Αναφερόμενος ιδιαίτερα στους βιομηχανικούς κλάδους όπου δρουν οι τέσσερις Ομοσπονδίες στηλίτευσε την πολιτική απαξίωσης παραγωγικών μονάδων, όπως η ΛΑΡΚΟ, τα ναυπηγεία και η αμυντική βιομηχανία, τις απολύσεις και την επίθεση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στους μισθούς, στις Συμβάσεις, στα δικαιώματά τους. Η κατάσταση αυτή, όπως εξήγησε, οδήγησε τις Ομοσπονδίες και τα σωματεία «σε συσπείρωση, ενότητα και συστράτευση».

«Είμαστε το ποτάμι της οργής και της αγανάκτησης που σήμερα ενωμένοι διεκδικούμε και απαιτούμε: Καμία απόλυση. Ανάκληση όλων των απολύσεων. Διαφύλαξη του ορυκτού πλούτου με τη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ. Υπογραφή και τήρηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Πραγματική και ουσιαστική αύξηση του κατώτερου μισθού. Ουσιαστικά μέτρα κατά της ακρίβειας», υπογράμμισε και παρουσίασε μια σειρά από διεκδικήσεις των εργαζομένων στους συγκεκριμένους κλάδους και χώρους δουλειάς.

Τη φωνή των 189 εργαζομένων στα «Πετρέλαια Καβάλας», που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας, εκ των οποίων οι 122 είναι ήδη απολυμένοι και οι υπόλοιποι 67 συνάδελφοί τους απειλούνται να βρεθούν από μέρα σε μέρα επίσης στην ανεργία, μετέφερε ο Μανώλης Κελαϊδάκης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα «Πετρέλαια Καβάλας». «Πρέπει να υψώσουμε το ανάστημά μας και να βάλουμε ένα τέλος, να πούμε ένα στοπ. Να κάνουμε το χρέος μας απέναντι σε εμάς και τα παιδιά μας, απέναντι στις νέες γενιές», ήταν το κάλεσμα που απηύθυνε.

Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Energean» παλεύουν ενάντια στο «σχέδιο αναδιάρθρωσης» που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία, κουρελιάζοντας εργασιακά δικαιώματα, τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και θίγοντας την ασφαλή λειτουργία των εγκαταστάσεων. Απέναντι στον αγώνα τους, όπως υπενθύμισε, η εταιρεία, «έχοντας σύμμαχο την κυβέρνηση και τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη», προχώρησε σε επίθεση με όλα τα μέσα και τους τρόπους: Με «απολύσεις για παραδειγματισμό και εκφοβισμό» και «ωμές συνδικαλιστικές διώξεις» που έστειλαν ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου στην ανεργία. Με «εργολαβοποίηση των εργασιακών σχέσεων και τη μείωση του προσωπικού» και «εφαρμογή καθεστώτος εκ περιτροπής εργασίας», παραβιάζοντας κάθε έννοια ασφαλούς λειτουργίας. Δεν δίστασε να επιστρατεύσει την καταστολή, φέρνοντας δυνάμεις της αστυνομίας «σε εγκαταστάσεις γεμάτες υδρογονάνθρακες, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές όλων αλλά και την ασφάλεια της γύρω περιοχής», εγκλωβίζοντας τους εργαζόμενους μέσα σε αυτές, επιδιώκοντας συλλήψεις και βάζοντας μπροστά βιομηχανία μηνύσεων «με πρωταρχικό στόχο τη διάλυση του Σωματείου».

«Εκπτώσεις στην ασφάλεια και την αξιοπρέπεια δεν κάνουμε», ξεκαθάρισε και δεσμεύτηκε ότι «αυτόν τον αγώνα δεν θα τον πουλήσουμε ποτέ και θα τον δώσουμε μέχρι την τελική δικαίωση». «Μπορεί να είναι δύσκολος ο δρόμος που επιλέγουμε να υπερασπιστούμε τη δουλειά μας, αλλά είναι μονόδρομος και θα τον διαβούμε, όπως κάναμε κι άλλες φορές στο παρελθόν», τόνισε.

«Σήμερα η παρουσία όλων σας δίνει ένα ισχυρό μήνυμα ότι κανένας εργάτης δεν είναι μόνος, ότι όλοι μαζί θα παλέψουμε για να ανατραπεί αυτή η πολιτική», είπε ανεβαίνοντας στο βήμα ο Νίκος Βογιατζίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα «Λιπάσματα Καβάλας». Κατήγγειλε τις πρακτικές με τις οποίες η εταιρεία επιτίθεται στους εργαζόμενους, την εργολαβοποίηση των εργασιακών σχέσεων που προωθούν εργοδοσία και κυβέρνηση και διαβεβαίωσε ότι το Σωματείο και οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα θα συνεχίσουν να βαδίζουν στον δρόμο του αγώνα.

Στο φόντο αυτό, υπενθύμισε πως οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα είναι από τους πρώτους που βρέθηκαν στο στόχαστρο του αντεργατικού εκτρώματος, αντιμετωπίζοντας ομαδικές απολύσεις. Κάλεσε όλα τα σωματεία να σταθούν αλληλέγγυα στον αγώνα που δίνει το Σωματείο για την ακύρωση των απολύσεων αυτών.

«Το σημερινό συλλαλητήριο είναι μεγάλη παρακαταθήκη για όλους μας, για όλη την εργατική τάξη. Δεν είναι μία συγκέντρωση αλληλεγγύης. Είναι μία συγκέντρωση κοινού αγώνα, ενάντια στο κοινό πρόβλημα, στις πολιτικές που μας τσακίζουν τη ζωή μέσα από τις δυσβάσταχτες αυξήσεις, την απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, το κλείσιμο εργοστασίων, την επιβολή εργασιακού μεσαίωνα», ξεκαθάρισε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Οπως εξήγησε, η «πράσινη μετάβαση» μεταφράζεται σε «δισεκατομμύρια για τους λίγους και ενεργειακή φτώχεια για τους πολλούς», συνοδεύεται από «ανεργία για τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, της ΔΕΗ, των "Πετρελαίων Καβάλας"». Οι αγρότες «απαιτούν φθηνά εφόδια» και την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στα «Λιπάσματα Καβάλας» μένουν άνεργοι. Ολοι στρέφουν την προσοχή τους στην ηλεκτροκίνηση και τις μπαταρίες, ενώ «η κυβέρνηση μας λέει ότι η ΛΑΡΚΟ είναι μη βιώσιμη».

Μεταφέροντας τον χαιρετισμό των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, που για 26 μήνες αγωνίζονται για τις δουλειές και τα σπίτια τους, αλλά και για τον ορυκτό πλούτο της χώρας, για να μην κλείσει η μοναδική βιομηχανία που παράγει σιδηρονικέλιο, επισήμανε πως η αναμέτρησή τους με την κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα στον «τελευταίο γύρο».

«Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεσμευόμαστε ότι θα δώσουμε τη μάχη μέχρι το τέλος», διαμήνυσε. Αλλωστε, οι μεταλλεργάτες μετρούν δεκάδες συναδέλφους τους «που χτύπησαν την κάρτα στην είσοδο και ποτέ στην έξοδο» και εκατοντάδες «που ταλαιπωρήθηκαν πριν "φύγουν" από αυτήν τη ζωή νέοι, από επαγγελματικές ασθένειες», έχουν μάθει «τη φωτιά, το αμόνι, το σφυρί και το σίδερο» από παιδιά. Την τέχνη αυτή «την έχουμε πληρώσει με τη ζωή μας και γι' αυτό είναι η ζωή μας και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να μας πάρει τη ζωή», ξεκαθάρισε.

«Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε και εμείς και από αυτό το βήμα, τους λέμε: Μολών λαβέ. Εφιάλτη στη ΛΑΡΚΟ δεν θα βρούνε. Από τις εργασίες μας θα βγούμε συνταξιούχοι, όταν θα μας έρθει η ώρα. Μέχρι τότε, θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλά, το χώμα ατσάλι. Και θα μάθουμε και τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο και θα συνεχίζει ο αγώνας, γιατί μόνο έτσι μπορεί και συνεχίζει η ζωή», τόνισε.

Στον «καθημερινό πόλεμο που διεξάγεται σε κάθε χώρο εργασίας», αναφέρθηκε ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Σωματείου των λιμενεργατών στην COSCO (ΕΝΕΔΕΠ), υπενθυμίζοντας τα εργοδοτικά εγκλήματα που πριν από λίγους μήνες κόστισαν τη ζωή ενός συναδέλφου τους, ενώ τις προηγούμενες μέρες οδήγησαν στον θάνατο 11 εργαζόμενους στο καράβι που έπιασε φωτιά εν πλω.

«Εμείς, που καθημερινά μοχθούμε για το μεροκάματο, που χύνουμε τον δικό μας ιδρώτα, το δικό μας αίμα, γνωρίζουμε καλά ποιος έφερε το λιμάνι στην πρωτιά της Μεσογείου. Πάνω στα δικά μας κορμιά, στις δικές μας αγωνίες χτίζουν τα δικά τους κέρδη δισεκατομμυρίων, πάνω στα δικά μας κορμιά χτίζουν τα δικά τους παλάτια», σχολίασε. Κι ενώ την περίοδο που διανύουμε «πέφτουν βροχή τα 300άρια, τα 400άρια της ΔΕΗ σε κάθε σπίτι», κάθε εργαζόμενος «σιχτιρίζει κάθε φορά που βγαίνει από το σούπερ μάρκετ» και μετρά ευρώ ευρώ «κάθε φορά που πλησιάζει ο δείκτης καυσίμων στο κόκκινο», η εργοδοσία αρνείται να υπογράψει ΣΣΕ με αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους.

«Ως εδώ! Στο προσκήνιο πλέον βρίσκονται οι δικές μας ανάγκες, οι δικές μας οικογένειες, όχι τα δικά τους κέρδη», ήταν το κάλεσμα που απηύθυνε. Στην κατεύθυνση αυτή, υπενθύμισε πως το τεράστιο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα που δίνουν, επιβεβαιώνει ότι «όλοι μαζί, μια γροθιά, μπορούμε να σπάσουμε κάθε αδιαλλαξία, κάθε τρομοκρατία».

«Η δική μας μάχη έκανε καθαρό ποιον έχουμε απέναντί μας. Από τη μια, την ίδια την εργοδοσία της COSCO, που πλουτίζει πάνω στις δικές μας πλάτες, γενικεύοντας τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης, δηλαδή μισή ζωή για εκατοντάδες συναδέλφους. Από την άλλη, την ίδια την κυβέρνηση που τρέχει να προστατέψει με κάθε τρόπο τα κέρδη της COSCO, βγάζοντας κάθε δίκαιη απεργιακή μας κινητοποίηση παράνομη, στέλνοντας όλες τις δυνάμεις καταστολής να χτυπήσουν εμάς τους εργάτες», υπογράμμισε. «Αυτές οι μάχες αποδείξανε ότι δεν μπορούμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε επίδοξους σωτήρες. Μόνο όταν παίρνουμε εμείς οι εργάτες την υπόθεση στα χέρια μας μπορούμε να κερδίσουμε. Και συνάδελφοι, θα νικήσουμε», κατέληξε.

«Εμείς οι διανομείς, μαθημένοι από τον καθημερινό πόλεμο της ασφάλτου, δεν θέλουμε να γίνουμε θύματα στους στρατηγικούς σχεδιασμούς οποιουδήποτε. Σήμερα δεν παραδίδουμε, σήμερα διεκδικούμε», διαμήνυσε ο Βασίλης Στύλος, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Σωματείου Εργαζομένων «e-food» Αττικής. Αναφερόμενος στις μεγάλες κινητοποιήσεις των διανομέων τον περασμένο Σεπτέμβρη, τόνισε πως οι εργαζόμενοι και το νεοσύστατο Σωματείο τους δεν πρόκειται να μετατρέψουν τον Σεπτέμβρη σε «επέτειο» αλλά σε αφετηρία πιο μεγάλων αγώνων.

Από το βήμα της κινητοποίησης κατήγγειλε την απόλυση διανομέα στα Χανιά, επειδή «είναι ιδρυτικό μέλος του επιχειρησιακού Σωματείου» στην περιοχή και δεν υπέγραψε το «πιστοποιητικό συνδικαλιστικών φρονημάτων», όπως αξίωσε η εταιρεία. «Δεν θα επιτρέψουμε αυτές τις πρακτικές. Διεκδικούμε την άμεση επαναπρόσληψη του συναδέλφου και την κατάργηση της τακτικής του εκφοβισμού», τόνισε.

Στο φόντο αυτό, αναφέρθηκε στα αιτήματα του Σωματείου, ανάμεσά τους αυτά που αφορούν την προστασία της ασφάλειας των διανομέων. «Θέλουμε να σταματήσουν οι εξοντωτικές αποστάσεις. Θέλουμε να σταματήσουμε να είμαστε τα δίτροχα φορτηγάκια της Αθήνας», ξεκαθάρισε.

Κάλεσμα στους εργαζόμενους και τα σωματεία να δυναμώσουν τον αγώνα τους «ενάντια στην ακρίβεια, για την ενίσχυση του εισοδήματός μας, για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για την προστασία της υγείας, της δουλειάς και των δικαιωμάτων μας», απηύθυνε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Ηλίας Γκιουλάκης. Στο πλαίσιο αυτό, μιλώντας στους συγκεντρωμένους ανακοίνωσε ότι το ΕΚΑ θα οργανώσει σύσκεψη των σωματείων του το πρώτο 15ήμερο του Μάρτη, θέτοντας στο επίκεντρο την προκήρυξη απεργίας το επόμενο διάστημα.

Επίσης, στις 29 Μάρτη, μέρα που εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η αγωγή ενάντια στις διατάξεις του νόμου - έκτρωμα Χατζηδάκη που αφορούν το κρατικό μητρώο εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ), το ΕΚΑ θα προκηρύξει στάση εργασίας και θα οργανώσει συγκέντρωση. «Ολοι στον αγώνα. Ολοι στα συνδικάτα. Βγαίνουμε μπροστά για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων μας», κατέληξε.

Στον αγώνα που δίνουν επί δύο χρόνια απέναντι όχι μόνο στην πανδημία αλλά και στις τραγικές ελλείψεις του δημόσιου συστήματος Υγείας, στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης της Υγείας, αναφέρθηκε η Αφροδίτη Ρέτζιου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ). «Ξέρουμε ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι εστίες αντίστασης στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις σχολές τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Παίρνουμε δύναμη για να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά το επόμενο διάστημα. Η σημερινή συγκέντρωση είναι μόνο η αρχή. Δείχνει τον δρόμο», υπογράμμισε.

Σκιαγραφώντας την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία, μετέφερε την αγανάκτηση και την οργή των υγειονομικών: «Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, δύο χρόνια μετά τη διάγνωση του πρώτου κρούσματος κορονοϊού στη χώρα μας, χάνουμε 70, 80, 90 ασθενείς τη μέρα. Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι», ξεκαθάρισε και στηλίτευσε τη «συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να μετατρέψει το δημόσιο σύστημα Υγείας σε σύστημα μιας νόσου για να μη "μολυνθούν" τα κέρδη των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας».

Προειδοποιώντας για τα επόμενα βήματα της επίθεσης αναφέρθηκε στα κυβερνητικά σχέδια για «ένα δήθεν νέο ΕΣΥ», που θα φέρει «νέο γύρο λουκέτων στα νοσοκομεία, συγχωνεύσεων και καταργήσεων κλινικών», θα λειτουργεί «με τα κριτήρια της αγοράς, σε βάρος της υγείας και των αναγκών των ασθενών αλλά και των δικαιωμάτων υγειονομικών» και θα ανοίγει διάπλατα την πόρτα για να «κάνουν πάρτι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα».

«Συνένοχοι στο έγκλημα δεν πρόκειται να γίνουμε. Δεν γίναμε γιατροί για να τα κονομάμε από τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στον λαό μας με επιστημονικά κριτήρια», διαμήνυσε και κάλεσε σε δυνάμωμα του αγώνα για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα, για να μην απολυθεί κανένας υγειονομικός, για γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στην Υγεία, για δωρεάν Υγεία για όλο τον λαό.

Το «παρών» τεσσάρων Ομοσπονδιών και 30 σωματείων και ενώσεων επαγγελματιών μετέφερε ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ). «Βλέπουμε την ανάγκη από κοινού να αντιπαλέψουμε τις αιτίες και τους ενόχους, τους κοινούς αντίπαλους», επισήμανε. Στην παρέμβασή του στάθηκε ιδιαίτερα στις αναφορές της κυβέρνησης στα εργαλεία του Ταμείου Ανάκαμψης, του «αναπτυξιακού» νόμου, της «ατζέντας μεταρρυθμίσεων», στις αναλύσεις και προβλέψεις για τους «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης», σχολιάζοντας πως όλα τα παραπάνω «καλλιεργούν προσδοκίες χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα».

«Τέτοιου είδους αναπτυξιακά εργαλεία έχουν αποδέκτες και δυναμώνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια. Οι μικροεπιχειρήσεις των αυτοαπασχολούμενων, ακόμα και αν ένα μικρό τμήμα τους καταφέρει να πάρει κάποια ψίχουλα, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν έναν οξύτερο ανταγωνισμό στην αγορά, που τους οδηγεί αντικειμενικά στον μαρασμό και τη διόγκωση των χρεών», εξήγησε. Μάλιστα, υπενθύμισε πως «τα ραβασάκια για την επιστρεπτέα προκαταβολή, τα εκκαθαριστικά για τη βαριά φορολογία που μένει ίδια και απαράλλαχτη εδώ και χρόνια, τα ειδοποιητήρια με τις ρυθμίσεις, παλιές και νέες, βρίσκονται στα συρτάρια της κυβέρνησης και θα δρομολογηθούν το επόμενο διάστημα», ενώ η ακρίβεια στην αγορά των πρώτων υλών, στους λογαριασμούς του ρεύματος, στα καύσιμα καλπάζει.

Κόντρα στην κατάσταση αυτή, επανέλαβε τις διεκδικήσεις για μείωση ΦΠΑ, κατάργηση των έμμεσων φόρων σε είδη λαϊκής κατανάλωσης και τα καύσιμα, αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ, διαγραφή των χρεών της επιστρεπτέας προκαταβολής, τόκων και προστίμων, «πρώτα και κύρια για όσους τα έχουν περισσότερο ανάγκη, αυτούς που έχουν μικρότερα εισοδήματα».

«Αρνούμαστε να ταΐζουμε τα μονοπώλια και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αρνούμαστε να φορτωθούμε πάλι εμείς τον λογαριασμό του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της οικονομικής κρίσης», ξεκαθάρισε.