Μπροστά στις ευρωεκλογές και για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς δεν αποκλείεται να δούμε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να κραυγάζει έως και για αποδέσμευση από την ΕΕ! Αν και κάπως τραβηγμένο, όλα είναι αναμενόμενα από μια δύναμη που έχει γίνει το συνώνυμο της αναξιοπιστίας και της αφερεγγυότητας, που δε διστάζει να κοροϊδεύει ασύστολα τον ελληνικό λαό, παρεμβάλλοντας εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης ή αν αυτό δεν μπορεί να το κατορθώσει, να τη χειραγωγήσει και τελικά να την καναλιζάρει σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια.

Ορισμένα παραδείγματα: Η διακήρυξη ξεσπαθώνει κατά της ΟΝΕ και Συνθηκών όπως του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, ζητώντας κατάργησή τους. Ομως, ο ΣΥΝ αυτά τα έχει στηρίξει και με την ψήφο του, ενώ μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη ανάμεσα στους 15 άμεσους στόχους πάλης που είχε παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κι αυτός για «κατάργηση διατάξεων του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας...»! Οχι, δηλαδή, των συνθηκών αυτών καθαυτών αλλά ορισμένων τους διατάξεων. Επιπρόσθετα, ήταν ο Αλ. Τσίπρας αυτός που μόλις τον περασμένο Γενάρη, στο Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΝ είχε εγκαλέσει αυστηρά ορισμένους ελάχιστους ομιλητές που ζήτησαν να κάνει το κόμμα τους μια γενναία αυτοκριτική για την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Στην ομιλία του, στο τέλος των εργασιών, ο Αλ. Τσίπρας αποκατέστησε τα πράγματα, λέγοντάς τους: «Τα θεμέλια της Ευρώπης τα οποία δε συγκροτήθηκαν από κάποιες ουδέτερες αποφάσεις, αλλά από Συνθήκες οι οποίες είχαν νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και χαρακτήρα. Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 ως σήμερα. Δεν πετάμε τίποτα στον Καιάδα. Ούτε τις αποφάσεις μας, ούτε τα υπέρ και τα κατά μας»!

Παρακάτω η διακήρυξη κατακεραυνώνει «την έντονη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ». Ομως, ο ΣΥΝ έχει ρητά και κατηγορηματικά ταχθεί υπέρ της προώθησης της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ, τμήμα της οποίας είναι η ενιαία πολιτική ασφάλειας και άμυνας στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται ίδρυση ευρωστρατού! Μόλις την περασμένη Δευτέρα, ο Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξη Τύπου, κατέθετε την αγωνία τους μήπως η κρίση επιδράσει αρνητικά και ανακόψει την ενοποιητική πορεία της ΕΕ. Μια πορεία δηλαδή στην κατεύθυνση της απόκτησης ακόμα μεγαλύτερης ισχύος που θα τη στρέψει σε βάρος λαών και χωρών, μια πορεία αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας είναι ο ιμπεριαλιστικός ευρωστρατός.

Λίγο μετά, στη διακήρυξη, υπάρχει αρνητική αναφορά στις κρατικοποιήσεις που «αποσκοπούν στη διάσωση μεγάλων επιχειρήσεων με σκοπό την επανιδιωτικοποίησή τους, αφού προηγούμενα κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές». Την ίδια στιγμή σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία ζητάνε κρατικοποίηση τραπεζών π.χ. της Εθνικής, Αγροτικής κ.λπ. Δεν μας ξαφνιάζουν. Υπενθυμίζουμε: Τον περασμένο Οκτώβρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε την πρότασή της για την αντιμετώπιση της κρίσης και τάχθηκε ευθέως υπέρ του πακέτου στήριξης των τραπεζών. Δήλωνε ο Γ. Δραγασάκης: «Να είναι διαφανείς οι όροι και τα κριτήρια με τα οποία θα χορηγηθεί και θα κατανεμηθεί η όποια στήριξη». Δεν πέρασε πολύς καιρός και σύμπασα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να κατακεραυνώνει το πακέτο των 28 δισ. για τις τράπεζες. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι αναθεώρησαν την προηγούμενη άποψή τους, αν δεν ήταν ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος που προ ολίγου καιρού κατέθεσε στον πρωθυπουργό γραπτώς τις προτάσεις τους για την κρίση, ανάμεσα στις οποίες και αυτή για τη λήψη πρωτοβουλιών, ώστε να διασφαλιστούν οι επενδύσεις του ελληνικού κεφαλαίου στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Υπενθυμίζουμε ότι εκεί δραστηριοποιούνται ουκ ολίγες ελληνικές τράπεζες.

Απ' τη διακήρυξη πληροφορούμαστε ότι «το κύριο πεδίο των πολιτικών συγκρούσεων παραμένει στα εθνικά κράτη, σε αυτό το επίπεδο είναι δυνατή η αλλαγή των συσχετισμών» - προσοχή για να «αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης», δηλαδή, εν κατακλείδι ναι στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ομως, μόλις προχτές ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής αρθρογραφούσε στην «Ελευθεροτυπία», υπερασπιζόμενος την ΕΕ ως το «πεδίο ταξικών, πολιτικών, ιδεολογικών αγώνων». Είναι σε απόφαση του ΣΥΝ που σημειώνεται: «Σήμερα, η ενοποίηση της Ευρώπης είναι περισσότερο αναγκαία από κάθε προηγούμενη περίοδο (...). Η θέση και το μέλλον της Ελλάδας είναι μέσα στην ενωμένη Ευρώπη, με όρους πραγματικής σύγκλισης, ισοτιμίας και με διεκδικητικό πνεύμα (...). Απορρίπτουμε τις αντιλήψεις εθνικού απομονωτισμού, που είναι εντελώς παρωχημένες».

Γι' αυτήν τη διακήρυξη η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Φιλίνη έγραφε στις αρχές της βδομάδας στην «Αυγή»: «Τη στιγμή που οι βασικές προτάσεις του ΣΥΝ αλλά και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζουν στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός κεντρικού δημόσιου πυλώνα στις τράπεζες αλλά και στην ανάγκη διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα όλων των επιχειρήσεων του δημοσίου τομέα, το Σχέδιο λοιδορεί τις κρατικοποιήσεις (...). Αρνείται να υιοθετήσει θέσεις που διεκδικούν δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της ΕΕ. Αποσιωπά τη θέση του ΚΕΑ για το Σύμφωνο Σταθερότητας (...) τη θέση υπέρ μιας εναλλακτικής πρότασης απέναντι στη συνθήκη της Λισαβόνας» κ.ά.