Με ροκ ήχους ξεκίνησαν οι συναυλίες στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων την Παρασκευή.

Την έναρξη έκανε το φοιτητικό συγκρότημα «Ψημένοι Πειραγμένοι», με ροκ και πανκ μουσική, οι οποίοι με τη φρεσκάδα και τα νιάτα τους ζέσταναν το κλίμα και ύστερα τη σκυτάλη έλαβε το συγκρότημα Sonic Polaroid, που έκανε το πρώτο του live στο Φεστιβάλ, ευχαριστώντας την ΚΝΕ. Τόσο με τα δικά τους τραγούδια όσο και με τη διασκευή στο «Which Side Are You On?» στο τέλος, ξεσήκωσαν τον κόσμο.

Ακολούθησε ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης, που για μία και πλέον ώρα σχολίαζε με το γνωστό καυστικό του χιούμορ την πολιτική επικαιρότητα. Με πειραγμένα τραγούδια από το «Tsolias and the Tsolia Band», αλλά και βίντεο, έβαλε στο στόχαστρό του τη στάση της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών και την περίοδο της πανδημίας, το αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη, τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, τους «ψεκασμένους». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην παλικαρίσια μάχη των διανομέων της «e-food», στο σύνθημα ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, αλλά και στην απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι έκλεισε την παράστασή του με το «Αρνιέμαι».

Στη συνέχεια οι «Γκιντίκι», με παραδοσιακά μουσικά όργανα και τραγούδι, ταξίδεψαν το κοινό στους δρόμους της λαϊκής παράδοσης και όχι μόνο, σε μία απολαυστική συναυλία.

Το μουσικό πρόγραμμα της Παρασκευής στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων έκλεισε με ένα μελωδικό ταξίδι στο ρεμπέτικο τραγούδι από τον Δημήτρη Μυστακίδη και το συγκρότημά του, που ανέβασαν το κέφι στα ύψη.

Το βράδυ του Σαββάτου, το πρόγραμμα της Σκηνής Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων άνοιξε με το ιδιαίτερο χιούμορ του και τα ξεχωριστά του τραγούδια ο Σπύρος Γραμμένος.«Από παγκάκι σε παγκάκι», «Αθλητικός τύπος», «Διανυκτερεύον Φαρμακείο», «Οι φίλοι», «Το όνομά μου είν' το δικό σου»... Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο, με τον κόσμο να τραγουδά και να δίνει τον ρυθμό με παλαμάκια.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε ο Φοίβος Δεληβοριάς. «Ζούμε σε μια φοβερή συγκυρία και είναι επείγοντα τα Φεστιβάλ, όχι μόνο γιατί τα εργατικά δικαιώματα χτυπιούνται από παντού, αλλά και γιατί ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη μάς ένωσε όλους ξαφνικά», είπε από σκηνής και με την κιθάρα του τραγούδησε «Του μικρού βοριά», αλλά και «Οταν σφίγγουν το χέρι». Εχοντας στο πλευρό του την Νεφέλη Φασούλη, έκανε ένα μελωδικό του ταξίδι σε δικά του τραγούδια, με ιδιαίτερες στιγμές το «Ελεφαντάκι», για «τους 3-4 μικρούς μας συντρόφους που είναι εδώ μπροστά», αλλά και όταν αφιέρωσε την «Υβρεοπομπή» στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο...

Με τον «Τελάλη» του Γιάννη Μαρκόπουλου ξεκίνησαν οι «Υπεραστικοί» τη συναυλία τους στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων. Την αφιέρωσαν στη νίκη των διανομέων της «e-food», που «έδειξε τον δρόμο της ταξικής οργάνωσης, της ταξικής συσπείρωσης και ενότητας», όπως επίσης στους συντρόφους που «έφυγαν» και «τους διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε στον δρόμο τους, στον δρόμο του αγώνα, της πάλης για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση».

Μετά ερμήνευσαν ένα ριζίτικο τραγούδι, σημειώνοντας πως «τα καλύτερα κομμάτια της παράδοσης ήταν γέννημα - θρέμμα του ίδιου του λαού για τους αγώνες του», ενώ με το τραγούδι τους «Παλαιστινιακό» εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη. Από τη συναυλία - καταγγελία των «Υπεραστικών» δεν θα μπορούσε να λείπει το «Σκλάβε ημών», ένα έργο για τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση και το γνωστό αφήγημα της «ατομικής ευθύνης».

Η Σκηνή ξεσηκώθηκε επίσης με το «Του Αδόλφου τα εγγόνια», φωνάζοντας «Είστε η σαπίλα όλου του ντουνιά, μπλόκο στους φασίστες σε κάθε γειτονιά», και οι «Υπεραστικοί» συνέχισαν με τη «Μαύρη Αυγή», ένα τραγούδι στη μνήμη του Παύλου Φύσσα. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Μίκη Θεοδωράκη ερμήνευσαν το «Αρνιέμαι» και το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με τραγούδια του αγώνα.

Την αυλαία της Μαθητικής Σκηνής το απόγευμα της Παρασκευής άνοιξε το συγκρότημα μαθητριών Γυμνασίου «οι Ασχετες», που ερμήνευσε τραγούδια του μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και άλλα γνωστά τραγούδια, γεμίζοντας τον χώρο με γνώριμες και αγαπημένες μελωδίες και ακολούθησε το μαθητικό συγκρότημα «Metakai and friends», παρουσιάζοντας δικές του ροκ συνθέσεις.

Τη σκυτάλη πήρε ο κωμικός Κώστας Μαλιάτσης - Σάλας, που για πρώτη φορά προσκλήθηκε και συμμετείχε στο Φεστιβάλ και τα έδωσε ...όλα με το stand up comedy. Γνωστός για το χειμαρρώδες χιούμορ του χάρισε γέλιο μέχρι δακρύων, πιάνοντας θέματα όπως η θέση του παιδιού στην οικογένεια, απέσπασε απανωτά χειροκροτήματα από το συγκεντρωμένο πλήθος.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με πολύ κέφι, με τους Stavento και Ηβη Αδάμου που ερμήνευσαν γνωστές επιτυχίες τους. Από τη σκηνή, ο Μιχάλης Κουινέλης είπε ότι «πριν από 20 χρόνια ξεκίνησα απ' αυτά τα Φεστιβάλ, είμαι χαρούμενος που είμαι και απόψε εδώ και είναι μεγάλη μου τιμή, να το ξέρετε».

Μετά τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Σαββάτου, στη Μαθητική Σκηνή του Φεστιβάλ ξετυλίχθηκε μια συγκλονιστική συναυλία με hip hop ήχο, με ανατρεπτικό στίχο και ένα κοινό γεμάτο ζωντάνια, που επαναλάμβανε τους στίχους, εναλλάσσοντάς τους με συνθήματα. Το θέμα της, «Να γίνουν όπλα οι πένες...», ενάντια στην καταστολή και τον τρομονόμο.

Πρώτοι εμφανίστηκαν οι «Urban Pulse» και ο Dason που ερμήνευσαν γνωστές τους δημιουργίες, αλλά και νέα τους τραγούδια, ευχαριστώντας την ΚΝΕ για την πρόσκληση, δηλώνοντας πως θα είναι πάντα εδώ. Ραντεβού στους αγώνες έδωσε το «Σφάλμα». Η σκηνή «άναψε» με τον Kooz, ενώ ο Brak ευχαρίστησε την ΚΝΕ για την πρόσκληση και χαρούμενοι και περήφανοι που βρίσκονται στο Φεστιβάλ δήλωσαν από τη σκηνή οι Ζωγράφος και Ghetto Rock.

Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας παρεμβάλλονταν από το κοινό συνθήματα ενάντια στους φασίστες, για τον Παύλο Φύσσα, στον οποίο αναφέρθηκαν οι «Κοινοί Θνητοί» που έκλεισαν τη συναυλία. Ο mc από τους «Κοινούς Θνητούς» τραγούδησε στίχους του hip hop συγκροτήματος Razastarr, αφιερώνοντάς τους στον Οδυσσέα Τσιαμπόκαλο, μέλος των Razastarr, που πριν λίγες μέρες «έφυγε» πρόωρα και άδικα από τη ζωή. Αποχωρώντας οι «Κοινοί Θνητοί» ευχαρίστησαν την ΚΝΕ και όλους τους συμμετέχοντες και παρέδωσαν τη σκυτάλη στην «παλιά σχολή του hip hop», όπως είπαν...

Ετσι, ο Μιθριδάτης θύμισε στους παλιότερους και έμαθε στους νεότερους αγαπημένα κομμάτια από τα Ημισκούμπρια, που εναλλάσσονταν με πιο πρόσφατες παραγωγές του, σε ένα «ταξίδι» περίπου δύο δεκαετιών. Μαζί του επί σκηνής ήταν ο Σέξπυρ και ο dj Freestone. Το κέφι εκτοξεύτηκε με μεγάλες επιτυχίες όπως το «Νωρίς», «Ο κύρης του σπιτιού», «Πώς να σου το πω», «Je suis bossu» από τα Ημισκούμπρια. Την τιμητική του όπως σε όλα τα live του Μιθριδάτη είχε ο... Νίκος Γκάλης, ενώ ξεχώρισε η ζωντανή παρουσίαση δύο acts από το πρόσφατο short film του Μιθριδάτη «Για να μη στα χρωστάω» που σχολιάζει τις πρόσφατες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Στο τέλος, ο Μιθριδάτης ευχήθηκε δύναμη και αντοχή στους αγώνες!