Ενας απίθανος παράδεισος για τα κέρδη των πολυεθνικών αποδεικνύεται καθημερινά η χώρα μας, καθώς σημαντικοί πόροι και απίστευτα κονδύλια υφαρπάζονται και λεηλατούνται κάθε στιγμή και μάλιστα με τις πλέον νομότυπες μεθόδους. Η πολιτική της «απελευθέρωσης» των αγορών και της ενίσχυσης της περιβόητης επιχειρηματικότητας, η πολιτική που ασπάζονται με κάθε τρόπο η οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό της προσωπικό, έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή αποτελέσματα και συνέπειες. Με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχει στηθεί ένα απίθανο φαγοπότι για μια χούφτα τρωκτικά που ροκανίζουν τα πάντα, κύρια τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Ετσι αν παρατηρήσει κανείς έστω τα επίσημα και μόνο στοιχεία, εύκολα διαπιστώνει πως μια μικρή ομάδα μεγάλων επιχειρήσεων και πολυεθνικών, λυμαίνονται - σε όλους τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας - τον τόπο και τα εισοδήματα των εργαζομένων. Κι αυτό βέβαια μπορεί να αφορά ένα μεγάλο φάσμα του εμπορίου και των υπηρεσιών, κάτι που το γνωρίζουμε οι περισσότεροι, ωστόσο εκεί που γίνεται κυριολεκτικά σφαγή, είναι ολόκληρος ο χώρος της Υγείας.

Το φάρμακο, τα διάφορα ιατρικά είδη και ο ιατρικός εξοπλισμός, τα νοσοκομειακά υλικά, ο χειρουργικός εξοπλισμός και τα χειρουργικά υλικά είναι κλάδοι τους οποίους λυμαίνονται συγκεκριμένα κυκλώματα και εταιρίες. Αυτό προκύπτει από την παρακολούθηση της δραστηριότητας ορισμένων και μόνο μεγάλων εταιριών το χώρο του φαρμάκου και των νοσηλευτικών υλικών. Πρόκειται για γνωστές, πασίγνωστες πολυεθνικές, που με τα πλοκάμια τους έχουν κατακυριεύσει τα συστήματα υγείας σ' ολόκληρο τον πλανήτη. Τα τεράστια αυτά μονοπωλιακά συγκροτήματα έχουν καταφέρει να εισβάλουν σε κάθε νοσοκομειακή μονάδα, σε κάθε νοσοκομειακό τμήμα, σχεδόν σε κάθε ιατρείο, και τελικά επιβάλλουν και καθιερώνουν - με μεθόδους που πολλές φορές κινούνται στα όρια κινηματογραφικών σεναρίων - ιατρικές πρακτικές που πρέπει να ταυτίζονται πρώτα και κύρια με τις δικές τους επιλογές και τα δικά τους συμφέροντα.

Η πολιτική εξασφάλισης ολοένα και περισσοτέρων κερδών οδηγεί τους εκπροσώπους των μονοπωλίων αυτών να μελετούν εξαντλητικά τις συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε ...«αγορά». Με βάση αυτές τις μελέτες εκπονούν και θέτουν σε εφαρμογή εξειδικευμένα προγράμματα για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Σύμφωνα, μάλιστα, με όλες τις ενδείξεις, τα προγράμματα αυτά δεν καταρτίζονται με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρατηρούνται σε διάφορες χώρες ή ομάδες χωρών ή περιοχές του πλανήτη, αλλά πολλές φορές υπάρχουν και εξειδικευμένα προγράμματα στα όρια μιας χώρας, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.

Στις καρδιολογικές κλινικές, λένε οι αρμόδιοι, μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν γίνει μεγάλα βήματα για την αντιμετώπιση καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά το πάρε - δώσε με τις προμηθεύτριες εταιρίες είναι εντελώς ανεξέλεγκτο. Οπως εξηγούν, η διεύρυνση της χρήσης των διαφόρων τύπων υλικών συνδυάζεται αποκλειστικά με τη ραγδαία αύξηση του κόστους για την απόκτηση υλικών που θεωρούνται απαραίτητα για διάφορες επεμβάσεις. Ενα από τα παραδείγματα που αναφέρουν είναι κάποια ειδικά STENT CYPHER συγκεκριμένης πολυεθνικής εταιρίας, που χρησιμοποιούνται κύρια κατά την αγγειοπλαστική. Πρόκειται για ειδικό πλέγμα, ενδοστεφανιαίο νάρθηκα, που τοποθετείται στις αρτηρίες και προφανώς έχει στόχο να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την εμφάνιση στενώσεων. Το κοινό πρωτοήλθε σε επαφή με αυτά τα SΤΕΝΤ στα τέλη του 2003, όταν δημιουργήθηκε θέμα για «σπάνιες πλην όμως σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες», που μπορεί να παρουσιαστούν κατά την τοποθέτησή τους.

Στο παράδειγμα αυτών των SΤΕΝΤ, σημειώνουν οι αρμόδιοι, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τον τρόπο που οι πολυεθνικές κατακλέβουν το σύστημα Υγείας, ληστεύουν τα νοσοκομεία και κουρσεύουν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων. Οπως καταγγέλλουν, η εταιρία που προμηθεύει αυτά τα SΤΕΝΤ ακολουθεί μιας εντελώς ιδιόμορφη πολιτική τιμολόγησης των προϊόντων της, με πολύ διαφορετικές κατά περίπτωση τιμές, γεγονός που πέρα από τα ερωτηματικά προκαλεί οργή και αγανάχτηση. Σύμφωνα με την τακτική της εταιρίας, τα SΤΕΝΤ πωλούνται στα διάφορα νοσοκομεία της χώρας μας σε τιμές που ξεκινούν από τις 2.000 ευρώ και φτάνουν τις 6.000 ακόμα και τις 7.000 ευρώ!!! Είναι ολοφάνερο πως πρόκειται για τόσο μεγάλες διαφορές, που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν και να εξηγηθούν με κανέναν απολύτως λογικό ή άλλο αντικειμενικό τρόπο. Η όποια εξήγηση μπορεί να αναζητηθεί στις πρακτικές που ακολουθούν οι επιχειρήσεις για την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας τους. Με δυο λόγια, η συγκεκριμένη εταιρία φαίνεται να αξιοποιεί με τον πιο κατάλληλο (για τα δικά της δεδομένα) και ταυτόχρονα επαίσχυντο και εγκληματικό (για τα δεδομένα της κοινωνίας) τρόπο την πολιτική εμπορευματοποίησης της Δημόσιας Υγείας. Μια πολιτική που προωθείται εδώ και πολλά χρόνια μέσα από την υιοθέτηση μέτρων που διευκολύνουν την αναβάθμιση των μεγάλων, ντόπιων και ξένων, επιχειρήσεων στον τομέα της Υγείας σε μοναδικούς προμηθευτές των δημόσιων νοσοκομείων. Μοναδικοί προμηθευτές αυτοί, κύριοι πελάτες τους τα δημόσια νοσοκομεία, σχεδόν αποκλειστικοί αιμοδότες των κερδών τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.

Για να υπάρχει μάλιστα και κάποιο ακόμα μέτρο σύγκρισης, πέρα από τη «χαμηλή» τιμή που δίνεται σε κάποια ελληνικά νοσοκομεία, ας έχουμε υπόψη μας ότι το ίδιο ακριβώς STENT CYPHER σε χώρες της ΕΕ όπως η Ολλανδία η εταιρία το προμηθεύει με 1.000 ευρώ, ενώ σε χώρες σαν το Ιράν το προμηθεύουν με 1.500 ευρώ...

Από αυτόν τον αντιλαϊκό και καθ' όλα φαύλο κύκλο, από αυτή την αντιδραστική πολιτική, οι εταιρίες - προμηθευτές αυξάνουν τα κέρδη τους, τα νοσοκομεία αυξάνουν τα χρέη τους και τα ασφαλιστικά ταμεία αυξάνουν τις πιθανότητές τους για πλήρη κατάρρευση. Ο καθένας κατανοεί ότι κάτι στραβό υπάρχει σ' όλη αυτή την ιστορία. Μόνο που τα στραβά ξεκινούν από τη στιγμή που γίνεται ανεκτό και θεωρείται φυσιολογικό να υπάρχουν κάποιοι που θησαυρίζουν από την αρρώστια και τον πόνο του πολίτη. Σ' αυτή τη βάση χτίζεται το τερατούργημα που θέλει την υγεία εμπόρευμα, το νοσοκομείο επιχείρηση, την επιστημονική έρευνα οικονομική επένδυση, το φάρμακο επιχειρηματική αναζήτηση, το ασφαλιστικό ταμείο χρυσωρυχείο και τον άνθρωπο... ανυπεράσπιστο θύμα μιας κοινωνίας που κριτήριο εξέλιξής της είναι η ανταγωνιστικότητα και η ισχυροποίηση της θέσης του κεφαλαίου.

Βεβαίως, το παράδειγμα με τα SΤΕΝΤ της καρδιολογίας όχι απλά δεν είναι μοναδικό, αλλά είναι - αυτό και άλλα παρόμοια - και σε γνώση των αρμοδίων. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες ακριβώς αφού γίνεται λόγος για μια απροκάλυπτη κλοπή και υπονόμευση των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων νοσοκομείων, αλλά δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού μέλημα τόσο της προηγούμενης όσο και της σημερινής κυβέρνησης δεν είναι η καθιέρωση ενός ολοκληρωμένου συστήματος Δημόσιας Υγείας που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού και θα αξιολογείται αποκλειστικά με αυτό το κριτήριο, αλλά η ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Τομέα της Υγείας, προκειμένου ο εμπορευματοποιημένος κλάδος της Υγείας συνολικά να ενταχθεί στα σχέδια που καταστρώνουν οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου. Μια επιλογή - πορεία που θέλει να εντείνεται η κυριαρχία και η εισβολή των πολυεθνικών στους διάφορους τομείς της Υγείας, να πολλαπλασιάζονται οι οικονομικές υποχρεώσεις των δημόσιων φορέων Υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων προς τις πολυεθνικές και να έρχονται στο κατόπι οι διάφοροι Κακλαμάνηδες και να δίνουν διέξοδο με τις λεγόμενες «συμπράξεις» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Με την παράδοση δηλαδή της Υγείας στο πολυεθνικό κεφάλαιο...