Η Ευρωπαϊκή Ενωση - με τις αποφάσεις της Συνόδου της Λισαβόνας το 2000 - έθεσε ως στόχο μέχρι το 2010 το ευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο να έχει αποκτήσει την ικανότητα να αυξάνει τα κέρδη του τόσο ώστε να είναι πιο ανταγωνιστικό σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Βασικό εργαλείο - δίπλα στις ανατροπές στα εργασιακά - έχει καθορίσει μια ολόκληρη επιχείρηση «αναμόρφωσης» και της Παιδείας, προκειμένου να συμβάλλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Φέτος, στις 24 και 25 Μάη στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο υπουργών Παιδείας της ΕΕ, αποφασίστηκε το σύνολο αυτής της στρατηγικής να ελέγχεται, ως προς το αποτέλεσμά της, με συγκεκριμένους δείκτες που αναφέρονται ως «ένα συνεκτικό πλαίσιο δεικτών και σημείων αναφοράς σχετικά με την παρακολούθηση της προόδου για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας, όσον αφορά την εκπαίδευση και την κατάρτιση» (21/2/2007 COM61 τελικό).
Στόχος, οι κυβερνήσεις της ΕΕ να πορευτούν ακόμα πιο αυστηρά με βάση τις κατευθύνσεις που ορίζει η Κομισιόν, η οποία για μια ακόμα φορά υπενθυμίζει ποιον υπηρετούν οι αλλαγές στην Παιδεία. Η απόφαση αποτελεί ουσιαστικά μία σύνοψη της πολιτικής της ΕΕ σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, που κάνει ξεκάθαρο πως κάθε φαινομενικά αποσπασματικό μέτρο σχεδιάζεται και υλοποιείται με γνώμονα τις ανάγκες του κεφαλαίου.
«Συμβάλλοντας στη στρατηγική της Λισαβόνας, οι υπουργοί Παιδείας υιοθέτησαν κοινούς στόχους για τη βελτίωση των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και ένα πρόγραμμα εργασίας για την επίτευξη των στόχων αυτών, το οποίο είναι γνωστό ως πρόγραμμα "Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010"», αναφέρεται, εισαγωγικά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θυμίζει και πάλι τη σημασία που αποδίδει το μεγάλο κεφάλαιο στην προσαρμογή της εκπαίδευσης και κατάρτισης στους στόχους της Λισαβόνας για μεγιστοποίηση των κερδών και παραθέτει αναλυτικά το πλαίσιο δεικτών και σημείων αναφοράς για την παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης των παραπάνω στόχων. Αν και ψευδεπίγραφοι στον τίτλο τους είναι αποκαλυπτικοί οι δείκτες που αντιστοιχούν σε οκτώ τομείς της πολιτικής που ανταποκρίνεται στη στρατηγική της Λισαβόνας:
Σε πρώτη ανάγνωση το έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φαίνεται να στοχεύει στην κατάταξη των γενικών και ειδικών στόχων που θέλει για την εκπαίδευση το μεγάλο κεφάλαιο. Ωστόσο, σε αυτό μπορεί επίσης να αναγνωρίσει κάποιος όλα αυτά που βιώνει κάθε γονιός, μαθητής, φοιτητής, σπουδαστής, κάθε νέος που παρακολουθεί προγράμματα κατάρτισης, κάθε εργαζόμενος.
Ετσι, γίνεται φανερό ότι οι προωθούμενες ανατροπές στην Παιδεία αποτελούν κομμάτι μιας συνολικής στρατηγικής από την οποία πηγάζει κάθε επιμέρους αντιλαϊκό μέτρο: Από την αντιδραστική κατεύθυνση των σχολικών βιβλίων και την υποβάθμιση του περιεχομένου της μόρφωσης, την ιδιωτικοποίηση των σχολείων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, την πρόωρη ανισότιμη κατανομή όλο και περισσότερων μαθητών σε γενική και τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, μέχρι τις αντιδραστικές αλλαγές που ψηφίστηκαν στην ανώτατη εκπαίδευση.
Είναι η ίδια πολιτική που συρρικνώνει τις κοινωνικές παροχές, ιδιωτικοποιεί τη λαϊκή περιουσία και, συνολικά, επιτίθεται σε κάθε πτυχή της ζωής του εργαζόμενου λαού.
Στην εκπαίδευση, η βασική κατεύθυνση των μονοπωλίων, της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που ονομάζεται στροφή στη «διά βίου μάθηση», δεν παίρνει διορθώσεις, ούτε διαπραγματεύσεις για επιμέρους κατακτήσεις. Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για μια άλλη πολιτική στην Παιδεία, σε μία ανατρεπτική πρόταση που θα αντιπαλεύει αυτή την πολιτική στοχεύοντας στον πυρήνα της και διεκδικώντας αιτήματα που έρχονται αντικειμενικά σε ρήξη με κάθε μορφή διαχείρισης της αστικής πολιτικής, είτε με μπλε είτε με πράσινους κόκκους..!
Που θα ξεκινά με την κατανόηση της ανάγκης η μόρφωση να παρέχεται ισότιμα και δωρεάν σε όλα τα παιδιά από το κράτος, τα πανεπιστήμια να παράγουν απόφοιτους επιστήμονες προσανατολισμένους και ικανούς να συμβάλουν ώστε να γίνει καλύτερη η ζωή των λαϊκών στρωμάτων, που θα καταπιάνονται και θα λύνουν σύμφωνα με την πρόοδο της επιστήμης τα προβλήματα, θα συμβάλλουν στην πρόοδο του ανθρώπου. Μία τέτοια πρόταση είναι η συνολική θέση του ΚΚΕ για την Παιδεία, η οποία αντιπαλεύει την ουσία των μέτρων, καταγγέλλει την ΕΕ για την πολιτική της, στρέφεται ενάντια στους υποστηρικτές της και όσους καλλιεργούν αυταπάτες ότι σε αυτά τα σημερινά στενά πλαίσια μπορεί να έρθουν λύσεις στα προβλήματα. Με τις θέσεις αυτές, και μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μαζί με τη νεολαία και το κίνημά της, κάνοντας καθαρό ότι οι κατακτήσεις είναι αποτέλεσμα αγώνων και προϋποθέτουν ριζικές πολιτικές αλλαγές, το ΚΚΕ απευθύνεται στο λαό με την πρόταση της αγωνιστικής αντεπίθεσης για μια πραγματικά λαϊκή Παιδεία.