή εμπειρίας μεταξύ των ΚΚ ολόκληρου του πλανήτη. Το site του «902» FM-TV, που βρίσκεται υπό κατασκευή, θα πρέπει να ακολουθήσει τις τελευταίες εξελίξεις στα «πολυμέσα» και να προσφέρει ζωντανές μεταδόσεις του προγράμματός του μέσα από το Internet, έτσι ώστε οποιοσδήποτε στον πλανήτη να μπορεί να το παρακολουθήσει (φυσικά και με την ανάλογη αναβάθμιση της ποιότητας του προγράμματός του). Απίστευτα σημαντικό εργαλείο θα πρέπει να γίνει η «Σύγχρονη Εποχή». Πρέπει και αυτή ν' ακολουθήσει τη σύγχρονη τεχνολογία, με έκδοση των βιβλίων της και σε ηλεκτρονική μορφή. Ειδικά και άμεσα, τα έργα των «κλασικών». Το site της θα πρέπει να αποτελέσει ένα σύγχρονο βιβλιοπωλείο, με πωλήσεις βιβλίων ταχυδρομικώς, αλλά και διάθεση των ηλεκτρονικών εκδόσεών της. Οπως επίσης, θα πρέπει δυναμικά να επεκταθεί και στον τομέα των πολυμέσων.

Τέλος, πρέπει να αρχίσει η διαδικασία, τουλάχιστον κάθε Νομαρχιακή Κομματική Οργάνωση, να αποκτήσει πρόσβαση στο Internet. Ετσι ώστε να έχει άμεση επαφή με την ΚΕ, για τη μεταφορά προπαγανδιστικού υλικού (Αφίσες, ανακοινώσεις, ηλεκτρονικές εκδόσεις βιβλίων και φυλλαδίων κτλ.). Μπορεί η ΚΕ να συντονίσει κάποιες ΚΟΒ για την παραγωγή εφαρμογών πολυμέσων, με σύγχρονα ιδεολογικά μαθήματα, ημερίδες κτλ. Υπάρχουν σίγουρα σύντροφοι που έχουν τις γνώσεις να φτιάξουν τέτοιες εφαρμογές, που μπορούν να βοηθήσουν πάρα πολύ στην εκλαϊκευση και καλύτερη κατανόηση της κοσμοθεωρίας μας.

Ολα αυτά και ακόμη περισσότερες ιδέες, με τον κατάλληλο κεντρικό σχεδιασμό, πρέπει να συνδυαστούν μεταξύ τους απόλυτα για να δημιουργηθεί ένας ισχυρός και σύγχρονος μηχανισμός μετάδοσης της γνώσης και της πληροφορίας. Οι δυνατότητες υπάρχουν και το κόστος δεν είναι καθόλου απαγορευτικό. Αυτό που χρειάζεται είναι η κινητοποίηση και ο συντονισμός όλων των μελών που έχουν τις γνώσεις και τη διάθεση να βοηθήσουν.

Πέρα όμως από το καθαρά ενημερωτικό πεδίο του Internet, υπάρχει και το κοινωνιολογικό πεδίο. Ο όρος «κυβερνοχώρος» σαν περιγραφικός της «Ιντερνετικής κοινωνίας» δεν είναι πλέον απλή επιστημονική φαντασία. Μιλάμε για ένα χώρο με τελείως διαφορετικές νοοτροπίες και κανόνες προσωπικής επικοινωνίας. Αυτό δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους, αλλά πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε προπαγανδιστική δουλιά μέσα σε αυτόν το χώρο. Στην πραγματική ζωή έχουμε τους τρόπους και την εμπειρία. Ο ποιο κλασικός τρόπος μας, για παράδειγμα, είναι η αφισοκόλληση. Αντιστοιχία υπάρχει στο Internet (π.χ. banner ads), μόνο που πρέπει να γίνει οργανωμένα και «επαγγελματικά». Στην πραγματική ζωή έχουμε το μοίρασμα προκηρύξεων, το οποίο μπορούμε να κάνουμε άνετα και στον «κυβερνοχώρο». (π.χ., newsletters). Επίσης, μπορούμε να μαζεύουμε υπογραφές για συγκεκριμένα θέματα, να οργανώνουμε δημοσκοπήσεις, να συζητούμε με άλλα άτομα (chats, mail lists, newsgroups κτλ.), όπως συζητάμε στην παρέα μας και να μεταδίδουμε τις θέσεις του Κόμματος. Σε πολλά από τα παραπάνω υπάρχει ήδη η εμπειρία σε πολλά μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που «σερφάρουν» στο Internet.

Φυσικά, για να μην παρεξηγηθώ, αυτό που θα αλλάξει τον κόσμο είναι η πάλη στους δρόμους και αυτή πρέπει να είναι ο μπούσουλάς μας. Δεν είναι το «πάτημα ενός κουμπιού σα μορφή αντίστασης» που κάποιοι θέλουν να περάσουν στην κοινωνία. Γιατί υπάρχει και αυτή η λογική («οι μελλοντικές επαναστάσεις θα γίνουν μέσα στο Internet»), ειδικά από διάφορους αυτοαποκαλούμενους αριστερούς που βγάζουν σπυριά με κάθε μορφή αγώνα, αλλά θεωρητικολογούν για επαναστάσεις μέσω Internet. Εγώ θα έλεγα ότι πρέπει απλώς να δούμε το Internet σαν ένα χώρο όπου πρέπει να δράσουμε οργανωμένα, χωρίς να τον αποκόψουμε από την πραγματική ζωή. Σαν μια διαφορετική μορφή αγώνα που δεν πρέπει να λείψουμε και από αυτόν.

ΚΟΒ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ