Με μαζική συμμετοχή των εργαζομένων πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Τρίτη (26/1) η 3ωρη στάση εργασίας που προκήρυξε ο Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμων Νομού Λάρισας, απαιτώντας άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, απέναντι στα προβλήματα και τους κινδύνους που έχουν οξυνθεί μέσα στην πανδημία. Η κινητοποίηση αυτή αποτέλεσε τη συνέχεια μιας σειράς αγωνιστικών παρεμβάσεων που έχουν πραγματοποιήσει όλο το προηγούμενο διάστημα ο Σύλλογος καθώς και το Συνδικάτο ΟΤΑ Λάρισας, για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, για να εμποδιστούν οι ιδιωτικοποιήσεις σε διάφορες υπηρεσίες των δήμων, για να σταματήσει η απληρωσιά πολλών εργαζομένων.

Με αφορμή την πρόσφατη επιτυχημένη κινητοποίηση, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον Ζήση Γκαραλιάκο, πρόεδρο του Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμων Νομού Λάρισας, και τον Γιώργο Παπαδόπουλο, πρόεδρο του Συνδικάτου ΟΤΑ Λάρισας, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και για την πείρα από την οργάνωση της πάλης.

«Η επιτυχημένη στάση εργασίας ανέδειξε πως ο αγώνας για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς χρειάζεται να γίνει υπόθεση των συνδικάτων, των ίδιων των εργαζομένων», τονίζει ξεκινώντας τη συζήτηση ο Ζ. Γκαραλιάκος.

Αποτυπώνοντας την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του κλάδου, σημειώνει: «Στους δήμους του νομού και γενικότερα, τα υγειονομικά πρωτόκολλα έχουν γίνει "λάστιχο" σε όλες τις υπηρεσίες, γεγονός που αποδεικνύεται και από τα δεκάδες κρούσματα κορονοϊού που είχαμε τους προηγούμενους μήνες. Πέρα από την κυβέρνηση, ευθύνες έχουν και οι τοπικές αρχές. Στην ουσία ακολουθούν την πολιτική που θέλει να αναγάγει το ζήτημα της πανδημίας σε ατομική υπόθεση, προσπαθώντας να αποποιηθεί κάθε ευθύνη. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη Μέσων Ατομικής Προστασίας, η ανυπαρξία μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ, αλλά και η απόκρυψη κρουσμάτων για να μην σταματήσει η δουλειά».

Και προσθέτει: «Η εντατικοποίηση για να βγει η δουλειά, σε συνδυασμό με τα ελλιπή μέτρα και μέσα ατομικής προστασίας και σε πολλές περιπτώσεις τις ακατάλληλες εγκαταστάσεις σε όλους τους δήμους, δημιουργούν καθημερινά μια εκρηκτική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση για τους εργαζόμενους. Τα προβλήματα αυτά οξύνθηκαν τον καιρό της πανδημίας, με την εξαντλητική πίεση προς τους εργαζόμενους από την πλευρά των δημοτικών αρχών. Με ιδιαίτερο ζήλο εφαρμόζουν την πολιτική που βλέπει ως "κόστος" τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και ως όφελος ό,τι συμφέρει τους εργολάβους μεγαλοϊδιώτες. "Κόστος" είναι για τις δημοτικές αρχές η κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων, η δημιουργία υποδομών για τη στέγαση εργαζομένων, η μεταστέγαση τομέων που δεν ικανοποιούν τις προβλεπόμενες προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής, με χώρους που να διαθέτουν τουαλέτες, αποδυτήρια, ντουλάπες. Δεκάδες συνάδελφοι οδοκαθαριστές - γυναίκες στη συντριπτική πλειοψηφία - δεν έχουν στους χώρους συγκέντρωσης χώρους υγιεινής, αποδυτήρια κ.λπ. Στα γραφεία οι συνάδελφοι κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο, συνήθως χωρίς προστατευτικό γυαλί, δεν γίνονται τακτικά απολυμάνσεις».

Οπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου, «αν και έχουμε αναδείξει πάμπολλες φορές τις σοβαρές παραλείψεις στην τήρηση των αναγκαίων μέτρων υγείας και ασφάλειας σε όλους τους δήμους του νομού, τη μη συντήρηση των οχημάτων και των μηχανισμών τους, τη μη χορήγηση όλων των αναγκαίων Μέσων Ατομικής Προστασίας, οι δημοτικές αρχές κωφεύουν και οι ευθύνες τους είναι εγκληματικές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Μόνο ο δήμος Λαρισαίων οφείλει στους εργαζόμενους ΜΑΠ και γάλατα από το 2019. Ακατάλληλες έως ανύπαρκτες εγκαταστάσεις στην Τεχνική Υπηρεσία - Οδοποιία στη Λάρισα, σε Καθαριότητα - Πράσινο σε Τύρναβο, Ελασσόνα, Αγιά».

Τα προβλήματα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων οξύνθηκαν παραπέρα με τον κορονοϊό, ταυτόχρονα ωστόσο αντιμετωπίζουν χρόνιους κινδύνους εξαιτίας αυτής της πολιτικής, τονίζει ο Γ. Παπαδόπουλος. Οπως επισημαίνει, «οι εργαζόμενοι στους δήμους έχουν πληρώσει και συνεχίζουν να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος στο βωμό της πλήρους απουσίας μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, συνολικότερα προστασίας της ζωής, στο βωμό της εντατικοποίησης της εργασίας, των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Στα αμαξοστάσια, στην αποκομιδή των απορριμμάτων και σε άλλες υπηρεσίες, η εντατικοποίηση της εργασίας, πολλές φορές σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, σπάει κόκαλα. Η έλλειψη προσωπικού, η άσχημη κατάσταση των μηχανημάτων και η υποβάθμιση των υποδομών λόγω υποχρηματοδότησης, η μη παροχή των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας, η απουσία γιατρών Εργασίας και τεχνικών Ασφαλείας κάνουν τα εργατικά "ατυχήματα" καθημερινό φαινόμενο. Μόνο στον κλάδο μας μετρήσαμε δεκάδες νεκρούς τα τελευταία χρόνια».

Μιλώντας για τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών των δήμων, ο Ζ. Γκαραλιάκος επισημαίνει: «Καθημερινά όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των υπηρεσιών των δήμων εκχωρούνται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για εκμετάλλευση σε ιδιώτες. Από την καθαριότητα των δήμων Αγιάς και Κιλελέρ και για ένα διάστημα στο δήμο Τυρνάβου, έως και το μεγαλύτερο κομμάτι της υπηρεσίας Πρασίνου του δήμου Λαρισαίων, ακόμη και την παράδοση για δεκαετίες του Αισθητικού Αλσους. Η απαξίωση των υπηρεσιών, η μη προμήθεια απαραίτητου εξοπλισμού και η μη πρόσληψη μόνιμου προσωπικού οδηγούν στοχευμένα στην ιδιωτικοποίηση - εργολαβοποίησή τους. Φοβόμαστε πως το επόμενο διάστημα η κατάσταση στους χώρους των δήμων θα οξυνθεί. Θα υπάρξει μεγαλύτερη εκμετάλλευση συνολικά των εργαζομένων, καθώς - για να έχει κέρδος η εταιρεία ή ο εργολάβος - αυτοί θα εργάζονται με πενιχρούς μισθούς και χωρίς δικαιώματα, αλλά και υποβάθμιση και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για τους δημότες, οι οποίοι θα πληρώσουν και το "μάρμαρο" για την ιδιωτικοποίηση».

Ο Γ. Παπαδόπουλος σημειώνει για το ίδιο θέμα: «Αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, κινείται στην κατεύθυνση της όλο και μεγαλύτερης αντικατάστασης των αντίστοιχων δημόσιων υπηρεσιών και του μόνιμου προσωπικού σε Περιφέρειες και δήμους, προωθώντας την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Το πέρασμα αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών των δήμων σε ιδιώτες - εργολάβους θα μεγαλώσει την εντατικοποίηση, την έλλειψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, την υποβάθμιση υποδομών».

Σε σχέση με τη δράση του Συλλόγου και του Συνδικάτου μέσα και στις συνθήκες της πανδημίας, ο Ζ. Γκαραλιάκος επισημαίνει: «Από την αρχή της πανδημίας, μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, ο Σύλλογος και το Συνδικάτο, με την καθοριστική συμβολή των ταξικών δυνάμεων, ανέπτυξαν μια πολύμορφη αγωνιστική δράση. Παρά τις δυσκολίες και πρακτικές όπως για παράδειγμα η γενίκευση της τηλεργασίας, που "απομόνωσε" πολλούς εργαζόμενους στα σπίτια τους, δεν το βάλαμε κάτω. Στο επίκεντρο βρέθηκαν οι διεκδικήσεις για τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων, μαζί με την ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, αλλά και συνολικότερα οι συνθήκες εργασίας, οι μισθοί, η πάλη ενάντια στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης, η πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών. Ημασταν στο πλευρό κάθε εργαζόμενου στους δήμους που έκανε το βήμα και διεκδίκησε το δίκιο του».

«Παρά τις αδυναμίες μας», προσθέτει, «έχουμε βελτιώσει την επαφή μας με νέους συναδέλφους, που δεν γνώριζαν για τη δράση μας. Εχουμε πραγματοποιήσει μικρές κινητοποιήσεις, καταφέρνοντας να παραχωρηθούν Μέσα Ατομικής Προστασίας, να γίνουν δωρεάν τεστ, να δοθούν άδειες ειδικού σκοπού σε συναδέλφους, να σταματήσει η εντατικοποίηση της εργασίας».

Αναφερόμενος στα μέτωπα της «επόμενης μέρας», κάνει λόγο για τη συνέχιση της πανδημίας, τις καθυστερήσεις στον αναγκαίο εμβολιασμό, τις συνέπειες της νέας οικονομικής κρίσης που θα φανούν πολύ πιο έντονα, τις «ανατροπές του αιώνα» που έχει έτοιμες η κυβέρνηση για τα Εργασιακά και τη συνδικαλιστική δράση. «Με αυτή την έννοια», σημειώνει, «δίνουμε βάρος στο δυνάμωμα της οργάνωσής μας, στη μαζικοποίηση των συνδικάτων μας, παραμερίζοντας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που κάνει ό,τι μπορεί για να περνάει ανενόχλητη η αντιλαϊκή πολιτική».

Αντίστοιχα, ο Γ. Παπαδόπουλος τονίζει: «Με όλες τις δυσκολίες που είχε αυτή η περίοδος, το Συνδικάτο δεν ανέστειλε τη δράση του. Εκτός από αυτά που ανέφερε ο Ζήσης, βρεθήκαμε αγωνιστικά στο πλάι των αγωνιζόμενων υγειονομικών, των καλλιτεχνών, των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ, δίπλα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, στα παιδιά μας που αγωνίζονταν απέναντι στις ίδιες πολιτικές. Για το επόμενο διάστημα θέλουμε να συνεδριάσει το Διοικητικό Συμβούλιο, να συζητήσουμε την πείρα που βγαίνει. Θέλουμε αυτή η συζήτηση να φτάσει στους χώρους δουλειάς, στο αμαξοστάσιο, στις υπηρεσίες Πρασίνου, σε κάθε γραφείο. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να οργανώσουμε καλύτερα τον αγώνα μας για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου μας, γιατί η επίθεση κυβέρνησης, δημοτικών αρχών και περιφερειακής αρχής κλιμακώνεται και η απάντησή μας, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να βάλει στο δρόμο του αγώνα κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα».