Είκοσι χρόνια μετά, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας παραμένει στην πρώτη γραμμή των ταξικών αγώνων. Στο μετερίζι της πάλης για την περιφρούρηση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κλάδο, αλλά και όλης της εργατικής τάξης. Για τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας όλων των εργαζομένων, στη βάση του κοινού συμφέροντος, την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές του.

Με αφορμή τη συμπλήρωση δυο δεκαετιών από την ίδρυσή του, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας καλεί όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να δώσουν το «παρών» στην επετειακή εκδήλωση που διοργανώνει την Τρίτη, 28 Δεκέμβρη, στα γραφεία του Συνδικάτου (Βερανζέρου 1, 2ος όροφος), στις 6 το απόγευμα, με ζωντανό λαϊκό και δημοτικό μουσικό πρόγραμμα.

Η συγκρότηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας ήταν αποτέλεσμα της επιμονής των ταξικών δυνάμεων της ΕΣΑΚ στον κλάδο να ενώσουν όλους τους εργαζόμενους της οικοδομής σ' ένα κοινό Συνδικάτο και να δώσουν έτσι τέλος στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό, στον οποίο είχαν καταδικάσει οι δυνάμεις της συναίνεσης ένα από τα μαζικότερα κομμάτια της εργατικής τάξης. Η συντήρηση 17 διαφορετικών οικοδομικών σωματείων στην Αθήνα, μέχρι το 1984, ήταν επιλογή των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ και του ΑΕΜ (αναθεωρητές), που επιδίωκαν μ' αυτό τον τρόπο να χειραγωγήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα των οικοδόμων και να αποδυναμώσουν τα ταξικά χαρακτηριστικά του, κλείνοντάς το στα στενά καλούπια του συντεχνιασμού.

Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός πολέμησε λυσσαλέα το νέο Συνδικάτο. Οι μικρές όμως και μεγάλες επιτυχίες που γρήγορα πέρασαν στο αγωνιστικό ενεργητικό του, αύξαναν σταθερά το κύρος του Συνδικάτου, συνέβαλαν στη μαζικοποίησή του, το κατέστησαν αποκούμπι για τους εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων στην οικοδομή. Διατηρώντας απαρέγκλιτα την ταξική του ρότα, το Συνδικάτο Οικοδόμων κατάφερε να συντονίσει τον αγώνα των εργαζομένων και να επιβάλλει το 7ωρο - 5μερο - 35ωρο στον κλάδο, να κερδίσει τη σύνταξη στα 58 χρόνια, τον αντικειμενικό συντελεστή υπολογισμού των ενσήμων, τη μείωση των ενσήμων της τελευταίας δεκαετίας από 1.000 σε 500, τη μείωση των ενσήμων για τις παροχές από 100 σε 80. Κατάφερε, σε κοινούς αγώνες με το σύνολο της εργατικής τάξης, να βάλει φρένο στην πλήρη κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην πλήρη εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας. Κατάφερε να διατηρήσει για τους εργαζόμενους το χειμερινό επίδομα.

Κορυφαία στιγμή στην εικοσάχρονη πορεία του Συνδικάτου, αποτέλεσε η συμμετοχή του στην ίδρυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, το 1999. Σήμερα, το Συνδικάτο Οικοδόμων συνεχίζει αταλάντευτα στο δρόμο της ταξικής πάλης, χωρίς να κάνει βήμα πίσω από τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου. Αυτή η αποφασιστικότητα αποτυπώνεται και στη διακήρυξη των οικοδομών για τα 20 χρόνια του Συνδικάτου, όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με όλη την εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα. Αντιπαλεύουμε την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, για να σταματήσει η κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, να περιφρουρήσουμε τις εργασιακές σχέσεις, να μην περάσουν η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, ο δανεισμός των εργαζομένων, να μην περάσουν ο αυταρχισμός, ο χαφιεδισμός και η αστυνομοκρατία. Να δυναμώσουμε την πάλη μας για να απαγκιστρωθεί η χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, να μη συμμετέχει στην επιβολή της εγκληματικής Νέας Τάξης Πραγμάτων, να μη στείλει στρατεύματα στο Ιράκ και αλλού, να επιστρέψουν όλοι οι στρατιώτες που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας μας».

Το πρόβλημα της ίδρυσης του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, απασχόλησε τότε την Ομοσπονδία και τα σωματεία της Αθήνας, καθώς έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας του οικοδομικού κινήματος. Γιατί, αν και οι ταξικές δυνάμεις πήραν την Ομοσπονδία, που συντόνιζε και καθοδηγούσε πανελλαδικά το οικοδομικό κίνημα, ο πολυκερματισμός για τη λήψη των αποφάσεων από δεκάδες ΔΣ των σωματείων δημιουργούσε πρόβλημα. Πρόβλημα επίσης αποτελούσε η εξεύρεση στελεχών να επανδρώσουν το ΔΣ του κάθε σωματείου. Ετσι, αποφασίστηκε να γίνει το Συνδικάτο, που θα κάλυπτε όλες τις ειδικότητες του κλάδου. Η δημιουργία του βοήθησε στην καλύτερη οργάνωση και καθοδήγηση των οικοδόμων της Αθήνας. Επίσης, με τη δημιουργία των Παραρτημάτων στις συνοικίες της Αθήνας, μεταφέρθηκε η συνδικαλιστική οργάνωση και στον τόπο κατοικίας των οικοδόμων, αφού ο οικοδόμος δεν έχει σταθερό εργοδότη και μόνιμο τόπο εργασίας. Ετσι τα γραφεία των Παραρτημάτων έγιναν το στέκι των οικοδόμων, που ενημερώνονταν για τα προβλήματά τους. Αυτό φαίνεται καλύτερα σήμερα, μετά τη διάλυση της πιάτσας, που τα σωματεία εξασφάλιζαν την επαφή τους με τους οικοδόμους.