Παπαγεωργίου Βασίλης

Τώρα, κάτω από προϋποθέσεις, ο μηχανισμός της ΕΕ θα αγοράζει απευθείας τα ομόλογα των κρατών - μελών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ακριβού δανεισμού από τις καπιταλιστικές αγορές. Πρόκειται για απευθείας δανεισμό από τους μηχανισμούς της ΕΕ, ο οποίος, όπως αποφασίστηκε, αν και δε θα προϋποθέτει την υπογραφή μνημονίου με την τρόικα, θα γίνεται με πολύ αυστηρούς όρους και θα συνοδεύεται από μια πολιτική συμφωνία, που θα δεσμεύει την κυβέρνηση να συνεχίσει την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας και των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, όπως αυτές προβλέπονται από τις στρατηγικές κατευθύνσεις και τις άλλες αποφάσεις της ΕΕ.

Ο συγκεκριμένος συμβιβασμός ήταν αποτέλεσμα της επιμονής της Ιταλίας, η κυβέρνηση της οποίας σαρώνει στην κυριολεξία κάθε εργατικό δικαίωμα χωρίς μνημόνιο. Γι' αυτό ζητάει να έχει πρόσβαση στα κεφάλαια του μηχανισμού στήριξης με καλύτερους όρους, αν το κόστος του δανεισμού αυξηθεί σε απαγορευτικά επίπεδα για την καπιταλιστική της οικονομία.

Είναι φανερό ότι όλες οι παραπάνω αποφάσεις δεν περιέχουν ούτε ψήγμα φιλολαϊκότητας. Αντίθετα, συνιστούν στο σύνολό τους διευθετήσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, δηλαδή ανάμεσα σε ανταγωνιζόμενα τμήματα της αστικής τάξης, στα πλαίσια της προσπάθειας να διαχειριστούν ενιαία και με ελεγχόμενο τρόπο τη βαθιά κρίση. Αυτή είναι η εκτίμηση του ΚΚΕ, το οποίο από την πρώτη ώρα προειδοποίησε το λαό ότι ο «νέος αέρας» που τάχα πνέει στην ΕΕ είναι κοπανιστός και δηλητηριώδης για τα πραγματικά του συμφέροντα.

Τι στάση κράτησαν όμως τα άλλα κόμματα;

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, με ένα στόμα, πανηγύρισαν για το αποτέλεσμα της Συνόδου και προπαγανδιστικά ανέδειξαν σε νέο «εθνικό στόχο» την ένταξη της Ελλάδας στις αποφάσεις για απευθείας δανεισμό των τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό. Με αυτόν τον τρόπο, λένε, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μπορούσε να μειωθεί κατά 50 περίπου δισ. ευρώ, όσα είναι το μερίδιο από τα δάνεια που πήρε η ελληνική κυβέρνηση (συνολικά 130 δισ.) με το δεύτερο μνημόνιο για να χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μετά το «κούρεμα» του χρέους. Το συγκεκριμένο ποσό, υποστηρίζουν, αντιστοιχεί σε ποσοστό μείωσης του χρέους 25% επί του ΑΕΠ.

Ακόμα κι αν η συγκεκριμένη ρύθμιση ισχύσει για την Ελλάδα, τι έχει να κερδίσει ο λαός; Απολύτως τίποτα! Το αντίθετο θα συμβεί. Θα χάσει ακόμα περισσότερα, όπως έγινε και με την προηγούμενη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, με το «κούρεμα» και το PSI. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης δε λένε ότι μια ελάφρυνση του χρέους θα σημάνει και χαλάρωση των μέτρων λιτότητας ή των βάρβαρων ανατροπών σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, σε ιδιωτικοποιήσεις και απελευθερώσεις επαγγελμάτων που τσακίζουν τους μικρούς, σε χαράτσια και φοροαφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών.

Αντίθετα, λένε ωμά ότι για να μπορούν οι τράπεζες (δηλαδή τα μονοπώλια) να δανείζονται απευθείας από το μηχανισμό στήριξης, θα πρέπει ο λαός να βουλιάξει βαθύτερα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ξεκαθαρίζοντας ότι η ένταξη στις αποφάσεις της Συνόδου προϋποθέτει την τήρηση των συμφωνιών με την τρόικα, προκειμένου η Ελλάδα να ανακτήσει τάχα την αξιοπιστία της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, κοροϊδεύουν το λαό ότι ελάφρυνση του χρέους της πλουτοκρατίας σημαίνει ελάφρυνση και των δικών του βαρών. Αυτή είναι η ουσία της κυβερνητικής προπαγάνδας, η οποία συνοδεύεται με τη διασπορά αυταπατών ότι ετοιμάζεται για σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα, προκειμένου να εξαγοράσει χρόνο και ανοχή από το λαό.

Αυτός όμως που πραγματικά έδωσε τα ρέστα του σε ό,τι αφορά στην υποδοχή των αποφάσεων της Συνόδου ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα στελέχη του ανέβηκαν στα κεραμίδια για να εκθειάσουν τη διαπραγματευτική δεινότητα των κυβερνήσεων της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας (!), που τσακίζουν στην κυριολεξία τους λαούς τους, παίρνοντας μέτρα αντίστοιχα με αυτά στην Ελλάδα και μάλιστα χωρίς να δεσμεύονται από μνημόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, κάλεσε σε επιτακτικό ύφος την ελληνική συγκυβέρνηση να παραδειγματιστεί από τους Ραχόι - Μόντι - Ολάντ και να μην προσέλθει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα αν πρώτα οι εταίροι στην ΕΕ δε συμφωνήσουν την επέκταση και στην Ελλάδα των αποφάσεων της Συνόδου.

Τι λέει στην πραγματικότητα ο «ριζοσπαστικός» ΣΥΡΙΖΑ, που φώναζε προεκλογικά για τους τραπεζίτες και κατάγγελνε την ΕΕ ότι αποφασίζει υπέρ τους; Οτι για να σωθούν οι τράπεζες, πρέπει να ματώσει ο λαός. Και πως η σωτηρία των τραπεζών συνεπάγεται τη σωτηρία και του λαού! Αρα, να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα με τη μοίρα τους και να κάνουν νέους συμβιβασμούς και νέες θυσίες για την πλουτοκρατία. Δηλαδή, ό,τι λένε με ένα στόμα η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη και όλα τα κόμματα στην Ελλάδα, εκτός από το ΚΚΕ!