Να «θαμπώσει» τη λαϊκή οικογένεια με... υπολογιστές και διαδραστικούς πίνακες προσπαθεί το υπουργείο Παιδείας, τη στιγμή που σχολεία στερούνται ακόμα και τα απαραίτητα. «Δεν θα περιμένουμε να κάνουμε τη σχολική στέγη τέλεια στην Ελλάδα και μετά να φέρουμε το ψηφιακό σχολείο», δήλωνε χαρακτηριστικά χτες σε συνέντευξή της στο Πρωινό Mega, η υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου.
Στη συνέντευξη αναφέρθηκε στην προετοιμασία για τη νέα χρονιά, επαναλαμβάνοντας ότι έγιναν αποσπάσεις 4.500 εκπαιδευτικών από τα γραφεία στα σχολεία. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι τεράστια θα είναι τα κενά τη νέα χρονιά. Ηδη, το υπουργείο έχει ανακοινώσει μόλις 2.825 διορισμούς στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση τη στιγμή που τα κενά μόνο στη δευτεροβάθμια υπολογίζονται σε περισσότερα από 6.000 και χιλιάδες αναμένεται να είναι οι συνταξιοδοτήσεις.
Πάντως, το υπουργείο φαίνεται αποφασισμένο να προχωρήσει τα σχέδιά του για περαιτέρω προσαρμογή της Παιδείας στις απαιτήσεις των μονοπωλίων, παρά τις ελλείψεις. «Επειδή λέγονται πολλά για το ότι δεν υπάρχουν υποδομές στα δημόσια σχολειά, οι δάσκαλοι είναι λίγοι, έχουμε κενά, πρέπει να ξεκινάμε από τα βασικά, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να γίνονται και όλα τα άλλα», ήταν τα χαρακτηριστικά λόγια της υπουργού που δήλωνε ότι θα προχωρήσει η αυτοαξιολόγηση των σχολείων, η μείωση της ύλης παρά τις αντιδράσεις ενώ εξήγγειλε ότι το Σεπτέμβρη θα ανακοινωθεί το «ψηφιακό σχολείο». «Σε όλες τις χώρες το "νέο" είναι το ψηφιακό σχολείο, είναι το ψηφιακό περιεχόμενο, ο νέος τρόπος διδασκαλίας, ο διαδραστικός πίνακας», είπε χαρακτηριστικά, στη λογική που θέλει τις νέες τεχνολογίες σαν... λύση στο μεγάλο ζήτημα του περιεχομένου της εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της απαίτησης του κεφαλαίου για ψηφιακές δεξιότητες.
Σε ό,τι αφορά το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, είπε ότι οι μαθητές θα μπαίνουν σε σχολή και όχι τμήμα και θα μπορούν να μετακινηθούν και να κάνουν και άλλες επιλογές, ενώ το πανεπιστήμιο θα ορίζει ποια μαθήματα θέλει η κάθε σχολή και τι συντελεστή θέλει το κάθε μάθημα.
Ανάμεσα σε άλλα, η Α. Διαμαντοπούλου εξήγγειλε και μείωση του ορίου των απουσιών που επιτρέπονται στους μαθητές. Αυτό που σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται, είναι ότι στόχος του υπουργείου δεν είναι άλλος από το χτύπημα του μαθητικού κινήματος καθώς πάνω από κάθε κινητοποίηση θα κρέμεται η απειλή των απουσιών.
Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ για το κτιριακό πρόβλημα
Οι βουλευτές υπενθυμίζουν ότι επανειλημμένα με Ερωτήσεις που είχε καταθέσει το ΚΚΕ (αρ.1692/8-11-07 και αρ.127367/27-11-08) ανέδειξε το σοβαρό κτιριακό πρόβλημα και ζητούσε ενημέρωση για τις προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με την αντιμετώπιση του εν λόγω προβλήματος.
Οπως σημειώνουν, «μέχρι σήμερα η κατάσταση παραμένει απαράδεκτη σε τέτοιο βαθμό που οι μαθητές και οι γονείς του συγκεκριμένου σχολείου κινητοποιούνται μαζικά κάθε χρόνο διεκδικώντας λύση στο πρόβλημα, δηλαδή εξεύρεση χώρου και ανέγερση νέου σύγχρονου σχολικού κτιρίου που να καλύπτει τις ανάγκες της περιοχής. Ωστόσο, το πρόβλημα οξύνθηκε το τελευταίο διάστημα, όταν ιδιοκτήτης μέρους του οικοπέδου όπου βρίσκονταν τέσσερις από τις βαρέως προκατασκευασμένες αίθουσες του σχολείου μπήκε στο χώρο του σχολείου και γκρέμισε τις τρεις από αυτές.
Η κίνηση αυτή, σε συνδυασμό με τη στάση της δημοτικής αρχής που δεν πήρε κανένα μέτρο για την ασφάλεια του σχολικού χώρου και δεν αντέδρασε στην παραπάνω εξέλιξη, καθώς και οι προτάσεις, που έχουν ακουστεί, για εγκατάσταση κοντέινερ στο μισό χώρο από το σημερινό προαύλιο (πρόταση δημοτικής αρχής) ή για μεταφορά όλου του σχολείου σε χώρο άλλου ΓΕΛ (πρόταση προϊσταμένης αρχής), εντάσσονται σε σχέδια οριστικής κατάργησης του 3ου ΓΕΛ και διάχυση των μαθητών του στα άλλα δύο ΓΕΛ και κινούνται στα πλαίσια των αντιδραστικών αντιεκπαιδευτικών κατευθύνσεων, σύμφωνα με τις οποίες συγχωνεύονται ή καταργούνται σχολεία και επιβάλλεται η λειτουργία τμημάτων με 30 μαθητές». Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν λοιπόν την υπουργό τι άμεσα μέτρα θα ληφθούν για την πλήρη αποκατάσταση των σχολικών αιθουσών, ώστε και την επόμενη σχολική χρονιά το 3ο ΓΕΛ να λειτουργήσει στον ίδιο χώρο, και τι μέτρα θα πάρει το υπουργείο για την ανέγερση σύγχρονου αντισεισμικού σχολείου (χωρίς τη διαδικασία των ΣΔΙΤ), που να λύνει οριστικά το κτιριακό ζήτημα του σχολείου.