- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Eurokinissi |
Περιγράφοντας το «επόμενο στάδιο» στην προδιαγεγραμμένη και ανεπίστρεπτη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στ. Κασσελάκης δήλωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει στο επόμενο στάδιο της ιστορικής του πορείας, μιας σύγχρονης αριστεράς που δεν δαιμονοποιεί τη λέξη κεφάλαιο αλλά τη βλέπει ως ένα εργαλείο για την ευημερία, για μείωση των ανισοτήτων μέσω μιας ισχυρής ανάπτυξης», μπαίνοντας μπροστάρης για την υποταγή των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου με «ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο όπου οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη της επιχείρησης», θα αγωνιούν δηλαδή και θα βάζουν πλάτη για τα κέρδη του αφεντικού τους.
Αναμασώντας τον μύθο της «καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους», έφτασε να παρουσιάζει το κεφάλαιο ως «ένα «εργαλείο επ' ωφελεία όλων», το οποίο ο ίδιος ως «πρόεδρος μιας αριστερής παράταξης» και «αριστερός επιχειρηματίας» συμπονά για «την αξία του ρίσκου που παίρνει κάθε μέρα» και γι' αυτό σκοπεύει να διευκολύνει με προτάσεις όπως για την πληρωμή των εργαζομένων με μετοχές.
Είπε συγκεκριμένα πως «από την πρώτη στιγμή που ανακοίνωσα τις πολιτικές σκέψεις και προτάσεις μου... μίλησα ρητά για την ανάγκη καθιέρωσης των stock options προς επίτευξη συμπεριληπτικής ανάπτυξης (...) Αναφέρθηκα, δηλαδή, στη θεσμική παρότρυνση συμμετοχής των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης. Ετσι ώστε να συμμετέχουν στην υπεραξία που προέρχεται από την απόδοση της επιχείρησης - και από τις επιλογές της διοίκησης αλλά και από τον μόχθο της εργασίας. Αυτό σημαίνει έμπρακτη ΣΥΝ-εργασία», χαρακτηρίζοντας αυτή την πρόταση «τεράστια κοινωνική τομή, ίσως τη μεγαλύτερη στην ανάπτυξη της χώρας, και είναι και good business, γιατί ο εργαζόμενος θα ευθυγραμμίζεται με την επιτυχία της επιχείρησης και θα καταβάλλει το επιπλέον χιλιόμετρο που χρειάζεται για το συνολικό όφελος όλων».
Και πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι να στηρίξουμε ένα τέτοιο πλαίσιο. Φυσικά διευκολύνοντας το νομικό πλαίσιο. Αλλά και στηρίζοντας με φορολογικά κίνητρα και λογιστικές πρακτικές την καταχώρηση των stock options στα έξοδα μισθοδοσίας», με επιπλέον δηλαδή φοροαπαλλαγές και κίνητρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, για να... απαλλάσσονται από τη μισθοδοσία και το «κόστος» της!
Κατά τ' άλλα σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά κινήθηκε στη γνωστή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενος τη «θέσπιση αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τις εργολαβίες με στόχο την κατάργηση της εικονικής εργολαβίας». Δηλαδή, η δέσμευσή του απέναντι στον ΣΕΒ είναι ότι απορρίπτει κάθε διεκδίκηση των εργαζομένων για κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων που πρωταγωνιστούν στις «εργολαβίες», κάνοντας λόγο ουσιαστικά για «εξορθολογισμό», ώστε να συνεχίζει να υπηρετείται η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα είναι για τους εργαζόμενους και η θέση του για «ένταξη στην οικεία κλαδική σύμβαση όλων των εργαζομένων με όποια σχέση εργασίας και αν εργάζονται», τη στιγμή που το 75% των μισθωτών έτσι κι αλλιώς δεν έχουν κλαδική ή επιχειρησιακή σύμβαση, πραγματικότητα στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση συνέβαλε αποφασιστικά διατηρώντας και ενισχύοντας τους αντεργατικούς μνημονιακούς νόμους.
Οσο για τις διαβεβαιώσεις για «αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών» ή την «ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου» που ρυθμίζει την εργασία από απόσταση ως μισθωτή εργασία και μάλιστα «με σεβασμό στις συμβάσεις εργασίας», τα ίδια οι εργαζόμενοι είχαν ακούσει και με τις σχετικές νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, που όμως, όπως αναμενόταν, διαιώνισαν και ενίσχυσαν το καθεστώς ανασφάλειας και ευελιξίας.
Στην πραγματικότητα και με τις γενικόλογες αυτές τοποθετήσεις δεσμεύτηκε εκ νέου στους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι θα συνεχίσουν να έχουν στη διάθεσή τους ένα πλούσιο «μενού» εργασιακών σχέσεων - λάστιχο, με τον Στ. Κασσελάκη να ξεκαθαρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται κάθε διεκδίκηση των συνδικάτων για πραγματική προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις, για σταθερή και πλήρη εργασία, για ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση όλου του αντεργατικού μνημονιακού πλαισίου. Για όλα εκείνα δηλαδή για τα οποία δεν είπε λέξη.
Αντίθετα, λαλίστατος ήταν σε όλες τις υπόλοιπες προτάσεις προς διευκόλυνση του κεφαλαίου, δεσμευόμενος ενώπιον του ΣΕΒ για ρύθμιση χρεών, φτηνή Ενέργεια, για γρήγορες άδειες και γρήγορη απονομή δικαιοσύνης, για άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων, για στήριξή τους με «ζεστό» χρήμα μέσα από κλαδικές βιομηχανικές πολιτικές κ.ά.
Νέες διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο έδωσε χθες το βράδυ ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας στη ΓΣ του ΣΕΒ, σε απόλυτο συντονισμό με τις απαιτήσεις των βιομηχάνων.
Βάζοντας εξαρχής τη «βάση για συζήτηση», όπως είπε χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Παπαλεξόπουλος τόνισε στην εισήγησή του ότι «η οικονομία βρίσκεται σε καλό δρόμο και για τα επόμενα 2-3 χρόνια το τοπίο προδιαγράφεται θετικό. Εχουμε ευκαιρία να κεφαλαιοποιήσουμε τις επιτυχίες των τελευταίων ετών». Αλλωστε, «το αποτέλεσμα των εκλογών νομιμοποιεί την κυβέρνηση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις» όπως τόνισε, με πρόσθετες επενδύσεις στη λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» (κάνοντας καθαρό ότι η Ελλάδα, άρα οι ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορεί να είναι «από τους κερδισμένους» της διαδικασίας σε επίπεδο ΕΕ), «οργάνωση της εργασίας» στις νέες συνθήκες, για ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, και «βαθιές τομές στη δημόσια διοίκηση» «για να είναι λιγότερο γραφειοκρατική».
Παίρνοντας τις «πάσες», ο πρωθυπουργός λίγο αργότερα έθεσε ως κύριο στόχο της κυβέρνησης στη δεύτερη τετραετία της τη διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, πάνω από τον ευρωενωσιακό μέσο όρο, με έμφαση μεταξύ άλλων στην «πράσινη μετάβαση» και πάντα «προσαρμοσμένοι σε ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο», «έχοντας κατά νου τη δημοσιονομική πειθαρχία» για να δανείζεται η χώρα από τις αγορές με «ελκυστικά επιτόκια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον λαό. Τόνισε δε ότι σε αυτές τις ράγες κινείται το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης, παραπέμποντας π.χ. στο φορολογικό νομοσχέδιο.
Στα αιτήματα των βιομηχάνων που έβαλε ανοιχτά ο Παπαλεξόπουλος για «γενναιόδωρη» στήριξη των «επενδύσεων» της «πράσινης μετάβασης», διασφάλιση «καλά λειτουργούσης και διασυνδεμένης αγοράς Ενέργειας» και εξασφάλιση χαμηλού κόστους Ενέργειας για τις βιομηχανίες, ο Μητσοτάκης υπερθερμάτισε ότι οι διασυνδέσεις και τα δίκτυα είναι εξαιρετικά κρίσιμα, ενώ διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση διεκδικεί πόρους στην ΕΕ για να στηρίξει τις επιχειρήσεις στην Πράσινη Μετάβαση, χαιρετίζοντας μάλιστα με θράσος τη μείωση της κατανάλωσης πέρυσι στην ηλεκτρική ενέργεια λόγω αυξήσεων στις τιμές, κάτι που παρουσίασε ως «προσαρμογή».
Παραπέρα, θύμισε ότι η κυβέρνηση παρέχει κίνητρα για συγχωνεύσεις και μεγέθυνση επιχειρήσεων, ώστε να κατακτήσουν αγορές, και άφησε μόνο λίγο χώρο για τη «μικρή επιχειρηματικότητα» ως ...συμπληρωματική «στο πακέτο των παρεχόμενων υπηρεσιών» που παρέχουν οι μεγάλοι όμιλοι π.χ. στον Τουρισμό.
Οσο για το ζήτημα που έθεσε ο Παπαλεξόπουλος, να μειωθεί η φορολόγηση των λεγόμενων μεσαίων στελεχών (για να μην τους φεύγουν προς Αμπου Ντάμπι ή Γερμανία, προορισμούς που ο ίδιος κατονόμασε), ο πρωθυπουργός αντέτεινε ότι η κυβέρνηση μείωσε ήδη «σημαντικά» τις εργοδοτικές εισφορές.
Ο Παπαλεξόπουλος επέμεινε επίσης για αναγκαία αναβάθμιση των δεξιοτήτων, διπλασιασμό εισακτέων σε τεχνικές σχολές και να ευθυγραμμιστεί η κατάρτιση με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Εβαλε επίσης θέμα έλλειψης εργατικών χεριών, ζητώντας ένα «νέο» εργασιακό πλαίσιο, «σύγχρονο και προσαρμοσμένο» στις ανάγκες της αγοράς, εκτιμώντας ότι οι «κοινωνικοί εταίροι» είναι έτοιμοι για έναν «νέο στρατηγικό διάλογο». Ο Μητσοτάκης συμφώνησε για τον επαναπροσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος «σε εκείνα τα γνωστικά πεδία που θα έχουν απορρόφηση στην αγορά εργασίας» αλλά και την «επανεκπαίδευση» εργατικού δυναμικού, ενώ διαβεβαίωσε ότι η «αγορά εργασίας» είναι από τα θέματα που ιεραρχεί «πολύ ψηλά στην ατζέντα» του.
Σε κάθε περίπτωση, υπερασπίστηκε τη διαχειριστική του ικανότητα για το κεφάλαιο, με το «επιτελικό κράτος» και την προβλεπόμενη στοχοδοσία και λογοδοσία των κυβερνητικών στελεχών, παρουσίασε ως τομή στη δημόσια διοίκηση την αξιολόγηση των εργαζομένων, ως μία από τις κινήσεις όπου οι «μεταρρυθμίσεις» στο κράτος ευνοούν την «επιχειρηματικότητα», ενώ, πάντα για τη βελτίωση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος», έταξε για το επόμενο διάστημα μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη ώστε να ξεμπλοκάρουν και να επιταχυνθούν αποφάσεις, με τον Παπαλεξόπουλο να σπεύδει επ' αυτού να εκφράσει την ευαρέσκειά του.
Τέλος, σχολιάζοντας τους στόχους που αράδιασε ο Παπαλεξόπουλος εκ μέρους του ΣΕΒ για υλοποίηση μέχρι το 2030, ο πρωθυπουργός παρέπεμψε στους αντίστοιχους στόχους που έθεσε η ΝΔ προεκλογικά, με το πρόγραμμά της μέχρι το 2027, ενώ διαβεβαίωσε ότι βούλησή του είναι και τη δεύτερη τετραετία να δρομολογήσει και να υλοποιήσει τις «μεγάλες αλλαγές» για τις οποίες δεσμεύτηκε πριν τις εκλογές.
Σε σχόλιό του για την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΕΒ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Το "προοδευτικό" όραμα του κυρίου Κασσελάκη και η "ανασυγκρότηση" του ΣΥΡΙΖΑ χτίζεται προφανώς με "σύμμαχο" τον ΣΕΒ, με "το κεφάλαιο που δεν πρέπει να δαιμονοποιείται" και με εργαζόμενους που, αντί για αξιοπρεπείς μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και οριστική κατάργηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, θα παίρνουν "μετοχές" στις επιχειρήσεις για να υπηρετούν προφανώς πιστά τα συμφέροντα των "συνεταίρων" - αφεντικών τους, στο πλαίσιο του "νέου κοινωνικού συμβολαίου" της "ΣΥΝ-εργασίας τους".
Αν αυτές οι χρεοκοπημένες αξίες και συνταγές είναι "πρόοδος", τότε δεν θέλουμε να φανταστούμε καν τι είναι η συντήρηση και η οπισθοδρόμηση.
Αποδεικνύεται πάντως ότι έχουν άδικο όσοι κατηγορούν τον κ. Κασσελάκη ότι είναι "απολιτίκ", έχει σαφέστατη πολιτική πρόταση, μόνο που αυτή υπηρετεί τα κέρδη των λίγων καπιταλιστών και όχι τις ανάγκες των πολλών, των εργαζομένων, συνολικά του λαού».
Μόνο «φρεσκάδα», «προοδευτισμό» και «ριζοσπαστισμό» απέπνεαν η χτεσινή ομιλία Κασσελάκη στον ΣΕΒ και οι «ρηξικέλευθες» προτάσεις του όπως π.χ. για την πληρωμή των εργαζομένων με μετοχές και «stock options» ώστε να «ευθυγραμμίζονται με την επιτυχία της επιχείρησης», ομιλία που με ευκολία θα μπορούσε να την έχει κάνει ο Μητσοτάκης. Για την ακρίβεια... την είχε κάνει ο Μητσοτάκης όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Τότε, στις 30/5/18, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός δεν παρέλειπε να δεσμευτεί ότι μια κυβέρνηση ΝΔ θα «πριμοδοτήσει» με κάθε τρόπο τις προσπάθειες για ενσωμάτωση των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου, λέγοντας «για παράδειγμα, προσλάβετε εσείς νέους συνεργάτες και εγώ θα αναζητήσω τρόπους να τους πριμοδοτήσω. Κάντε εσείς συμμέτοχους τους εργαζόμενους στην επιτυχία σας με stock options ή με άλλους τρόπους διανομής κερδών, τονώστε την εταιρική κοινωνική ευθύνη και εγώ θα είμαι ανοιχτός σε φοροαπαλλαγές για να τα πραγματοποιήσετε». Ο,τι ακριβώς δηλαδή έλεγε ο Κασσελάκης χτες! Ούτε απ' το ίδιο εγχειρίδιο να διάβαζαν...
